Dagur - 12.08.1980, Blaðsíða 6

Akureyrarkirkja. messað n.k.
sunnudag kl. 11 f.h. Séra
Pétur Þórarinsson sóknar-
prestur á Hálsi í Fnjóskadal
messar. Sálmar 217. 224,
189. 579, 56. P.S.
Hólahátíð er á sunnudag og
hefst með guðsþjónustu kl. 2
e.h.
Hjálpræðisherinn. Fimmtudag
kl. 17.30. barnasamkoma í
Strandgötu 21. Sunnudag kl.
20.30, almenn samkoma.
Allir velkomnir.
Ferðafélag Akureyrar. 15.-17.
ágúst Þeistareykir.
23.-24. ágúst Haugsöræfi.
Ekið um Mývatnsöræfi og
að sæluhúsi við Haug. Gist
þar. Gengið á Haug eða
Bungu. Heim um Hóls-
fjallabyggð.
29.-31. ágúst Laugafell-
Klakkur. Skrifstofan er opin
mánudaga og fimmtudaga
kl. 18.00-19.30. Sími 22720.
"GJAFIROG^HFIT™^
Lilja Randversdóttir hefir gefið
Dvalarheimilinu Hlíð kr.
60.000,-. Með þökkum mót-
tekið. Forstöðumaður.
Fíladelfía Lundargötu 12,
fimmtudaginn 14. kl. 8.30
samkoma. Allir velkomnir.
Laugardagur 16. safnaðar-
samkoma kl. 20.30. Sunnu-
dagur 17. vakningasam-
koma kl. 20.30. Vitnisburðir
og söngur. Allir velkomnir.
Flóamarkaðurinn heldur áfram
fyrst um sinn mánudaga og
föstudaga frá kl. 2-6 í
Amaróhúsinu 3. hæð. Tekið
á móti munum á sama stað
og tíma. Félagar óskast til
afgreiðslustarfa. Upplýsing-
ar í síma 22668. N.L.F.A.
Hef jum sókn til aukinnar
vöruvöndunar
Eitt af því allra nauðsynlegasta í
allri framleiðslu er vöruvöndun, og
hugsunin um að framleiða ekki
nema úr besta hráefni, vinnsla úr
skemmdu hráefni verður aldrei góð
vara. Matvælaframleiðslan er afar
viðkvæm, og þarf að vera undir
ströngu eftirliti, frá því hráefnið er
tekið til vinnslu og þar til komið er í
fullkomnar pakkningar eða til
daglegrar neyslu. Annar iðnaður,
s\o sem skinnaiðnaður, ullariðn-
aður og fataiðnaður hverskonar,
svo og skógerð, er ákaflega við-
kvæmur á vissum vinnslustigum og
þarf strangt eftirlit lærðra fag-
manna eða verkstjóra.
Islenskur iðnaður, hefur fengið
að kenna á því að víða er pottur
brotinn, og viljinn til vörusvika og
pretta reið ekki við einteyming.
Þetta kom beriega í ljós fyrr á árum
við síldarsöltun t.d. skemmt hráefni
var saltað oft á tíðum og undir-
tónninn var að allt væri gott í and-
skotans rússann o.fl.
Nú heyrir maður. að islenskur
fiskur, sem fluttur er á bandarískan
Góður afli
Hríseyjarbáfa
Flestar trillurnar komu inn í
gærkvöldi úr fyrstu veiði-
ferðinni eftir þorskveiðibann
um verslunarmannahelgina.
Afli var ágætur, eða allt upp í
tvö og hálft tonn eftir tvo
daga. Aflinn fékkst við
Grímsey, en þangað er um 6
tíma sigling frá Hrísey.
Lífið gengur sinn vanagang í
Hrísey. Nú stendur til að steypa
um 200 metra kafla af götum
þorpsins í sumar, en undanfarin
tvö ár hefur verið unnið að var-
anlegri gatnagerð.
Fremur lítið hefur verið um
húsbyggingar, enda hefur
fólksfjöldi að mestu staðið í stað
síðustu árin, en í Hrísey búa nú
um 300 manns. Þó er nú í smíð-
um eitt parhús. G.J.
markað, sé stórgallaður, í honum
séu hringormar og bein, segir
Steingrímur Hermannsson ráð-
herra, og kveður það meginástæðu
fyrir því að dregið hefur verulega
úr sölu, og kennir um slælegri
verkstjórn í frystihúsunum. Stein-
Jón lngimarsson.
grímur telur að öðruleiti að ekki sé
vandað eins og skyldi til fram-
leiðslunnar, og bendir á að Kan-
adamenn ryðjist nú fram á banda-
ríkjamarkaðinn, með betri fisk sem
hráefni og betur unninn.
Margar þjóðir heims, leggja alúð
við að framleiða margskonar vöru-
tegundir úr uli, spara ekkert til. Þær
hafa á að skipa fullkomnustu og
hraðvirkustu vinnuvélum, sem
þekkjast, vanda til hráefnisins, sem
kostur er, hafa í þjónustu sinni
menntaða verkstjóra, tæknimenn
og sérmenntað verkafólk. Ég átti
þess kost fyrir 9 árum síðan að fara
til Noregs ásamt 23 öðrum íslend-
ingum til að kynnast norskri iðn-
aðarframleiðslu, var þá m.a. skoð-
aður Rönsdal Yrkskole í Molde.
Þeir, sem sækja þann tækniskóla,
sem mig minnir að sé tveggja ára
skóli, fara í gegnum öll stig fram-
leiðslunnar og taka próf, sem hæfir
til að taka að sér verksmiðju- eða
verkstjórn.
Noregur er eitt þeirra landa,
sem er í harðri samkeppni við ís-
lenskar iðnaðarvörur og býr yfir
hátæknivæddri þróun og annari
þekkingu sér til stuðnings.
Þegar þetta er haft í huga, og
þegar litið er í eigin barm, er sjá-
anlegt að aðstaða okkar er allt
önnur og verri, og er sama í hvaða
hom er litið.
Það gefur auga leið, að í hvaða
framleiðslugrein, sem er, verðum
við að hefja sókn tii aukinnar
vöruvöndunar og reyna eftir
megni, að vinna vörum okkar álits,
sem viðast, bæði erlendis, sem inn-
anlands og forðast að gera kaup á
erlendum vörum, sé annað hægt.
Þótt einstaka framleiðendum beri
það efst í huga, að þeir einir beri
ábyrgð á framleiðsluvörum sínum,
þá er það regin misskilningur, þeir
bera enga ábyrgð.
Iðnverkafólk hér í bæ skiptir
mörgum þúsundum. Þetta fólk
hefur tileinkað sér ýms störf, sem
framtíðar vinnu og byggt sér upp
heimilisaðstöðu og fl. Það er þetta
fólk, sem gerir nú kröfu til þess, að
hér verði brotið í blað, og ekki verði
látið viðgangast að sérviska eða fá-
kunnátta ráði hér ríkjum, svo mik-
ilsvert, sem það er að tryggja verk-
smiðjureksturinn og afkomu
verkafólks.
Við stöndum einnig frammi fyrir
þeirri staðreynd að erlendar iðnað-
arvörur, fatnaður, kex, sælgætis-
vörur o.fl. streyma inn í landið,
sumar á niðurgreiddu kynningar-
verði, sem eiga sinn stóra þátt í að
draga úr sölu íslensku framleiðsl-
unnar svo um munar, og hefur
fjöldi iðnverkafólks misst atvinnu
sína af þeim sökum.
Það er því augljóst, að íslenskur
iðnaður þarf að vera vel í stakk
búinn til að mæta erlendri sam-
keppni um verð og gæði, auka þarf
fjölbreytni hans í hvívetna, gefa
honum líf og lit ef svo mætti að orði
komast.
En hvernig er staða hans nú? Ég
tel að vaxtaokrið hafi gífurleg áhrif
á reksturinn, og hafi dregið úr
möguleikum hans til sóknar og
endurnýjunar. Samkeppnisaðstaða
hans er því ekki góð. Þessu þarf því
strax að kippa í lag. Iðnaðinum er
nauðsynlegt að mennta sína verk-
stjóra og verkafólk og úmfram allt
að það verði tillögugefandi um
rekstrarform og rekstraraðstöðu.
Því betur sjá augu en auga. Það má
enginn skilja orð min svo, að ég
vanmeti það sem gert hefur verið til
vöruvöndunar, en með tilliti til
þeirra hörðu samkeppni, sem nú er,
verða allir að halda vöku sinni,
bæði yfirmenn, sem undirmenn og
vinna virkri hendi að bættri fram-
leiðslu, til eflingar og stuðnings
okkar atvinnulífi í bráð og lengd.
Jón Ingimarsson.
Akureyrardeild KEA
Sláturfjárloforð
Þeir Akureyringar sem ætla að fá slátraö sauðfé í
Sláturhúsi KEA í haust, eru beðnir að tilkynna það
til mín fyrir 20. þ.m. í síma 22522.
F. h. stjórnar Akureyrardeildar KEA,
ÞóroddurJóhannsson.
6.DAGUR
Innilegar þakkir og kveðjur til allra er auðsýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður og afa,
ÞORKELS JÓNSSONAR,
fyrrum bónda Miðsitju.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Sjúkrahúss Siglufjarðar.
Ingimar Þorkeisson, Ósk Óskarsdóttir,
Guðrún Þ. Þorkelsdóttir, Halldór Benediktsson,
Nikólína Þorkelsdóttir, Rögnvaldur Arnason,
Helga Þorkelsdóttir og barnabörn.
Dr. Richard Beck
F. 9. júní 1897 - D. 20. júlí 1980
Richard Beck prófessor og fyrrum
ræðismaður íslands í N-Dakota-
fylki í Bandaríkjunum andaðist 20.
júlí. Austfirðingur var hann að ætt,
fluttist 1921 með móður sinni til
Kanada og hafði þá lokið
stúdentsprófi í Reykjavík. Vestra
hélt hann áfram námi, einkum í
enskum og norrænum fræðum,
varð kennari við ýmsar mennta-
stofnanir en einnig mjög fjölhæfur
rithöfundur, sem mikið liggur eftir.
Dr. Richard Beck var einstaklega
mikill Islandsvinur og heimsótti Is-
land oft. Hann tók mikinn þátt í
störfum þjóðræknisfélagsins en
auk þess var hann óþreytandi fyr-
irgreiðslumaður og átti stöðug
bréfaskipti við ótrúlegan fjölda
manna hér á landi. Margvíslegur
sómi var honum sýndur hér á landi
og mjög að verðleikum. Til dæmis
var hann heiðursgestur íslensku
ríkisstjórnarinnar á lýðveldishátíð-
inni 1944 og íslenskar mennta-
stofnanir heiðruðu hann.
Þessi merkilegi og mikli Islands-
vinur vestra hafði um fjölda ára
góð samskipti við Dag og sendi
honum fjölda bréfa, sem flest voru
stutt en ætíð uppörvandi, en sum
lengri, ýmist í bundnu eða lausu
máli, ætluð til birtingar.
Á meðan við lítum svo á, að enn
sé það nokkurs virði fyrir heima-
þjóðina og þjóðarbrot íslendinga í
Vesturheimi að rækja frændsemi
og ýmiskonar menningarviðskipti,
hljótum við að meta að verðleikum
og þakka þau störf, sem óeigin-
gjörnust hafa verið unnin á því
sviði og af mestum eldmóði and-
ans. Og þá minnumst við hins látna
íslandsvinar með virðingu og þökk.
E. D.
Árni G. Eylands
F. 8. maí 1895 — D. 26. júlí 1980
Árni G. Eylands ráðunautur og
stjórnarráðsfuiltrúi andaðist 26. júlí
sl. 85 ára að aldri. Hann var Skag-
firðingur að uppruna, gekk ungur í
búnaðarskóla, fyrst hér á landi en
síðan í Noregi og Þýskalandi. Síðan
starfaði hann alla ævi fyrir íslensk-
an landbúnað. Ráðunautur
Búnaðarfélags íslands varð hann
1921 og hafði það starf með hönd-
um í sextán ár. Síðar gerðist hann
tæknilegur ráðunautur í land-
búnaðarráðuneytinu. I þessum
störfum vann hann af sinni lands-
kunnu atorku að landbúnaðarmál-
um. Hann vann manna mest að því
að vélvæða íslenskan landbúnað og
lyfta honum á það stig sem hann
hafði fyrir löngu náð í nálægum
löndum.
Árni var um árabil fram-
kvæmdastjóri Vélasjóðs og for-
maður Vélanefndar ríkisins og
hafði á þann hátt áhrif á búvéla-
verslunina í landinu öðrum fremur.
Þess utan ritaði hann margt í blöð
og tímarit og eftir hann eru bæk-
urnar, Búvélar og ræktun og
Skurðgröfur Vélasjóðs.
Árni G. Eylands var mikill til-
þrifamaður og áhugi hans og bar-
áttugleði fyrir málefnum land-
búnaðarins með fádæmum og ár-
angur starfa hans varð sýnilega
mikill og vakningin af starfi hans
var þó e.t.v. enn veigameiri. Hann
var djarfur og maður geðstór og
setti ekki Ijós sitt undir mæliker
lenti því stundum í opinberum
rökræðum og hélt fast á sínum hlut.
Stórstígar framfarir í íslenskum
landbúnaði voru hugsjónamál
Árna G. Eylands og hann var svo
mikill hamingjumaður að geta
menntað sig til forystustarfa á
þessum sviðum og að sjá mikinn
árangur af löngu og þýðingarmiklu
ævistarfi. Islensk bændastétt mun
minnast þessa mæta manns sem
eins í hópi hinna vöskustu leiðtoga
sinna á þessari öld og fyrir störf sín
á hann bæði heiður og þökk al-
þjóðar.
E. D.