Alþýðublaðið - 15.08.1921, Blaðsíða 1

CS-efiö lit af .AJþýduflolclraiun,.
1921
Mánudagian 15. ágúst.
185. tölwbl.
lept ú lækka kaup.
Fyrir nokkru síðan var hafin
vinna í brunarústunum við Austur-
stræti. Steingrímur Guðmundsson
heitir sá er verkinu stjórnar, en
frú Margrét Zoega mun láta vinna
verkið. Upphaflega var ekkert
íalað um kaup í vinnu þessari, en
verkamenn bjuggust auðvitað við,
að það kaup yrði borgað, sem
alment er og ákveðið var f vor
með samningi atvinnurekenda við
LÐagsbrún En þegar til kemur,
¦og þeir hafa unnið við verkið um
tíma, er þeim sagt, að kaupið sé
ekki nema krónu á klukkustund
í stað þess að vera kr, 1,20 eftir
samningnum.
Þessi tilraun til að lækká kaup-
ið, er þvf undarlegra, sem það er
íullvíst, að þeim sem verkið iætur
vinna, ber að lögunt skylda til að
greiða það kaup sera alment er,
ijþegar ekki er fyrirfram talað um
annað kaup.
Sjómenn stóðu saman og létu
ektei undan kröfum útgerðarmanna,
íþegar þeir f vetur hugðust að
ganga á nýgerða samninga. Og
auðvitað unnu þeir sigur.
Verkamenn f landi stóðu sam-
an, þegar atvinnurekendur ætluðu
¦¦að kúga þá til að Iækka eftir-
vimmkaupið í vor. Og að sjálf-
sögðu höfðu þeir sitt mál fram.
Samheldnin yfirstígur allar
Mndranir.
Nú ætlar sá, sem verki þessu
Tæður, að ganga á samningana
frá f vor, sera gilda til 1. apríi
aæsta ár. Afleiðingin hlýtur að
verða sú, að hann verður eitt af
fvennu, að hœtta verkinu, eða
greiða sama kaup og aðrir.
Enginn verkamaður getur sætt
sig við það, að verða liðklaupi,
þó kannske sé erfitt að fá aðra
vinnu. Og að nota sér neyð fá-
tækra verkamanna er altof lítil-
mannlegt, til þess að nokkur
heiðarlegur maður vilji verða
fyrstur til þess. Hér getur því
varla verið um alvöru að ræða
hjá herra Steingrími og má vænta
þess, að hann greiði sama kaup
og aðrir, þegar hasn gætir þess,
að verkið getur orðið dýrara þó
honum takist að fá einhverja við-
vaninga fyrir lægra kaup.
Annars skal það brýnt fyrir
verkamönnum, í sambandi við
þetta, að láta stjórn „Dagsbrúnar"
eða Alþýðublaðið jafnskjótt vita,
ef svipaðar tilraunir sem þessar eru
gerðar, svo hægt sé að gera ráð-
stafanir til þess, að ekki verði
unnið hjá þeim hinum sömu mönn-
um, fáist ekki samkomulag.
JKaxim Sorki.
Franska blaðið „Humanité"
skýrir frá þvf, að rússneska skáldið
Maxim Gorki hafi mótmælt því
kröftuglega, að hjálparbeiðni sú,
er hann hafði sent til lærðra
manna f Evrópu, sé notuð til þess,
að spilla áliti sovjetstjórnarinnar
rússnesku úti um heiminn og
vinna á móti bolshevismanum.
sovjetstjórnin, segir hann, hjálpar
af fremsta megni mentamönnunum
f Rússlandi.
í tilefni af þessu hefir menta-
málafulitrúinn rússneski, Lunat-
scharski, skýrt frá því, að stjórnin
úthluti 3800 sérstökum brauð-
aköœtum, stærri en venjulegum,
handa mentamönnum við skólana.
Einnig styrkir hún marga Iærða
menn til utanlandsfarar. Nú eru
35 mentamenn í þann veginn að
fara víðsvegar út um Erépu og
Ameríku til þess að komast í
sambönd við vfsindamennina í
umheiminum. Alla þessa menn
annast sovjetstjórnin.
Sterling fór austur og norður
um land á laugardagskveldið kl.
8 með marga farþega.
5 Brunatryggingar
P á innbúi og vörurn
V hvergi ódýrari en hjá
!* A. V, Tulinius f
vátryggingaskrifstofu ?
Eimskipafélagshúslnu, ip
$ 2. hæð. í
Tízkan.
Hún er skrftin tfzkan hér í
höfuðstað íslands og ekki síður
dutlungasöm, en annarsstaðar f
heiminum. Hún er hér engin sam-
feld heiid, heldur brota-brot ur
heimstfzkunni, týnd saman eins
og glerbrot á öskuhaug, ograðað
saman í undarlegar ósamstæðar
og f barnalegri einfeldni. Öllu
ægir saman. En þó stingur 6-
hófið alt of mikið f stúf.
»Er þetta drotningin, hún er
ekkert fín, bara f ferðafótum? Er
hún ekki dónaleg? Ætli hún geri
okkur þetta til skammar?< Þessi
og önnur voru ummæli höfuð-
staðar kvennanna, þegar þær urðu
fyrir þeirri sorg, að sjá drotning-
una ekki klædda pelli og purpura.
Þær voru búnar að hafa svo mikið
fyrir því, að »punta" upp á sig,
með allskonár silki og skrauti,
að þeim fanst það móðgandi, að
sjá þessa erlendu hefðarfrú blátt
áfram klædda. Þær eru vfst þeirrar
skoðunar, að því meira semborið
sé í fötin, þess tignari, mentaðri
og gáfaðri séu hlutaðeigendur. En
þar skjátlast þeim hrapaliega.
Tildur í klæðaburði og framkomu
allri yfirleitt, er einmitt óræk
sönnun þess, að þetta alt sé í
ólagi. Ekki sfzt lýsir það menn-
ingarskorti.
Ungar stúlkur í höfuðstaðnum,
og þá jafnframt í kauptúnum
landsins, fara ekki varhluta af
þessu tildri. Ymsar >sigla<, 0: fara