Dagur - 03.12.1988, Síða 2

2 - DAGUR -r 3. desember 1988 -
Tími Bakkusar fer í hönd
Góðan dag, ágætu lesendur. Þá
er desember genginn í garð með
öllu því meðlæti sem honum
fylgir. Það er aðallega fljótandi,
eins og mönnum er sjálfsagt
kunnugt um, a.m.k. þeim fjöl-
mörgu sem misst hafa ökuskír-
teinið þennan rennblauta
mánuð. Ó minn kæri Díónýsos,
kom þú fljótt, enda þyrstir mig
skjótt.
„Jæja, Hallfreður. Við byrj-
uðum um síðustu helgi,“ sagði
Kormákur vinur minn kampa-
kátur er við hittumst þann 1.
desember sl. Ég hváði og þá
svaraði Korri:
„Auðvitað á ég við jólaglögg-
ina maður. Sko, við vinnufélag-
arnir fengum okkur aðeins á
laugardaginn, svona forskot á
sæluna, þú skilur."
Auðvitað skildi ég mæta vel.
Ég sá Kormák og félaga hans
bryðja möndlur og rúsínur í
rauðvínsgutli og vissi að það var
bara byrjunin. Enginn þoldi
þetta negulbætta piss til lengdar
og þá var vodkinn dreginn upp.
Þar með var hin þjóðlega
drykkja hafin undir frómu yfir-
varpi tísku og göfugum siðum
annarra þjóða. „A-í, é va í
jólaglöggh hihkg,“ stynja þeir
þegar þeir skreiðast heim og
auðvitað verða konurnar bljúg-
ar og blíðar fyrst karlarnir voru
bara í jólaglögg, en ekki á neinu
helv. fylleríi.
„Jæja,“ sagði ég við Kormák.
„Hann hefur ekki verið að
hugsa til jólanna, handhafi
forsetavalds, þegar hann keypti
1400 vodka- og viskíflöskur á
spottprís. Honum hefði verið
nær, blessuðum handhafanum,
að kaupa rauðvín, koníak,
líkjöra og annað fínt og gott
vín. Hroðalega hlýtur hann að
vera ódannaður.“
„Handhafa hvað?“ spurði
Korri sljór. „Er það hann sem

ÍUil fVUK

Það er svo sem í lagi að dreypa á jólaglögg til að byrja með en
-I
heilsupósturinn
l
, Umsjón: Sigurður Gestsson og Einar Guðmann
Verður „kók og prins“
næstí megrunarkúr?
Hvernig stendur á því að sífellt
kemur á markaðinn eitthvað nýtt
sem sagt er byltingarkennt sem
megrunaraðferð og er hvert öðru
vitlausara? Sennilega er það
vegna þess að þar er um að ræða
atriði sem auðvelt er að setja
þannig fram að þau blekki fólk.
Það sem hefur verið einna mest
áberandi eru ýmsar pillur, súpur,
drykkir, tæki og tól sem eiga að
hafa stórkostleg megrunaráhrif.
Leikur að tölum
Einn ónefndur megrunarkúr sem
notaður hefur verið hér á landi
byggist á því að taka nokkrar pill-
ur á dag. Sérstakur matseðill
fylgir með sem samanstendur af
1100 hitaeiningum og fylgir sög-
unni að séu einungis töflurnar
teknar sé hægt að léttast um 1,5-
2,0 kíló á viku en sé farið eftir
matseðlinum sé hægt að léttast
um 3,0-5,0 kíló fyrstu vikurnar.
Þarna er blekkingin eins og hún
gerist best. Sá maður sem borðar
einungis 1100 hitaeiningar léttist
örugglega hvort sem hann tekur
einhverjar pillur eða ekki. Velt-
um þessu fyrir okkur með smá
dæmi: Tuttugu og fimm ára mað-
ur sem er 180 cm á hæð, 92 kíló,
og æfir einhverja íþrótt lítillega
þrisvar í viku þarf að vera á
u.þ.b. 2700 hitaeiningum á dag
til þess að halda sér í þyngdar-
jafnvægi. Það þarf að brenna
u.þ.b. 7000 hitaeiningum til þess
að losna við eitt kíló af fitu. Það
þýðir að þessi tiltekni maður þarf
að minnka við sig hitaeiningarnar
um 2000 á dag til þess að ná að
léttast um 2,0 kíló á viku. Þá á
hann ekki eftir nema 700 hitaein-
ingar til þess að tóra á og þeir
sem hafa prófað það vita að það
gengur ekki lengi. Hvernig í
ósköpunum eiga töflur að fara að
því að brenna 2000 hitaeiningum
á dag? Jú það er greinilegt að
þarna er um að ræða hjákátlega
sölubrellu.
Einnig hafa verið á boðstólum
súpur sem eiga að vera svipuðum
eiginleikum gæddar. Þar fylgir
einnig sögunni að það eigi að láta
sér nægja 1000-1250 hitaeiningar
á dag en ekki þurfi að telja hita-
einingarnar! Það að vera einungis
á þetta fáum hitaeiningum gerir
það að verkum að fólk léttist.
Það er hins vegar ekki súpunum
að þakka heldur því að einungis
voru innbyrtar 1000-1250 hitaein-
ingar. Samt sem áður segja auglýs-
ingarnar ekki það sama og leið-
beiningar um notkun sem fylgja
pakkanum. Þar er komist svo að
orði að súpurnar hjálpi einungis
við megrun séu þær notaðar
samhliða hitaeiningastýrandi
megrunarkúr. Þar er um allt ann-
að að ræða þar sem ekkert er
bogið við þess háttar fullyrðing-
ar.
Kók og prins póló
Kannski það gengi að segja fólki
að besta megrunaraðferðin í dag
Hallfreður
Örgumleiðason:
fær allar ávísanir þú veist? Þá er
ekki nema von að hann hafi efni
á að kaupa allar þessar flöskur
sem þú varst að segja frá. Hvað
ætlar hann eiginlega að gera við
þetta?“
„O, hann er nú búinn að skila
1260 flöskum blessaður arming-
inn. Hinum hlýtur hann að hafa
komið í lóg með einhverjum
hætti. Kannski á hann drykk-
felldan frænda," sagði ég og leit
glottandi á Kormák frænda
minn, sem ekki náði þessari
sneið fremur en öðrum.
„Skilaði flöskunum! Ég hef
aldrei heyrt aðra eins vitleysu.
Skila tólfhundruðogsextíu-
flöskum.“ Þar með féll Kor-
mákur í yfirlið og sveif á vit
votra drauma.
Eigi hafði ég mikla löngun til
að dvelja yfir dauðrotuðum
frænda mínum á sjálfan full-
veldisdaginn og því ákvað ég
að fara í heimsókn til menning-
arlegri ættingja. Er ég bankaði
upp á í snoturri raðhúsaíbúð-
inni var mér samstundis boðið
inn og húsfreyjan kom með
jólaglögg í keramikkrús.
„Helltu þessu i þig góurinn,"
sagði hún blíðlega og bauð
húsbóndanum aftur í glasið.
Þetta var afskaplega dannað,
settlegt og menningarlegt. Allt
þar til hinn siðfágaði húsbóndi
sagði:
„Jæja, Hallfreður minn. Við
nennum ekki að lepja þetta
kerlingapiss lengur. Kona!
Komdu með koníakið." Auð-
mjúk hellti konan koníaki í
belgmikil staup og hitaði veig-
arnar yfir sprittlampa. Þar
með hófst hin karlmannlega
drykkja, sem við fslendingar
getum verið stoltir af.
„Það verður gott að fá
bjórinn," sagði húsbóndinn og
dæsti. „Hann skapar svo
skemmtilegt andrúmsloft og
eykur menningarbraginn. Bjór-
inn er bæði góður og hollur,
mannbætandi á allan hátt. Það
er líka gott fyrir unglingana að
byrja í bjórnum í stað þess að
sulla í helv. brennivíninu."
Ég hlustaði hugfanginn á hinn
mæta mann og fylgdist með
tungu hans gæla við koníakið.
Reyndar gat ég ekki séð hann
fyrir mér sötrandi bjór og
syngjandi þjóðlög. Sjálfsagt
myndi hann dæma bjórinn sem
piss eftir nokkur skipti og snúa
sér að karlmannlegri drykkjum.
Nema þá að bjórinn kæmi sem
viðbót, á undan og eftir hefð-
bundnu fylleríi.
Þetta er forsmekkurinn að
desembermánuði, þegar Bakk-
us og Díónýsos berjast
hatrammri baráttu við Krist
um sálir okkar.
Verði ykkur að góðu.
„Þörfin gerir það að verkum að sumir kaupa hvað sem er og verða auðveld-
lega blekktir.“
sé að borða kók og prins póló svo
Iengi sem ekki er farið yfir 1250
hitaeiningar. Það er í það
minnsta vitað mál að það virkar
jafn vel og áðurnefndir kúrar sé
orkan sú sama. Það sem heldur
lífinu í þessum kúrum er ekki
einungis fáfræði fólks og reynslu-
leysi. Allir vita um tilfelli þar sem
einhver hefur farið á svona kúr
og lést einhver ósköp. Fólk verð-
ur hins vegar að gera sér grein
fyrir því að lögmálið um fitu-
brennsluna breytist ekki svo það
ætti ekki að láta selja sér pillur,
súpur eða drykki ásamt hitaein-
ingarýrum matarlistum fyrir
morð fjár á þeim forsendum að
það sé ekki mataræðið sem gerir
gæfumuninn.
Fyrir utan það að ljóst er að
svelt og matarkúrar eru ekki
langtímalausn ættu menn að gera
sér grein fyrir því að hóflegt
mataræði, hreyfing og breyting á
hugsunarhætti er það sem koma
skal.