Dagur - 03.09.1975, Qupperneq 8

AUQLVSINGASÍMl
Akureyri, miðvikudaginn 3. sept. 1975
FULL BÚÐ
AF NÝJUWl
VÖRUM
I
SMATT & STORT
Þessi ljósmynd cr tekin á kyrrlátum sumardegi á lialvík.
(Ljósm.: E. Ð.).
Síðastliðinn laugardag var hald
ið hið árlega sjóstangaveiðimót
á vegum Sjóstangaveiðifélags
Akureyrar, og var þetta mót
það 12. í röðinni.
Róið var frá Dalvík á 8 bát-
um og voru keppendur 40, frá
Keflavík, Reykjavík, Hrísey og
Akureyri.
Heildarafli yfir daginn varð
rúm 4 tonn fiskjar. Þyngstu
fiska veiddu:
Bjarki Arngrímsson, Akureyri,
þorsk 9.1 kg
Sævar Sæmundsson, Akureyri,
ýsu 4.3 kg
Fanney Jónsdóttir, Akureyri,
steinbít 3.3 kg
í Þórður Sigurðssos, Akureyri,
ufsa 1.3 kg
! Páll A. Pálsson, Akureyri,
karfa 0.6 kg
Konráð Árnason, Akureyri,
lúðu 2.1 kg
Aflahæsta konan varð Gréta
Uifsdóttir frá Keflavík, hún
veiddi 136.7 kg.
Aflahæsti keppandi varð
Matthías Einarsson frá Akur-
eyri, hann veiddi 231.6 kg, hann
veiddi einnig flesta fiska, sam-
tals 133 stk.
Annar varð Kristinn Jóhanns
son frá Akureyri með 175.0 kg,
og þriðji varð Bjarki Arngríms-
son frá Akureyri með 172.3 kg.
Aflahæsti bátur varð m. b.
Búi frá Dalvík, skipstjóri Stef-
án Stefánsson. Annar varð m.
b. Hafrún frá Hrísey, skipstjói'i
Björn Ogmundsson, og þriðji
varð m. b. Eyrún frá Hrísey,
skipstjóri Árni Kristinsson.
Aflahæsta sveit mótsins varð
sveit Matthíasar Einarssonar,
Akureyri, hún veiddi 605.1 kg.
Með honum í sveitinni eru Karl
Jörundsson, Konráð Árnason
og Jónas Jóhannsson.
Önnur varð sveit Jchanns
Kristinssonar frá Akureyri með
549.7 kg, með honum í sveitinni
eru 3 synir hans, þeir Kristinn, .
Jóhann Gunnar og Björn.
Þriðja varð sveit Rafns Magn
ússonar fi'á Akureyri með 523.7
kg.
Mótsslit og vei'ðlaunaafhend-
ing fór fram í Sjálfstæðishúsinu
á laugardagskvöldið.
(Frétt frá stjórn Sjóstanga-
veiðifélags Akureyrar.
TÍÐNI AFBROTA
- Tíðni afbrota í Suður Afríku
jókst um 216 prósent á árunum
frá 1950 til 1966. Árlega er sjötti
hver blökkumaður dæmdur fyr
ir einhvers konar brot á lögum
landsins og tíðni afbrota meðal
blökkumanna er 5,5 sinnum
• meiri en hjá hvítum.
Tíðni morða í Suður Afríku
hefur vaxið um 377 prósent
síðastliðin sextán ár.
■ Næstum fjörutíu prósent
allra hjónabanda, sem hvítir
'stofna til í Suður Afríku enda
með skilnaði innan eins árs^
Sett hefur verið á laggirnar sér-
stök stjórnskipuð nefnd til að
kanna, hvers vegna tíðni hjóna-
skilnaða í Suður Afríku er
meiri en þekkist nokkurs staðar
annars staðar í veröldinni.
BERJASPRETTA
OG BERJATÍNSLA
Berin þroskuðust fremur seint í
sumar og eru enn að vaxa og
þroskast. Krækiberjasprettan
er víðast lítil sem engin á Norð-
ur- og Norðausturlandi, en blá-
berjaspretta er á ýmsum stöð-
um mjög mikil, að því er fréttir
lierma, jafnvel óvenjulega mik-
il. Flestum þykja ber hin ágæt-
asti matur í búi, en sumir
gleyma því, að berjatínsla í
landi bænda er óheimil án leyf-
Matthías Einarsson.
í fyrrasumar var byrjað á að
ryðja veg fram Eyjafjarðardal,
frá byggð. Þessu verki er fram
haldið nú í sumar og nú er þessi
nýja leið-um það bil að opnast
til umfei'ðar á jeppum eða fjalla >
bílum. Þó vantar enn nokkur
ræsi, sem væntanlega verða
gerð í haust, en sjálfur vegur-
inn er um það bil að komast
upp úr dalnum. Þeir eru í brún-
inni núna, sagði Sigurður Jós-
efsson í Toi'fufelli á mánudag-
inn. LTpprekstrarfélag Saur-
bæjarhrepps stendur fyrir fram
kvæmdinni með styrk úr Fjall-
vegasjóði, Akureyrarbæ, sýslu-
sjóði og sveitarfélögum og að-
stoð frá Vcgagerð og KEA.
Vegurinn frá byggð og fram
úr dalbotni eru rúmir 20 km og
þá er gi-eiðfært í Laugafell og
á þær slóðir, sem lágu að Nýja-
bæjarvegi til gömlu veðurat-
hugax’stöðvarinnar.
Mikil þörf er á sjálfboðalið-
um. En síðan vinnuvikan stytt-
ist, er eins og tími manna sé
naumai-i til sjálfboðastarfa. Þó
vonum við aðstoðar í því efni.
Þess er fastlega vænst, að
sveitarfélögin og Akureyrarbær
láti hér ekki staðar numið hvað
aðstoð snertir, til að ljúka verk-
inu. Við vorum svo heppnir, að
fá til starfa við vegagei’ðina
Konráð Vilhjálmsson frá Syðri-
Brekkum í Skagafirði, sem
sýnt liefur þessari framkvæmd
mikinn áhuga og dugnað. □
Eyvindur Erlendsson, leikhús-
stjóri á Akureyri, er nýkominn
til bæjarins, eftir sumarleyfi og
náði blaðið tali af honum litla
stund á mánudaginn og spurð-
ist fyrir um fyrirhuguð verk-
efni Leikfélagsins á komandi
leikári. Hann sagði:
Það, sem nú liggur fyrir að
j undirbúa, er stai-fsemi Leikfé-
| lags Akureyrar á komandi
j vetri og . þeim næsta. Málin
standa þannig: Um næstu 'mári-
j aðamót getum við væntanlegá
j hafið sýningar á leikriti eftir
j tékkann Mrozek, sem í senn er
skoplegt og bituryrt og dálítið
pólitískt á sína vísu. Þessu leik-
riti leikstýri ég. Þar næst verð-
ur Kristnihald undir Jökli, sem
Sveinn Einarsson stjói’nar, en
Gísli Halldórsson leikur þar
v Jón prímus, sem er mest áber-
andi hlutverkið. Þá verður
barnaleikritið Rauðhetta sett á
svið, en Gísli Halldórsson svið-
setur síðan Romules mikla.
Starfandi menn við Leikhús
Akureyrar, auk þeii'ra, sem þeg
ar eru nefndir, verða Erhngur
Viggósson leiksviðsstjói'i og
Þórir Steingn'msson, sem bæði
verður leikari og sviðsetur
Rauðhettu. Lausráðnir verða
margir kunnir leikarar á Akui’-
eyii, og meðal þeirra Guðmund
ur Gunnarsson, sem annai’s und
irbúning kvöldvöku í minningu-
Davíðs Stefánssonar frá Fagra-
skógi. Æfingar eru nú áð hefj-‘
ast. □
NÆSTÍ ÁFANGI
Eyvindur Erlendsson
leikliússtjóri.
Næsti áfangi Hafréttarráðstfenu
Sameinuðu þjóðanna fer fram í
New Yoi’k á næsta ári og munu
þá fundir ráðstefnunnar hefj-
ast 29. mars og er gert ráð fyrir
að fundirnir standi í að minnsta
kosti átta vikur. Þetta verður
fjórði áfangi Hafréttarráðstefn-
unnar. Fundir þriðja áfanga
fóru fram í Genf í Sviss dagana
17. mars til 9. maí. Þar voru
samankomnir fulltrúar 140
landa, sem ekki gátu frekar en
vænst var, likið því mikla verk-
efni, sem ráðstefnan glímir við,
það er að segja, að setja alrnenn
ar réttarreglur um heimshöfin
og allt er þau varðar.
Meðal þess, sem einna mest
hefur verið rætt á ráðstefnunni
er útfærsla landhelginnar og
aukin efnahagslögsaga, svo og
margvísleg og flókin vandamál
(Framhald á biaðsíðu 4)
is, og raunar þjófnaður. Sem
betur fcr eyk^t skilningur
manna á siðmannlegri um-
gengni við landið og eigendur
þess. En hér má svo bæta því
við, að sama gildir um berin og
kartöflurnar, að það er illt að
láta þessar ágætu fæðutegundir
fara undir snjó í haust.
RÉTTMÆT GAGNRÝNI
Eyfirskur búnaðarráðunautur
kvað fast að orði í sumar, er
hann minntist á illa upp borin
liey á víðavangi, er lægju undir
skemmdum eða eýðilegðust að
mestu. En þetta hefur mátt sjá,
ekki aðeins við Eyjafjörð, held-
ur miklu víðar. Margir bænd-
ur ganga þó vel frá heyjuin sín-
um, sem úti þurfa að standa, að
gömlurn og góðum sið. Undan-
tekningamar hafa þó verið of
margar í þessu efni, svo að til
minnkunar er og ættu þær ekki
að sjást lengur. í vor reyndu
margir bændur það, live lieyin
eru dýrmæt, og nú í sumar hef-
ur bændum í stórum landshlut-
um gengið illa að fá nokkra
óskennnda tuggu í lilöður.
VOTHEYSGERÐIN
Strandamcnn vcrka mest af
sínu heyi sem vothey og hafa
lengi gert með ágætum árangri.
Um land allt hefur súgþurrkun-
in útbreiðst og mjög til hagræð-
is, almennt séð. En í jafn vot-
viðrasamri veðráttu og sunn-
lendingar liafa mátt þola í sum-
ar, kemur súgþurrkunin að
mjög takmörkuðum notum. Þeg
ar svo viðrar cr það votheys-
verkunin ein, sem bjargað get-
ur fóðuröfluninni, en hún hefur
ekki átt upp á pallborðið hjá
bændum meira en það, að innan
við tíundi hluti heysins er vot-
hey, þegar á heildina er litið.
Það þarf hvorki að byggja „sí-
valaturna" eða önnur sérstök
mannvirki til að búa til votliey,
og bjarga fóðuröfluninni í neyð-
arárum, en óneytanlega fylgir
því meiri vinna á vetrum, að
fóðra með því búpeninginn.
VINSÆL ÍÞRÓTT
Torfæru- og góðaksturskeppni
er að vonum vinsæl íþrótt og að
ýmsu leyti liressileg, engu síður
en reiðmennskan og ýmiskonar
keppni á mótum hestamanna.
Sumir náttúruverndarmenn eru
e. t. v. öfgafullir, en þeir hafa
fordæmt það, að skbmma land-
ið í keppni í torfæruakstri. En
hvað sem um öfgamcnn er, og
þeir eru víst til í ölluin hópum
baráttumanna, er fátt ógeðfelld-
ara en að sjá ógrónar bílslóðir
á viðkvæmu landi, stundum
gamlar.
EN TIL ER ÞAÐ LAND
En til er það land, sem ekki er
hægt að skemma, og það land
er t. d. við Glerá við Akureyri,
þar sem malarnám hefur verið
og illa sltilið við landið. Við
Glerá fór einmitt nýlega fram
góðaksturs- og torfærukeppni
með átta þátttakendum, að við-
stöddum mörgum áhorfcndum.
Þetta er víst fyrsta keppni sinn-
ar tegundar hér um slóðir og
stóð Bílaldúbburinn fyrir
henni. En keppendur voru ekki
allir sem ánægðastir, því tveir
úr efstu sætunum mótmæltu
niðurstöðunum og skiluðu verð
launabikurum sínum. •