Dagur - 12.08.1988, Qupperneq 4

4 - DAGUR - 12. ágúst 1988
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 800 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 70 KR.
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 530 KR.
RITSTJÓRAR:
ÁSKELL ÞÓRISSON (ÁBM.)
BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN:
ANDRÉS PÉTURSSON
(Reykjavík vs. 91-17450, pósthólf 5452, 105 Reykjavík),
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, BJÖRN JÓHANN BJÖRNSSON
(Sauöárkróki vs. 95-5960), EGILL BRAGASON,
FRlMANN HILMARSSON (Blönduósi vs. 95-4070),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavlk vs. 41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, KRISTJÁN JÓSTEINSSON,
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON (íþróttir), STEFÁN SÆMUNDSSON,
VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
LJÓSMYNDARAR: GUÐMUNDUR HRAFN BRYNJARSSON,
TÓMAS LÁRUS VILBERGSSON,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDIS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASIMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Skíðasvæðið í
Illíðarfjalli
Eitt besta skíða- og útivistarsvæði landsins er í
Hlíðarfjalli. Til bæjarins hafa á umliðnum árum
komið þúsundir ferðamanna og lagt leið sína í
„Fjallið" og notið þar ánægjulegra stunda.
Akureyrarbær hefur lagt mikið fé í mannvirki í
Hlíðarfjalli og má með sanni segja að sú fjárfest-
ing hafi borgað sig á margvíslegan hátt. Skíða-
svæðið í Hlíðarfjalli hefur mikið aðdráttarafl sem
sést best á því að sama fólkið kemur ár eftir ár
til bæjarins og fer á skíði.
Margir sjá ofsjónum yfir því fjármagni sem
veitt hefur verið í uppbygginguna í Hlíðarfjalli -
telja að þar sé verið að kasta fé á glæ. Því er til
að svara að aldrei verður of miklu fé varið til
málaflokks sem þess sem hér um ræðir. Því má
halda fram - og styðja með rökum - að verði
meiru til kostað muni það skila sér á tiltölulega
fáum árum. Eitt brýnasta verkefnið framundan
er endurbygging skíðahótelsins sem raunar er
nánast ónýtt. Slík endurbygging myndi t.d. gera
það að verkum að hægt yrði að nota hótelið allt
árið, en án efa eru til fjölmargir ferðamenn sem
gætu vel hugsað sér að búa í því á sumrin, auk
þess sem enginn vafi leikur á að það yrði nánast
fullt yfir „skíðavertíðina".
Vinna þarf að því hörðum höndum að lengja
ferðamannatímann á Akureyri og gæti endur-
byggt hótel í Hlíðarfjalli átt þar stóran leik.
Hótel af þeirri stærð og gerð sem hér um ræðir
býður upp á möguleika sem annars eru ekki fyr-
ir hendi á Akureyri. En þegar rætt er um leng-
ingu á ferðamannatímanum kemur einnig í hug-
ann sú staðreynd að aðilar í ferðaþjónustu 1
bænum þurfa að stórauka samstarf sín á milli
Án samvinnu t.d. leikhúss, veitingahúsa og
hótela bæjarins er illt að lengja umræddan tíma
í báða enda. Hótel í Hlíðarfjalli er aðeins hlekkur
í keðju. Fólk sem kemur til að stunda útiveru
utan hins hefðbundna ferðamannatíma vill hafa
eitthvað við að vera á kvöldin - ef svo illa vill til
að vitlaust veður kemur í veg fyrir skíða- eða
gönguferð. Eins og málum er háttað í dag virðist
slík samvinna þeirra sem hagsmuna eiga að
gæta vera afar lítil.
Skíðasvæðið í Hlíðarfjalli er perla sem bæjar-
búar - bæjaryfirvöld - verða að sinna meira í
komandi framtíð. Vissulega hefur bæjarfélagið í
mörg horn að líta og aðkallandi verkefni bíða.
En því verður tæpast á móti mælt að skipulögð
uppbygging í Hlíðarfjalli og aukin samvinna
þeirra sem í ferðaþjónustu starfa mun færa
bæjarfélaginu auknar tekjur á mörgum sviðum.

Davíð og Doddi versla nokkuð oft í nestinu.
„Hvað ætlar þú að fá?“
„Súkkulaðíhúðaðan
Winston, takk“
- Esso við Leiruveg heimsótt
Það var einn „góðviðrismorg-
uninn“ sem við ákveðið var að
heimsækja Esso nestið við
Leiruveg og fá að fylgjast með
því sem þar fór fram. Ekki var
mjög mikið að gera þegar
Ijósmyndara og blaðamann bar
að enda ekki komið að ham-
borgaratímanum í hádeginu.
„Hvað ætlar þú að fá?“ er það
sem heyrist oftast þegar verslað
er í sjoppu. En hvað skyldi vera
algengasta svarið? Fanney Jóns-
dóttir afgreiðslustúlka í nestinu
sagðist halda að það væri kók og
prins. „Það er alltaf jafn vinsælt,“
sagði hún.
En eitthvað annað hlýtur fólk
nú að biðja um. Okkur var sagt
að einu sinni hefði verið beðið
um súkkulaðihúðan Winston.
Afgreiðslustúlkan sem lenti í
þeirri pöntun var aldeilis ekki
lengi að redda málunum. Hún
greip pakkann, dýfði honum í
súkkulaðidýfu fyrir ís, bætti síð-
an verðinu á dýfunni við verð
pakkans og rétti viðkomandi. Já,
það er gott að geta svarað fyrir
sig.
Afgreiðslustúlkurnar í Esso
nestinu þurfa að gera ýmislegt
annað en afgreiða. Hverri vakt
fylgja sérstök verkefni sem þarf
að framfylgja. Pau eru til dæmis
að þrífa hillur og annað slíkt.
Síðan þarf auðvitað líka að
skipta um fitu í pottum, fylla á
hillur, búa til sósur og skera lauk.
Mestur undirbúningur er þó fyrir
helgar því opið er til kl. 4 aðfara-
nótt laugardags og sunnudags.
„Það er stundum geðveikt að
gera um helgar," sagði Hanna
Magnúsdóttir okkur. „Þá er mik-
ið keypt af hamborgurum og
öðru slíku.“
Núna kemur aðvífandi rauður
bíll og í honum eru tveir piltar
sem segjast heita Davíð og
Doddi. „Eina pylsu takk,“ segir
annar þeirra. „Það eru alveg
ágætis pylsur hérna enda komum
við nokkuð oft,“ sögðu þeir
aðspurðir.
Lára Magnúsdóttir var að
ljúka við að afgreiða og snéri sér
þá að því að bæta gosdósum í
kælikistuna. „Það er ágætt að
vinna hérna,“ sagði hún.
Uppi í hillu voru ýmiss konar
matvörur og lék okkur forvitni á
að vita hvort hinn almenni við-
skiptavinur vissi yfirleitt af því að
þetta fengist hér. Lára sagðist
halda ekki því það væru yfirleitt
ferðamenn sem bæðu um þennan
varning.
Á efri hæð nestisins er veitinga-
staðurinn Lindin, þar sem hægt
er að fá ýmsa fljótgerða rétti.
Kokkurinn, Karl Freyr Jónsson,
sagði staðinn vel sóttan. „Það er
mest að gera á matmálstímum og
stundum er líka ágætt í kaffitím-
um,“ sagði hann.
Það var kominn tími fyrir okk-
ur að halda heim á leið því komið
Lára sctur á eina með öllu.
var framundir hádegi. Framundan
var hins vegar mikill annatími hjá
starfsfólki nestisins því algengt er
að fólk fái sér sjoppufæði í gogg-
inn á þessum tíma. KR