Dagur - 25.10.1977, Blaðsíða 5
Útgefandi: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur Hafnarstrxti 90, Akureyri
Símar: Ritstjóm 11166, Augl. og afgrciðsla 11167
Ritstj. og ábyrgðarm.: ERLINGUR DAVÍÐSSON
Augl. og afgr.: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prcntun: Prentverk Odds Bjömssonar hf.
Þekking er
forsenda
lýðræðisins
Nú, þegar vetur er genginn í garð
samkvæmt almanakinu, hefst hinn
eiginlegi félagsmálatími að íslenskri
hefð. Vegna bæjarstjóma- og alþing-
iskosninga að vori má ætla að póli-
tísk félagsstarfsemi verði með öfl-
ugra móti í vetur. Ekki verður á það
lögð nægileg áhersla að grundvöllur
lýðræðis er almenn þátttaka í stefnu-
mótun almannasamtaka. Sú mótun
verður að byggjast á þekkingu á mál-
efnum líðandi stundar, í samhengi
við fortíð, ekki síður en óskum um
ákveðið draumaríki framtíðarinnar.
Það er því farið alveg öfugt að, þeg-
ar efling lýðræðisins skal hefjast
með kapphlaupi um menn, sem síð-
ar eiga svo að móta stefnuna fyrir
fólkið. Dæmigert um þá öfugugga-
aðferð er prófkjör Alþýðuflokksins
bæði hér í kjördæminu og annars
staðar. Ekki var gerð nein alvarleg
tilraun til að byggja upp flokksstarf,
sem mótaði stefnu, sem síðan skyldi
barist fyrir af þeim mönnum er
henni fylgdu, heldur komu alls
óþekktir menn eins og Ámi Gunn*
arsson hér öfluglega studdir af
nokkmm tæifærissinnuðum mönn-
um til að keppa um framboð, í
trausti þess að geta síðan spilað upp
á eindæmi er til ákvarðana kemur.
Það verður því að telja úrslit próf-
kjörs Alþýðuflokksins hér, sem sig-
ur félagshyggjunnar yfir einstaklings
hyggjunni og glæframennskunni.
Hér fylgir þó sá böggull skammrifi
að þessari innrás í Alþýðuflokkinn
var ekki hmndið af Alþýðuflokks-
mönnum heldur annara flokka
mönnum af hreinum stráksskap eða
öðmm óskilgreindum hvötum.
Það skal ekki úr því dregið hér að
persónukjör í ríkara mæli en verið
hefir, eigi rétt á sér. En það persónu-
kjör verður að byggjast á þekkingu
á mönnum og skoðunum þeirra sem
til forystunnar em valdir. Skoðanir
þeirra verða að fara saman við
áhugamál kjósenda, sem þá eiga áð
velja. Að því leytinu er það rökrétt-
ara, ef skortur er á öðm hvom þessu,
að velja eftir flokksstefnum en per-
sónum.
Félagshyggjumenn eins og þeir,
sem mynda Framsóknarflokkinn,
munu því leggja áherslu á öflugt
félagsstarf í vetur, bæði til að móta
stefnuna í samræmi við orðnar fram-
farir og einnig til að efla kynningu
milli manna, er væntanlega taka að
sér að hafa forystu í því að koma
stefnuatriðunum f framkvæmd.
Vilja menn breytingu?
Að undanförnu hafa farið ta’s-
verðar umræður fram um
grunnskólana og hvernig þeir
gegna hlutverki sínu.
í þessum umræðum hafa kom
ið fram miög margbrevtileg við-
horf bæði til verksviðs skól-
anna og hvernig þeir sem þar
störfuðu ræktu starf sitt. Þó
má segja, að flestir gæfu skól-
unum og þeim sem þar störf-
uðu slaka einkunn eða umsögn
og er lítið við því að segja
annað en það, að menn hefðu
gjarnan mátt gera sér betri
grein, en þeir hafa gert, fyrir
því fyrirkomulagi, sem þjóðin
hefir kosið að hafa á skólunum
og hvers vegna.
Þróun íslenska grunnskólans
ber þess öll merki að hafa fyrst
og fremst átt að veita fræðslu
og menntun á þeim sviðum, sem
heimilij frjálst starf og náin
kvnni við atvinnulífið ættu erf-
iðast með að veita eða gætu alls
ekki. Þetta speglast einna skýr.
ast í fyrirkomulagi iðnskólanna,
hvort heldur er litið til fortíðar
eða nútíðar. Þetta sést einnig
miög greinilega á stuttum starfs
tíma skólanna, bæði talið í mán-
uðum og daglegum viðverutíma
megin hluta skólaskylduáranna.
En börnin munu dvelja í skól-
anum svona frá 15—30% af
vökutíma sínum kennslumán-
uðina og mun þá frekar vel í
lagt en vanreiknaður tíminn. —
Lægri talan á við yngstu ár-
gangana en sú hærri við þá
elstu. Þetta er atriði sem menn
mættu gjarnan hafa í huga
þegar rætt er um ábyrgð skól-
anna á uppeldi barna og hvers
er ábótavant á því sviði.
Af þessu sést líka hversu
hættulegt viðhorf það er, að
telja fólki trú um að skólinn
hafi tekið að sér uppeldið á
börnunum og af því leiði að
ábyrgð heimila og annarra sé
veigalítil, eða a. m. k. miklu
minni en áður. Það þarf því
áreiðanlega að gera meira af því
en tíðkast hefir að benda á
áframhaldandi skyldur forráða-
manna barna, í stað þess að
hamra á ábyrgð hins opinbera,
meðan því hefir ekki í raun
verið falið stærra hlutverk.
Þá vaknar spurningin hvort
almennur vilji er fyrir hendi til
að auka þennan þátt eða ekki.
Þeirri spurningu er ekki auð-
svarað. Koma þar til þverstæðar
langanir manna sem erfitt er að
samræma eins og oft vill verða.
í annan stað vilja menn auka
þennan þátt vegna þess að þeir
vilja losna undan ábyrgðinni
sem uppeldinu fylgir og finna
reyndar líka að nú þegar hafa
þeir gefið hlut af henni upp á
bátinn og láta reka undan. Enn-
fremur telja þeir að umhverfis-
uppeldið geti verið varhugavert,
Á hinn bóginn óttast þeir ofur-
vald stofnanauppeldis og telja
það óæskilegt ýmissa hluta
vegna. Þá kemur einnig til sú
ógnar breyting á allri þjóðfé -
lagsgerðinni, ef stofnanir ættu í
mjög auknum mæli að taka við
Sigurður Óli Brynjólfsson..
uppaldinu. Má í því sambandi
nefna þá breytingu sem yrði á
fjármagnsflutningi frá heimi',
um til hins opinbera. Það yrði
hreint ekki svo lítið af því sem
nú er ráðstögunarfé heimila og
einstaklinga sem flvttist til hins
opinbera, jafnvel þótt aukning-
in vrði aðeins tvöföldun á nú-
verandi starfstíma.
Mið hliðsjón af kröfum stórra
hópa á undanförnum árum vÁt
og breytt í þjóðfélaginu um
lækkun skatta verður að ætla
að sú stefna eigi lítið upp á
pallborðið á næstunni. Það er
hér sem oftar að meno geta
ekki bæði haldið og sleppt. Og
þegar allt kemur til alls eru
menn ekki reiðubúnir til að
skipta á því kerfi sem við höf-
um í skólamálum og nýju öfl-
ugu stofnanauppeldi.
Að þessu sögðu er ekki úr
vegi að tína upp nokkur atriði
úr grunnskólalögunum um
markmið skólanna. f 2. gr. segir
m. a. að grunnskólinn eigi að
búa nemendur undir líf og starf
og ennfremur að hann eigi að
veita nemendum tækifæri til að
afla sér þekkingar og leikni og
að temja sér vinnubrögð sem
stuðli að stöðugri viðleitni til
menntunar og þroska. Hvérgi í
lögunum er gert ráð fvrir að
skólinn einn eigi að standa að
því að ná þessum markmiðum,
heldur á hann að leggja sitt af
mörkum til að svo megi verða.
Og auðvitað hafa skólarnir gert
þetta. Þeir gætu kannske gert
það betur og a. m. k. öðruvísi
en þeir hafa gert. En hvernig?
Um það má deila. Eitt er víst,
að skólarnir hafa orkað hvetj-
andi á nemendur, langflesta, til
að halda áfram námi og þykir
mörgum nóg um. Það nám og
sú menntun sem þeir afla sér
býr þá undir lif og starf.
^ Sigurður Óli Brynjólfsson skrifar um grunnskólann
Markmið SÁÁ
Vinarkveðja
Halldór
jónsson,
Gili
Fæddur 11. ágúst 1900.
Dáinn 13. sept. 1977.
Haustið líður hægt að garði,
hljóð er aftanstund.
Féllstu, Halldór, fyrr en varði,
fórst á Guðs þíns fund.
Sjúkur kveiðstu snjóadögum,
sár var barmur þinn,
vildir þó að heimahögum
hlúa enn um sinn.
Heill nú lifir Guði góðum,
geymdir hreina trú.
Það sem tjáðir þú í ljóðum,
þekkir önd þín nú.
Litprúð þar í ljósi skarta
lífsblóm fögur þín.
Þeim sem eiga auðmjúkt hjarta,
opnast himnesk sýn.
Margir þakka ljúfu ljóðin,
létt er hresstu sál.
líka snjallan andans óðinn,
auðugt stuðlamál.
Hér í kyrrð þó líf þitt líði,
ljóð þín víða bar.
Sæll þú ert sem fórst í friði,
fagurt kvöld þitt var.
J. S.
1 /
Fimmtán þúsund manns gerð-
ust stofnfélagar landssamtaka
um að berjast gegn „mesta böli
aldarinnar11, áfengisvandamál-
inu, með raunhæfum aðgerð-
um, í trausti þess að skilningur
þjóðarinnar hafi aukist mjög á
þessum málum á síðustu árum
og tími sé til þess kominn að
beita nýjum og raunhæfari að-
gerðum en verið hefur. Sam-
tökin nefnast SÁÁ eða Samtök
áhugafólks um áfengisvanda-
málið.
Megintilgangur þessara nýju
samtaka er eftirfarandi:
1. Að útrýma hindurvitnum,
vanþekkingu og fordómum
á áfengisvandamálinu á öfga
lausan hátt; hafa áhrif á al-
menningsálitið með mark-
vissri fræðslu um eðli sjúk-
dómsins alkóhólisma.
2. Að koma á fót eigin afvötn-
unarstöð, svo og endurhæf-
ingarstöð fyrir alkóhólista.
3. Að opna, í hverjum lands-
fjórðungi, leitar- og leiðbein-
ingarstöð fyrir alkóhólista og
aðstandendur þeirra.
4. Að leggja jafn mikla áherslu
á fræðslu og fyrirbyggjandi
aðgerðir, sem endurhæfingu
hinna sjúku.
5. Að styrkja til sérmenntunar
starfsfólk til ofangreindrar
starfsemi, svo og til annarra
starfa málefninu viðkomandi.
6. Að skipuleggja sjálfboðaliða-
störf og afla fjár til reksturs
samtakanna.
7. Að afla og koma á framfæri
til almennings upplýsingum
um skaðsemi áfengis, byggð-
um á staðreyndum.
8. Að stuðla að og styrkja
hverja þá starfsemi, sem
berst raunhæft við áfengis-
vandann.
9. Framangreindum tilgangi
hyggst félagið ná með því að
Þann 29. október nk. heldur
Kiwanishreyfingin á íslandi
sinn annan K-dag. Síðasti K-
dagur var haldinn 26. október
1974 og var þá helgaður mál-
efnum geðsjúkra.
K-dagurinn 29. október verð-
ur einnig helgaður málefnum
geðsjúkra. Þá starfa allir Kiw-
anismenn og eiginkonur þeirra
undir kjörorðinu: „Gleymum
ekki geðsjúkum.“
Verkefni dagsins verður fyrst
og fremst að afla peninga til
notkunar í þágu geðsjúkra og
almenn kynning á vandamálum
þeirra.
Peninga verður aflað með
sölu á lyklinum, sem er merki
líknarstarfs Kiwanishreyfingar-
innar á íslandi.
Allsstaðar hefur verið tekið
vel í það, að aðstoða Kiwanis-
hreyfinguna í þessu verkefni
og er ástæða til að ætla að K-
dagurinn takist ekki síður en
árið 1974. Þá seldust yfir 40
þúsund lyklar, og hreyfingin
gat látið renna til geðsjúkra 3.2
milljónir. 600 þúsund krónur
fóru í tækjakaup tíl geðdeildar
Akureyrarspítala og 2.6 milljón
ir til uppbyggingar verndaðar
vinnustofu á Kleppsspítala. All
ir íslendingar þekkja hörmung-
kynnt
sameina leika og lærða til
baráttu, er byggð sé á stað-
reyndum. SÁÁ sem slíkt er
ekki bindindisfélag og vill
forðast boð og bönn og hvers
konar sleggjudóma.
irnar, og hafa sem betur fer gert
sér grein fyrir, að vandamál
þeirra eru margvísleg og þeir
þurfa á aðstoð að halda. Gömlu
hugmyndirnar um að ekki sé
hægt að bæta heilsu geðsjúkra
eru sem betur fer úr sögunni,
en það vantar mikið á, að sú
aðstaða sé fyrir hendi í landinu,
að geðsjúkir fái læknisþjónustu
og aðra þá aðstoð sem þeim ber.
K-dagurinn 29. október, á að
hvetja íslendinga til þátttöku í
lausn þessara vandamála.
Kiwanishreyfingin á íslandi.
Loðnan
Loðnuveiði hefur verið góð
nokkra daga eða þangað til fór
að bræla í gær. Á sumarvertíð-
inni hafa aflast 200 þús. tonn
af loðnu.
Verð á loðnuafurðum hefur
verið gott, en nú eru ýmsar
blikur á lofti í þeim efnum. —
Kornuppskera héimsins varð
mikil í ár og sojabaunaræktin
gekk vel. Þetta hefur þegar
haft sín áhrif í lækkunarátt á
þessum vörum, en mun líklega
einnig hafa þau áhrif, að loðnu-
mjöl lækki í verði.
Gleymum ekki geðsjúkum
arsögu geðsjúkra í gegnum ald-
Guðný Ó. f
Magnúsdóttir
F. 10. júlí 1896.
D. 17. júlí 1977.
Hinn 22. júlí síðastliðinn var
borin til moldar þeirrar, er hún
var sprottin úr, Guðný Ólöf
Magnúsjjóttir húsfreyja, Þór-
unnarstræti 93 á Akureyri. Guð
ný hafði átt við langa vanheilsu
að stríða, sem hún bar með
miklu þolgæði og æðruleysi,
uns yfir lauk. Með henni er
hnigin í valin góð móðir og mik
ilhæf eiginkona. Hún vann sitt
mikla starf af hljóðlátum trún-
aði. ein þeirra manna, sem
hvergi trana sér fram, en bregð
ast aldrei skyldu sinni við lífið,
meðan orka endist.
Sælir eru hógværir, stendur
skrifað.
Guðný fór ekki víða um dag-
ana. Hún fæddist á Kotá við
Akureyri 10. iúlí 1896 og dvald-
ist á Akureyri alla ævina nema
eitt sumar, er hún var kaupa-
kona á Kornsá í Vatnsdal hjá
Sigurði Baldvinssyni bónda þar.
Guðný var vitur kona og öflug,
svo sem hún átti ættir til. Dugn
aður hennar, þrek og áhugi var
með yfirburðum, og ráðsnjöll
var hún og úrraéðagóð. Nærri
stappaði, að segja mætti um
hana eins og Njál á Bergþórs-
hvoli, að hún væri forvitri og
leysti hvers manns vandræði,
þess er til hennar leitaði.
Móðir hennar, Hólmfríður
Björnsdóttir, var stórvitur og
hagorð. Leituðu margir til henn
ar og fræddust af henni. Krafta
og hug hafði hún móður sinnar,
sem svo var að sér ger, að hún
fór með fullorðið, mannýgt naut
eins og tjóðurkálf, þar sem karl
ar voru ráðþrota.
AUGLÝSIÐ í DEGI
Karlakór
Akureyrar
að hefja störf
Kórinn er nú að hefja starfsemi
sína og verður hún með svíp-
uðu sniði og undanfarin ár. —
Hefst hún með samkomu að
Laugarborg 29. október. Þang-
að eru velkomnir allir vildar-
menn og velunnarar kórsins. —
Sunnudaginn 30. okt. er aðal-
fundur í Laxagötu 5 kl. 2 e. h.
Mánudaginn 31. okt. kl. 20.30
er fyrsta söngæfing hjá kórn-
um og eru eldri og yngri söng-
menn kórsins beðnir að koma.
Söngstjóri kórsins í vetur er
Guðmundur Jóhannsson og
undirleikari Ingimar Eydal.
Faðir Guðnýjar, Magnús Jón-
asson, var margfróður og stál-
minnugur og furðulega hraust-
ur til síðustu stundar. Systkini
Guðnýjar voru fjögur: Stefán
og Svava eru látin. Þau áttu
heima á Akureyri svo og tví-
burasystir hennar, Alma Klara,
sem enn lifir. Karl bróðir þeirra
á heima í Siglufirði.
Hinn 19. júlí 1922 urðu þátta-
skil í lífi Guðnýjar, og gæfudag-
ur hennar rann upp, er hún
gekk að eiga Jón Benediktsson
prentara frá Hjaltadal inn af
Fnjóskadal, sem lifir konu sína
79 ára gamall. Jón er víðkurinur
fyrir frábæran dugnað og
smekkvísi í sínu langa ævi-
starfi, hreysti sína, skáldgáfu
og aðrar íþróttir.
Jón prentari og Þorsteinn
bróðir hans, sem nú er nýlátinn,
byggðu upp býlið Litla-Garð
innst á Akureyri, og þangað
fluttist Guðný með foreldrum
sínum frá Galtalæk þar ör-
skammt frá. Var samband
þeirra Jóns og Guðnýjar kær-
leiksríkt og flekklaust með af-
brigðum, þar sem hvort studdi
og virti annað að verðleikum.
Fyrir áeggjan og með fulltingi
Sigurðar O. Björnssonar prent-
smiðjustjóra og Jakobs Frí-
mannssonar kaupfélagsstjóra
réðust þau síðar í að reisa sér
hús við Þórunnarstræti og áttu
þar heima síðan.
Guðný og Jón eignuðust fjög-
ur börn, sem öll eru á lífi:
Heiðbjörg ógift, hefur ætíð bú-
ið með foreldrum sínum og ver-
ið þeim ómetanleg stoð, er ald-
ur og heilsutjón herjuðu. Bryn-
hildur býr í Reykjavík, gift
Gunnari Sumarliðasyni starfs-
manni í Áburðarverksmiðjunni.
Áslaug býr í Reykjavík, gift
Búa Snæbjömssyni flugvirkja.
Kári prentari og prentsmiðju-
eigandi í Reykjavík, kvæntist
Margrétu Guðjónsdóttur hjúkr.
unarkonu. Öllum systkinunum
kippir í bæði kyn um mannkosti
og myndarskap. Þá ófu þau
Guðný og Jón upp dótturdótt-
ur sína, Guðnýju Sigurhans-
dóttur, og son hennar, Jón Heið
ar, vildi gamla konan einnig
fóstra og gerði það meðan hún
mátti, en bað mann sinn taka
þar við er hennar kraftar þrytu.
Eins og áður segir, kaus Guð-
ný sér hlutskipti Mörtu, var
hlédræg, óeigingjöm og fóm-
fús. Hún helgaði sig heimilinu
einvörðungu í falslausum kær-
leik og sleitulausri, vakandi
umhyggju. Hennar er sárt sakn-
að af öllum, sem kynntust henni
og nutu návistar hennar, þó
þyngstur harmur sé að sjálf-
sögðu kveðinn að Jóni og af-
komendum. Ég hef átt þess kost
í löngum og góðum skiptum við
Jón Benediktsson, að kynnast
því, hvílík kona Guðný var hon
um og hversu honum er brugð-
ið eftir lát hennar. Hitt veit ég
líka, að óbrotgjarn hlífiskjöld-
ur hans verður sem fyrr karl-
mennska og bjargföst trú.
Ég þakka Guðnýju mikið og
merkilegt ævistarf og bið henni
blessunar á ókunnum lífsleið-
um. Tryggðavini mínum og holl
vini, Jóni, prentara, færi ég
bestu samúðarkveðjur og niðj-
um þeirra öllum. Þeir, sem leita
guðs, munu finna hann.
Gisli Jónsson.
Albertsbikarinn afhentur
í hófinu hjá KRA á laugar-
daginn var meistaraflokks-
mönnum Þórs afhentur Al-
bertsbikarinn til eignar, en
þeir hafa nú unnið hann þris-
var í röð, og samkvæmt reglu
gerð um bikarinn vinnst hann
til eignar eftir sigur þrisvar
í röð eða fimm sinnum alls.
Albert Guðmundsson þáver-
andi formaður KSÍ, sem gaf
þennan bikar fyrir nokkrum
árum, en hann átti að stuðla
að vormóti í knattspymu á
Norðurlandi. Knattspyrnuráð
Akureyrar hefur séð um þetta
mót undanfarin ár og hafa
keppendur oftast verið frá
Þór, KA, Völsungum og Reyni
á Árskógsströnd. Er því Al-
Næstu leikir
Um næstu helgi kemur lið
Stjörnunnar sem Hörður Hilm
arsson þjálfar og leikur með.
Leika þeir við KA á laugar-
dag og Þór á sunnudag.
bertsmótið svokallaða úr sög-
unni nema Albert gefi annan
bikar til að keppa um_ en það
er félögunum sem þátt taka í
Tap og sigur hjá KA
fyrstu og annari deild mjög
nauðsynlegt að leika nokkra
leiki á vorin áður en deildar-
keppnin hefst.
Um síðustu helgi fór meist-
araflokkur KA í handknatt-
leik til Reykjavíkur og lék
sína tvo fyrstu leiki í íslands-
mótinu, annarri deild. Fyrri
leikurinn var gegn Leikni og
þá var allt í baklás hjá KA að
sögn Jóhanns Einarssonar.
Hann sagði vörnina hafa ver-'
ið hripleka og sóknin ekki
gengið upp, og tapaði KA
leiknum með 27 mörkum gegn
22. Á isunnudag sma|L lallt
saman sagði Jóhann og unnu
þeir þá Gróttu örugglega með
23 mörkum gegn 18. Hann
kvað KA liðið hafa leikið mjög
vel í þeim leik, en jafn illa í
þeim fyrri. f síðari leiknum
skoraði Þorleifur 8 mörk, Jó-
hann og Sigurður 4 hvor. í
Verðlaunaafhending í Dynheimum
Síðasta laugardag bauð knatt-
spyrnuráð Akureyrar öllum
knattspyrnumönnum á Akur-
eyri til hófs í Dynheimum. Þar
var getið úrslita allra móta
sumarsins á vegum ráðsins
og einnig veitt verðlaun fyrir
alla flokka sem sigruðu í Ak-
ureyrarmóti. Leikmenn þeirra
fengu fallega verðlaunapen-
inga, og fyrirliðar flokka bik-
ara til varðveislu í eitt ár.
Knattspyrnuráðið hafði fengið
hin ýmsu fyrirtæki í bænum
sem velviljuð eru knattspymu
til að gefa bikara til allra
flokka. Bikarar þessir eru
farandbikarar og er því hægt
að nota þá til að keppa um
næstu tíu til tuttugu árin.
Þeir sem gáfu bikarana voru
AB-bílaleigan, vikublaðið ís-
lendingur, Raftækni, Sporthús
ið, Bautinn, Kaupfélag Verka-
manna og Steindór Gunnars-
son lögmaður. Akureyrar-
meistarar í öllum flokkum
urðu þessir. f meistaraflokki
Þór, kvennaflokki Þór, öðrum
flokki KA, þriðja flokki KA,
fjórða flokki KA, fimmta
flokki KA og í sjötta flokki
Þór. Þá voru meistaraflokks-
menn KA hylltir með lófataki
en þeir náðu þeim árangri að
leika í fyrstu deild á næsta
ári, og einnig Gunnar Gíslason
en hann var eini Akureyring-
urinn sem lék í landsliði á ár-
inu.
þeim fyrri var Sigurður mark-
hæstur með 6 mörk, Jón Árni
með 5 og Jóhann og Þorleifur
með 4 hvor. Hann sagði báða
þessa andstæðinga hafa verið
mjög lélega og hefðu þeir átt
að vinna baða leikina með
nokkrum mun.
Kemur
Árni?
í Tímanum á laugardaginn síð
asta var haft eftir Árna Stef-
ánssyni landsliðsmarkmanni
að hann hyggðist flytja bú-
ferlum til Akureyrar og fara
að leika knattspyrnu með sínu
gamla liði KA. Árni sagði
blaðamanninum að þetta væri
mjög ofarlega á baugi hjá sér
um þessar mundir. Blaðið bar
þetta undir forráðamenn
Knattspyrnudeildar KA og
sögðu þeir að víst hefði þetta
borið á góma, en þeir kváðust
vonast til þess að Árni kæmi
norður og hæfi þá að leika
með sínu gamla félagi aftur.
Árni er íþróttakennari að
mennt og yrði það eflaust mik
ill fengur fyrir akureyrska
æsku að slíkur afreksmaður
hefji kennslu við skóla bæjar-
ins. Þá hefur blaðið hermað
að miklar líkur séu á að Jó-
hannes Atlason komi aftur til
Akureyrar í vor og þjálfi hjá
KA.
Sigurður Lárusson hlaut
knattspyrnustyttuna
Á laugardaginn var lýst kjöri
á knattspyrnumanni Akureyr-
ar fyrir yfirstandandi ár. Er
það KRA sem kýs til þess
sæmdarheitis. Það var Ólafur
Ásgeirsson formaður KRA
sem lýsti kjörinu og sagði
m. a. að knattspyrnuráðsmenn
teldu Sigurð Lárusson úr Þór
vel að því sæmdarheiti kom-
inn. í atkvæðagreiðslu innan
ráðsins fékk Sigurður 20 stig
af 25 mögulegum, annar var
Gunnar Blöndal úr KA með
16 stig og þriðji Sigþór Óm-
arsson úr Þór með 15 stig.
Aðrir sem stig fengu voru
þessir taldir í stafrófsröð. Eyj-
ólfur Ágústsson, Haraldur Har
aldsson, Gunniar Austfjorð,
Sigbjörn Gunnarsson og Þor-
móður Einarsson. Glæsileg
verðlaunastytta fylgir sigrin-
um gefin af gullsmiðum Sig-
tryggi og Pétri, og þá fær hand
hafi hennar ávalt eina minni
styttu til eignar. Það var ann-
ar gefandinn, Pétur Breiðfjörð
sem afhenti Sigurði gripinn.
Það var Gunnar Austfjörð
sem vann þetta sæmdarheiti
í fyrra og Pétur Sigurðsson í
hitteðfyrra.
4 • DAGUR
DAGUR 5