Alþýðublaðið - 15.08.1921, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
"Verzlwniim „"Vo n “ selur Capstan cigarettur í heildsölu og hefir fengið þetta ms.rg þekta og góða rúgmjöl tii að gera slátrið bragðgott. Munið það, að „Von“ hefir ávalt miklar og góðar vörur fyririiggjandi. Komið því og reynið viðskiítin. Vinsamiegast. Gunnar S. Signrðss. Sslenzkt rjðmabóssmjör í heildsölu, Samband Islenskra samvinnufél.
Nýjar kartöflur komu með Botníu í Kaupfélögin. . Símar 1026 og 728.
.Maf Straumaum hefir þegar verið hieypt á götuæðarnar og mena ættu ekki að drsga lengur að láta okkur lcggja rafieiðsiur um hús sín. Við skoðum húsin og segjuirs um kostnað ókeypis. — Komið í tíma, meðan hægt er að afgreiða pantanir yðar. — H.f. Miti & Ljóa. Laugaveg 20 B. Sími 830.
hð lezta er stnán óiírast. Kaffibætir okkar er sá ódýrasti og bexti á öllu landinu — viðurkendur af fjölda húsmæðra hér i bænum. Hálft kíló kostar 1,10. Seldur í Gamla bankanum, Laugaveg 22 A og Bræðraborgarstíg 1.
Legsteina fegursta og bezt gerða íáið þér íneð því að panta þá hjá mér. — Athugið hvort ekki er satt. JTelix tínðmundsson, Suðurgötu 6. — Sími 639.
Ritstjóri og ábyxgðarmaður: Ólafur Friðriksson. Prentsmiðjan Gutenberg.
Carit Etlar: Astin vabnar.
í slíkum ofsa. Jafnskjótt ög skipið kom auga á þá, dróg
það upp enska fánann, og eins og til að bjóða þeim
byrginn skaut það einu skoti. Kúlan kom niður skamt
framan við stefnið á bát Trolle. Trolle beindi stefni
báts síns að skiþinu og skaut, hinn báturinn fór að
dæmi hans. Nú drundu skotin hvert af öðru, eins ótt
og sjóarnir og hreyfingar bátsins leyfðu.
Pétur Bos vann á við tvo. Þegar hann kom upp í
bátinn, fór hann öllum til undrunar úr úlpunni, batt
hana saman með ullarhálsklútnum og lét hana vandJega
undir eina þóftuna, því næst settist hann niður og
hjálpaði til við róðurinn. Þegar gefið var merki til árás-
ar, var hann seltur við aðra fallbyssuna, eftir hvert
skot dró hann fallbyssuvagninn fram á pallinn, hann
hjálpaði fallbyssuliðinu til þess að hlaða og sverti sig
í framan með púðurleðju úr byssunum. Hann lét u-h!
íylgja hverju skoti og bætti við sjálfum sér til gamans:
„Hertu þig! láttu þá heyra lexíuna þína og segja
hvort þú kant hana. Berðu þeim kveðju frá Madömunni*
og spurðu hvort þeir hafi nokkuð hauda þér til að
hnoða“ o. s. frv.
Skipið svaraði að eins við og við með skoti'á stangli,
svo virtist sem það vildi spara kraftana til úrslitaorustu
þegar það kæmi nær óvininum. Hópur af áhorfendum
stóð á öllum hæðum á ströndinni, flest konur og börn,
þau heyrðu varla skotdrunurnar, vegna hávaðans af
vindi og sjó, en þau sáu greinilega eldstrokurnar út úr
fallbyssukjöftunum við hvert skot.
*)Dönum,
Rétt í þessu þegar allir stóðu með öndina í hálsinuns
breytti skipið alt í einu hraða sínum, hreyfingar þess
urðu óvissar og hikandi. Á ströndinni efuðust menn um
orsökina, en í fallbyssubátnum rak Pétur Bos upp sker-
andi uh! og alvarlegu andlitin, sem litu um öxl af
þóftunum, sáu gaffal skipsins hanga sundurtættan niður
með siglunni og briggseglið stóra barðist afskaplega
fyrir vindinum.
Pétur Bos sat á fallbyssunni og hvíldi sig og hélt á
meðan ræðu yfir fallbyssuliðinu:
„Það getur enn siglt, nái þeir seglinu og geti fest
klyvurinn og gaffalfokkuna. Sko! þeir binda flaggið í
reiðann. Montrokkar! Það getur enn siglt, og það
hefði nærri því verið skömm að því hefði þetta fagra
fley ekki getað það. — U-h! þarna slitnaði skautið á
stóra mersanseglinu. Drottinn vemdi þá, veslingana,
því nú rekur þá á Iand,“
Ásigkomulag skipsins breyttist á hverju augnabliki
eftir að umrædd óhöpp höfðu hent. Alt var í uppnámi
Frá fallbyssubátunum sáu menn fjölda dökkleitra vera
þjóta upp reiðann til þess, að bæta skaðann og milli
stormhviðanna heyrðist skerandi hljóðið í pípu báts-
mannsins. Fallbyssubátarnir voru hættir að skjóta; ör-
lög skipsins voru ákveðin af öðru og voldugra afli en
þeirra, stormurinn og straumurinn báru það að landi
Seglum var hlaðið. Fram akkerinu var hleypt til
grunns. Önnur festin brast þegar. Skipið dróg hitt
akkerið með sér nær og nær landi með vaxandi hraða.
Ur landi heyrðist skerandi hræðsluóp; það voru ekki
lengur óvinir, heldur menn í hættu staddir sem óðfluga
færðust nær tortíming sinni sinni Urðarrifið, sem var
auðþekt af hvítum brotsjónum og froðufletturnar fram