Dagur - 14.09.1983, Blaðsíða 7

Ieikjum“
Audbjörg og Emma.
„Meiri arfi í
hinum görðunum
Auðbjörg Geirsdóttir og Emma
Árnadóttir fengu verðlaun fyrir
bestu garðana.
- Eruð þið duglegar að arfa-
skafa, stelpur?
„Ekkert ofsalega, það er
stundum arfi í garðinum hjá
okkur, það er líklega bara meiri
arfi í hinum görðunum. Það er
svolítið gaman að hafa garðana
fína. Við ætlum að fara í skóla-
garðana aftur næsta sumar og þá
stefnum við líka að þvt að hafa
garðana fína.“
„Þær fóru óbeðnar að arfa-
skafa, þess vegna fengu þær verð-
launin,“ sagði Lovísa, sem hlýddi
á samtal okkar.
14. september 1983 - DAGUR
Erna Friðfinnsdóttir.
6 - DAGUR - 14. september 1983
99
Veistu hvað er best?“
„Við erum búnar að taka upp
kartöflur síðan klukkan eitt í
dag og ætlum að selja mömmu
þær,“ sögðu Rakel, Þóra,
Lilja og Hulda. „Við seljum
henni bara á því verði sem hún
setur upp.“
- Hvað ætlið þið að gera við
peningana?
„Setja þá í banka og eiga í
Ekkert undir
grösunum“
„Ja, það er bara verst hvað er lítil
kartöfluuppskrift. Nei, ég meina
uppskera, það er bókstaflega
ekkert undir grösunum," sagði
hún Sigríður og vinkona hennar
hún Arnbjörg samsinnti.
„Heyrðu, við þekkjum þig, þú
hefur áður talað við okkur. Við
ætlum ekki að fara á diskótekið í
kvöld, það eru svo mikil læti þar
og hávaði.“
vetur. Við erum ekki að safna
fyrir neinu sérstöku. Við seljum
sumt af uppskerunni og borðum
sumt. Við borðum það besta,
veistu hvað er best, g'ettu?“
- Ja, látum okkur nú sjá, spín-
atið eða grænkálið!
„Nei, blómkálið er langbest,
við fengum átta hausa. Það var
einum blómkálshaus stolið frá
okkur, við höfum tvo stráka
grunaða, þeir eru samt ekki í
skólagörðunum. í fyrra var öllum
kartöflunum okkar stolið.“
- Jæja, stelpur, ætlið þið aftur
í skólagarðana næsta sumar?
„Nei, við erum orðnar of
gamlar, við förum bara í Vinnu-
skólann.
Kutrín og Hanna Gerður voru
að flýta sér heim með uppsker-
una þegar við rákumst á þær.
Þær stöldruðu þó við stund-
arkorn og sýndu okkur kartöfl-
urnar, sem þær voru að taka
upp. Þær voru búnar að taka
upp allt grænmetið og fara
i með það heim til sín. Þær
sögðust selja uppskeruna.
- Og á hvað ætlið þið að selja
þennan kartöflupoka, stúlkur?
„Það er nú frekar ódýrt miðað
við verð á kartöflum," sögðu þær
og ætluðu greinilega ekki að okra
á skyldfólki sínu.
- Hvað er skemmtilegast í
skólagörðunum?
„Setja niður og taka upp. Nei,
við erum sjaldan í leikjum, því
þá missum við svo oft af strætó
heim.“
Myndir og texti:
M.Þ.
Arndís Ólafsdóttir.

SKOLAGORÐUNUM
„Forstöðukerlingarnar.“
■
„Skemmtiiegast að
láta fræin niður'
„Eg er búin að taka allt upp,“
sagði Erna Friðflnnsdóttir 10
ára gömul. Hún var með garð
í skólagörðum Akureyrar í
sumar. „Ég fékk mest af radís-
um, held ég, blómkálið er samt
best. Ég setti niður 8 plöntur
og fékk 6 blómkálhausa.“
- Hvað á að gera við uppsker-
una?
„Ég fer með hana til mömmu.
Frænka mín færsvolítiö líka. Það
skemmtilegasta í skólagörðunum
er að láta fræin niður og líka að
vökva. í sumar fórum við í ferða-
f
lag til Hríseyjar og fórum í sund
þar, það var ofsalega gaman. Við
fórum með nesti með okkur.“
- Eru strákarnir ekkert að
stríða ykkur?
„Nei, það eru svo fáir strákar
á morgnana, þá er ég í skólagörð-
unum. Það var bara verst að við
gátum ekki vökvað núna síðast,
því það var allt frosið snemma á
morgnana," sagði Erna Frið-
finnsdóttir, sem var í skólagörð-
unum í fyrsta sinn í sumar, en
ætlar alveg örugglega aftur.
Til þeirra
hefur ekkert
spurst síðan
Það leyndi sér ekki hvar upp-
skeruhátíð skólagarðanna var
haidin. Við fylgdum poppslóð-
inni og þar sem við vorum ekki
með bómull i eyrunum heyrð-
um við fljótlega torkennileg
hljóð. Prúðbúnir krakkar
svolgruðu glóðvolgt mixið og
hrauninu varð að sporðrenna
á tveimur sekúndum, svo það
bráðnaði ekki í höndum hátíð-
argesta, sem fyrr um daginn
höfðu í sveita síns andlitis tek-
ið upp kartöflur. „Hey, taktu
mynd af mér, ég er sætasti
strákurinn í skólagörðunum.“
„Nei, taktu frekar mynd af
mér, ég vann verðlaun! Ég
fékk stærsta hvítkálshausinn.“
„Eruð þið frá sjónvarpinu?“
Við sáum okkur þann kost
vænstan að ryðjast inn í sjoppuna
og hittum þar að máli „forstöðu-
kellingarnar". „Það var svona
meðaluppskera hjá okkur í
sumar, ekki meira,“ sögðu þær
Lovsa Kristjánsdóttir, Auður
Björnsdóttir og Emma Ingólfs-
dóttir umsjónarmenn skólagarð-
anna. „Hvítkálið kom illa út í
sumar, en blómkálið með besta
móti. Við vorum með ýmsar til-
raunir í sumar og settum m.a.
niður belgbaunir. Til þeirra hefur
ekkert spurst síðan. Þú getur
auglýst eftir þeim í Degi! Veður-
skilyrði voru ekki nógu góð, þær
þurfa heitara og lengra sumar.
Við settum niður um hálfum
mánuði seinna en venjulega, því
garðurinn var svo blautur.
Krakkarnir eru misjafnlega
áhugasamir, sumir mæta næstum
alltaf, aðrir setja niður og koma
á haustin að taka upp.“
- Hvað er skemmtilegast við
þetta?
„Það er voðalega gaman að
reyta arfa, það eru fáir sem gera
sér grein fyrir hversu skemmti-
legt er að fást við arfanri. Við get-
um ekki lýst þessari tilfinningu
hún er svo yfirþyrmandi."
- Hvað er þá leiðiníegast?
„Það er óskaplega leiðinlegt
þegar verið er að stela uppsker-
unni frá okkur á haustin. Fljót-
lega eftir að við byrjuðum að
taka upp fór kálið að hverfa.
Jafnvel óþroskað. Því var bara
hent niður í stígana og látið liggja
þar. Þetta er bara skemmdar-
verkastarfsemi. Ákaflega hvim-
leitt.“
„Sjaldan
r
f
„Jú þær
tryllast alveg
Arndís Ólafsdóttir fékk verð-
laun fyrir góða mætingu.
„Ég hef ekki mætt á hverjum
degi, en næstum því.“
- Hress að vakna á morgnana?
„Já, ég er svolítið hress á
morgnana. Ég á heima úti í Þorpi
og hjóla inneftir."
- Hvað fékkstu í verðlaun?
„Fingravettlinga, ég ætla að
nota þá í skólann í vetur. Mér
finnst skemmtilegast að vökva,
þá förum við stundum í
vatnsslag.“
- Verða konurnar þá ekkert
reiðar?
„Jú, þær tryllast alveg!“