Dagur - 18.06.1975, Blaðsíða 4

4
5
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-11-66 og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓHANN K. SIGURÐSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
17, JÚNÍ
Hinn 17. júní var hátíðlegur hald-
inn um land allt, í minningu Jóns
Sigurðssonar forseta, er fæddist fyrir
164 árum og hins endurreista lýð-
veldis sama mánaðardag 1944. Þjóð-
in hafði um skeið lifað í ótta yfir-
vofandi verkfalla, sem nær öll voru
til lykta leidd fyrir helgina og á far-
sælan hátt, nema togaradeildan svo-
nefnda, er staðið hefur um tveggja
mánaða skeið. Það var sem þungu
fargi væri létt af þjóðinni þegar
samningar tókust um launakjör við
fjölmennustu launastéttirnar og
hina ýmsu hagsmunahópa í röðum
launþega, auk þess sem kjaradómur
úrskurðaði launakjör opinberra
starfsmanna.
Kaup hefur almennt hækkað við
nýgerða samninga um nær 16 af
hundraði. Samkvæmt fullyrðingum
atvinnurekenda við samningaborð,
eru nú allir atvinnuvegir lands-
manna dauðadæmdir vegna þessara
nýju kjarasamninga og samkvæmt
umsögn forsvarsmanna launþega á
sama vettvangi, er gjaldþroti heimil-
anna og hungurvofunni aðeins bægt
frá um stundarsakir, svo ósamliljóða
voru raddir vinnumarkaðaiins. En
svo mikil var enn gæfa þjóðarinnar
á örlagastund, þegar allir bjuggust
við langvarandi og harðvítugum
verkföllum og stöðvun flestra at-
vinnugreina, fékkst hófleg niður-
staða, sem flestir hljóta að una við í
þeim skugga viðskiptakjara, sem vfir
grúfir og við fáum ekki rönd við
reist. Atvinnuvegimir taka nú á sig
kauphækkanir og munu eftir megni
mæta þeim með enn meiri hagsýni
í rekstri, og lieimilin endurheimta
hluta hinnar miklu kjararýmunar,
sem orðin var. Ofar öðru þegar upp
er staðið með sáttum við samninga-
borð og það sem dýrmætast er, er
þróttmikið athafnalíf og full vinna,
°g því geta allir fagnað, þótt barátt-
an , um skiptingu þjóðarteknanna
vaii.
f ræðum manna á fæðingardegi
frelsishetjunnar, Jóns Sigurðssonar,
var þess víða minnst að þessu sinni,
að mesta sjálfstæðismál þjóðarinnar
nú, sé stækkun landhelginnar á
þessu ári, og skynsamleg nýting fiski-
stofna. Um það mál hefur þjóðin
sameinast fullkomlega og því líklegt,
að þar vinnist sigur.
En sjálfstæðisbarátta lítillar þjóð-
ar er margþætt og viðvarandi, og
hún þarf í vaxandi mæli að beinast
innávið, að þroska þjóðfélagsþegn-
anna á komandi tímum. □
Iðnskólinn á Akureyri 1975
Iðnskólanum á Akureyri var
slitið 12. maí sl. Brautskráðir
voru 30 nemar úr 4. bekk og
3 úr 3. bekk.
Skólastjórinn, Jón Sigurgeirs
son, gei'ði grein fyrir starfsem-
inni og sleit skólanum. — Nem-
endur voru 289 í 10 deildum.
Fastir kennarar 6 og stunda-
kennarar 11. Á skólaárinu bætt-
ust kennaraliðinu þessir: Karl
Stefánsson, Sigurður Oli Brynj-
ólfsson, Torfi Leósson, allir fast
ráðnir, og stundakennararnir
Agnar Árnason, Gunnar Stein-
dórsson og Svavar Gunnarsson.
Kennt var í 22 iðngreinum.
Fjölmennastir voru húsasmiðir
98, þá bifvélavirkjar 32, raf-
virkjar 22, vélvirkjar 17 og
ketil- og plötusmiðir 15.
Hæstu einkunnir á burtfarar-
prófi: Stefán Arngrímsson rafv.
I. óg. 9,10, Benedikt Ásmunds-
son vélv. I. ág. 9,03 og Sigur-
geir Steindórsson plötusm. I.
eink. 8,98. Hæstu einkunn í
skóla hlaut Konráð Jóhannsson
bifvélav. í fyrsta bekk I. ág.
9,35.
í 3. bekk var að tilhlutun
Áfengisvarnanefndar Akureyr-
ar efnt til ritgerðarsamkeppni
um áfengismálin og varnir gegn
áfengisneyzlu. Verðlaun hlaut
Karl Bragason húsasmiður.
Um Verknámsskóla iðnaðarins.
Nýr áfangi.
í byrjun febrúar hófu 12 pilt-
ar nám í trésmíði- og málm-
smíðadeildum, þótt allar vélar
og fullkominn búnaður væru
enn ekki fyrir hendi. Úr því
mun þó rætast fyrir haustið.
Trésmíðaverkstæðið er í skóla-
húsinu sjálfu undir anddyrinu,
og veitir því forstöðu Torfi Leós
son húsgagnasmíðameistari,
sem og hefur séð um uppsetn-
ingu véia og annarra tækja.
Málmsmíðaverkstæðið, Glerár-
götu 2B, er því miður bæði of
lítið og ófullkomið, en í undir-
búningi er bygging sameigin-
legra verkstæða Iðnskólans og
Vélskólans. Forstöðumaður
málmsmíða- og log- og rafsuðu
er Steinberg Ingólfsson meistari
í ketil- og plötusmíði.
Skólanum bárust á öndverð-
um vetri góðar gjafir til efling-
ar verklegri kennslu. Gunnar
Ásgeirsson, f. h. Bílgreinasam-
bandsins, afhenti bílmótor frá
Þ. Jónssyni & Co. og drif frá
Bifreiða- og landbúnaðarvélum.
Skömmu síðar barst Volks-
wagenvél frá Heklu h.f., Reykja
vík, sem bílaverkstæðið Baug-
ur h.f. sá um afhendingu á.
Skólastjóri flutti gefendum
þakkir fyrir áhuga og velvild í
garð skólans.
Þá drap skólastjóri á merk
tímamót framundan: Þann 20.
nóv. n. k. verða liðin 70 ár frá
innritun fyrstu iðnnema og
skólasetningu. Skólanefndin
hefur þegar hafið afmælisundir
búning og hyggst leita til iðn-
aðarmanna og -félaga í því
skyni m. a. að stofna til sýning-
ar á smíðisgripum og teikning-
um sveina, eldri sem yngri.
f ávarpi sínu til hinna verð-
andi iðnaðarmanna og -kvenna
komst skólastjóri m. a. svo að
orði, að gjarnan vildi hann gefa
nemendum sínum að skilnaði
heilræði og hollar vísbendingar,
eins og venja er á slíkum stund-
um. En veganesti betra vissi
hann ekki en hinn sanna kristin
dóm, kjarnana, sem Kristur
kenndi. Þörf væri einingar og
velvildar í stað keppni og tog-
streitu. Mættu augu mannanna,
allra manna og kvenna, opnast
og skilningur þeirra glæðast á
lögmáli og krafti kærleikans.
Áskell Jónsson lék undir al-
mennum söng og vígði þar með
nýtt píanó skólans.
Brautskráðir iðnnemar 1975:
1. Arnþór Grímsson, bifv.v.
2. Baldur Kristjánsson, hús-
gagnsmiður.
3. Baldvin Aðalsteinsson,
skipasmiður.
4. Baldvin Stefánsson, plötu-
smiður.
5. Benedikt Ásmundsson, vélv.
6. Hannes Árnason, vélvirki.
7. Haukur Ingólfsson, bifv.v.
8. Helgi Snorrason, húsasm.
9. Helgi Stefánsson, vélvirki.
10. Hreinn Sævai' Símonarson,
húsasmiður.
11. Ingvar Kristinsson, húsasm.
12. Jón Björnsson, húsasmiður.
13. Jón Gísl Grétarsson, pípu-
lagningarmaður.
14. Kristinn Bjarnason, málari.
15. Lýður Sigurðsson, húsg.sm.
16. Reynir Björnsson, plötusm.
17. Sigurður H. Jónasson,
bókbindari.
18. Sigurður Lárusson, skipasm
19. Sigurður P. Randversson,
húsasmiður.
20. Sigurgeir Arngrímsson,
skipasmiður.
21. Sigurgeir Steindórsson,
ketil- og plötusmiður.
22. Snæbjörn Jónsson, múrari.
23. Tryggvi Gunnarsson,
múrari.
24. Þorbjörn J. Jensson, rafv.
25. Þorsteinn Eiríksson, húsasm
26. Þorsteinn Jakobsson, bifv.v.
27. Eyjólfur Ágústsson,
prentari.
28. Stefán Arngrímsson, rafv.
29. Sveinn Björnsson, vélvirki.
30. Orn Steinarsson, húsasm.
Úr 3. bekk:
31. Anna Ragnarsdóttir, hár-
greiðslukona.
32. Óskar Húnfjörð, bakari.
33. Petrína Þ. Óskarsdóttir,
hárgreiðslukona.
Próf í teikningu viðbótar-
iðngreina:
Páll Þorsteinsson, skipasm.
Sigurður Styrmisson, húsasm.
Sævar Frímannsson, húsasm.
Viðar Þorleifsson, pípul.maður.
Hermann Bragason, vélvirki
(úr Vélskóla).
Ómar Friðriksson, vélvirki
(úr Vélskóla).
KVENFELAGASAMBAND S.-ÞINGEYINGA
Kvenfélagasamband Suður-
Þingeyjarsýslu, elsta kven-
félagasamband á íslandi, var
stofnað að Ljósavatni 7. júní
1905. Það er því 70 ára um þess-
ar mundir. Sambandið hélt aðal
fund sinn dagana 4.—5. júní sl.
í Hafralækjarskóla, í boði Kven
félags Nessóknar. Starfsemin
hefur verið með ágætum liðin
ár, en vegna afmælisins hyggst
sambandið gefa út bók, sem
kemur út síðar í mánuðinum.
í bókinni verður rakin saga
sambandsins, allra félaga þess,
og einnig verða þar gamlar og
nýjar ritsmíðar félagskvenna.
í lok aðalfundarins, að kvöldi
5. júní, hélt sambandið afmælis-
fagnað sinn í félagsheimilinu á
Húsavík, og var þar saman kom
ið mikið fjölmenni, félagskonur
og gestir. Tvær konur voru
gerðar að heiðursfélögum,
vegna mikilla og góðra starfa
fyrir félagið, þær Kristjana
Árnadóttir, Grímshúsum, og
Dagbjört Gísladóttir, Lauga-
felli. Einnig var Ragnheiði Sig-
urgeirsdóttur frá Öxará veitt
viðurkenning fyrir best unna
nýja muni á heimilisiðnaðar-
sýningu þeirri, sem sambandið
gekkst fyrir á þjóðhátíð á Laug-
um 16.—17. júní 1974.
í sambandinu eru 14 félög og
487 félagar. í stjórn félagsins
eru nú Hólmfríður Pétursdótt-
ir, Víðihlíð, formaður, Elín Ara-
dóttir, Þuríður Hermannsdóttir,
Helga Jósepsdóttir og Jóhanna
Steingrímsdóttir. □
SENDÍBRÉF TIL DAGS
Blönduósi, 24. maí 1975.
Kæri ritstjóri Dags.
Ég vildi með örfáum orðum
þakka þér grein, er Dagur flutti
14. maí þ. á.
Greinin er á fremstu síðu og
heitir „Margir bændur orðnir
heylausir“. Sérstaklega vildi ég
þakka síðustu orðin. Það hefur
held ég enginn tapað á því að
eiga hey og fyrna hey í sæmi-
legum árum. Sagan sýnir að
það eru ekki heyfyrningar-
bændurnii', sem eru á hausnum.
Það er mikill sannleikur í þess-
um orðum.
Til gamans ætla ég að segja
þér sögu af föður mínum, Hall-
grími Hallgrímssyni, er bjó síð-
ustu árin, frá 1903—1920 á
Hvammi í Vatnsdal, hann lagði
ríkt á við okkur, sem ólumst
upp með honum að muna að
hafa alltaf nóg hey og skulda
ekki mikið. Hann taldi það hafa
alveg bjargað sér að verða efna
lega sjálfstæður. Það mun hafa
verið 1893, að enskur fjárkaup-
maður kom að kaupa fé á fæti.
Þá var verðið á sauðum og geld
um ám kr. 16,00. Þetta þótti
honum svo gott verð að hann
seldi 80 fleira en hann upphaf-
lega ætlaði að gera. Þetta varð
til þess að hann hafði 2 fjárhús
auð og komst í miklar fyrningar
og gat borgað skuldina að
mestu leyti upp. Hann var þá
nýlega búinn að kaupa jörðina
Snæringsstaði í Svínadal. Samt
var það svo að af skuldinni
ásamt vöxtum er eftir stóð átti
hann að borga kr. 54,00 á ári.
Árið eftir, þá var allt fallið í
verði svo hann var í vandræð-
um að geta staðið í skilum við
bankann 1. júlí, en í ágúst er
hann gat sent þessar 54,00 kr.
var komin krafa um að selja
jörðina.
Ég heyri að margir eru að
tala um vont vor. Þessir menn
vita lítið hvernig vorin voru frá
aldamótum og fram til 1920.
Ég ætla aðeins að segja frá
vorinu 1906. Þá var glórulaus
stórhríð 14. maí. Þá voru mjög
margir heylausir í Vatnsdal.
Faðir minn hjálpaði mörgum.
Þá var verð á útheyi 2% eyrir
pundið, en 3V2 eyrir pundið af
töðu. Ég heyrði engan tala um
að þetta væri hátt verð, ég held
að þessir fáu, er seldu hey
munu allir hafa selt fyrir sama
verð. Nágranni föður míns, er
var orðinn heylaus á sumar-
málum fyrir sitt fé, fékk hey
eins og hann vildi og til þess að
losa hann við að borga heyið
með peningum, lánaði faðir
minn honum engjar næsta sum-
ar og borgaði hann svo heyið,
en með % þyngra en hann
hafði fengið.
Ég er oft að hugsa um það
undanfarið, hvernig komið væri
fyrir bændum, ef þeir hefðu
fengið núna í vor svipuð vor og
voru 1910, 1914, 1918 og 1920.
Ég sé ekki betur en stór hluti
bænda hefði orðið með öllu
eignalausir, ef veðrið í vor hefði
ÁRSRIT SÖGUFÉ-
LAGS ÍSFIRÐINGA
Blaðinu hefur borist Ársrit
Sögufélags ísfirðinga 1974, og
er það 18. árgangurinn um 150
blaðsíður að stærð. Ritstjórn
annast Jóhann Gunnars Ólafs-
son, Kristján Jónsson frá Garðs
stöðum og Ólafui' Þ. Kristjáns-
son, en prentun Prentsmiðjan
Hólar h.f.
Að vanda flytur ritið grein
ar og ritgerðir um margskonar
söguleg efni af vestfirskum upp
runa. Má m. a. benda á nær 50
blaðsíðna grein eftir Lýð B.
Björnsson er ber heitið Hug-
leiðingar um goðorð og hof,
mjög fróðleg ritgerð. Jóhann
Gunnar Ólafsson skrifar um
gamla kirkjustóla úr Dýrafirði.
Ólafur Þ. Kristjánsson gei'ir
grein fyrir ætt Halldórs á Arn-
gerðareyri. Guðjón Friði'iksson
lýkur í þessu hefti ritgerð sinni
um upphaf þorps á Patreksfirði,
en fyrri hlutinn birtist í ársrit-
inu 1973. Allar eru ritgerðir
þessar hinar vönduðustu og auk
þeirra eru smærri greinar og
fróðleikskorn. Ber ritið vott um
vandvirkni og geymir margs-
konar fróðleik. □
Héraðskeppni HSÞ í bri
Lokið er Héraðskeppni H.S.Þ.
í bridge árið 1775. Spilaðar voru
þrjár umferðir með „Patton“
fyrirkomulagi. Tólf sveitir tóku
þátt í mótinu frá átta félögum.
Úrslit urðu sem hér segir:
1. Sv. Jóns Aðalsteinssonar,
Mýv. + Eilífi 148 stig
2.—3. Sv. Þormóðs Ásvalds-
sonar, Eflingu 141 stig
2.—3. Sv. Gústafs Nílssonar,
Mýv. + Eilífi 141 stig
4. Sv. Jóns A. Pálssonar,
Einingu 126 stig
5. Sv. Jóns Þorsteinssonar,
Magna 123 stig
6. Sv. Jóhanns Jóhanness.,
Reykhverfingi 117 stig
7. Sv. Gylfa Yngvasonar,
Mýv. + Eilífi 116 stig
8.—9. Sv. Stefáns Skaftasonar,
Geisla 114 stig
8.—9. Sv. Jóns P. Þorsteinss-,
Mýv. + Eilífi 114 stig
10. Sv. Sigurðar Jónssonar,
Gaman og alvara 109 stig
11. Sv. Heimis Sigurðssonar,
Geisla 100 stig
12. Sv. Baldvins Baldvinss.,
Gaman og alvara 91 stig
Þormóður Ásvaldsson.
Með þessu er fyrri frétt leið-
rétt.
HVAÐ ÞARF AÐ BÍÐA
LENGI?
Kæri Dagur. Örfáar línur lang-
ar mig til að biðja þig fyrir í
framhaldi af bréfi um daginn,
þar sem ég bar fram nokkrar
spurningar viðkomandi Elli-
heimili Akureyrar.
Satt að segja bjóst ég nú ekki
við svo aumu svari, sem þar
kom. Það hefði verið betra að
segja, að þetta kæmi 65 ára
manni ekki vitund við.
En formaður segir að það
verði pláss fyrir 25 til viðbótar
því sem nú er þegar nýja álman
er tilbúin.
Nú vill svo til, að ég hef talað
við nokkra, sem eru þarna og
sem segjast eiga von á að flytja
í nýja plássið, vegna þess að
það herbergi, sem þeir eru í,
eigi að nota til annarrar starf-
semi. Svo þetta er hæpin full-
yrðing. Síðan segir, að það séu
yfir 70 manns á biðlista. Þetta
svar finnst mér nú heldur loðið.
En hvernig stendur á því, að
það skuli taka svona langan
tíma að koma þessu húsi upp?
Er það af peningaleysi? Eða er
það hagkvæmt að taka þessu
bara rólega? Það er nú senni-
lega ekki hægt að ætlast til að
því sé svarað.
Ég vildi nú stinga upp á því,
að Akureyrarbær gefi út skulda
bréf, vísitölutryggð, eins og rík-
ið gerir, og vita hvort ekki rætt-
ist úr. Eða þá að allir færu að
greiða elliheimilisskatt. Er það
fráleitt?
Það mun hafa farið fram at-
hugun á högum aldraðra hér í
bæ, en ég veit ekki um niður-
stöður, en vonandi hafa þær
verið hagstæðar.
Bærinn hefur í vetur gefið
gömlu fólki hálfan bolla af kaffi
öðru hverju. Hinn helming hafa
félög í bænum gefið. Þetta er
þakkarvert, enda segir einn
aldraður maður, að þetta séu
sólskinsstundir í tilveru þess
fólks, sem þarna kemui'.
Mér fyndist nú meira til um
það, ef maður hefði von um
gott herbergi á Elliheimilinu
þegar með þyrfti, þó að kaffið
sé út af fyrir sig gott.
Elliheimili Akureyrar er nú
12 ára. Þar munu nú vera 70—
80 manns, eða byggt yfir sex á
ári. Er þetta nóg? Hvað segir
athugunin, sem ég minntist á?
Niðurstaðan verður þá sú, að
65 ára maður þarf nú trúlega
ekki að bíða nema svo sem 6—8
ár, eftir að hann er 67 ára, til
að komast á Elliheimili Akur-
eyrar, og getur reyndar huggað
sig við, að það séu miklir mögu-
leikar á, að hann uppfylli hið
eina skilyrði, sem til þarf, svo
hann fái inngöngu á heimilið
hjá Dúa (kirkjugarðinn), en þá
missir hann um leið af kaffinu.
Einn 65 ára.
ATHUGASEMD FRÁ
IÐUNN ARVERK AM ANNI
í næstsíðasta tölublaði Dags
birtist grein um tímamælda
ákvæðisvinnu (bónukerfi) í
SÍS-verksmiðjunum. Var þar
vísað til viðtals við Hjört Eiríks
son forstjóra. Lýsti hann yfir
ánægju sinni með kerfi þetta,
og er hún skiljanleg. En eitt er
alvarlega missagt í greininni,
það atriði sem forstjórinn legg-
ur hvað mesta áherslu á. Það
er, að kerfið sé skipulagt með
hagsmuni og vilja almennra
starfsmanna fyrir augum og
njóti vinsælda þeirra. Komi
Hjörtur og ræði t. d. við verka-
fólk í skinnaverksmiðjunni
heyrir hann fáar ánægjuraddir
um kerfið. En það hefur hann
ekki gert. Ég fullyrði að mikill
meirihluti er ekki par hrifinn
eða sáróánægður. Þó að fólk í
lægstu launaflokkum vilji ekki
verða af þeim aukakrónum sem
bónus gefur og vilji ekki hafna
(Framhald á bls. 7).
verið svipað og þau ár, er ég
hef talið upp. Ég er ekki viss
um að samvinnufélögin hefðu
þolað slíkt árferði, og það væri
sorgarsaga, ef samvinnufélögin
yrðu fjárvana.
Það munu 5 bændur í Vatns-
dal hafa þurft að fá hey í vor
aðkeypt, vegna heyvöntunar og
ofan á allt saman hefur svo fjár
kláði komið upp á 4 bæjum í
hreppnum. Og að endingu er
það altalað að bæði ráðunautur-
inn og formaður Búnaðarsam-
bandsins þurfi báðir að kaupa
hey. Þetta er ófögur lýsing af
ástandinu í þessu góða héraði
og góða árferði.
Ég vil svo þakka þér fyrir
Dag. Fyrir minn smekk finnst
mér það besta blaðið, enda þótt
ég sé ekki kaupandi, er stafar
af því að sonur minn er kaup-
andi og get ég því alltaf lesið
blaðið hjá honum.
Með fyrirfram þökk fyrir
birtinguna á þessu greinar-
korni.
Vinsamlegast,
Guðjón Hallgrímsson
frá Marðarnúpi.
i Pélursson og kenningar hans
Sennilegt þykir mér að all marg
ir hér norðanlands viti lítið eða
ekkert um kenningar dr. Helga
Péturssonar og mun ég leitast
við að kynna hana í þessari
grein. Ég ætla þó fyrst að hafa
stutt æviágrip dr. H. P.
Hann fæddist í Reykjavík 31.
mars 1872. Faðir hans var Pétur
Pétursson bæjargjaldkeri og
móðir Hanna Vigfúsdóttir Thor
arensson. Hann útskrifaðist úr
Lærðaháskólanum 1891. Lauk
prófi úr Kaupmannaháskólan-
um í náttúrufræði 1897, lagði
sérstaklega stund á jarðfræði.
Strax eftir námið fór hann til
Grænlands og síðan heim til
íslands og vakti fljótt heims-
athygli fyrir uppgötvanir í jarð-
fræðaranrisóknum. Meðal ann-
ars sannaði hann að ísaldirnar
hafi verið fleiri en ein.
Eftir 1912 hætti hann að
mestu ferðalögum vegna jarð-
fræðarannsókna, en lagði allan
hug sinn og kapp að drauma-
rannsóknum og stundaði þær í
áraraðir. Taldi hann þessar
rannsóknir meira virði en allt
það, sem hann hafði áorkað í
náttúrufræði og skrifaði marg-
Fri
og 16 í Norlurla
NORÐUR-ÞINGEYJARSÝSLA.
Norðausturvegur:
Arnarstaðir — Kópasker...............
Kópasker — Raufarhöfn (N.landsáætlun)
Kópasker — Raufarhöfn (N.landsáætlun)
Sveinungsvík — Krossavík.............
Hafralónsá — Langanesvegur ..........
Hölkná — Syðri-Brekkur (N.l.áætlun) . .
Hölkná — Syðri-Brekkur (N.l.áætlun) ..
Vestursandsvegur .....................
Gilsbakkavegur .......................
Laxárdalsvegur í Þistilfirði..........
Brú á Kverká..........................
SUÐUR-ÞINGEYJARSÝSLA.
Norðurlandsvegur:
Á Svalbarðsströnd....................
Á Svalbarðsströnd ...................
Á Svalbarðsströnd (Norðurlandsáætlun)
Milli Norðurlandsv. og Aðaldalsv.....
Milli Kísiliðju og Austurlandsleiðar ....
Austan Námaskarðs....................
Hjá Hálsi í Fnjóskadal (Norðurl.áætlun)
Norðausturvegur:
í Kaldakinn (áframh. framkv.) (N.l.á.) . .
í Kaldakinn: Árland — Gvendarst. (N.l.á.)
Grenivíkurvegur ......................
Fnjóskadalsvegur eystri...............
Bárðardalsvegur vestri ...............
Lundarbrekkuvegur ....................
Lundarbrekkuvegur ....................
Stafnsvegur ..........................
Mývatnssveitarvegur ..................
Hvammavegur ..........................
Staðarbraut ..........................
Laxárdalsvegur .......................
Laxárdalsvegur .......................
Brú á Mjóadalsá hjá Mýri..............
EYJAFJARÐARSYSLA, AKUREYRI, ÓLAFSFJORÐUR.
Norðurlandsvegur norðan Akureyrar.......
Norðurlandsvegur norðan Akureyrar.......
Norðurl.vegur á Öxnadalsheiði (N.l.áætlun)
Norðurl.vegur á Öxnadalsh. (vegaáætlun) .
Ólafsfjarðarvegur:
Rípill — Ólafsfjörður.................
Undirbúningur vegsvala á Múlavegi ....
Hof — Reistará (Norðurlandsáætlun) ...
Hörgá — Hof (Norðurlandsáætlun).......
Ólafsfjarðarvegur eystri................
Svarfaðardalsvegur ......................
Hörgárdalsvegur .........................
Dagverðareyrarvegur .....................
Eyjafjarðarbraut vestri.................
Eyjafjarðarbraut vestri ................
Eyjafjarðarbraut eystri.................
Brú á Skjóldalsá .......................
Brú á Djúpadalsá........................
Öxnadalsá hjá Hrauni....................
Ár Millj. kr.
1975 9.8
1975 9.0
1976 11.0
1976 2.8
1976 3.1
1975 11.0
1976 15.0
1975 6.0
1976 5.0
1975 1.6
1975 10.9
Ár Millj. kr.
1975 11.0
1976 40.0
1976 15.0
1976 4.5
1976 9.0
1976 6.4
1975 16.0
1975 19.0
1975 8.0
1976 4.2
1975 0.4
1976 2.4
1975 1.0
1976 4.6
1976 2.5
1975 3.5
1975 3.0
1975 1.1
1975 1.3
1976 0.5
1976 20.6
ar ritgerðir um þessi efni. Þar
segir meðal annars, „að myndir
geti flutst frá heila til annars
heila á sama hátt og hugsuna-
flutningur, að draumur er sam-
bandsástand á milli draumþega
(dreymandans) og draumgjaf-
ans (sá er upplifir drauminn).“
Kenningin segir að allt líf er
efnislegt og þar með talið fram-
haldslífið, sem er jafn efnislegt
og okkar jarðlíf. Jai'ðneskur
dauði er flutningur yfir á aðra
stjörnu, til þeirra staða og til
þeirra sem líkir honum eru að
innræti. Þar mun hann endur-
holgast í líkama sem honum
hæfir, af holdi og útliti sem
hans innræti segir til um.
Félag Nyalsinna er félags-
skapur sem var stofnaður 1950
til að útbreiða kenningu H. P.
og rannsaka framhaldslífið.
Þessi félagsskapur er ekki trú-
arfélag. Og við segjum að guðs-
vegir eru rannsakanlegir og að
það er áríðandi að vita, til að
forðast helstefnuna (það er leið
niðurávið) og fara í lífsstefnu-
átt (það er vegur til lífsins og
gleðinnar). Við segjum einnig
að til séu illir staðir, sem góðir.
En hvað slæmur sem maðurinn
er og hefur verið, fær hann
alltaf tækifæri til að bæta ráð
sitt, en það reynir á hann sjálf-
an hvenær hann er móttæki-
legur til að taka á móti því góða
og ganga veg lífsstefnunnar,
sem getur orðið ansi brött. Mest
um vert er að vita og skilja til
að geta trúað.
Ég hef rit sem ég gjarnan
vildi gefa fólki, sem hefur
áhuga á að lesa og kynna sér
þessi mál.
Þorbjöm Ásgeirsson, j
Þórunnarstræti 127,
Akureyri.
yiNARHÖNDUV”
V)
Fyrir nokkrum árum stofnaði
frk. Júdit Jónbjörnsdóttir,
kennslukona á Akureyri, sjóð
er hlaut nafnið „Vinarhöndin“.
Sjóðurinn er í vörslu stjórnar
Vistheimilisins Sólborgar, Akur
eyri, en um tilgang hans og
markmið segir svo í skipulags-
skrá.
a. Aðstuðla að aukinni sérhæfni
og þroska vistfólks á Sól-
borg, Akureyri, sem að dómi
forstöðufólks og kennara hef
ur þörf fyrir áframhaldandi
nám og þjálfun.
b. Að styrkja sérhverja þá
fræðslustarfsemi, sem sér-
fræðingar telja þörf á, þ.á.m.
kaup á nauðsynlegum tækj-
um til kennslu, svo og til
hljóðfærakaupa o. fl.
c. Að taka þátt í kostnaði við
sérmenntun hjúkrunarfólks
vegna starfa við heimilið, svo
og annars umsjónarfólks,
sem sérþekkingu þarf vegna
starfsins.
Skv. skipulagsskrá sjóðsins
þarf höfuðstóll hans að vera
orðinn 1.000.000,00 kr. áður en
hann getur farið að sinna hlut-
verki sínu, en þá má veita úr
honum helmingi vaxta hans og
sama hlutfalli annarra tekna.
Um sl. áramót var þessu
marki náð, og nú fyrir skömmu
bættust sjóðnum góðar gjafir,
er auka ráðstöfunarfé hans til
muna. Iðja, félag verksmiðju-
fólks á Akureyri, samþykkti að
gefa til „Vinarhandarinnar“ kr.
50.000,00 og barst sú upphæð til
sjóðsins í maí sl. Þá ákvað aðal-
fundur K.E.A. að veita úr
Menningarsjóði félagsins kr.
100.000,00 til styrktar „Vinar-
höndinni“.
Stjórn Vistheimilisins Sól-
borgar vottar þessum aðilum
þakkir fyrir rausnarlegan stuðn
ing og væntir þess að framlag
þeirra verði til að efla starfsemi
heimilisins.
(Fréttatilky nning )
GOLF i
Dagana 12.—15. júní fór fram
keppni um Gunnarsbikarinn.
Leiknar voru 72 holur með
fullri forgjöf. ,
Úrslit urðu þessi: Högg
nettó
1. Konráð Gunnarsson 292
2. Sævar Gunnarsson 300
3. Ragnar Steinbergsson 304
4. Arnar Árnason 309
5. Árni Jónsson 310
|
Það bar helst til tíðinda að
fyrsta dag keppninnar náði
Gunnar Sólnes að slá drauma-
högg allra kylfinga, þ. e. að fara
holu í höggi, en það gerðist á
4. braut, sem er par 3 hola 158
metrar. Gunnar er annai' maður
inn sem vinnur þetta afrek, en
Heimir Jóhannsson varð fyrst-
ur til að slá holu í höggi á Jað-
arsvelli. □
Frá Náttúrulækningðfélagi Ák.
Gjafir hafa borist frá eftirtöld-
um aðilum í byggingarsjóð
Heilsuhælisins í Skjaldarvík:
Árið 1974, s. hl.:
Kvenfél. Höi'gdæla 26.400
Velunnarar N.L.F.A. 1.000
Jóhanna Gunnlaugsdóttir 5.000
Eiríkur Jónsson 500
Ár Millj. kr. Krónur Kvenfél. Svalbarðsstr. 20.000
1975 80.0 Kristín Björnsdóttir 1.000 Samb. eyfirskra kvenna 30.000
1976 70.0 Kvenfél. Keldhverfinga 10.000 Kvenfél. Hildur, Bárðard. 6.000
1975 9.0 N. N. í Kvenfél. Keldhv. 1.000 Minningargjöf um
1976 10.0 Borghildur Einarsdóttir Sigurð O. Björnsson
og Jónas Jónsson 10.000 frá Nönnu, Kristjönu ,
1975 1.5 Búnaðarfél. Skriðuhr. 26.000 og Hannesi Johnson,
1976 5.0 Kvenfél. Framtíðin 25.000 Selkirk, Kanada 2.250
1975 14.0 Júdit Jónbjörnsdóttir 1.000
1976 10.0 Búnaðarfél. Kirkjuhv.hr. 25.000 Þessum aðilum færir félagið
1975 8.5 Kvenfélagið Freyja, alúðarþakkir fyrir rausnarlegar
1975 7.5 Arnarneshreppi 10.000 gjafir og hlýhug í garð félags-
1976 10.2 Konur í Kvenfél. Freyju 8.000 ins. Ennfremur þakkar félagið
1975 2.1 Katrín Sigurgeirsdóttir, öllum þeim, sem studdu það á
1975 4.0 Ongulsstöðum 1.000 fjáröflunardegi þess fyrsta
1976 9.8 sunnudag í mars.
1976 4.0 Árið 1975: Krónur
1975 7.1 Björn Þórólfsson 1.000 F. h. N.L.F.A.,
1975 16.2 N. N. 5.100 Auður Þórhallsdóttir, i
1976 5.5 Steindór Pálmason 50.000 gjaldkeri. jj