Dagur - 25.02.1970, Side 4

4
5

wXw^Xv.-lv.-XvXvivXvisvI-.vXvivX:-! viviv.vMÍ-Mv/XvXvXvivX'ivHvíXvX'XvíX'íxý
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-11-66 og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
HÚSNÆÐISMÁL
MIKLAR umræður hafa orðið um
húsnæðismálin að undanfömu í sam
bandi við þingsályktunartillögu
nokkurra Framsóknarmanna, sem
flutt var á Alþingi í vetur. M. a. kom
fram, að landsbyggðin utan höfuð-
borgarsvæðisins hefur orðið afskipt
með fjármagn frá Húsnæðismála-
stofnun ríkisins.
Á árinu 1969 ráðstafaði hún til
húsbyggjenda í landinu 414.7 millj.
kr., þar af til höfuðborgarsvæðisins
296.3 millj. I lilut landsbyggðarinn-
ar að Suðurnesjum meðtöldum
komu því aðeins um 118.4 millj. Þó
býr fast að helmingi þjóðarinnar
utan höfuðborgarsvæðisins.
í Norðurlandskjördæmi eystra
komu 35.5 millj., sem skiptist þann-
ig: Akureyri 29.3 millj., Húsavík 3.4
millj., Ólafsfjörður 1.5 millj., Dal-
vík 510 þús., Hauganes 150 þús.,
Grenivík 380 þús. og Þórshöfn 150
þús. Alls vom afgreiddar á árinu
1149 nýjar lánsumsóknir, á höfuð-
borgarsvæðinu 826, en utan þess
323. Þar af komu í Norðurlandskjör
dæmi eystra 114 ný lán, sem skiptast
þannig: Akureyri 96, Húsavík 9,
Ólafsfjörður 4, Dalvík 1, Hauganes
1, Grenivík 1 og Þórshöfn 1. Bygg-
ing umræddra íbúða var hafin á ár-
inu 1968 eða fyrr. Á síðasta ári varð
mikill samdráttur íbúðabygginga
hér í kjördæminu, m. a. mun ekki
hafa verið byrjað á nema rúmum 30
íbiiðum á Akureyri.
Síðastliðinn sunnudag hafði Morg
unblaðið það eftir Gísla Halldórs-
syni, borgarfulltrúa í Reykjavík, að
á síðustu ámm hafi verið byggt
meira af íbúðum í Reykjavík en
þörf sé fyrir. íbúðum í borginni hafi
fjölgað um 17.5%, en fjölgun íbúa
aðeins 6% á sama tíma. 3700 íbúðir
voru byggðar, en borgarbúum fjölg-
aði um 4700. Á Akureyri og Húsa-
vík hefur veríð hlutfallslega meiri
fólksfjölgun, en þó miklu minna
byggt þar, enda mikil húsnæðis-
vandræði á báðum stöðum.
Vonir standa til, að skipasmíða-
stöðin hér fái næg verkefni, og þarf
þá að tvöfalda þann mannafla, sem
þar er nú til að nýta þá afkastamögu-
leika, sem fyrir hendi eru. Til þess
þarf að fá iðnaðarmenn til bæjarins,
en íbúðarhúsnæði skortir. SÍS er að
reisa stóra sútunarverksmiðju, sem
krefst mikils vinnuafls, sem ekki er
líklegt að verði fáanlegt nema til
komi aðfluttir menn. En þá strand-
ar enn á húsnæðinu.
Þrátt fyrir ofangreindar staðreynd
ir, hafa stjómvöld byrjað á öðmm
áfanga byggingaráætlunar í Breið-
(Framliald á blaðsíðu 6)
Mættum erfiðleikunum með
stækkun túna og grænfóðurrækt
segir Eggert Ólafsson bóndi í Laxárdal
EGGERT Ólafsson bóndi í Lax
ái"dal í Þistilfirði og farmaður
Kjördæmissambands Framsókn
ar í þessu kjördæmi, var hér á
ferð fyrir Skömmu. Hann svar-
ar nú nokkrum spurningum um
búskap eystra.
Hvemig hcfur viðrað?
Við tókum allt fé á gjöf fyrstu
dagana í nóvembermánuði og
veturinn hefur verið gjafafrek-
ur. En I haust var ásetningur
ekki verri en gengur og gerist,
svo er eindæma góðu sumiú
fyrir að þakka. Hey var ekki
flutt til Þistilfjarðar í 'haust, en
örlítið milh bænda eystia.

Eggert Ólafsson, bóndi.
En tún ykkar em enn í sár-
um eftir kalárin?
Já, megnið af þeim túnum,
sem dauðkól 1968, voru lítt til
nytja í sumar, nema helzt þar
sem rækilega var borið á, þar
fékkst talsvert af mjög arfa-
blandaðri uppskeru, sem hægt
var að verka, sem vothey.
En hvemig hafið þið mætt
kalárunum?
Það vildi svo til, að í hinu
mikla kalári, 1968, var óvenju-
mikið land í ræktun t. d. í Sval-
barðshreppi. Má þar nefna
mikla félagsræktun á Garðs-
móum, sem er óbeint á vegum
landnámsins, 40—50 ha. land,
sem orðið er að ttúni. í fyrra
og einkum í sumar, var hey af
þessu landi mikið bjai-græði.
Nokkrir aðrir bændur áttu líka
mikið af landi í ræktun ig þessi
tún brugðust hvorki 1968 eða
1969. Til var það nú í sumar,
að ævintýraleg uppskera feng-
ist af 1—2 ára sáðsléttum í
tveirn sláttum.
Sprettan var ör í sumar?
Já, þegar hlýnaði, til merkis
um það þroskaðist grænfóðu)r,
bæði bygg og hafrar á 70—80
dögum. En það þarf skjót við-
brögð til að undirbúa land og
sá í það nægilega snemma. En
við höfum lært af reynslunni
og ef við getum sáð höfrum um
miðjan júní, má vænta árang-
urs. Við frændur í Dal og Hölti
sáðum byggi í 3 ha. og 70—80
dögum eftir sáningu var það
orðið mittishátt og byrjað að
mynda ax. Þá varð að slá það
og þurrka. Á þessu fóðri voru
ærnar fóðraðar að miklu leyti
hina löngu innistöðu og reynd-
ist allvel þótt byggið hrektist
dálítið. Hafraræktin er miklu
almennari.
Og hafrarnir fara í votheys-
hlöður?
Þeir eru slegnir með sláttu-
tætara, fluttir í votheyShlöður,
borin í þá maurasýra, eins og
við berum í allt vothey og hef-
ur þetta heppnazt með ágætum,
einnig arfinn hefur verkazt vel.
Þið hafið margskonar sam-
vinnu?
Án hennar er ekki hægt að
búa í sveit. Sem lítið dæmi um
hana get ég nefnt, að þegar við
fengum sláttutætara 1968, tók-
um við okkur saman g gerðum
út vinnuflikk með 2—3 hey-
vagna, álíka margar dráttarvél-
ar og fórum bæ frá bæ og hirt-
um grænfóðrir í hlöður og það
bjargaði uppskerunni áður en
snjórinn kom. Bændur verða að
hafa samvinnu um svo ótal-
margt í búrekstri sínum, auk
þess sem oftast er nefnt því
nafni, svo sem samvinnuverzl-
un.
Hafið þið prófað skurð-
gryfjur?
Það hefur verið gert með góð
um árangri og notað plast til
að breiða yfir, og hefur það
tekizt vel. Þi-jú atriði styðja að
lagi sláttutætari, í öðru lagi'
íblöndun maurasýrunnar og svo
plastið, þegar um frumstæðan
útbúnað er að ræða.
Hvernig eru svo sauðfjár-
afurðirnar hjá ykkur?
Þótt sumir álíti, að norðaust-
urhorn landsins sé harðbýlt, er
því til að svara, að fram til 1949
var ekki kal í túnum nema smá
vægilegt, en veðurfarsbreyting-
in er aðal ástæðan. Og það, sem
styrkir okkur verulega í bú-
skapnum er það, hve afurðir
hafa verið góðar og batnandi
horfur með verð á ull og gær-
um. Bændur hafa tileinkað sér
þá aðferð, að fóðra vel, fram í
græn grös á vorin, og þá getum
við treyst því, að dilkarnir
bregðast ekki. Mim Þórshöfn
hafa verið með hæsta meðalvigt
dilka undanfarin haust, hátt á
17. kg. og er þó hálft annað
lamb eða meira eftir ána, segir
Eggert Olafsson í Laxárdal að
lokum og þakka ég svörin. E. D.
Fiðlulónleikar DENES ZSIGMONDY
Sviðsmynd frá menntaskólaleiknmn.
(Ljósmyndastofa Páls)
Menntaskólaleikurinn „Axarskall"
Á LAUGARDAGINN sýndi
Leikfélag Menntaskólans reví-
una Axarskaft í Samkomuhúsi
bæjarins við góða aðsókn og
undirtektir. En revía þessi er
gömul, en eitthvað endurbætt
eða breytt, höfundur ókunnur.
Leikstjórn annast Arnar Jóns-
son og Þórhildur Þorleifsdóttir.
I.eikhúsið var þétt setið og því
vel tekið, er fram fór.
Menntaskólaleikirnir eru
ætíð kærkomin tilbreyting í
þröngu bæjarfélagi, svo ferskir
eru þeir jafnan og gaman er að
sjá margt nýtt, ungt fólk á fjöl-
unum. En verkefnaval er vist
Vothey sverkunin er liagkyæm
SAGNIR herma, að herir Róm-
verja hafi notað vothey handa
stríðsfákum sínum og votheys-
geymslur hafi verið gerðar við
hervegi, þar sem þeir lágu milli
heimalands og setuliðs eða víð-
stöðva. En franskur maðup.’,
Ágúst Goffert að nafni, hefur
verið nefndur faðir nútíma vot-
heysverkunar og var það um
1870, sem kenningar hans um
hana fóru að berast út um
norðurálfu og víðar.
Hér á landi var byrjað á vot-
heysgerð rúmlega áratug siðar.
Árið 1883 hófu tveir nafnkunn-
ir bændur votheysgerð sam-
tímis og héldu henni lengi
áfram. Það voru þeir Torfi
Æskulýðsdagurinn
NÆSTKOMANDI sunnudag 1.
marz er hinn árlegi æskulýðs-
dagur kirkjunnar. Guðsþjónust
ur verða í svo mörgum kirkjum
sem kostur er á. Þar verður
notað sérstakt messuform, sem
byggist á samlestri og virkri
þátttöku safnaðanna. Víða
munu ungmenni aðstoða við
messurnar. Hafa slíkar guðs-
þjónustur undanfai-in ár verið
fjölsóttar af yngri sem eldri.
Æskulýðssamband kirkjunn-
ar í Hólastifti hefii’ jafnan geng
izt fyrir merkjasölu og fjár-
söfnun við kirkjudyr æskulýðs
dagana, til styrktar kristilegu
æskulýðsstarfi og uppbyggingu
Sumarbúðanna við Vestmanns-
vatn. í ár mun einnig leitað
eftir mikilsverðum stuðningi
álmennings, en í breyttu formi.
Ungmenni munu ganga í hús
Og taka á móti framlögum
manna. Afhenda þau kvittun
fyrir upphæðunum og gilda
þær sem happdrættismiðar.
Vinningurinn er flugfar til
meiginlands Evi'ópu og heim
aftur. Gjafir 300 krónur og þar
yfir, eru skattfi-jálsar. Þá munu
seld við kirkjudyr á vegum
Æskulýðsnefndar kirkjunnar,
hefti til kynningar á Biblíunni
tekin saman af séra Ingþór
Indriðasyni.
Á undanförnum árum hefir
það verið ómetanlegt, hve allur
þorri Norðlendinga hefir stutt
starfsemi ÆSK í Hólastifti.
Fyrir það er bæði ljúft og skylt
að þakka. Jafnframt er þess
vænst að fólk beri enn sama
hug til æskulýðsstarfsins, og
sýni það í verki með því að
fjölsækja kirkjurnar og taka
með góðvild og rausnarhug fjár
öflun dagsins.
Stjórn ÆSK í Hólastifti.
Bjarnason í Ólafsdal og Eggert
Finnsson á Meðalfelli í Kjós.
Birtu þeir skýrslur um þetta í
Búnaðarritinu. Torfi 1884 og
Eggert 1902. Árið 1907 hóf svo
Halldór Vilhjálmsson á Hvann-
eyri votheysverkun. Birti hann
langa og ýtarlega ritgerð um
reynslu sína 1916. Búnaðarfélag
íslands samdi við allmarga
bændur hér á landi um að gera
tilraunir og birti skýrslur
þeirra. Á öðrum áratug aldar-
innar var það von sumra, að
þarna væri fundið allsherjar
bjargráð, sem duga mundi gegn
óþprrkunum hér á landi. Svo
kom Hvanneyrarveikin og dró
úr bjartsýninni, sem von var.
Og staðreyndin er sú, að ennþá
er tiltölulega lítill hluti heys
verkaður sem vothey.
Fyrir 11 árum eða á síðasta
Alþingi sem kosið var í gömlu
kjördæmunum, fluttu 7 Fram-
sóknarþingmenn, þar á meðal
þáverandi þingmenn Suður- og
Norður-Þingeyinga, tillögu til
þingsályktunar um ráðstafanir
til að greiða fyrir votheysverk-
un og öðrum heyverkunarað-
ferðum, sem að gagni mættu
koma í óþurrkum. Var tillagan
samþykkt.
í greinargerð fyrh- tillögunni
ræddu þingmennirnir einkum
um votheysgerð og töldu hana
vera þá heyverkunaraðferð,
sem öruggust væri þegar illa
viðraði. En sá galli væri þó á,
að stundum veiktist sauðfé af
votheyi og þyrfti það mál rann-
sóknar og leita úrbóta. Notkun
maurasýru var þá að byrja hér
á landi og vildu þingmennirnir
láta athuga, hvort hægt væri að
framleiða hana hér á landi.
Síðan þingmennimir sjö
fengu tillögu sína samþykkta á
Alþingi fyrir rúmum áratug,
erfitt hverju sinni og mun vönt
un á góðum leikhúsverkum
einn mesti Þrándur í Götu víða
um land. Revía Leikfélags
Menntaskólans ber því raunar
vitni að þessu sinni. En enn
munu margir geta skemmt sér
kvöldstund með nemendum
M. A. í Samkomuhúsinu, en þar
koma yfir 20 nemendur fram.
SÍÐASTLIÐIÐ fimmtudags-
kvöld fóru fram í Borgarbíói
þriðju tónleikar Tónlistarfélags
Akureyrar á yfirstandandi
starfsári.
Denes Zsigmondy lék á fiðlu
við píanóundirleik eiginkonu
sinnar Annelise Nissen Zsig-
mondy.
Á efnisskrá voru fiðlusónötur
eftir L. V. Beethoven, W. A.
Mozart og Joh. Brahms ásamt
Tzigane, konsertrapsódíu eftir
M. Ravel og ungverskum döns-
um eftir Béla Bartok. Að lok-
um voru flutt tvö aukalög,
Melody eftir Prokofiev og
Scherzo eftir Stravinsky.
Denes Zsigmondy er ung-
verskur að þjóðerni og hlaut
menntun sína í Búdapest m. a.
við Franz Lizst Akademíuna.
Hann kom fram á tónleikum
þegar á barnsaldri og sín fyrstu
verðlaun fyrir fiðluleik hlput
hann aðeins fjórtán ára að
aldri.
Síðan hefur för hans um tón-
leikasali víðsvegar um heim
verið ein óslitin sigurganga.
Hann hefur um alllangt skeið
verið búsettur í Þýzkalandi.
Ekki leyndi það sér, er fyrstu
hendingar hinnar ástifðufullu
Aðalfundur IÐJU - félags verksmiðufólks á Ák.
hefur nokkuð verið byggt af
votheysturnum og margir vot-
heysgerðarmenn nota rnaura-
sýru. Einstöku menn reyna
nýja aðferð samkvæmt erlendri
fyrirmynd, sem þar hefur um
langt skeið vel "gefizt. Og þar
þarf hvorki dýra turna eða
gryfjur. Allmargir norðlenzkir
bændur notuðu í sumar þessa
aðferð, einkum fyrir saxaða
hafra. Þessi aðferð hefur verið
nefnd skurðgryfjuaðferðin. En
oftast er ekki um annan um-
búnað að ræða en lauslegan
uppslátt, stundum við hús- eða
hlöðuvegg, en plastdúkur notað
ur sem yfirbreiðsla. Engin
heyverkunaraðferð er eins
ódýr, nema þegar „heyið þom-
ar á ljánum,“ eins og kallað er
í þurrkatíð, og efnatap í hey-
inu er lítið. En vinna við að
gefa þetta hey er auðvitað
nokkur.
Virðist landbúnaðarráðuneyt
ið og fræðimenn í landbúnaðar
málum naumast hafa 'haldið
uppi eins ötulli forystu í þessu
efni og æskilegt hefði verið, og
er reynslan frá síðasta sumri
vottur þess.
Ætla má, að Búnaðarþing,
sem nú er að hefjast, gefi því
gaum, hvað unnt er að gera og
reynsla þeirra bænda, sem tek-
izt hefur að gera heyverkun á
búmn sínum óháðari veðráttu
en almennt gerist, bendir ótví-
rætt til. En þessa reynslu þarf
að kynna rækilega, því enn geta
rigningar eyðilagt mikinn hluta
af heyfóðri bænda í heilum
landshlutum, ef ekkert er að
gert.
í því sambandi er ástæða til
að vekja athygli á þarfri hug-
vekju Einars Petersens á Kleif
í Árskógshreppi, er nýlega birt
(Framhald á blaðsíðu 7).
AÐALFUNDUR Iðju, félags
verksmiðjufólks, Akureyri, var
haldiim sl. sunnudag að Bjargi.
Stjórnin var öll endurkjörin,
en hana skipa: Jón Ingimars-
son formaður (nú í 25. sinn),
Helgi H. Haraldsson varaform.,
Páll Ólafsson ritari, Þorbjörg
Brynjólfsdóttir gjaldkeri og
Hallgrímur Jónsson meðstjórn-
andi.
Á fundinum var m. a. gerð
sú breyting á reglugerð sjúkra-
sjóðs félagsins, að dagpeninga-
greiðslur í sjúkdóms- og slysa-
tilfellum voru hækkaðar úr kr.
100.00 á dag í 150.00 á dag, og
er lengst greitt í 6 mánuði.
I skýrslu formanns kom í
ljós, að árið sem leið var nokk-
uð gott atvinnuár fyrir iðn-
verkafólk, þótt ekki liti glæsi-
lega út, eftir hinn hrikalega
bruna á Iðunn og Gefjun í byrj
un ársins 1969. Rættist furðu
vel úr þeim erfiðleikum, og
gekk uppbyggingarstarfið bæði
fljótt og vel. Þá var hafin bygg-
ing á stórri og mikilli sútunar-
verksmiðju, sem bætti verulega
atvinnuhorfur og atvinnuvonir.
Aftur á móti færði liðið ár
öllum launþegum vaxandi dýr-
tíð, og hafa umsamin launakjör
stöðugt farið minnkandi, og
rýrna með hverjum deginum
sem h'ður, og sér vist enginn
fyrh’ endan á þeirri óheilla-
þróun.
Atvinnuleysisbætur voru
greiddar til iðnverkafólks á ár-
inu um 2.5 millj. króna.
Hagnaður félagsins á árinu
(allir sjóðir var kr. 1.291.865.56.
Félagsmannatal var í árslok
679.
Félagsstarfið var gott á árinu,
m. a. farnar 3 skemmtiferðir sl.
sumar. Orlofshúsin vel sótt. Fé-
lagsfundir 4, stjónarfundir 10,
og stjórnar- og trúnaðarráðs-
fundir 2.
„Aðalfundur Iðju, félags verk
smiðjufólks á Akureyri, hald-
inn 15. febrúar 1970, skorar á
Alþingi og ríkísstjórn, að koma
því til leiðar, að bætur Almanna
trygginga, fjölskyldubætur, elli
og örorkulífeyrir, svo og aðrar
bætur, verði hið fyrsta hækk-
aðar stórlega, og þá einnig dag-
peningagreiðslm- í sjúkdóms-
og slysatilfellum.“
„Aðalfundur Iðju, félags verk
smiðjufólks á Akureyri, hald-
inn 15. febrúar 1970, mótmælir
harðlega þeirri ákvörðun ríkis-
stjórnar og Alþingis, að hækka
söluskattinn um 3.5% vegna
tollalækkana af völdum EFTA-
aðildar. «
Bendir fundurinn á það hróp
andi óréttlæti, að mæta tolla-
lækkun á hráefnum, vélum,
byggingarefni og annarra
skyldra vöruflokka, auk ýmis-
konar lúxusvara, með því að
leggja jafnan söluskatt á brýn-
ustu lífsnauðsynjar almennings,
sem hlýtur að stórhækka dýr-
tíðina í landinu og kemur
þyngst niðhr á þeim, sem
minnsta hafa kaupgetuna og
fyrir flestum að sjá.
Skorar fundurinn á Alþingi
og ríkisstjórn, að grea tafar-
laust ráðstafanir, sem duga til
að létta af almenningi þessum
óréttmætu álögum og firra með
því fjölda alþýðuheimila vand-
ræðum.“ □
- VETRARIÞROTTAHATIÐIN A AKUREYRI
(Framhald af blaðsíðu 1).
menntamálaráðherra, dr. Gylfi
Þ. Gíslason.
Bæjarbúum óg bæjargestum
til ánægju, skemmtunar og há-
tiðabrigða verður auk skíða- og
skautamótsins margþætt kvöld-
skrá.
Sýning á munum og mynd-
um o. fl. frá gömlum og nýjum
tíma verður opin alla vikuna i
Landbankasalnum.
Dagblað verður gefið út há-
híðadagana. Meðal efnis verður.
ágrip af sögu skíða- og skauta-
íþróttarinnar, úrslit móta, við-
töl við ýmsa af forystumönnum
íþróttamála o. fl.
Pósthús verður sérstakt
vegna hátíðarinnar og opið sem
hér segir: Laugardag 28. febr.
kl. 1—4 á póststofunni, sunnu-
dag 1. marz kl. 2—6 í Skíða-
hótelinu, alla virka daga vik-
unnar kl. 3—5 í Skíðahóteli,
sunnudag 8. marz kl. 2—5 í
Skíðahóteli. Seld verða m. a.
áprentuð umslög og kort, og
sérstakur dagstimpill notaður.
Skrautsýning (blys og flug-
eldar) verður í Hlíðarfjalli
seinnipart sunnudags 1. marz
og einnig verður mikil flugelda
sýning á Íþróttaleikvanginuíh
\4ð lokfsthöfn hátíðarinnar,
sunnudaginn 8. marz.
Skákmót hefst laugardaginn
28. febr. kl. 20 að Varðborg og
stendur alla vikuna. Meðal þátt
takenda er Guðmundur Sigur-
jónsson skákmeistari.
Sjónleikurinn „Gullna liliöið“
verður sýndur á þriðjudags-
kvöld.
Píanókonsert verður fluttur á
miðvikudagskvöld. Philip Jenk
ins leikur.
Fimmtudagskvöld hefst
bridgemót, sem er opið mót.
Þriðjudagskvöld verður verð
launaafhending fyrir unglinga-
greinar og dansleikur í Sjálf-
stæðishúsinu, einnig verður
unglingadansleikur í Sjálfsttæð
ishúsinu á miðvikudagskvöld.
Almennar skemmtanir verða
í Sjálfstæðishúsinu sunnudag-
inn 1. marz og fimmtudags-,
föstudags-, laugardags- og
sunnudagskvöld með mjög fjöl-
breyttri skennntiskrá.
Verðlaunaafliending í skíða-
og skautagreinum fullorðinna
fer fram í kaffiboði í Sjálfstæð-
ishúsinu sunnudaginn 8. marz
kl. 20.
Dagmiðar á kr. 50.00 fyrir
fullorðna og kr. 25.00 fyrir böm
verða seldir að skiða- og skauta!
mótunum, þá einn miði sem
gildir alla daga að íþróttamót-
um hátíðarinnar og kostar kr.
250.00.
Minjagripir af ýmsu tagi
verða til sölu yfir hátíðina m. a.
á mótsstöðum.
Frá 23. febrúar til 8. marz
verður upplýsingaskrifstofa
Vetraríþróttahátíðarinnar í
Kaupvangsstræti 4, 2. hæð, sími
1-27-27.
Skrifstofa skíðamótsins verð-
ur í Skíðahótelinu, sími 1-29-30.
Tveir forystumenn skíðamála
frá Norðurlöndum, þeir Sigge
Bergmann frá Svíþjóð og
Andreas Nærstad frá Noregi
verða gestir á hátíðhmi.
(Fréttatilkynning)
c-moll sónötu Beethovens upp-
lukust áheyrendum, að þar hélt
sá á hljóðfæri, er valdið hefur.
Undirleikarinn átti þar einnig
stóran hlut að máli, en hún er
að sínu leyti ágæt listakona á
sitt hljóðfæri.
Er skemmst frá að segja, að
leikur þeirra er með þeim ein-
dæmum samstilltur, að það er
líkast því sem þar fari einn mað
ur þrátt fyrir sérlega sterkt
svipmót hvors um sig.
Denes Zsigmondy ræður fyr-
ir fágætum fiðlutóni, sem hann
gæðir óvenjulegri fyllingu og
ríkum blæbrigðum. Þarna geisl
aði allt af lífi, aridríki og fun-
andi skapi, en jafnframt ríkti
hin fegursta listræn hófstilling,
og mætti ég þar nefna flutning
þeirra á sónötu Brahms.
Efnisskráin var svo listilega
samansett, að um það eitt mætti
skrifa þó nokkuð mál, en það er
annað, sem mér er ofar í huga
af þessu tilefni. Aðsóknin var
sumsé í meira lagi dræm rétt
einu sinni.
Hverju sætir það, að Akur-
eyringar eru svo daufir í dálk-
inn sem raun ber vitni? Er það
að verða öldungis vonlaust fyr-
irtæki að efna til tónleika hér
í bæ? Nær það ekki að vekja
minnsta áhuga, er slíkt afburða
listafólk ber að garði?
Ég held, að þeir sem um tón-
listai’mál fjalla verði nú að fara
að velta því fyrir sér í fullri
alvöru, hverjar orsakir liggi að
baki þessari deyfð og sömu-
leiðis hvernig bezt mætti þoka
framkvæmdum í þessum efn-
um í eitthvert vænlegra horf.
Að þessu sinni var valið
fimmtudagskvöld til tónleika
m. a. með tilliti til þess, að ekkí
ríður „plágan“ húsum manna
þau kvöld svo sem kunnugt er,
en ég held mér sé óhætt að full
yrða, að sjaldan hafi Borgarbíó
verið öllu þunnskipaðra á tón-
leikum. Hve lengi verður hægt
að halda þeirri starfsemi áfram
að ráða hingað fólk til að leika
listir sínar yfir örfáum tugum
áheyrenda í tíu þús. manna bæ?
Hve lengi mun Tónlistarfélag
Akureyrar endast til að klóra í
bakkann við þessar undir-
tektir? ,
Því er ekki að neita, að hér á
Akureyri örlar annað slagið á
dálítilli foi-pokun, sem kemur
m. a. fram í fálæti og allt að því
neikvæðri afstöðu gagnvart að-
fengnum kröftum hversu góðir
sem þeir kunna að vera.
Telja menn þá væntanlega,
að menningarlífi á staðnum sé
svo vel borgið, að enginn sér-
stakur fengur sé að slíkujn
heimsóknum.
Það er einnig líkast því, að
fólk hafi slíkan beyg af tónlist,
að það sjái þann kost vænstan
að koma þar hvergi nærri,
einkum ef minnsti grunur leik-
ur á því, að um góða tónlist og
vandaðan flutning sé að ræða.
Það hefur ekki tekizt að vekja
almennan, stöðugan áhuga með
al fólks á því að hlýða á tón-
list. Mætti ýmislegt ræða í því
sambandi, sem ekki er unnt að
fara út í að þessu sinni.
Mér er það vel ljóst, að hér
stoðar enginn samanburður við
aðra t. d. þjóðir, sem eiga langa
og rótgróna tónlistarhefð að
baki, en mér er samt nær að
halda, að tónlistarmálin hér
standi öllu lakar en sanngjarnt
og eðlilegt væri að gera ráð
fyrir.
(Framhald á blaðsíðu 2)
- Barnaverndarfélagið
(Framhald af blaðsíðu 8).
Guðmundur Karl Pétursson
ræddi einnig um byltinguna í
vestrænum þjóðfélögum, hvað
snerti stöðu konurinai’. En
hingað til hefði enginn getað
komið í stað móður og tekið að
sér hlutverk hennar. Hann vítti
mjög þá tízku, að byggja slík
heimili, er ekki væru fyrst og
fremst ætluð fjölskyldu og
heimilislífi, svo sem nú væri of
algengt meðal borgaranna.
Nokkrir félagar Karlakórs
Akuz-eyrar sungu ættjai'ðarljóð
o. fl. undir stjórn Sigurðar Sig-
ui'ðssonar frá Landamóti. —
Félaginu, bárust heillaskeyti.
Barnaverndarfélag Akui'eyr-
ar hefur til þess unnið hér á
Akureyri, að þess sé minnzt og
störf þess bökkuð. Til hamingju
með 20 ára afmælið. □
Guðrún Sofíía Anfonsdótfir
Fædd 24. október 1942. — Dáin 6. febrúar 1970.
ELSKU DIDÐA MlN. Þessar
fátæklegu línur eiga að bei'a
þér mína hinztu kveðju. Ég átti
svo bágt með að trúa því að þú
værir hoi'fin. Þú komst til mín
í sumar og vai'st þá svo hress
og kát og þá varst þú á leið til
að afla þér meiri menntunar.
Ég sagði við þið þá að mér fynd
ist þú dugleg að ætla að fara
að drífa þig í Kennaz'askólann.
Þá sagðh' þú þessi oi'ð sem ég-
gleymi ekki. Loksins eygi ég
möguleika til að sjá fyrir mér
sjálf. Ég þarf ekki lengur að
hlakka til að fá bréfin þín semi
glöddu mig svo mikið. Þau voi'U
alltaf full af góðum óskum mér
og minni fjölskyldu til handa.
Aldz-ei talaðir þú um þín veik-
indi þótt þú værir búin að
ganga í gegnum svo mikið á
ekki lengri ævi. Þó ég syi'gi þig
sárt elsku vinkona og finnist
tómlegt að geta ekki hitt þig
lengur þegar ég kem á okkar
gömlu bei'nskuslóðir, þá hugga
ég mig við að nú ert þú búin að
fá bót meina þinna. Og eins veit
ég að þú fæi'ð góða heimkomu,
þú vai'st alltaf svo góð. Ég vottai
foreldrum þínizm og systkinum
mína innilegustu samúð í sorg
þeirra.
Vinkona.