Dagur - 10.10.1986, Síða 4

4 - DAGUR - 10. október 1986
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, SlMI 24222
ÁSKRIFT KR. 480 Á MÁNUÐI • LAUSASÖLUVERÐ 50 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
FRÉTTASTJÓRI: GYLFI KRISTJÁNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI: BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN: ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, EGILL BRAGASON,
EGGERT TRYGGVASON, GESTUR E. JÓNASSON,
GESTUR KRISTINSSON (Blönduósi vs. 95-4070 hs. 95-4368),
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
(Húsavík vs. 41585 hs. 41529),
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, RÚNAR ÞÓR BJÖRNSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRHALLUR ÁSMUNDSSON
(Sauöárkróki vs. 95-5960 hs. 95-5729)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Dagur
á hvert heimili
á Norðurlandi
leiðarí__________________
Nú er rösklega eitt ár síðan
fyrsta dagblaðið á lands-
byggðinni hóf göngu sína,
en það var 26. september á
síðasta ári sem Degi var
breytt í dagblað. Þrátt fyrir
nokkra vantrú ýmissa aðila
í upphafi hefur það sýnt sig
á þessu rúmlega eina ári að
Dagur sem dagblað hefur
góðan hljómgrunn, bæði
meðal lesenda og auglýs-
enda.
Dagleg útgáfa blaðs á
Norðurlandi fyllti upp í
ákveðið tómarúm, þar sem
sunnanblöðin höfðu lítið
sinnt fréttaflutningi og efn-
isöflun á svæðinu, nema
hvað DV hafði komið sér
upp fastráðnum frétta-
manni á Akureyri. Nú hefur
Morgunblaðið einnig farið í
kjölfarið og er ekki vafamál
að uppgangur Dags hefur
valdið miklu um aukinn
áhuga þessara blaða á
höfuðstað Norðurlands. Þá
hefur mjög öflug starfsemi
Ríkisútvarpsins á Akureyri
gjörbreytt viðhorfum til
fjölmiðlunar og yfirleitt alls
þess sem er að gerast á
Norðurlandi. Segja má að
Norðurland, og þá einkum
Akureyri, sé komið inn á
fjölmiðlakortið en það náði
til skamms tíma ekki nema
upp að Ártúnshöfðanum í
Reykjavík.
En Dagur lét ekki staðar
numið, heldur hefur á
þessu ári sem liðið er verið
komið upp ritstjórnarskrif-
stofum með fastráðnu fólki
á þremur þéttbýlisstöðum
á Norðurlandi utan Akur-
eyrar, þ.e. á Blönduósi,
Sauðárkróki og Húsavík.
Með þessum hætti er blað-
ið í stakk búið til að sinna
fólki í öllum sýslum Norður-
lands betur en nokkur ann-
ar fjölmiðill.
Það hefur líka sýnt sig á
undanförnum vikum að
Norðlendingar kunna vel
að meta það að þeim er
sinnt og áhugi sýndur á því
sem þeir eru að aðhafast í
sem flestum málum. Dagur
hefur að undanförnu staðið
fyrir viðamikilli áskrifenda-
herferð norðanlands og
hafa viðbrögð fólks verið
með ólíkindum góð. Hátt í
þrjú þúsund nýir lesendur
eru nú komnir að blaðinu,
til viðbótar við þá u.þ.b.
fimm þúsund áskrifendur
sem fyrir voru. Blaðið er nú
prentað í um 9 þúsund ein-
tökum og það fer ekki á
milli mála að það er lang
útbreiddasta blað á
Norðurlandi, fer inn á nán-
ast hvert einasta heimiJi í
fjórðungnum.
Það á eftir að koma í ljós
hversu margir þessara nýju
lesenda blaðsins vilja ger-
ast fastir áskrifendur að
því, en samkvæmt fyrri
reynslu af svipuðum áksrift-
arkynningum má reikna
með að meira en helmingur
haldi áfram að kaupa
blaðið. Norðlendingar
skynja það að því fleiri sem
kaupendur blaðsins eru,
því betra getur það orðið
þegar tímar líða fram. HS
líf & heilsa______________
Er ekki tími til
kominn að teygja?
Hér birtast loks nokkrar teygjuæfingar sem á var minnst í
fyrri pistlum um baráttuna við það sem ég hef kallað hóg-
lífisdrauginn.
Hvers vegna teygju-
æfingar?
Þolæfingarnar, einkum hlaup,
hjólreiðar, boltaíþróttir o.fl.,
þar sent mikið er streðað, liðka
ekki líkamann. Þvert á móti
verður maður til að byrja með
jafnvel stirðari og fær strengi.
Teygjuæfingarnar eru því
notaðar til þess að
- liðka og búa líkamann undir
erfiði,
- koma í veg fyrir, að maður
verði aumur eða meiðist, t.d.
togni,
- auka samræmi og jafnvægi í
hreyfingum,
- búa mann andlega undir að
líkaminn taki á svo því fylgi
síður streita, þ.e. maður
beinir athyglinni að eigin lík-
ama og „kynnist" honum.
Teygjuæfingarnar, rétt
gerðar, eru notaleg athöfn laus
við strit. Minnumst þess, hvern-
ig dýrin teygja sig. Við engan er
að keppa, iðkandinn fer aðeins
eftir sinni eigin getu og fer
smám saman að finna þá vellíð-
an sem fylgir því að bæta lík-
ama sinn líka á þessu sviði.
Allir, á öllum aldri við
þokkalega heilsu geta teygt sig,
mjög varlega til að byrja með,
en umfram allt reglulega. Ef
einhver vafi er um heilsuna, ber
að ráðfæra sig við lækni.
Hvenær á að teygja?
íþróttafólk teygir fyrir átök og
æfingar og líka á eftir, ef tóm er
til. Það sama gildir í stórum
dráttum fyrir heilsuiðkendur. í
rauninni geta allir teygt sig
hvenær sem er, t.d. þegar skipt
er um verk eða viðkomandi
orðinn þreyttur í ákveðinni
stellingu. Það er líka slakandi
að teygja þegar streita hefur
náð tökum á huganum. Aðal-
atriðið er að læra fáar en mark-
vissar æfingar og gera þær
reglulega. Sjálfri hefur mér þótt
best að teygja eftir skokk eða
aðra upphitun. Ef ekki er hitað
upp og teygt fyrir þolæfingu,
verður bara að gæta þess að fara
hægt af stað, þar sem mörgum
mun þykja of tímafrekt að
teygja bæði fyrir og eftir æfingu.
Hvernig á að teygja?
Eitt er víst, að það er auðvelt að
læra, en það er hægt að teygja á
rangan hátt, t.d. með rykkjum
og rækilegum hnykk eins og
manni var tamt að gera áður en
gagnsleysi þess var sannað og
jafnvel hætta, ef fólk var orðið
stirt.
Hin rétta aðferð er að ein-
beita huganum að viðkomandi
vöðva eða líkamshluta og
teygja hægt og sígandi, þar til
ekki verður lengra komist með
góðu móti - dvelja þar, eins
slakur og unnt er að öðru leyti,
í 10-30 sekúndur (gott að telja í
huganum). Þá eins og slaknar á
mestu þenslunni af sjálfu sér.
Síðan, eftir þennan tíma í þan-
inni, tiltölulega þægiiegri
teygju, er best að teygja hægt
meira á, eins og maður þolir vel
og halda þar í aðrar 10-30 sek.
Það er það, sem sérstaklega
liðkar, en það tekur sinn tíma
rétt eins og það hefur tekið sinn
tíma að stirðna.
Best er að anda hægt og vilj-
andi. Um leið og maður beygir
sig saman skal anda út, en anda
svo „venjulega“ meðan á teygj-
unni stendur - alls ekki halda
niðri í sér andanum - ef manni
finnst þörf á því, vantar slökun.
E.t.v. þarf þá að lina pínulítið
teygjuna.
Munið, að það á ekki að vera
sárt. Gott er líka að hafa
hugfast, að hver og einn er mis-
liðugur, og það er ekki verið að
keppa um hver er liðugastur.
Að teygja reglulega og venja
sig á að slaka um leið er það
mikilvægasta. Markmiðið er að
líða smám saman betur og hafa
betra vald á líkama og sál.
1. Ath.: Hællinn á golfi og tærnar beint fram. Skiptið um fót til að
teygja bæði hægri og vinstri.
2. Ath.: Að halla fram um mjaðmir og líta fram. Hægt að auka
teygjuna með því að ýta varlega með olnbogum niður á hnén.
Léttara er að sitja með bakið upp við vegg.
3. Ath.: Reynið að vera slök í stellingunni. Tær beint upp eða
heldur inn á við (mega ekki vísa út). Takmarkið er ekki að koma
enni niður á hné, heldur horfa fram á við og halla fram um
mjaðmir, eins langt og hægt er - beygja hnéð ef þarf, ekki pína
hnésbótina um of. Gott er að nota handklæði til að halda undir
ilina og toga hæfilega. Slaka á, einkum í herðum.
4. Ath. að hællinn verður að vera sem næst lærinu til þess að snúa
ekki upp á hnéð. Skiptið um fót.
5. Hvíldarstelling, sem teygir innri lærvöðva - einbeitið huganum
að máttleysinu.