Dagur - 13.08.1982, Page 5

DAGDVELJA
Bragi V. Bergmann
Krossgata
(ATH! CrCRtlUH ER bREltlARMUHUfí. 'A GRoHHUM 0& 'íKEÍbUM SÍRHLjDCoM.)
I Hessj * RýMÍ HrfóLUR WÓ'&A/I ko\IA HER I NBS MA&uR| EÍNS J-OQrA
Wo l\ \m STAF
BAR-
AF- teks- VERK
Mj r fss DRYKK vrrm
V i RU(M LANDA- KoRr íjlSTlfi E/.DS- HÍYTZ b'ats- kAAkiAlA/ IL'AT jyí- íokUR
Fm- TAK
VxMa ÆfóLlV < ► tmstr ETNS ÚLDMA
JiHÍ O^. L_ ; •
LAflD ÍATOtAÍG ktYRA « i : ■ .
i.Afr- HEHTUR v TlMA- M/tííA FFRJU
# i KWrtts tp'am UPFH/?. *
fhACr ' ► fcófr Skólx StWa/dA ívsla SEyas-n
#
HLAWJtl UKMKtíl stua/da : •

Hjónabandið
Maðurinn fór til spákonu, sem hafði
orð á sér fyrir að geta sagt til um veru-
staði fólks.
„Segðu mér hvar hann faðir minn
heldur sig,“ bað maðurinn spákon-
una.
„Faðir þinn er að renna fyrir lax í Ell-
iðaánum."
„Hah, svikari. Faðir minn lést fyrir
fimm árum.“.
„Eiginmaður móður þinnar hefur
ágætis vinnu sem kyndari í helvíti, og
hefur haft það í fimm ár. En faðir þinn
er rétt í þessu að draga einn stóran á
land.“
☆ ☆ ☆
Er maðurinn þinn heima? spurði rödd
við útidyrnar.
Nei, svaraði konan, hann fór að
veiða.
Getið þér nokkuð sagt mér hvar ég
finn hann?
Já. Farið bara niður að árbakkanum
og leitið að veiðistöng með ormum á
báðum endum...
☆ ☆☆
Ella var súr út í manninn sinn: „Nú
verður þú að kaupa gardínur fyrir
baðgluggann. Nágrannarnir geta
fylgst nákvæmlega með, þegar ég er
í baði.“
„Ef nágrannarnir geta séð þig í baði,
þá geta þeir sjálfir útvegað sér gard-
ínur.“
☆ ☆☆
„Hún kom svívirðilega fram við mig.“
„Hún var þó mörgum sinnum verri við
mig.“
„Það er ómögulegt. Hún sveik mig.“
„Já, en hún giftist mér...“
☆ ☆ ☆
Þetta er í fjórða sinn sem ég kalla á
þig og nú spyr ég bara: Ætlar þú að
koma að borða eða fara svangur í
rúmið?"
„Hvað er í matinn?"
Brandarar
☆ ☆ ☆
Maður nokkur sem var mjög trú-
hneigður var að ávita konu sína af
því að hún hafði keypt sér nýjan, dýr-
an kjól.
„ Já, en þetta var djöflinum að kenna,“
sagði hún. „Hann freistaði mín of
mikið!“
„Þú áttir þá bara að segja: „Vík frá
mér, satan,““ sagði maðurinn.
„Það gerði ég líka,“ sagði konan. „En
þá hvislaði hann yfir öxlina að mér:
„Sjáðu hvað hann fer þér vel að aftan
líka...““
☆ ☆☆
„Hvað amar að þér, Nonni minn? Þú
ert svo ósköp sorgmæddur á
svipinn."
„Hefurðu ekki heyrt fréttirnar? Konan
mín dó í síðustu viku.“
„Nee, getur það verið? Ég var við-
staddur jarðarför konunnar þinnar
fyrirtveimurárum."
„Það varfyrri konan mín.“
„Hvað segirðu? Ég vissi ekki að þú
hefðir gifst aftur. Til hamingju."
☆ ☆☆
„Mér þykir þú vera í góðu skapi í dag.
Hvað hefur komið fyrir?“
„Konan min hefur fengið taugaáfall
svo að læknirinn ráðlagði henni að
hvíla sig í vetur og fara til Suður-
landa...“
☆ ☆☆
„Svo þú ert búinn að gifta þig?“
spurði tryggingasölumaðurinn vin
sinn.
„Já, heldur betur.“
„Viltu þá ekki fá þér líftryggingu og
slysatryggingu?“
„Svona, svona, það er nú ekki þetta
hættulegt."
☆ ☆ ☆
„Veistu hvað, Óskar. - Það ver
maður sem elti mig alla leið heim og
bar sig til að ráðast á mig!“
Óskar kíkti yfir dagblaðið sem hann
var að lesa og sagði þurrlega:.
„Hvað segir þú kona, er virkilega
orðið svona dimmt úti.“
☆ ☆ ☆
„Það eru nú liðin þrjú ár síðan ég
bannaði manninum mínum að
reykja, drekka og eltast við
kvennfólk!" -
„Og hvernig gengur?"
„Veit ekki. Hef ekki séð hann
síðan.“
☆ ☆☆
„Ég hef fundið stórkostlega
atvinnu," sagði örn eitt sinn við
Hólmfríði, er hann kom heim. -
„Góð laun, sjúkra- og slysatrygging
greidd, kpup í sumarleyfinu og kaffi
innifaliö."
„Dásamlegt elskan," sagði Hólmf-
ríður.
„Ég vissi að þú yrðir ánægð, Hólm-
fríður. Þú byrjar á mánudaginn ...
☆ ☆☆
Faríð í
gegn um
völdunar-
húsið
Væri ykkur sama þó ég sýndi ofur-
lítinn mótþróa svona vegna ná-
grannanna?
Hvemig er vitað að vasinn er 10037
ára? Jú, sjáið þér til, þegar ég byrj-
aði héma, var hann 10000 ára og
síðan em 37 ár.
13. ágúst 1982 — DAGUR-5