Dagur - 10.12.1982, Blaðsíða 2

LESENDAHORMÐ
Hef ástæðu tll
að ætla að brag-
eyra sé ættgengt
Föstudaginn 3. des. þ. á. segir
frá því í Degi að Kristján nokkur
hafi hringt til blaðsins frá Húsa-
vík. Segist hann hafa gaman af
að setja saman ljóð og má af því
ætla er síðar kemur fram, að
hann hafi gert talsvert af þessu.
Einhver maður er las yrkingar
Kristjáns felldi þann dóm að þar
væru brotnar allar reglur rímaðs
máls.
Kom þetta Kristjáni mjög á
óvart, svo ekki sé meira sagt.
Birtir hann eina vísu sem sýnis-
horn og segir hana gripna upp úr
löngum vísnaflokki. Vill hann fá
að vita hvort hún brýtur ein-
hverjar reglur í ljóðagerð, eins
og hann orðar það að sögn
blaðsins. Að endingu segir
Kristján: „Ég hef séð að Dagur
er með ljóðaþátt og gæti ekki sá
er hann annast skorið úr þessu
fyrir mig.“ Par sem ég er um-
sjármaður vísnaþáttar Dags nú í
svipinn, tel ég mér skylt að svara
þér af hreinskilni og um leið í
fullkominni vinsemd. Þér er ai-
veg óhætt að trúa þeim er sá hjá
þér vísurnar og þá sem þú birtir
tel ég alls ekki frambærilega sem
rímað mál. Enga ástæðu tel ég til
að færa rök að þessu. Slíkt yrði
of langt mál og þess utan hef ég
aldrei lært svokallaða bragfræði
og styðst einvörðungu við brag-
eyra það sem ég hlaut í vöggu-
gjöf. Hef ég fulla ástæðu til að
álíta að það sé ættgengt, eins og
svo margt annað. Þú virðist hafa
lélegt bragskyn, en ég biðþúg að
líta ekki á það sem fötlun. Ég
hef á langri æfi kynnst fólki sem
stendur mér framar bæði að vits-
munum og menntun og það að
miklum mun. Mér til furðu hef
ég orðið þess var að sumt þetta
fólk getur allsekki fundið hvort
vísa er rétt rímuð, eða ekki.
Af kynnum mínum af Húsvík-
ingum þykist ég vita að í öðru-
hverju húsi í þeim ágæta bæ búi
fólk sem er þess engu síður um-
komið en ég að útskýra fyrir þér
áglla vísna þinna. Ég ráðlegg þér
að leita til þess ef þú trúir var-
lega umsögn minni og kunningja
þíns er sá hjá þér vísurnar. Ann-
ars vil ég í fullkominni vinsemd
ráðleggja þér að leggja skáld-
skapinn til hliðar og snúa þér að
einhverju öðru tómstunda-
gamni. Nú á tímum býðst mönn-
um svo fölmargt af slíku.
Ég skil vel að þig langi til að
yrkja. Líklega gera allir tilraunir
í þeim efnum. Þergar ég var ung-
ur þráði ég ekkert svo heitt sem
það að verða skáld. Auðvitað
tókst mér þetta ekki. En eigum
við ekki bara Kristján minn góð-
ur að sætta okkur við orðinn
hlut?
Svo kveð ég þig og óska þér
gleðilegra jóla.
Jón Bjamason frá Garðsvík.
A FAKSPORI
eftir Sigurbjörn Bárðarson mun tvímælalaust
kærkomin viðbót í umræðuna um íslenska
reiðmennsku og samskipti við hestinn.
Bókin skiptist í þrjá meginþætti. í fyrsta
hlutanum erfjallað um þjálfun og meðferð
reiðhesta. í öðrum hlutanum er að finna
greinargóðar upplýsingar og svör við óteljandi
spurningum varðandi uppbyggingu og þjálfun
keppnishesta. í síðasta hlutanum er loks fjallað
um meðferð og umhirðu íslenska hestsins, og
má nefna í því sambandi kafla um hesthús,
fóðrun og járningar.
„Á FÁKSPORI" er jólabók hestamanna í ár,
ungra sem aldinna, byrjenda sem þeirra sem
lengra eru komnir. Bókin er ríkulega
myndskreyttog fæst í bókabúðum um allt land.
Við sendum þér hana og neðantaldar bækur
gegn póstkröfu. Sími okkar er (91) 8 53 16.
F EKJFAXI
Pósthólf 887 Lágmúla 5. Sími (91) 85316
OSKABÓK
H ESTAM ANNSINS
ÁHEST-
BAKI
þjálfun
knapa og hests
Bók Eyjólfs Isóffssonar
ÁHEST-
BAKI
Fyrsta sérhæfða bókin um
þjálfun hests og knapa.
Verðkr.220.-
Yfir 100 myndir
og teikningar.
AÐ TEMJA
eftir Pétur Behrens, bók um
samskipti manns og hests og
sérstaklega um tamninguna.
Vönduð og ríkulega
myndskreytt.
Verð kr. 259.-
2 - DAGUR - 10. desember 1982
- miC-AO ss&r J)l
BygginganeiEnd spurð
Listunnundi skrifar:
Nú er risin íþróttahöllin, stór og
glæsileg, sem vafalaust á eftir að
efla líkamlegar dáðir meðal Ak-
ureyringa framtíðarinnar. Einn-
ig hafa verið höfð um það fögur
orð að húsið væri svo stórt og
glæsilegt að ekki væri nein frá-
gangssök þó þarna yrðu haldnar
myndlistasýningar og tónleikar.
Mig langar til að varpa þeirri
spurningu fram til bygginga-
nefndar íþróttahússins stóra:
Hvar á að halda myndlistasýn-
ingar í húsinu? Ég fékk ekki bet-
ur séð á sunnudag en búið væri
að eyðileggja möguleika til þess
í kjallara hússins, en rætt hefur
verið um að þar gætu sýningar
farið fram. Búið er að hengja
heilmikla loftræstistokka upp í
loftin og lofthæð því varla nema
eins og í dyraopum. Svo segja
mér tónlistamenntaðir menn að
plássið sem á að rúma senuna f
aðalsalnum sé t.d. allt of lítið til
að rúma eina sinfóníuhljóm-
sveit, auk þess sem ekkert er vit-
að um hljómburð.
Mig langar til að fá Dag til að
hafa milligöngu um að koma
þessum spumingum á framfæri
við bygginganefnd og vona að
blaðið gefi svari þeirra rúm á
síðum sínum. Hvar á að halda
sýningar t.d. á myndlist? Var
virkilega ekki hugsað fyrir því
að stórar hljómsveitir gætu hald-
ið tónleika í aðalsalnum? Voru
loforðin fögru um annars konar
nýtingu á höllinni en eingöngu
til íþróttaiðkana hjómið eitt og
til þess eins ætluð að auðvelda
peningaöflun til byggingarinn-
ar?
Athugasemd við
söngskrá
Ekki er það til að varpa rýrð á
minningu Ingimundar Arna-
sonar, eða gera lítið úr störfum
hans að tónlistarmálum, að ég
verð að gera lítilsháttar athuga-
semd við eitt atriði í annálságripi
„Geysis“ t nýrri söngskrá hans.
En þar segir svo við árið 1945:
„Tónlistarbandalag og tónlistar-
skóli stofnaður á Akureyri fyrir
forgöngu söngstjóra Ingimund-
ar og Geysis“. Verður þessi frá-
sögn varla skilin öðruvísi en að
Ingimundur og „Geysir" hafi átt
þar bæði hugmynd og fram-
kvæmdir.
Hið sanna er þó, að á sama
tíma, sem þessi tónlistarskóla-
hugmynd er að gerjast hjá Ingi-
mundi og „Geysi“, er samskon-
ar hræring að taka á sig veru-
leikamynd hjá Tónlistarfélagi
Akureyrar, en hún hafði raunar
verið á stefnuskrá þess frá upp-
hafi. Þessir tveir aðilar leituðu
báðir liðveislu annara félaga í
bænum, sem að tónlistarmálum
störfuðu og sóttu hana allfast.
Var um tíma ekki annað sjáan-
legt, en að tveir tónlistarskólar
yrðu til í bænum, enda þótt
ágreiningsefnin væru frekar til-
finningarlegs efnis en raunveru-
leg. Góðir menn fengu þó dregin
klæði á vopnin og komið svo
málum að Tónlistarbandalag var
stofnað, með þátttöku allra
þeirra félaga, sem að tónlist
störfuðu í bænum og stóð það að
stofnun tónlistarskólans og
rekstri hans um alllangt skeið,
eða þar til „Bærinn“ tók við
honum.
Þess skal og getið, að Ingi-
mundur Árnason tók sæti í
fyrstu stjórn Tónlistarbandalags
Ákureyrar og starfaði þar af
áhuga og dugnaði, sem honum
var lagið, til æviloka. Vona ég að
annálaritarar „Geysis“ taki
þetta til athugunar í framtíðinni.
Páll Helgason.
Hvaö er athugavert
viö hreinan þvott?
- spyr kona í Glerárhverfi
Kona í Glerárhverfi hringdi í til-
efni myndarinnar af þvotti á
snúrum og lesendabréfum í
framhaldi af því. Hún vildi
benda á að þó að fólk væri með
þvottahús, væri ef til vill ekki
nægt pláss fyrir þvottinn og því
kynni að vera nauðsynlegt að
hengja út endrum og eins. Auk
þess vissu það væntanlega allir
að þvotturinn yrði miklu betri ef
hann væri þurrkaður úti við.
Á hinn bóginn sagðist hún líta
á þessi mótmæli vegna þvottar á
útisnúrum sem hreint og klárt
snobb og sér fyndist nú fulllangt
gengið í þeim efnum. Hún sagði
að sér hefði aidrei fundist lýti af
þvotti á snúrum, hvort sem þær
væru á svölum húsa eða úti í
garði. Hvað er athugavert við
hreinan þvott, sagði konan í
Glerárhverfi að lokum.
Víða vantar
þvottahús
Húsmóðir í Lundahverfí
hringdi:
Mig langar til að gera athuga-
semd við skrif um þvott á snúr-
um í Lundahverfi. í bréfi sem
birtist í síðasta Degi sagði að
það væri bannað í lögum um
fjölbýlishús að hengja þvott út á
svalir. Að auki var þetta kall-
aður ósiður. Ég vil hinsvegar
vekja athygli á því að
það eru ekki þvottahús í öllum
fjölbýlishúsunum og að auki býr
fólk á neðstu hæð þessara húsa,
en það hefur engin svalahandrið
til að „fela“ þvottinn. Spurning-
in er hvað fólk sem býr við þess-
ar aðstæður á að gera? Svarið
hlýtur að vera það að hengja
þvottinn á svalasnúrurnar.