Dagur - 03.12.1988, Qupperneq 11

3. desember 1988 - DAGUR - 11
llver einasti maður var dreg.nn
ég væri kommúmsti.
^i^^-poUinn,
-nr, s..~ i*i"*
Þrír framhaldsskólar
heppilegri lausn
Baldvin ræddi um þrengslin í
Gagnfræðaskólanum, en þá var
hann eini skólinn á Akureyri sem
bauð upp á 7.-9. bekk, sem svo
heita nú til dags. Þá komum við
inn á framhaldsdeildirnar sem
komið var á fót við skólann, en
haustið 1978 var hann beðinn að
kenna stærðfræði við framhalds-
deildirnar og málin æxluðust
þannig að hann kenndi svo til
eingöngu þar.
„Á árunum ’78-’81 urðu miklar
umræður uni það hver framtíðar-
skipan í framhaldsskólamálum á
Akureyri ætti að vera. Þá komu
fram þrjár hugmyndir: Einn stór
framhaldsskóli sem myndi sam-
eina alla framhaldsskóla og
-deildir undir einn hatt. í öðru
lagi sú tillaga sem var valin; tveir
framhaldsskólar. í þriðja lagi var
rætt um þrjá skóla og ég er ekki
frá því að sú leið hefði verið far-
sælust, að Iðnskólinn og Mennta-
skólinn hefðu haldið sínu striki
og þriðji skólinn hefði tekið yfir
verslunarsvið, uppeldissvið,
íþróttasvið o.fl.
Verkmenntaskólinn hefur vax-
ið miklu meira en allar áætlanir
gerðu ráð fyrir. Það var talað um
að árið 1990 yrði fjöldi n'emenda
kominn upp í 600, en strax á öðru
starfsári fór hann yfir þá tölu. Nú
er í skólanum hvorki meira né
minna en 921 nemandi. Að auki
eru 150-160 manns í öldunga-
deild.
Fyrir utan þennan fjölda er hér
nám á vegum Einingar og Akur-
eyrarbæjar, svokallað kjarna-
nám, fyrir ófaglært fólk í dagvist-
um, öldrunarstofnunum og fleiri
stofnunum bæjarins. Þar eru nú
50 manns við nám. Einnig er hér
frjálst nám í námsflokkastíl, í
ensku, stærðfræði og íslensku, og
þar eru 70 manns við nám. Jafn-
framt hafa hér verið námskeið á
hússtjórnarsviði, tölvufræðum
o.fl. Á vissan hátt má segja að
þetta séu nemendur skólans.
Þegar allt hefur verið talið saman
eru 1.226 nemendur skráðir í
skólann. Á því má sjá að þetta er
ekki orðið neitt smáræðis bákn, á
stærð við kaupstað úti á landi. Til
að sinna nemendunum eru 83
kennarar og með húsvöröum,
ræstingafólki og öðru starfsfólki
það erfitt á sjónum, auk þess sem
hann var alltaf hálf sjóveikur. En
hvenær beindist hugurinn að
kennslu?
„Þegar ég kom úr Mennta-
skólanum á Akureyri fór ég að
leita í kringum mig að stuttum
námsbrautum því ég var eigin-
lega búinn að fá nóg af því að
vera í skóla. Þá reyndist það
einna styst að fara í Kennaraskól-
ann. Að því námi loknu fór ég
strax að kenna, haustið 1962, og
hóf minn feril í Barnaskóla
Akureyrar. Að vísu leit lengi vel
út fyrir það að ég fengi ekki
vinnu á Akureyri og ég var næst-
um búinn að ráða mig til Vest-
mannaeyja, en skólastjórinn var í
laxveiði og ég náði ekki í hann.“
- Hvernig kom Barnaskólinn
þér fyrir sjónir?
„Á þessum tíma var börnunum
raðað í bekkina eftir getu, eftir
því hve mikið þau gátu lesið þeg-
ar þau komu í skólann. Þess
vegna réðist starfið dálítið af því
hvers konar bekki maður fékk.
Fyrsta veturinn fékk ég bekk sem
átti að vera til fyrirmyndar og
annan sem hafði afar slæmt orð á
sér, svo slæmt að hann mun hafa
bitið af sér fimm eða sex kennara
á tveimur árum. Þetta snerist við.
Þægi bekkurinn reyndist mér erf-
iður en miklir kærleikar tókust
með mér og þessum voðalega
bekk.“
Kennarar troðnir í svaðið
á blómatímanum
- Þarna kenndir þú í fjögur ár og
fórst síðan upp í Gagnfræðaskól-
ann. Hvers vegna?
„Satt að segja var bara ein
ástæða fyrir því. Á þessum árum
var sumarfríið í Gagnfræða-
skólanum einum mánuði lengra!
September var þar meðtalinn og
þar sem síldveiði stóð oft út þann
mánuð var gráupplagt að flytja
mig á milli til þess að geta verið
einum mánuði lengur á sjó. Þetta
átti síðan eftir að breytast.“
- Það mætti segja mér að lífið
hafi verið fjörugt í Gagnfræða-
skólanum þarna á seinni hluta
sjöunda áratugarins.
„Já, t.a.m. var mjög erfitt líf
í skólanum árið 1968 þegar
stúdentaóeirðirnar geisuðu suður
í heimi. Það var eins og þessi
bylgja bærist hingað til Akureyr-
ar og t.d. keyptu margir nemend-
ur sér rauða kverið um skyldur
kennara og réttindi nemenda og
héldu því óspart á lofti.
Mér finnst stórkostlegt hvað
samskipti nemenda og kennara
hafa breyst til batnaðar frá því á
þessum árum. Kennarinn varð að
gjöra svo vel að halda uppi aga,
setja sig á ákveðinn stall. Þetta
var hreinlega spurning um að lifa
af. Þeir sem gátu þetta ekki voru
troðnir í svaðið og það var hrylli-
legt að sjá hvernig farið var með
suma kennara.
Nemendum var raðað eftir
getu, duglegustu nemendurnir
áttu að spreyta sig í landsprófi og
reyndustu kennararnir voru látn-
ir kenna þessum nemendum.
Nýliðar í kennarastéttinni þóttust
góðir með að fá c-bekk, en sem
betur fer var þetta fyrirkomulag
lagt af og agavandamál í skólan-
um snarminnkuðu og samband
kennara og nemenda varð mun
þægilegra."
þá eru á fjórtánda hundrað
manns tengdir þessum skóla."
„Ekkert gamanmál að
skipuleggja stundaskrá“
- Kemur þetta á einhvern hátt
niður á starfsemi skólans?
„Það er ákaflega erfitt að
skipuleggja svona stóran skóla og
með svona dreifðri húsaskipan.
Við erum ennþá með nánast allt
tæknisviðshúsið (gamla Iðnskól-
ann), Háskólinn er þar með skrif-
stofur og sal undir bókasafn. Það
voru allar skonsur teknar og
þrengt að kennurum til þess að
koma nemendum fyrir.
Að skipuleggja stundaskrá
þegar 12 mínútna gangur er á
milli kennsluhúsnæða og frí-
mínútur eru 5 mínútur, það er
ekkert gamanmál. Þess vegna
hefur stofnunin klofnað og tækni-
sviðshúsið er næstum því annar
skóli. Það er okkur feikilega
mikið kappsmál að geta flutt
skólann á einn stað og þegar svo-
nefnd c-álma verður risin hérna á
Eyrarlandsholtinu þá verða um
90% nemenda loks á sama stað.
Það hillir undir það að þetta geti
orðið haustið 1990, ef allar okkar
óskir rætast. Til þess að þær geti
ræst þurfum við ríflega fjárveit-
ingu og í frumvarpi til fjárlaga
fyrir árið 1989 er gert ráð fyrir 48
milljónum til skólans, bærinn á
ao leggja fram 40% á móti þann-
ig að þetta eru samtals u.þ.b. 75
milljónir króna. Við erum auð-
vitað ekki óhressir mgð það, ef
þetta nær fram að ganga.
Ef hliðstæð fjárveiting fæst í
tvö ár verður hægt að klára c-
álmuna og miðrýmið, sem byrjað
er á. Eftir þetta getum við farið
að tala um að láta Háskólanum
eftir tæknisviðshúsið að mestu
leyti. Við notum líka fjórar
kennslustofur í íþróttahöllinni og
Háskólinn tvær. Þegar nýja álm-
an kemst upp verður þetta allt
annað líf fyrir nemendur og
kennara í báðum skólunum."
„Tölvur eru þolinmóðir
kennarar“
Baldvin skýrði frá óánægju
sumra nemenda með stunda-
skrána, sem af áðurnefndum
orsökum er oft æði gloppótt og
skóladagurinn er langur til þess
að unnt sé að veita öllum þessum
nemendum kennslu. Þegar mið-
rýmið kemst í gagniö með bóka-
safni og kaffistofu þá vænkast
hagur nemenda sem geta þá bæði
sinnt heimaverkefnum og nært
sig í skólanum. Þeir hafa ekkert
afdrep eins og staðan er í dag.
Áður en málefni VMA voru
rædd frekar vikum viö að orlofs-
ári Baldvins í Danmörku ’81-’82.
Hann sagði slík orlof kennurum
mjög nauðsynleg, en hann var
búinn að kenna í 19 ár þegar
hann fór loks í orlof.
„Það var gott að vera í Dan-
mörku. Ég, rúmlega fertugur
maðurinn, fékk inni á stúdenta-
garði ásamt fjölskyldu minni. Ég
held að það hafi verið 240 íbúðir
í þessu húsi og 18-20 íslendingar.
Þarna var ég orðinn nemandi á
nýjan leik. Ég var í stærðfræði
fyrst og fremst og einnig í tölvu-
fræði, sem þá var að stíga sín
fyrstu skref í skólanum.' Þetta
leiddi til þess að ég hef verið að
kenna tölvufræöi hér, oft meira
af vilja en mætti. Ég hef aldrei
orðið tölvufrík, eins og það er
kallað, en þetta er hlutur sem er
kominn í alla framhaldsskóla og
þáttur tölvunnar fer vaxandi. Það
er spurning hvenær farið verður
að kenna með tölvum, því þær
eru þolinmóðir kennarar."
- En hvernig er Verkmennta-
skólinn tækjum búinn?
„Ég held að sumar deildir skól-
ans séu eins vel búnar og nokkur
kostur er. Málmiðnaðardeildin
og vélstjórnardeildin eru t.a.m. á
heimsmælikvarða, bæði hvað
varðar tæki og umgengni. Hús-
næði þessara deilda lítur jafnvel
betur út núna en þegar það var
tekið í notkun og þeir sem þar
starfa hafa gefið tóninn í sam-
bandi við góða umgengni hér á
Eyrarlandsholti.“
Margt fleira bar á góma og enn
fleira hefði verið hægt að ræða og
það er alltaf álitamál hvenær
heppilegast er að setja loka-
punktinn. En hann verður settur
hér og þeirri ákvörðun ekki
haggað.