Dagur - 05.07.1972, Síða 5

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-11-66 og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓHANN K. SIGURÐSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
VIKUBLÖÐIN
ÞÓTT þeir séu manna leiðigjam-
astir, sem mest tala um sjálfan sig,
minnist Dagur á sjálfan sig að þessu
sinni. Hann hefur komið út íeglu-
lega og þjónað því hlutverki sem
ætíð áður, að vera norðlenzkt frétta-
blað, norðlenzkt málgagn, öllum
opið til sóknar og varnar um alinenn
mál, og málgagn Framsóknarmanna
í pólitískum umræðum. En kvartan-
ir liafa borizt um það, að auglýsingar
taki of mikið rúm í blaðinu, á kostn-
að almennra frétta og greina, og em
þessar kvartanir á rökum reistar. En
nú er svo komið, hvað snertir útgáfu
vikublaða eins og Dags, að útgáfu-
kostnaðurinn er svo hár, að þrátt
fyrir vaxandi fjölda áskrifenda, eru
miklar auglýsingar alger forsenda
þess, að unnt sé að halda útgáfunni
uppi. Og þetta er ástæðan fyrir því,
að auglýsingum og þar með auglýs-
ingatekjum er ekki hafnað. Þau viku
blöð, sem borgararnir síður vilja aug
lýsa í, hafa hvert af öðru komizt í
þrot og útgáfa þeirra stöðvazt vegna
fjárskorts. Um þetta vitna Akureyrar
blöðin hvað gleggst, öll með tölu, og
um fjárhagserfiðleika getur Dagur
einnig borið vitni, þótt útgefendum
hans hafi ekki til hugar komið að
gefast upp, í von um betri tíma.
Þessa aðstöðu Dags og annarra
vikublaða þurfa hinir almennu
blaðalesendur að skilja, og því mið-
ur er ekki sjáanleg nein breyting á
þessari stöðu, nema að til komi opin-
berir styrkir, á líkan hátt og dagblöð
syðra njóta, eða aðrir frá einstakling-
um, félögum eða stofnunum. En
blaðalesendur verða einnig að skilja
þýðingu og mikilvægt hlutverk blaða
útgáfu, utan höfuðborgarinnar og
styðja þau blöð sín með ráðum og
dáð, sem þjóna margþættu hlutverki
fyrir heila landshluta.
Áratuga regluleg útgáfa Dags og
jafn löng og oft sigursæl barátta fyrir
flestum stærri velferðamálum lands-
fjórðungsins, hefur fært blaðinu háa
kaupendatölu og fjölþætt samskipti
við fólk úr öllum stéttum og flokk-
um. En þótt kaupendafjöldinn sé
mikill, t. d. hér á Akureyri nokkru
meiri en samanlögð kaupendatala
tveggja stærstu blaða landsins, nægir
norðlenzkur markaður ekki, án
hinna miklu auglýsinga. Verður svo
að vera þangað til einhver verður
þess umkominn að slá með árangri
staf sínum á bergið. □
Stjórnarskráin
EINS og áður hefur verið skýrt
frá hér í blaðinu gerðust þau
stórtíðindi rétt áður en Alþingi
var slitið, að þingið ákvað, að
hefja skyldi endurskoðun stjórn
arskrárinnar, og kaus til þess
sjö manna nefnd, sem nú mun
vera í þann veginn að taka til
starfa. í ályktun Alþingis um
þetta mál, er m. a. mjög athyglis
vert ákvæði, sem hljóðar svo:
„Með opinberri tilkynningu
skal þeim, sem þess kynnu að
óska, gefinn kostur á að koma
á framfæri við nefndina skrif-
legum og skýrlega rökstuddum
breytingartillögum við núgild-
andi stjórnarskrá fyrir þann
tíma, se mnefndin tiltekur."
Þannig verða þeir, sem áhuga
hafa, hvar sem þeir eru á land-
inu, beinlínis minntir á og hvatt
ir til að taka þátt í smíði hinnar
nýju lýðveldisstjórnarskrár með
því að senda nefndinni tillögur
og rökstyðja þær. Auðvitað á
þetta ekki aðeins við um ein-
staklinga, heldur einnig samtök
þeirra, t. d. sérstök stjórnar-
skrárfélög áhugamanna, sem
stofnuð kunna að verða nú, eins
og á sínum tíma fyrir 20—25
árum.
í ályktun Alþingis er líka
beinlínis fram tekið, að endur-
skoðunarnefndin skuli leita álita
sýslunefnda og bæjastjórna og
landssambanda stéttarfélaga.
Má telja líklegt, að t. d. á sýslu-
fundum í ár, verði einhver und-
irbúningur hafinn að því, að
láta slík álit í té. í þessu sam-
bandi þykir blaðinu rétt að
rifja upp þau 20 efnisatriði, sem
Gísli Guðmundsson lagði til, að
tekin yrðu til sérstakrar endur-
skoðunar stjórnarskrárinnar, en
þau eru þessi:
1. Forsetaembættið.
Hvort fyrirkomulag æðstu
stjórnar íslands sé svo heppilegt
sem það gæti verið, og hvaða
skipan hennar mundi vera bezt
við hæfi þjóðarinnar.
2. Skipting Alþingis í deildir.
Hvort hún sé úrelt orðin og
ein málstofa hagfelldari.
3. Aðgreining löggjafarvalds,
framkvæmdavalds og dóms-
valds.
Hvort þörf sé skýrari ákvæða
um þessa greiningu.
4. Samskipti við önnur ríki.
Nauðsyn ákvæða, er marki
rétt ríkisstjórnar og Alþingis til
samninga við aðrar þjóðir.
5. Þjóðaratkvæði.
Ákvæði um, hvenær rétt sé
eða skylt að láta fram fara þjóð-
aratkvæðagreiðslu — og hvað
hún gildi.
6. Kjörgengi.
Hvort ástæða sé til að tak-
marka kjörgengi meir en nú er
gert í 34. gr. stjórnarskrárinnar.
7. Kjördæmaskipun.
Hvort rétt sé að breyta kjör-
dæmaskipuninni á þá leið, að
landinu öllu verði skipt í ein-
menningskjördæmi, þar sem
aðalmenn og varamenn verði
kosnir saman óhlutbundnum
kosningum, en uppbótarþing-
menn engir.
8. Þingflokkar.
Hvort þörf sé lagasetningar
um skyldur og réttindi þing-
flokka.
9. Ný skipting landsins í sam-
takaheildir.
Hvort æskilegt sé að taka inn
í stjórnarskrána ákvæði um
skiptingu landsins í fylki eða
aðrar nýjar samtakaheildir, er
hafi sjálfstjórn í sérmálum, enda
leiti nefndin um þetta álits sýslu
nefnda, bæjarstjórna, borgar-
stjórnar Reykjavíkur, Sam-
bands ísl. sveitarfélaga og sér-
sambanda sveitar- eða sýslu-
félaga í einstökum landshlutum.
10. Bráðabirgðalög.
Hvort ástæða sé til að kveða
nánar á en nú er gert um út-
gáfu bráðabirgðalaga og gildis-
tíma.
11. Eignakaup og cignasala
ríkisins.
Hvort þörf sé nýrra ákvæða
um eignakaup og eignasölu ríkis
sjóðs og ríkisstofnana .
12. Óeðlileg verðhækkun lands
og fasteigna.
Hvort gerlegt sé og nauðsyn-
legt, að hindra með stjórnar-
skrárákvæði óeðlilega verð-
hækkun lands og fasteigna.
13. Réttur og skylda til starfs.
Hvort ástæða sé til að kveða
á um rétt og skyldu verkfærra
þjóðfélagsþegna til starfs.
14. Jöfn menntunaraðstaða.
Hvort kveða skuli á um, að
þjóðfélaginu sé skylt að sjá svo
um, að börnum og ungmennum,
hvar sem þau eiga heima á land
inu, skuli gert kleift að afla sér
almennrar menntunar.
15. Vörn landsins.
Hvort ákvæði 75. gr. stjórnar-
skrárinnar eigi þar heima á
komandi tímum.
16. Þingsetningartími.
Hvort rétt sé, að í stað „15.
dag febrúarmánaðar" í 35. gr.
stjórnarskrárinnar komi annar
tími, t. d. 1. október.
17. Hækkun ríkisútgjalda.
Hvort rétt sé að kveða nánar
á en nú er gert um frumkvæði
að hækkun ríkisútgjalda.
18. Mannréttingayfirlýsing
Sameinuðu þjóðanna.
Hvort bæta skuli ákvæðum úr
mannréttindayfirlýsingu Sam-
einuðu þjóðanna við VII. kafla
stjórnarskrárinna rog breyta 70.
gr. hennar með hliðsjón af nú-
tímalöggjöf.
19. Skyldur við landið.
Hvort tilhlýðilegt sé og gagn-
legt til leiðbeiningar á komandi
tímum, að stjórnarskráin hefjist
á yfirlýsingu um skyldur þjóðar
innar við landið og um nauðsyn
landsbyggðar, enda jafnframt
kveðið á um þá almennu reglu,
að fasteignir og náttúruauðæfi
séu í eigu íslendinga.
SKÓLASLIT
HÚSMÆÐRASKÓLANUM að
Laugalandi í Eyjafirði var slitið
9. júní sl. Luku 35 nemendur
prófi að þessu sinni, og hlaut
Anna Soffía Þorsteinsdóttir frá
Akureyri hæstu einkunn, 9,20.
Skólakostnaður nemenda yfir
veturinn var að meðaltali
34.725 krónur.
Eldri nemendur skólans komu
í heimsókn 6. maí sl. og færðu
honum veglegar gjafir.
Þá gáfu verksmiðjan Glit h.f.
og blómabúðin Laufás, Akur-
eyri, skólanum höfðinglegar
gjafir. Eru það ýmsir munir úr
brenndum leir, m. a. ætlaðir til
framleiðslu ýmissa rétta. Hafa
munir þessir xakið mikla at-
hygli og aðdáun.
Öllum þessum velunnurum
færir skólinn sínar beztu þakk-
ir. (Fréttatilkynning)
20. Stjórnlagaþing.
Hvort ráðlegt sé, að sérstak-
lega kjörið stjórnlagaþing fjalli
um stjórnarskrána.
Gunnar Thoroddsen flutti,
sem kunnugt er, aðra tillögu um
endurskoðun stjórnarskrárinn-
ar. í greinargerð þeirrar tillögu
var drepið á margt af því sama
og í tillögu G. G., en einnig vik-
ið að öðrum atriðum, t. d. kosn-
ingaskyldu, sem sumsstaðar tíðk
ast, utanþingsstjórnum, ráðstaf-
anir til verndar lýðræðinu, nátt-
úruvernd og að almennir dóm-
stólar taki við hlutverki lands-
dóma, sem á að dæma í kæru-
máluni út af embættisrekstri
ráðherra, en mun aldrei hafa
tekið neitt mál til meðferðar.
Þó að margt hafi verið nefnt
í tillögum þessum og greinar-
gerðum, eru umhugsunarefni
um nýja lýðveldisstjórnarskrá
sjálfsagt ekki tæmd.
En á það þykir að lokum rétt
að minna, að það voru fjórð-
ungssamböndin á Norður- og
Austurlandi, sem á morgni lýð-
veldisins fyrir aldarfjórðungi
tóku upp minnisverða baráttu
fyrir nýrri stjórnarskrá. Lands-
hlutasamtökin hafa nú verið
endurskipulögð og eru öflugri
en þau þá voru, enda munu þau
án efa láta þetta mál til sín
. taka. □
Gagnfræðaskólanum á Akureyri slifið
Veitingaskálinn Brú, Hrútafirði.
Veilingaskálinn Brú í Hrútafirði
FYRSTU helgi júnímánaðar
opnaði Kaupfélag Hrútfirðinga
veitingaskála og verzlun í nýju
200 fermetra húsnæði hjá sím-
stöðinni Brú í Hrútafirði. Þar
hefur kaupfélagið undanfarin
16 ár rekið ferðamannaverzlun
á sumrin, sem borið hefur heitið
Verzlunin Brú, en nafninu var
nú breytt í Veitingaskálinn Brú.
Er þetta smekklegur og þægi-
legur staður ferðamönnum.
Veitingar eru framreiddar frá
kl. 9 til kl. 23.30 aila daga yfir
•' sumarið'. Nnkkrar tegundir grill
réttá verða á boðstólum, m. a.
kjúklihgár, svo og kaffi, te,
mjólk, smurbrauð og kökur.
Þá verða til sölu margskonar
vörur handa ferðafólki, svo sem
öl, sælgæti, niðursuðuvörur,
filmur, spörtvörur og margt fl.
Sala á gasi og áfyllingar á gas-
hylki verður fyrir hendi, Esso
olíur og benzín. Þvottaplan er í
byggingu og verður því hægt að
Stundum kemur það fyrir
vonsvikna veiðimenn, og er þar
átt við laxveiðimenn, að þeir
grípa til ýmsra ráða til að bæta
sér upp veiðileysi. Fyrir hefur
það komið og oftar en ætla
mætti, að keyptur hefur verið
nýveiddur lax af þeim, sem
heppnari hafa verið, og síðan
sagðar veiðisögur af viðureign-
inni þegar heim er komið,
kannski heldur í styttra lagi.
Og kunn er sagan af því, er
mikill fjáraflamaður fór í verzl-
un á heimleiðinni úr misheppn-
aðri veiðiferð og bað um lax.
Hann mátti ekki til þess hugsa
að koma laxlaus heim. Laxinn
fékk hann í góðum umbúðum
og greiddi það, sem upp var
sett. En þegar heim kom og
hann ætlaði að sýna konu sinni
veiðina, kom í Ijós, að lax sá er
keyptur var, var reyktur lax.
En hvað áttum við til bragðs
að taka, tveir veiðimenn frá
Akureyri, sem úr Fnjóská kom-
um með öngulinn í rassinum?
Hvergi lax að fá. Okkur datt í
hug að skreppa niður að sjó og
reyna að ná okkur í nokkrar
bleikjur heldur en ekki neitt, ef
heppnin yrði okkur þar hlið-
hollari en í ferskvatninu.
Knararnes heitir ofurlítill
tangi, er gengur í sjó fram í
landi Garðsvíkur á Svalbarðs-
strönd. Þar var fyrrum lífhöfn
því að góð landtaka er bæði að
sunnan og norðan og á annarri
hvorri hlið tangans jafnan kyrrt.
Þar er enn gamalt bátanaust.
Fremst á þessum tanga er mikið
stórgrýti og hyldýpi þar fram
af. En ofar er tanginn mjórri
því að þar hefur sjór og vindur
sorfið mýkra land. Þangað var
haldið með veiðistengurnar.
Norðangola var og sunnanmeg-
in hafði æðarfuglinn raðað sér
í fjöruna með unga sína, og var
einn æðarunginn lang minnstur,
h'klega yngstur, eða þá dverg-
vaxinn. Fuglinn synti rólegut ;
frá landi, sýnilega ekki mjög {
illu vanur af heridi ferðamanna
og fór svo að úa skammt undan
og bíða þess að við færum. En
við fórum að kasta og reyna við '■
bleikjuna. Hún var ekki við að
þessu sinni. Þá óskuðum við
þess eins, að ná í svo sem einn
eða tvo þorska, heldur en ekki
neitt, en ekki varð okkur held-
ur að þeirri óskirini.
Feikna stór og reyndar lit-
fögur marglytta, mikil géð- .
prýðisskepna, synti með fjör-
unni. Sannaðist á henni: Kemst '
þótt hægt fari. Félagi minn, fim
ari í stórgrýti og eilítið léttari
upp á’fótfnn en ég. fór nú alía "
leið fram á nesoddann, þar
sem stórgrýtið er mest, og kast-
aði nýjum og forkunnar falleg-
um bleikjuspæni fram í dýpið.
En ég stóð litlu ofar. Hvorugur
varð var.
Allt í einu sá ég hvar félagi
minn var kominn í keing og
sneri sér nú frá sjónum. Hann
bærði ekki á sér góða stund,
fremur en hann liefði frosið í
þessum stellingum. Kannski var
hann bara stjarfur, eða hafði
hann tekið eitur? Eða var hann
var hann búinn að tapa glór-
unni? Allt getur svo sem viljað
til. Fábjánar standa stundum .
svona og góna út í loftið. And-
skotans uppákoma. En ekki var
nú hægt að horfa upp á þetta
aðgerðarlaus og hraðaði ég mér
í áttina til hans, en vildi ekki
kalla til hans fyrr en ég hafði
áttað mig á, hvað að væri. Og
nú átti ég ekki eftir nema fáein
skref.
Gerðist þá margt með skjót-
um hætti. Vinurinn hafði stöng-
ina ennþá í höndunum og dró
nú línuna örlítið inn á hjólið.
Það glampaði á silfraðan bleikju
spóninn,. einn af þessum fallegu
með blóðrauðum lit á leggnum.
Ogá sairirí stund rétti hann sig
upp, kiþpti í — og stór, dökkur
minkúr tók loftkast í urðinni.
Hárbeittur þrikrókur bleikju-
spónsins hafði misst marks og
straukst þó við varginn um leið.
Og nú var félagi minn ekki leng
ur frosinn, því að hann tók und-
ir sig stökk, að sínu leyti ekki
minna ; en minkurinn og áður
en auga á festi hafði hann tekið
■stein í aðra hendi en spýtu í
hinat 'og hvarf svo í sömu átt og
minkurinn.
Síðan bar mig að og svona
ósjájfrátt var ég þegar sömu
vopnuna búinn. Vígamóður og
bárdagágleði einkenndi hverja
"hreyfittgu 'félaga míns. Klofhá
stígvél, nokkrar peysur og
fleira, sem forsjálan og vanan
veiðimann prýða í kaldsömu
veðri við véiðiár, hindruðu ekki
leiftur snögg viðbrögð og hinn
trillta stríðsdans, sem nú var
dansaður upp á líf ög dauða í
holurðirini, þar sem grunnurinn
var stórgert eggjagrjót en ein-
hvér tröllskessa svo dreift frá
sér Grettistökum, allt að mann-
hæðar háum björgum, ofan á.
Hér fór hann, kallaði vinur-
inn og benti á gjótu undir einu
Grettistákinu. Svo greip hann
sjórekna bambusstöng og keyrði
liana þar inn. Jú, þar var skratti
og þaut nú út undan bjarginu í
gagnstæðri átt, félagi minn á
eftir, báðir fimir og- fráir, og
steinnirin minn skall' með eld-
glæringum á nafna sínum en
ekki á minknum. Og dýrið var
horfið á samri stundu. Löng leit
bar ékki árangur.
Æðarfuglinn var kominn upp
í fjöruna þegar við héldum
heim. Hann og minkurinn ráða
ríkjum á Knararnesi, þar sem
áður var lífhöfn sjómanna við
austanverðan Eyjafjörð.
Veiðimaður.
þvo bíla þar. Þá er til staðar
loftdæla fyrir bifreiðastjóra í
sambandi við hjólbarða.
Um reksturinn sjá Hallfríður
Bjarnadóttir húsmæðrakennari
og Inga Hansdóttir smurbrauðs-
dama.
Umferð virðist alltaf vera að
vaxa á vegunum, sem eðlilegt
er með aukinni bifreiðaeign og
lengingu fría hjá öllum megin
þorra fólks. Mikil umferð er um
Strandaveginn, m. a. af fólki,
sem er á leið til eða frá Vest-
fjörðum og fer það þá gjajman
yfir Laxárdalsheiði eða Trölla-
tunguheiði á ferðum sínum.
Unnin var nokkur vegabót á
Laxárdalsheiði sl. haust, þar
sem byggð var brú yfir Laxá í
Dalasýslu efst upp í Laxárdal,
er þá aðeins ein á, sem er óbrú-
uð á heiðinni, en hún er að jafn
aði mjög vatnslítil. Q
- Frá SUNN
(Framhald af blaðsíðu 2).
árkróki litskuggamyndir af
ýmsu landslagi í Skagafirði. Að
lokum fóru fundarmenn í skoð-
unarferð inn í Blönduhlíð og
skoðuðu m. a. sandsteinsmynd-
anir í Bólugili og minjar um
fornaldarskóg í Kotagili í Norð-
urárdal.
Um 25 manns sóttu fundinn.
Fundarstjóri var Haraldur Árna
son skólastjóri á Hólum.
(Frétt frá SUNN)
GAGNFRÆÐASKÓLANUM á
Akureyri var slitið 31. maí, og
hafði hann þá starfað frá 20.
september. Nemendur voru í
upphafi skólaárs 838, en nokkrir
nemendur komu og aðrir hurfu
frá námi á vetrinum. Alls voru
innritaðir 846 nemendur, sem
skiptust á 5 árdeildir. Bekkjar-
deildir voru 32, 2 framhalds-
deildir (4 kjörsvið), 17 almenn-
ar bóknámsdeildir, 3 landsprófs
deildir, 2 verzlunardeildir og 8
verknámsdeildir.
Kennarar voru 54, 36 fasta-
kennarar og 18 stundakennarar.
Þar að auki kenndu 2 kennarar
hjálpardeildum hluta úr vetrin-
um.
Skólinn hafði 4 kennslustofur
á leigu utan skólahússins sjálfs,
auk skólaeldhúss, se minnréttað
var sérstaklega í kjallara Hús-
mæðraskólans, en varð ekki til-
búið til notkunar fyrr en
skömmu fyrir jól.
Próf úr 5. bekk þreyttu 27
nemendur. 1 lauk ekki prófi, en
26 stóðust próf nema hvað 2
nemendur þurfa að taka haust-
próf vegna ónógrar samtölu
tveggja lægstu einkunna. Hæstu
einkunn í framhaldsdeild hlaut
TÓLVUFORSKRIFT
KENNDI í M. A
Á STÚDENTSPR ÓFI var nú í
fyrsta sinn leyfð notkun tölva.
Var það í eðlisfræðideild stærð-
fræðideildar í prófum í stærð-
fræði, eðlisfræði og stjörnu-
fræði, og lagði skólinn til borð-
tölvur, sem nemendur gátu
skipst á að nota.
Þá var í vetur í fyrsta sinn
kennd tölvuforskrift, Fortran,
sem valfrjáls námsgrein í 4.
bekk (þ. e. 2. bekk skólans) og
luku 15 nemendur prófi í grein-
inni en það telst stúdentspróf.
Hér er aðeins um tilraun að
ræða, en fullyrða má, að notk-
un lítilla tölva muni á næstu
árum ryðja sér allsstaðar til
rúms og verða m. a. ómissandi
hjálpartæki í öllum framhalds-
skólum.
í náinni framtíð verður og
nauðsynlegt, að allstór hópur
manna kunni eitthvað til for-
skriftagerðar fyrir hinar stærri
tölvur, og er því einnig fyrir-
sjáanlegt, að menntaskólarnir
muni þurfa að taka upp reglu-
bundna kennslu á því sviði og
það fyrr en varir. Q
Þórdís B. Kristinsdóttir, I. 7,9.
Gagnfræðapróf stóðust 132,
69 úr bóknámsdeild, 29 úr verzl
unardeild og 34 úr verknáms-
deild. Hæstu einkunn hlaut
Hjördís Finnbogadóttir, I. ág.
9,15.
Landspróf miðskóla þreyttu
75 nemendur. 55 stóðust og 39
náðu réttindaeinkunn. Hæstu
meðaleinkunn (8,6) hlutu
Bjarki Jón Bragason og Helga
G. Hilmarsdóttir, sem bæði
fengu bókaverðlaun frá bóka-
verzluninni Bókval.
Hæstu einkunn í skóla hlaut
Hildur Gísladóttir, 2. bekk, I.
ág. 9,24.
H j ö r d í s Finnbogadóttir
hreppti íslenzkubikar G. A. fyr-
ir hæstu einkunn í íslenzku á
gagnfræðaprófi, og auk hennar
fékk Ragnheiður Þorsteinsdóttir
bókaverðlaun fyrir frábæra
kunnáttu í íslenzku. Hjördís
Finnbogadóttir, Lára Ólafsdóttir
og Ragnheiður Þorsteinsdóttir
fengu bókaverðlau nfrá danska
kennslumálaráðuneytinu fyrir
kunnáttu í dönsku, og þær
fengu einnig ásamt Guðrúnu
Óðinsdóttur bókaverðlaun frá
þýzka sendiráðinu í Reykjavík
fyrir þýzkukunnáttu. Allar þess
ar stúlkur voru í verzlunardeild
4. bekkjar. Lionsklúbburinn
Huginn veitti bókaverðlaun fyr-
ir hæstu einkunn pilts og stúlku
í skrifstofugreinum, og tij þeirra
unnu Lára Ólafsdóttir og Örn
Pálsson.
S * ?
í : IL , ■ 1 ff I ■ f
1
&
I
•t
FIMMTUGUR 2. JÚNÍ1972
Elfur tímans áfram streymir
æviþráður sífellt spunninn.
Nú í lífi eins af okkur
upp er merkisdagur runninn.
Fimmtugan ég halinn hylli
heilsa kátur gömlum vini.
Minningarnar til mín tala
tengdar Þóri Valgeirssyni.
Hann var strax á unga aldri
einarður í leik og starfi,
enda geymist enn í minni
unglingurinn glaði, djarfi.
Man ég líka æskuærslin,
oft var leikið dátt og hlegið
á vináttu okkar ennþá
aldrei hefur fölskva slegið.
Ungi sveinninn óx úr grasi
ýmsir kannast nú við manninn,
fastnaði sér fljóðið góða
og flutti það svo heim í ranninn,
áföðurgarðinn síðan sat hann
sem og hæfði manni slyngum
og í þjóðarbúið bráðum
bætti tíu íslendingum.
Af vinum sínum mikils metinn
mannkosti er tel ég sanni
og það að eiga geðið glaða
er gulli betra hverjum manni.
Kvæðin snjöllu, háttum hrönnuð
heilla snótir jafnt sem drengi
því ljóðagyðjan leikur við hann
líkt og dís við hörpustrengi.
Heill þér gamli, góði vinur
gerast munu ennþá sögur.
Ekki túlka ðhug minn hálfan
hafa þessar fáu bögur.
Hann er ræður öllu yfir
anda bæði og fjörsins línu
verndi þig og veginn greiði
vaki yfir lífi þínu. A. St.
Við skólaslit gáfu 40 ára gagn
fræðingar skólanum malverk,
sem Þorgeir Pálsson listmalar
hafði gert af Árna Jónssym
amtsbókaverði, en hann vai
einn þeirra bekkjarsystkina oj.
lengi kennari við G. A. Hanr
lézt haustið 1970. 20 ára, 10 ár;
og 5 ára gagnfræðingar gáfu
fjárhæðir í hljóðfærasjóð tií
kaupa á flygli handa skólanurr.,
(F réttatilkynning)
RAÐSTEFNA UM
FERÐAMÁL
FJÓRÐUNGSSAMBAND Norð-
lendinga og ferðamálafelögin á
Norðurlandi efna til ráðstefnr
um ferðamál, se mhaldin verð •
ur laugardaginn 15. júlí ki. 1.3(
e. h. í raungreinahúsi Mennta-
skólans á Akureyri, Möðru-
völlum.
Á ráðstefnunni flytja fram-
söguerindi: Brynjólfur Ingólfs ■
son, ráðuneytisstjóri, Björn Fric
finnsson, framkvæmdastjori, og
Jóhann Sigurjónsson, mtnnt; ■
skólakennari.
Megin verkefni ráðstetnunr
ar verða umræður um eflingt
ferðamála á Norðurlanai og
ferðamálaáætlun.
Ráðstefnan er. opin öllun.
áhugamönnum um ferðamal.
(Fr éttatilkynning)
NOKKUR MINNINGARORÐ UM
Þorlák frá Reisíará

ÞORLÁKUR HALLGRÍMS-
SON fæddist að SyðrÍTReistará
i Arnarneshreppi 27. maí 1885
og andaðist að Fjórðungssjúkra-
húsi Akureyrar þann 22. júní,
réttra 87 ára að aldri.
Þorlákur missti föður sinn á
unga aldri, en var þó það á legg
kominn, að hann tók fljótlega
við búsforráðum með móður
sinni. Með henni bjó hann, þar
til hann kvæntist dugnaðar og
myndarkonu, Önnu Jóhanns-
dóttur frá Nunnuhóli, árið 1918
og áttu þau hjón 2 börri, Árna
og Hólmfríði.
Þorlákur bjó aldrei neinu
stórbúi að Syðri-Reistará, enda
voru bú þá smærri, en nú er
orðið. Búskapur hans auðkennd
ist af einstakri natni og hirðu-
semi, sem varð þess valdandi,
að búrekstur hans bar sig betur
en margra annarra.
Voru honum falin mörg trún-
aðarstörf innan sveitarinnar,
sem ég ætla ekki að telja upp
hér, en þau einkenndust af
stakri trúmennsku og skyldu-
rækni.
Þorlákur brá búi vorið 1948
og fluttist til Akureyrar. Og
veit ég að för hans frá Reistará
til Akureyrar hefur verið hon-
um erfið, þar sem hann var
búinn að starfa öll sín mann-
dómsár.
Á Akureyri keypti hann íbúð
í Brekkugötu 21, og bjó þar
með konu sinni og mági, Aðal-
steini.
Nokkrum árum eftir komu
sína til Akureyrar missti hann
konu sína. Eftir það bjuggu þéir
einir í íbúðinni mágarnir, þar
til þeir fluttust inn í hina nýju
viðbótarbyggingu Elliheimilis-
ins. Þar undi Þorlákur vel hag
sínum og var þakklátur allri
aðhlynningu starfsfólksins.
Hann var alla ævi heilsu-
hraustur og var fáa daga ævinn
ar rúmliggjandi. En snemma á
þessu ári varð hann fyrir þvi
áfalli að missa Þorgerði, dóttur •
dóttur sína, afar efnilega stúlku,
af slysförum út í Londcn, þa_*
se mhún var við framhaldsnán-,
í píanóleik. Mér er vel kunnugt,
að hann tók þetta mjög nærr;.
sér og bar ekki sitt barr eftiJ
það.
Fyrir mánuði síðan varð ham,
svo að sjá á bak vinar sins Aðal-
steins, sem hafði verið honun
stoð og stytta við búreksturim
áður og vinur og félagi fyrr oj
síðar.
Að lokum þessum fáu orður/t
vil ég hafa yfir fjórar ljóðiínui'
sem Bólu-Hjálmar orti urr. falL-
inn vin. ,,
I'
Mínir vinir fara fjöld
feigðin þessa heimtar köla.
Ég kem á eftir, kannske í k /öi<.
með klofinn hjálm og rofinn
skjölc,
Blessuð sé minning þessa
mæta manns.
Halldór frá Búlandi, u
v