Dagur - 06.10.1973, Síða 4

Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-11-66 og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓHANN K. SIGURÐSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
Blðfjöll og
Hlíðarfjall
FYRIR mörgum árum var Akureyri
kjörin vetraríþróttamiðstöð lands-
Lns, einkum vegna framúrskarandi
góðrar aðstöðu, er sköpuð liafði ver-
ið í hinu mikla, fjölbreytta og snjóa-
sæla Hlíðarfjalli, og má þar nefna
Skíðahótel og stólalyftu.
Akureyrarkaupstaður lagði á ár-
unum 1970—1971 ágætan veg upp
að Skíðahótelinu og kostar hann
rúinar átta milljónir króna og er þó
ekki fullgerður. Fjallvegasjóður hef-
ur greitt rúmar tvær millj. kr. a£
þessum kostnaði.
Vegur að skíðalandi Reykvíkinga,
Bláfjallavegur, kostar milljónatugi.
Talið er, að ríkið greiði hann að
fullu. Til þess verður að ætlast, að
Reykjavík og Akureyri sitji hér við
sama borð. □
Búsfofnsaukalán
ÞEGAR Búnaðarbanki íslands var
stofnaður og hóf starfsemi sína 1.
júlí 1930, var meðal annars ákveðið
í lögum um þessa stofnun, að bank-
inn mætti lána bændum fé út á bú-
stofnsauka eða bústofnskaup. Síðan
eru nú liðin 43 ár og lieimildin var
ekki notuð. Þegar bankinn átti 40
ára afmæli flutti Stefán Valgeirsson,
sem nú er formaður bankaráðs, ske-
legga ræðu um nauðsyn þess að taka
upp bústofnsaukalán, samkvæmt
nefndri heimild, og var sú ræða birt
á sínum tíma hér í blaðinu.
Síðan hóf Stéttarsamband bænda
og Búnaðarfélag íslands baiáttu
fyrir því, að útlán gætu liafizt í þess-
um lánaflokki. Nú í ár var það svo
samþykkt í stjórn Lífeyrissjóðs
bænda, að bjóða Stofnlánadeildinni
15 millj. króna lán í þessu augna-
miði. Bankaráð hefur nú ákveðið að
taka boðinu, og hafa tilkynningar
um hin nýju útlán birzt í blöðunum.
í fyrsta lagi er ákveðið að lána að-
eins til kaupa á sauðfé og nautgrip-
um. f öðru lagi, að viðmiðunarverð
sé allt að skattmati hverju sinni.
Lánstíminn er sex ár og vextir eins
og almennir útlánsvextir deildar-
innar, eða 8.5%. Lánað er gegn
veði í fasteign eða hinum keypta bú-
peningi, ásamt ábyrgð sveitarfélags.
Nú eru aðeins 15 milljónir lausar
í þessum nýja útlánaflokki og fer
það eftir lánsumsóknum, hvort féð
endist eða að hve miklu leyti. Láns-
umsóknir eru þegar byrjaðar að
koma inn, og er stefnt að því að
afgreiða lánin í nóvembermánuði.
Eflaust þarf aukið fjármagn í þenn-
an lánaflokk. □
Nokkur orð um Vegmálin
RÆTT VÍÐ YFIRVERKFRÆÐING 0G
LÖGFRÆÐING VEGAGERÐARINNAR
VEGIRNIR við Eyjafjörð hafa
verið vega verstir í sumar og
umferðin um þá kölluð torfæru
akstur, þar sem'þeir eru verst-
ir. Brotnir bílar og sárreitt fólk
hefur mörgum sinnum kvartað
yfir þessu, en án árangurs. Hinu
óánægða fólki hefur þótt hart
að þurfa að fara í aðrar sýslur
til að geta ekið á sæmilegum
vegum. Hið hörmulega óstand
veganna hér við fjörðinn, í allar
áttir út frá Akureyri, er jafnan
borið saman við það, sem betra
er. Vegamál Þingeyinga eru t.
d. miklu lengra á veg komin,
bæði nýbyggingar og viðhald,
og í Skagafjarðársýslu eru marg
ir vegir eins og hefluð fjöl, og
þakka margir það snjöllum og
árvökrum vegagerðarmönnum.
Blaðið ræddi vegamálin lítil-
lega við Snæbjörn Jónasson, yf
irverkfræðing hjá Vegagerð-
inni, og spurðist fyrst fyrir um
rykbindiefnin. Um þau sagði
hann meðal annars:
Á frekar fjölförnum vegum,
svo sem í líkingu við ýmsa aðal-
.vegi úti á landi, svo sem Sauð-
érkróksbraut til Varmahlíðar,
vegi. í Hörgárdal, Dalvíkurvegi
o. s. frv. má búast við, ef ryk-
bundið er með klórkalsíum,
muni það kosta 50—70 þús. kr.
kílómetrinn, efni og vinna sam-
anlagt. Hinsvegar kostar ryk-
biridlng eins og gerð var á Sauð
árkróksbrautinni um 35 þús. kr.
kílómetrinn. En þar var olíuað-
ferðin notuð.
Tíu sentimetra malarslitlag
er í flestum tilvikum mjög mik-
ið dýrara, jafnvel mörgum sinn
um, svo að ekki er sambærilegt.
Þriðja og fjórða aðferðin við
rykbindingu er sjór og ferskt
vatn. Sjórinn myndar bindiefni
þegar til lengdar lætur. En vatn
úr lækjum og vötnum rykbind-
ur aðeins á meðan það er að
gufa upp.
Klórkalsíum er þekktasta ryk
bindiefnið á Norðurlöndum, og
ef það er sett á vegina á réttum
tíma og þurrkar koma á eftir,
reynist það mjög vel og getur
enzt lengi. En þetta efni endist
aldrei lengur en yfir sumarið.
Olíuaðferðin er ennþá á til-
raunastigi og höfum við gert
með hana tilraunir víða um
land, meðal annars á Sauðár-
króksbrautinni, á Eyjafjarðar-
braut og miklu víðar. Olíuað-
ferðin byggist á asfaltupplausn,
sem blandað er vatni og dreift
yfir vegina. Efnið sjálft er ódýr-
ara en klórkalsíum. Þessar til-
raunir hafa gefið ákaflega mis-
munandi árangur. Á sumum
stöðum hefur það enzt vikuna,
en á öðrum stöðum mánuð og
meira. Virðist það fara eftir efni
í vegunum. Þetta entist t. d.
mjög stutt á Kísilveginum í S,-
Þing. og í Borgarfirðinum, við
Hreðavatn, einnig á nýbyggðri
hraðbraut í Ölfusinu, þar sem
það mistókst alveg. Langbezt
tókst það á Eyjafjarðarbraut og
Sauðárkróksbraut. Nú standa
fyrir dyrum rannsóknir á jarð-
efninu, eða mölinni, sem notuð
er í vegina.
Aðspurður um Leiruveg og
Víkurskarðsveg sagði yfirverk-
fræðingurinn, að Víkurskarðs-
leiðin væri ákveðin, en vist-
fræðileg rannsókn á Leiruveg-
inuiri hefði ekki enn farið fram
og væri það vegarstæði ekki
ákveðið. En nauðsyn er talin á
því, að sú rannsókn sé undan-
fari ákvörðunar um vegarstæði
austur frá Akureyri.
Um Dalvíkurveginn og Norð-
urverk sagði Snæbjörn meðal
annars:
Norðurverk átti að Ijúka Dal-
víkurveginum, nýbyggingu sam
kvæmt útboði, í fyrrahaust.
Vegna breyttra aðstæðna var
verktakanum gefinn nokkur
frestur. En breyttar aðstæður
voru t. d. lengri malarflutning-
ur en reiknað var upphaflega
með. Hinn 22. ágúst var haldinn
endanlegur verkfundur og geng
ið endanlega frá þessu máli.
Verktakinn lauk sínu verki nú
um miðjan ágúst. Síðan hefur
Vegagerðin unnið við veginn,
yfirkeyrt hann með harpaðri
möl og er hluta vegarins lokið,
en að hluta að ljúka. En í sam-
bandi við málefni Vegagerðar-
innar á Norðurlandi hefur nú
verið ráðinn fulltrúi fyrir Norð-
urland allt, Guðmundur Svav-
arsson umdæmisverkfræðingur,
og kann hann að geta gefið nán-
ari svör um þetta atriði.
Spurningum um lögfræðilegt
efni, varðandi efnistöku til
vega, vísaði Snæbjörn Jónasson
yfirverkfræðingur til Gunnars
Gunnarssonar, lögfræðings
Vegagerðarinnar. En spurt var,
hvers vegna malað eða harpað
efni í malarnámum í Djúpár-
bakkalandi væri ekki notað.
Þetta bar þannig til, sagði lög-
fræðingurinn m. a., að Vega-
gerðin fékk í upphafi leyfi til
athafna á malartökustað, en
ekki var samið um greiðslur.
Siðar, þegar til átti að taka,
samdist ekki um greiðslur til
bóndans. Skipaði þá sýslumað-
ur matsnefnd, sem aldrei lauk
starfi og skilaði aðeins greinar-
gerð um að' samkomulag hefði
ekki náðst. Þannig stendur mál-
ið nú, og allmikið magn af harp-
aðri eða malaðri möl stendur
þarna ónotuð vegna þessa
ágreinings og er þetta efni orð-
ið Vegagerðinni mjög dýrt.
Vegagerðin lítur svo á, sam-
kvæmt vegalögum, að ekki eigi
að bæta landeigendum, nema
þeir verði fyrir tjóni á sjálfri
jörðinni, og fyrir það höfum við
greitt eina til tvær krónur fyrir
hvern fermetra lands. Hinsveg-
ar hefur Vegagerðin greitt gjald
fyrir hvern rúmmetra efnis, þar
sem viðurkennt er, að um mark-
aðssvæði sé að ræða. En nú er
fyrir dómi Hæstaréttar mál,
sem reis út af efnistöku til vega
gerðar og er úrskurðar að
vænta strax að réttarhléi loknu.
Þar er sú spurning fyrir hendi,
hvort mölin sé í sjálfu sér verð-
mæti, sem greiða ber fyrir.
Um leið og blaðið þakkar
þessar upplýsingar, vill það
benda á og undirstrika, að marg
ir vegarkaflar á eldri og yngri
vegum eru ætíð vondir og aðrir
vegarspottar góðir. Á gamla
Vaðlaheiðarveginum eru t. d.
vegarkaflar eins og steyptir ár
eftir ár, þótt þar hafi slitlagið
ekki komizt í snertingu við inn-
flutt rykbindiefni. Hinir ógætu
vegarspottar, sem eru alltof
stuttir, bera því vitni, að til séu
mjög góð jarðefni í slitlag veg-
anna. En því miður virðist til-
viljun hafa ráðið miklu um mal-
artökustaðina. Þetta er þó að
breytast með; rannsóknum Vega
gerðarinnar á ‘síðustu árum.
Síðan frarpánskráð var ritað
hefur matsnefrid eignarnáms-
bóta, en forrriaður hennar er
Egill Sigurgeirsson, rannsakað
rúman tug mála, er annars veg-
ar varðar Vegagerðina og land-
eigendur hins vegar hér í ná-
grenninu og m. a. gefið heimild
til malartöku í landi Djúpár-
bakka, að sögn Guðmundar
Svavarssonar umdæmisverk-
fræðings á Akureyri. □
„HREINN BÆR,
FALLEGUR BÆR.“
Margir, sem til Akureyrar
koma, hafa orð á því, hvað þetta
sé fallegur bær. Og það skyldi
engan undra.
Þegar komið er að austan og
séð yfir af Vaðlaheiðarbrún,
neðar í hlíðum, eða hér á móti,
kemur falleg lega bæjarins og
umhverfis vel í ljós. Svo verð-
ur einnig, þegar komið er af
hafi inn ó Fjörð, og Pollurinn
tekur ,á móti, kyrr og friðsælh
Og þegar um bæinn sjálfan er
ekið eða gengið, vekur margt
athygli ferðamannsins. Hver
hefur ekki staðið við Kaupangs-
torgið og horft upp til kirkjunn-
ar, sem ber við heiðbláan him-
in, fundið mjúka fegurð stall-
anna og blómskrúðsins, og
skynjað göfgi og hátign þessa
musteris Drottins? (Um tröpp-
urnar þyrfti að bæta, umhverf-
inu hæfir marmari, lagður
gulli!). Trjágróður Akureyrar
hrífur marga, og jafnvel nú, eft-
ir kalt vor og lágt hitastig lengi
sumars virðist hann venju frem
ur gróskuríkur, laufmikill og
ilmandi. Og í skjóli trjánna, og
við fjölda húsa, eru vel hirtir
grasfletir með blómskrúð í beð-
um og steinhæðum. Opin svæði,
eins og Eiðsvöllur og Þingvöll-
ur (eða hvað hann nú heitir,
þarna á Brekkunni, norðan
Þingvallastrætis), og stendur sá
þó mikið til bóta. Svo er Sund-
laugin, nú í mjög bættu um-
hverfi, og Andapollurinn (stund
um), allt þetta vekur athygli
og oft aðdáun ferðamannsins.
Og enn er ónefndur sjálfur
Lystigarðurinn, sem býr yfir
mikilli fegurð og að auki dægra
námi í blóma — og grasa —
fræði! Og hvarvetna um bæinn
blasa við glæsilegar byggingar,
margar fagurlitar (sjáið t. d.
Suðurbyggð), og sumar sér-
kennilegar mjög.
Já, „Akureyri er fallegur bær,
og svo hreinlegur líka“, bæta
sumir við í mín eyru og ann-
arra, en við eigum tal við marga
hérna við tjaldstæði bæjarins.
Þessi umsögn gleður nú Akurr
eyringinn, og ætti að auka hon-
um metnað og vilja til þess að
gera sitt til fegrunar sínum góða
bæ.
Ég hef farið um bæinn
snemma á morgni og seint að
kvöldi, og útlitið breytist (á
vissu sviði) alltof mikið. Sóða-
skapur og skeytingarleysi er
áberandi. Göturnar eru þaktar
Frá Bridgefélagi
Akoreyrar
AÐALFUNDUR Bridgefélags
Akureyrar var haldinn 25. sept.
Ur stjórn félagsins gengu Magn-
út Aðalbjörnsson og Gunnlaug-
ur Guðmundsson, og lá fyrir
fundinum að kjósa tvo menn í
stað þeirra til næstu tveggja
ára. Kosningu hlutu Alfreð Páls
son og Páll Jónsson. Stjórn fé-
lagsins skipti með sér verkum
og er þannig skipuð: Alfreð
Pálsson, formaður, sími 11045,
Guðjón Jónsson, gjaldkeri, sími
12842, Páll Jónsson, ritari, sími
21695, Ragnar Steinbergsson,
mótsritari, sími 11459, og Júlíus
Thorarensen, sími 12286.
Ákveðið er að fyrsta keppni
félagsins verði tvímennings-
keppni og hefst hún þriðjudag-
inn 9. október. Spilaðar verða
fjórar umferðir. Spilað verður á
Hótel KEA í vetur.
hvers kyns rusli eftir daginn:
umbúðum, ávaxtahýði, vindl-
ingaendum o. fl. Ég hef átt tal
við unga fólkið — og eldra —,
sem kemur til vinnu sinnar kl.
5.45 að morgni, með sóp, skóflu
og plastpoka. Það er e. t. v. í
fyrstu ekki allt glaðvaknað, en
tekur þó glaðlega undir, er ég
gef mig á tal við það. Meðan
flestir bæjarbúar sofa tekur
mikill hluti bæjarins stakka-
skiptum undir starfsliprum
höndum þessara þörfu borgara,
ruslið hverfur, en malbikaðar
götur og gangstéttir verða hrein
ar sem stofugólf. Ég var að dást
að þessu; svarið var, að það
næði skammt, þótt þau, 16—18
talsins, gerðu sitt, allir bæjar-
búar þyrftu að hjálpast að. Ég
var á sama máli. Það vantar á,
að okkur — eldri og yngri —
sé það í blóð borið, að engu
rusli, smáu né stóru, á að lienda
frá sér á götur, torg eða víða-
vang! Þarna er stór þáttur van-
ræktur í uppeldinu — víða.
Orðin „Hreint land, fagurt
land“, eða „Hreinn bær, falleg-
ur bær“, taka of margir sem
marklaust glamur, því er nú
verr. En þetta er alvarlegt mál,
sem sjálfsagt er að gefa gaum,
m. a. við æ vaxandi ferðamanna
straum, innlendra og erlendra.
Mér þótti góð frétt í „sunnan-
blöðum“ nýlega: Unglingar
voru að skemmta sér við að
brjóta flöskur á alfaraleið í
borginni. Lögregla var látin
vita, hún, „snögg upp á lagið“,
kom á staðinn og drengir fengu
að tína saman öll brotin sín!
Gott — og til fyrirmyndar í
stéttinni, jafnvel þótt um hættu
minna rusl en glerbrot væri að
ræða.
Hérna í bænum þyrftu „rusla
kisturnar11 að vera fleiri og
miklu víðar, og þannig úr garði
gerðar, að sá, sem drukkið hef-
ur frá sér vitið sitt — takmark-
aða, en ekki viljann til þess að
sýna, livað hann er sterkur,
geti beyglað ílátið eða lagt það
saman!
Þeir, sem fara um bæinn og
losa ruslatunnur okkar, hafa
miklu hlutverki að gegna og
rækja það yfirleitt vel, ætla ég
sé. Þó sá ég nýlega á götu
minni, þar sem þeir voru á ferð
inni með bíl sinn, ílát undan
mjólk og rjóma og plastflösku
undan einhverjum hreinsilegi.
Sannanlega hafði þetta slæðzt á
götuna frá þeim, úr pokum eða
aftur úr opnum bílnum. Þetta
er nú vonandi sérstök undan-
DAGANA 11.-13. ágúst sl.
kepptu börn frá Akureyri í
frjálsum íþróttum og knatt-
spyrnu við jafnaldra sína frá
vinabæjum Akureyrar. Keppn-
in var háð í Randers í Dan-
mörku. 1 ferðinni tóku þátt 20
börn á aldrinum 13—14 ára, 16
drengir og 4 stúlkur, auk farar-
stjóra.
í frjálsíþróttakeppninni var
einn keppandi frá hverjum vina
bæjanna, sem eru 5 eins og
kunnugt er. Árangur Akureyr-
arbarnanna var sem hér grein-
ir:
Guðmundur Skarphéðinsson
varð 2. í hástökki, stökk 1.50 m,
sem er ágætur árangur. Guð-
mundur varð 4. í langstökki
með 5.20 m, 4. í 100 m hlaupi á
13.0 sek., og 4. í kúluvarpi, varp
aði 9.61 m. — Gunnar Gíslason
tekning, e. t. v. óvanir að verki,
í afleysingu, enda er þetta nokk
uð, seni aldrei má koma fyrir!
Aðstaðan er e. t. v. slæm, með
opinn vörubíl, við þetta erfiða
þrifastarf.
Akureyri, „hreinn bær, fall-
egur bær“, mætti það haldast
og sannast betur og betur. Svo
er og um landið allt. Hér þyrfti,
eins og víðast „úti“, að sekta
fólk fyrir að kasta frá sér rusli
á götuna, veginn eða bara á
blessaðan „hvippinn og hvapp-
inn!“ Betra þó, að eðli okkar
breyttist án valdb'oðs til hins
betra, vilji okkar beindist sjálf-
krafa meira að því, að bæta og
fegra umhverfi okkar, hvar sem
leiðin liggur.
Sjái ég einhverja láta sér annt
um bréfpoka, eða aðrar umbúð-
ir af sælgæti eða öðru og skila
í rusladall, eða hirði jafnvel af
gangstétt í sama tilgangi, gleðst
ég í hjarta mínu, því að þar sé
ég, að sumir, e. t. v. niargir, vilja
þó hjálpa til að satt sé, og æ
sannara reynist, þegar á Akur-
eyri er minnzt: „Hreinn bær,
fallegur bær“. Allir með í því.
19. ágúst 1973.
Jónas í „Brekknakoti".
Minningargjöf um sr.
Sveinbjörn Högnason
ÞRIÐJUDAGINN 11. sept. var
biskupi íslands afhent vegleg
minningargjöf um séra Svein-
björn Högnason prófast á
Breiðabólstað, alls kr. 1 milljón
og fimmtíu þúsund. Gefendur
eru: Mjólkursamlan í Reykja-
vík kr. 500.000; Mjólkurbú
Flóamanna kr. 500.000, og Fljóts
hlíðarhreppur kr. 50.000. — Var
þetta einróma samþykkt á síð-
asta aðalfundi þessara stofnana.
Formaður og forstjóri Mjólk-
ursamsölunnar, Ágúst Þorvalds-
son og Stefán Björnsson, form.
og forstjóri Mjólkurbúsins, Egg-
ert Ólafsson og Grétar Símonar-
son, svo og oddviti Fljótshlíðar-
hrepps, Sigurður Tómasson, af-
hentu gjafirnar.
Þessi minningargjöf rennur
til lýðskólans í Skálholti og eiga
tvö herbergi skólans að bera
nafn séra Sveinbjarnar. Liðin
eru 75 ár frá fæðingu séra Svein
bjarnar Högnaonar, sem var há-
lærður skörungsklerkur og mik-
ill félagsmálafrömuður á Suður-
landi í áratugi.
(Fr éttatilkynning )
Bergiind Hólm Leifsdóitir
F. 9. sept. 1969
D. 1. sept. 1973
MINNING
Hve valt er vorið bjarta
með viðkvæm blóm, er skarta
um stund á grænni grein.
Nú föl er ástin unga,
hún afbar reynslu þunga
sem vorsins lilja, ljúf og hrein.
O, gef oss, Guð, að skilja
þiim gæzkuríka vilja,
er trú ei takmark sér.
í húmi hljóðrar nætur,
þá hjartað særða grætur,
þín nálægð, Drottinn, dýrmæt er.
Nú mælir mildum rómi
í myrkum helgidómi
þú, geislinn Guði frá:
„Sjá, litla Ijúfan bjarta
var lögð að mínu hjarta
og dvelja mun í dýrð mér hjó.“
Mín sál, ó, syrg því eigi,
en sjá, hve rönd af degi
fær rofið rökkurtjöld.
í helgi himinssala,
í húmi jarðardala,
má greina Drottins dýrð og völd.
J. S.
imót í Randers
varð 4. í 1000 m hlaupi á 3:27.7
mín. — í 4x100 m. boðhlaupi
varð sveit Akureyrardrengj-
anna síðust á 57.0 sek.
í drengjakeppninni sigraði
Vásterás, hlaut 15 stig, Álasund
12 stig, Lathi 9 stig, Akureyri 8
stig og Randers 4 stig.
Hugrún Stefánsdóttir varð 4.
í hástökki með 1.30 m, 4. í lang-
stökki, stökk 4.54 m. — Anna
Sæmundsdóttir varð 4. í 800 m
hlaupi á 2:50.7 mín. — Guðný
Bergvinsdóttir varð 4. í kúlu-
varpi með 6.07 m. — í 4x100 m
boðhlaupi varð stúlknasveitin
nr. 4 á 57.5 sek.
Vásterás sigraði í stúlkna-
keppnini, hlaup 31 stig, Álasund
24 stig, Lathi 23 stig, Akureyri
10 stig og Randers 7 stig.
í knattspyrnukeppninni urðu
Akureyrardrengirnir síðastir,
töpuðu fyrir Vásterás 0—2, fyr-
ir Lathi 0—3, fyrir Randers
2—6, en unnu Álasund 6—2.
Randers sigraði í knattspyrnu-
keppninni, hlaut 7 stig.
í Kaupmannahöfn léku dreng
irnir einn leik og sigruðu með
6 mörkum gegn 2.
-Fararstjórar barnanna voru
Vilhjálmur Ingi Árnason og
Þröstur Guðjónsson. □
Stigin milli félaganna skipt-
ust þannig:
Umf. Reynir.......8 stig
Umf. Ársól og
Árroðinn .......... 6 stig j
Umf.Dagsbrún.......4 stig j
Umf. Skriðuhrepps . 1 stig
Umf. Framtíð ..... 1 stig
Lið Umf. Reynis skoraði 23
mörk, en fékk aðeins 3 mörk á
sig. . □
Þrjár bækur ÁB
BLAÐINU hafa borizt þrjár
nýjar bækur frá Almenna bóka
félaginu.
Hin fyrsta þeirra er Umrenn-
ingar, síðari hluti hins fræga
norska skálds, Hamsuns, en fyr-
ir ári kom fyrri hlutinn út. En
dáðastur er þessi höfundur ef-
laust fyrir bók sína, Gróður
jarðar, listaverkið, sem tryggði
höfundi sínum Nóbelsverðlaun-
in á sínum tíma og kom út í
íslenzkri þýðingu árið 1960. —
Umrenningar er í íslenzkri þýð-
ingu Stefáns Bjarmans og er
hin skemmtilegasta bók, gædd
mikilli frásagnargleði.
Atburðirnir á Stapa heitir
næsta bókin og er hún eftir
hinn kunna og sérstæða rithöf-
und Jón Dan, höfund bókanna
Kaupverð gæfunnar, Berfætt
orð, Sjávarföll, Þytur um nótt
og Tvær bandingjasögur. Hér
er um skáldsögu að ræða, þótt
efniviðurinn sé sóttur í frásögn
Sigurðar Karlessonar. Bókin er
240 blaðsíður, prentuð í Prent-
smiðjunni Eddu í Reykjavík.
Athvarf í himingeimnum
nefnist þriðja bókin. Hún er
eftir Jóhann Hjálmarsson og er
nálega 100 blaðsíðu ljóðabók.
Er þetta sjöunda ljóðabók höf-
undar, en hann hefur einnig
stundað ljóðaþýðingar og ritað
um íslenzka nútímaljóðlist. □
FÓSTUREYÐINGAR
HÉRAÐSFUNDÚR ísafjarðar-
prófastsdæmis haldinn á Suður-
eyri 9. sept. 1973, lýsir andstöðu
sinni við meginatriði frumvarps
þess til laga um fóstureyðingar,
sem leggja á fyrir alþingi. Tel-
ur fundurinn, að í frumvarpi
þessu sé fólgið virðingarleysi
fyrir mannslífum, sem fái ekki
samrýmst kristinni lífsskoðun.
(Fréttatilkynning). ,
Svavar S. Gunnþórsson
F. 8. júní 1958
D. 6. sept. 1973
t
Kveðja
frá litlu bræðrunum
á Gásum.
Það féll citt blóm til foldar eins og gengur
en fögur minning lifir meðal vor,
það blóm var þessi prúði dáða drengur,
í dagsins önnum gekk sín liinztu spor.
Nú flytur þú á landið ljóssins bjarta,
í líknar örmum færð þú öruggt skjól.
Þú áttir frændi gott og göfugt hjarta,
þér geislar skína af Drottins náðar sól.
Elsku frændi kæra kveðju scndum,
við kveðjum þig og þökkum fyrir allt.
Til himinssala brosandi við bendum,
þú bænir okkar Drottinn heyra skalt.
Kysstu hann frænda koss frá okkur báðum
nú livílir hann við brjóst þitt vært og rótt.
Hann frændi á það góða sem við sáðum,
við segjmn aðeins hjartans góða nótt.
H. J.
Krjúptu að fótum friðarboðans
fljúgðu á vængjum morgunroðans
meira að starfa guðs um geim.
Hann Svavar er dóinn,
þessi góði og duglegi
drengur.
Þetta eru aðeins örfá
kveðju- og þakkarorð til
hans, frá mér og mínum,
fyrir allt það góða, er hann
ætíð sýndi okkur frá fyrstu
kynnum.
Og einnig bræðrum hans
og mákonu í sveitinni, sem
hann var búinn að vera hjá
í 4 sumur, þakka honum af
alhug allt sem hann gerði
fyrir þau. Og á veturna,
þegar hann átti frí úr skól-
anum, var hann alltaf boð-
inn og búinn að koma og
rétta þeim hjálparhönd.
Svo biðjum við guð, sem
öllu ræður, að styrkja for-
eldra hans, systkini og alla
ástvini.
Líf hans var bjart og
fagurt eins og dagurinn, sem
hann kvaddur var hinztu
kveðju. i
H. B. P
Lið Umf. Reynis. Fremri röð frá vinstri: Gunnar Valvesson, Rafn
Gunnarsson, Svavar Guðmundsson, Eiríkur Eiríksson, Björgvin
Gunnlaugsson og Magnús Jóhannsson. Aftari röð frá vinstri: Jón
Gunnlaugsson, Jens Sigurðsson, Gylfi Baldvinsson, Elvar Jóhann-
esson, Jóhann Bjamason, Ragnar Jóhauncsson og formaður Umf.
Reynis, Birgir Marinósson.
Umf. Reynir varð sigurvegari 1
KNATTSPYRNUMÓT Ums.' Reynir á Árskógsströnd varð
Eyjafjarðar er nýlokið. Fimm sigurvegari mótsins, vann alla
lið tóku þátt í mótinu. Umf. leiki sína og hlaut alls 8 stig.