Dagur - 11.03.1987, Blaðsíða 8

o 8 w DAGUR ;-; 11. mars 1987
Eigendur Járntækni hf. F.v.
Sveinn Eggertsson, Jón Ásmunds-
sonogReynirBjörnsson. Mynd: kk
í þessari járnavinnu, man ég ekki
eftir jafn mikilli vinnu hér fyrir
norðan og er í dag. Ég held að
það sé alveg ljóst að það er upp-
gangur hjá öllum smiðjum í
bænum,“ sagði Jón Ásmundsson.
„Við erum með mikið af föstum
viðskiptavinum, bæði hér í bæn-
um og í sveitunum hér í kring.
Vélakostur okkar er mjög góður
og við erum mun betur settir en
margir aðrir og betur en margir
halda. Þannig að við erum bjart-
sýnir á framtíðina,“ sögðu þeir
Jón og Sveinn að lokum. -KK
- segja þeir Jón Asmundsson og Sveinn Eggertsson
tveir af eigendum Járntækni á Akureyri
„Okkur var ekki spáð vel í
byrjun en þetta hefur gengið
mjög vel og mun betur en við
þorðum að vona,“ sögðu þeir
Sveinn Eggertsson og Jón
Ásmundsson tveir af þremur
eigendum Járntækni hf. á
Akureyri. Þeir félagar ásamt
Reyni Björnssyni hafa rekið
fyrirtækið í rétt rúm þrjú ár en
þeir störfuðu allir hjá Atla hf..
áður. „En við þurftum að
leggja töluvert mikið á okkur
fyrsta árið til þess að þetta
gengi,“ sögðu þeir félagar
einnig.
Járntækni vinnur alla almenna
járnsmíði, svo sem við nýsmíði,
viðgerðir og viðhald. Fyrirtækið
var upphaflega til húsa að Óseyri
6 en fljótlega sprengdu þeir félag-
ar það húsnæði utan af sér. Þeir
fluttu því fyrirtækið í Frostagötu
þar sem það er enn.
Eins og fyrr sagði hefur fyrir-
tækið gengið vel og það hefur
stækkað jafnt og þétt. Fyrsta
stóra verkefni þeirra félaga var í
verkalýðshöllinni á Akureyri, við
stiga og handrið. f fyrrasumar
unnu fjórir menn frá fyrirtækinu
við síldarverksmiðjuna á Nes-
kaupstað í um tvo mánuði.
Einnig hafa þeir unnið stór verk-
efni fyrir sjúkrahúsið og vatns-
veituna. Pá hefur vinna fyrir
útgerðina aukist jafnt og þétt,
t.d. við niðursetningar á bátavél-
um svo eitthvað sé nefnt.
í dag er stærsta verkefni fyrir-
tækisins við smíði snjópióga fyrir
Vegagerðina. Alls verða smíðaðir
sex slíkir og er smíði þriggja
þgirra þegar lokið. í dag vinna 8
manns í fullu starfi við fyrirtækið,
auk skrifstofumanns í hálfu
starfi.
- En hvað með framtíðina, er
útlitið bjart?
„í þau 16 ár sem ég hef starfað
Stærsta verkefnið hjá Járntækni í dag, er smíði á snjóplógum fyrir Vegagerðina. Á myndinni sést veghefill Vega-
gerðarinnar með einn slíkan. Mynd: rþb
„Hefur gengið betur en
við þorðum að vona“
.Jeiklist.
Frábær skemmt-
un í Freyvangi
Láttu ekki deigan síga, Guð-
mundur.
Uppfærsla Leikfélags Önguls-
staðahrepps og U.M.F. Árroð-
ans í Freyvangi.
Höfundar: Edda Björgvinsdóttir,
Hlín Agnarsdóttir.
Söngtextar: Þórarinn Eldjárn,
Anton Helgi Jónsson.
Tónlist: Jóhann G. Jóhannsson.
Leikstjórn og hönnun leikmynd-
ar: Svanhildur Jóhannesdóttir.
Dansar og dansþjálfun: Alice
Jóhanns.
Söngstjórn: Þórdís Karlsdóttir,
Atli Guðlaugsson.
Undirleikarar: Þórdís Karlsdótt-
ir, Eiríkur Bóasson.
Lýsing: Halldór Sigurgeirsson.
Leikverkið „Láttu ekki deigan
síga, Guðmundur" hefur nú ver-
ið á fjölum Freyvangsleikhússins
í Öngulsstaðahreppi um nokkurn
tíma, aðsókn verið mjög'góð að
því er best er vitað, og það er
vafalaust engin tilviljun. Hér er á •
ferðinni bráðskemmtilegt verk
sem allir ættu að geta haft gamap
af. Leikritið segir frá Guðmundi
nokkrum, sem tilheyrir svokall-
aðri ’68 kynslóð. Lífshlaup hans
frá stúdentsprófi 1968 til dagsins í
dag er rakið og það er hreint með
ólíkindum sem Guðmundur hef-
ur reynt, en þó engin furða vegna'
þess að hann er leitandi sál:
„Frelsi var e.t.v. leiðarljós þess-
arar kynslóðar. Frelsi til að lifa,
frelsi til náms, frelsi til að brjóta
af sér venjur, frelsi til að láta sér
mistakast, frelsi í ástum,“ segir
m.a. í leikskrá um Guðmund og
hans kynslóð.
Guðmundur nýstúdent eignast
barn með Höllu skólasystur
sinni. Hann fer í viðskiptafræði,
tekur þátt í námsmannamótmæl-
um, tekur sáman við hverja kon-
una á fætur annarri í tímans rás,
fer í stjórnmálafræði, járnsmíðar
Hannes Örn Blandon, sem leikur Guömund sjálfan, í hópi kvennanna sem
koma við sögu í lífj hans.
af á'st til verkalýðsins, fer í !iál-
fræði, félagsráðgjöf, mótmælir
. Vietnam-stríðinu, gerist hippi og
verður rauðsokki, fer í bók-
menntir og gengur í Torfusam-
tölþn, gerir upp gamalt hús og
klæðir innan með panpl, fer að
skrifa um matargerð og heilsu,
gerist hommi um tíma og byrjar
að skrásetja lífshlaup sitt í stóra
bók sem á að heita „Ekki sjálfs-
ævisaga".
Þáð er ekki heiglum hent að
koma öllu þessu fyrir í leikverki
sem tekur kvöldstund í flutningi.
En það tekst, hver myndin renn-
ur upp af annarri og skiptingar
eru hraðar og fumlausar hjá
leikendum og öðrum aðstand-
endum leiksýningarinnar í Frey-
vangi. Það er aldrei dauður
punktur, alltaf eitthvað að gerast
og oftast hlægilegt. Söngurinn
setur skemmtilegan svip á sýning-
una enda vel að þeirri hlið verks-
ins staðið - lögin skemmtileg og
grípandi, svo og textarnir og fullt
af frambærilegum söngmönnum í
Öngulsstaðahreppi.
Það er mikil leikgleði ríkjandi
á sviðinu í Freyvangi og frammi-
staðan alveg með ágætum.
Stærsta hlutverkið, Guðmund
Þór, leikur Hannes Örn Blandon
og fer hann á kostum með góða
framsögn og skemmtilegt
látbragð. Sonur hans Garpur
Snær er leikinn af Ingólfi Jó-
hannssyni, sem skilar hlutverki
nútíma töffarans með ágætum.
Elín Sigurðardóttir er lykilmann-
eskja í söngatriðum og ferst það
vel úr hendi. Anna Ringsted skil-
ar hinni öfgafullu Ingu með hæfi-
legum ofleik og áfram mætti
halda upptalningunni, sem yrði
tilbreytingarlítil lofrolla sem eng-
um tilgangi þjónar. Þó þykir mér
rétt að nefna Stefán Guðlaugsson
sem fer með hlutverk Hólmgeirs,
ákaflega sérstæðs karakters.
Aðrir leikendur eru Elísabet
Skarphéðinsdóttir, Lilja
Jóhannsdóttir, Katrín Ragnars-
dóttir, Jóhanna Valgeirsdóttir,
Jónsteinn Aðalsteinsson, Birgir
Jónasson, Ágústína Haraldsdótt-
ir, ÓIi Þór Ástvaldsson, Pétur B.
Hansen, Bjarni Kristinsson, Ásta
Stefánsdóttir, Inga Gunnarsdótt-
ir og Eiríkur Bóasson. Flest leika
þau fleiri en eitt hlutverk, en
hlutverkin í sýningunni telst mér
til að séu 47 sem 18 leikarar sjá
um að túlka.
Fyrir þá sem eru á svipuðum
aldri og aðalpersónan er þetta
stykki eiginlega óborganlega
fyndið. Menn sjá þarna sjálfa sig
eða kunningjana. Aðrir aldurs-
hópar hljóta að hafa gaman af
einnig, því verkið er hnyttið og
framganga leikendanna prýðileg.
Svanhildi Jóhannesdóttur, leik-
stjóra, hefur tekist vel til.
Aðstandendur þessarar sýning-
ar eiga þakkir skildar fyrir frá-
bæra skemmtun og ástæða er til
að hvetja nágranna þeirra á
Akureyri og víðar til að renna
fram að Freyvangi og eiga
skemmtilega kvöldstund. HS