Dagur - 22.03.1989, Blaðsíða 5

lesendahornið
Miðvikudagur 22. mars 1989 - DAGUR - 5
Elsa Lund og Eiríkur
Fjalar yfirþyrmandi
Skíðarútan
aki inn á
bílaplanið
Lesandi
hafði samband við blaðið og vildi
benda á hversu hættulegt það
fyrirkomulag er að skíðarútan
sem flytur mestmegnis börn sem
ætla á skíði í Hlíðarfjall, skuli
ekki aka inn á bílaplanið við
verslunina Síðu í stað þess að
stöðva við götuna. Bent var á að
nú í öllu snjófarginu sé gatan
helst til mjó, börnin eigi það til
að sitja á snjókantinum við göt-
una og dingla skíðunum út á
götuna. Pá kæmi það fyrir að þau
renndu sér út á götuna í leik sem
að sjálfsögðu skapaði mikla
hættu. Auk þessa alls, stöðvaði
rútan alla umferð um götuna á
meðan börnin eru að koma sér
upp í bílinn og verið er að láta
Fyrirtæki í Reykjavík nefnist
Miðlun. Það gefur út blaðaúr-
klippur, fjölritaðar, einu sinni í
hverjum mánuði og koma þær út
í heftum sem helguð eru hvert
um sig einhverjum áhugaverðum
málaflokki.
Eitt heftið fjallar þannig um
skattamál og berst það inn á
vinnustað minn. Þegar ég fletti
því nýjasta, sem geymir úr-
klippusafn síðastliðins febrúar-
mánaðar, rakst ég á tvær forystu-
greinar dagblaða þar sem ritstjór-
ar skrifa af skiljanlegri og rétt-
látri vandlætingu um söluskatts-
svik.
Börn eiga það til að sitja í snjókant-
inum. Mynd: SS
skíðin í farangursgeymslur.
Á öðrum viðkomustöðum rút-
unnar er þessu á annan veg farið,
t.d. við Sunnuhlíð og bensínstöð-
ina Kaupangi, þar sem rútan
ekur inn á bílaplan. „Það væri
minnsta mál að breyta þessu
þannig að rútan æki inn á bíla-
planið hjá Síðu, sem um leið yrði
mun hættuminna fyrir börnin.“
hurfu úr buddum þeirra félaga.
Vera má að umræddir ritstjór-
ar telji að tímahrak eða mikið
vinnuálag sé orsakavaldur mis-
takanna. Það er þó varla gild
afsökun fyrir svo „opinbera"
menn, þegar vasatölvur og
reiknivélar eru á öðru hvoru strái
og einungis þurfti 10 sekúndur til
að reikna þetta einfalda dæmi
með þeirra aðstoð.
Guðmundur Gunnarsson.
Akureyringur hafði samband við
blaðið og vildi kvarta yfir
skemmtidagskrá sjónvarpsstöðv-
anna. „Mér finnst þessir þættir
hans Hemma Gunn og Laugar-
dagur til lukku ágætir að öðru
leyti en því að bæði Elsa Lund og
Eiríkur Fjalar eru orðin svo yfir-
þyrmandi, að það er ekki nokkru
lagi líkt. Það kemur ekki orð af
viti frá þeim og að vera með þess-
ar fígúrur í hverjum einasta þætti
Um daginn sýndir þú mér endur-
skoðaðan ríkisreikning fyrir árið
1986 sem lagður hefur verið fram
á Alþingi. Þú útskýrðir fyrir mér
ákveðin tengsl þessa reiknings
við Sturlumálið svonefnda og
mér varð ljóst að þetta var afar
sterkt vopn „Sturlumanna“ ef út-
listanir þínar reyndust réttar.
Nú hef ég komist að því að þú
hefur sýnt fleirum en mér þennan
umtalaða ríkisreikning og vafa-
laust haft uppi svipuð rök og við
mig þótt ég fullyrði auðvitað ekk-
ert um það.
En er þetta nú ekki full sein-
virk og gömul bardagaaðferð að
taka menn svona á eintal?
er alveg út í liött. Ég vinn á nokk-
uð stórum vinnustað og þar höf-
um við rætt mikið um þessi mál
og ég er ekkert einn um þessa
skoðun.
Þá finnst mér þessi Bommi sem
stjórnar barnatímanum ekki upp'
á marga fiska, né að það komi
mikið af viti út úr honum fyrir
börnin. En ég vil taka það fram
að það er margt efni gott á báð-
um stöðvunum en þessi vitleysa
Mér finnst sjálfsagt að al-
menningur fái að kynnast skoð-
unum þínum á þessu máli og því
skora ég á'þig að birta þær sjálfur
opinberlega eða fá fjölmiðlafólk
til liðs við þig.
Hinu skal ég svo ekki leyna
þig, af því illgirnispúkinn kitlar
mig, að mest hlakkaði ég til að
kynnast skoðunum ríkisendur-
skoðunar og alþingismanna á
útlistunum þínum, en þó miklu
mest á skoðunum og andsvari
starfsmanna menntamálaráðu-
neytisins þótt ég viti að þeir
verða aldrei of oft barðir.
Akureyri 20. rnars 1989,
Eiríkur Eiríkssun.
sem ég hef áður nefnt, er alveg
óþolandi.“
Sjónvarp Akureyri:
Myndtruflanir
í Þorpinu
Kona í Þorpinu hafði samband
við blaðið og vildi vita af hverju
myndgæðin hjá Sjónvarpi Akur-
eyrar væru ekki betri þar en raun
ber vitni. Dagur hafði sambandi
við Bjarna Hafþór Helgason
sjónvarpsstjóra og hann hafði
þctta um málið að segja:
„Fyrir um hálfum mánuði síð-
an fór að bera á truflunum í
myndgæðum á afmörkuðu svæði
í Þorpinu. í framhaldi af því lét-
um við gera úttekt á öllum okkar
búnaði í Vaðlaheiði og hann
reyndist í fullkomnu lagi. Síðan
fórum viö með sjónvarpsbíl Sam-
vers út í Þorp og tæknimenn með
og létum mæla sendistyrk á þeim
svæðum þar sem trulíana hafði
gætt og myndgæði og styrkur
rcyndust í fullkomnu lagi. Það
sem hér er því á ferðinni, er ein-
hver utanaðkomandi truflun á
viðkomandi svæði sem við kunn-
unt ekki skil á. En niálið er í
athugun og vissulega verður
reynt að komast að því hvað
þarna er á ferðinni.“
Til Eiríks Eiríkssonar!
Reikningslist
ritstjóranna
Orðsending til Bene-
dikts Sigurðarsonar
Þetta eru þeir Ellert B. Schram
í DV og Bragi Bergmann í Degi á
Akureyri. Ekki vakti þetta um-
fjöllunarefni athygli mína um-
fram önnur skrif í heftinu, slíkar
greinar hafa sennilega birst í
hundraðatali undanfarna áratugi.
Það sem mér - gömlum, af-
dönkuðum stærðfræðikennara -
hnykkti við að sjá var reiknings-
list ritstjóranna. Báðir fullyrtu
þeir að af þeim krónum, sem
neytendur greiða fyrir söluskatts-
skylda vöru, rynni fjórða hver
króna í ríkissjóð. Ef satt væri,
þýddi þetta að söluskattsálagning
væri 33,33%. Ætli ekki yrði ein-
hver goluþytur í frjálsum, óháð-
um blöðum og öðrum ef Ólafur
Ragnar boðaði slíka skattlagn-
ingu einn góðan veðurdag.
Við skulum athuga einfalt
dæmi til að sjá, hvernig málum er
háttað. Segjum að Hagkaup eða
SÍS flytji inn heilnæmt og gerla-
snautt appelsínumarmelaði ofan
á morgunverðarbrauð ritstjór-
anna.
Eftir athugun innflutnings-
pappíra og reikninga komast
verslunarmenn að því að fyrir-
tækin megi og þurfi að fá 100 kr.
fyrir eina krukku af marmelað-
inu. Þá er söluskatturinn eftir og
hann er 25% (hundraðshlutar).
Það þýðir að þeir Ellert og
Bragi greiða við kassann 125 kr.
fyrir krukkuna. Af þeim krónum
fara 25 í ríkiskassann og þær eru
fimmta hver króna af þeim, sem
- svar Benedikts Sigurðarsonar
(Án þess að ég skilji hvernig það
er endilega fjölmiðlamatur að þú
sért ósammála mér eða einhverj-
um öðrum sem verður á vegi
þínum.)
Þú hefur aldeilis orðið hissa á
tölunum sem ég sýndi þér úr
ríkisreikningnum fyrir árið 1986,
- það varð ég líka þegar ég sá þær
fyrst.
Ritstjóri Dags var svo vinsam-
legur að gefa mér kost á að verða
við hinni mjög svo óvenjulegu
áskorun þinni - og það strax í
dag. (Þetta er rétt eins og upp-
skriftaáskorun í matreiðslu-
þætti.)
í ríkisreikningnum gefur á að
líta (bls. 83):
Liður 02 720 110 Framhalds-
deildir í grunnskólum kr. 22.338
þúsund, en ekki króna gjaldfærð.
Liður 02 720 180 Sérkennsla í
grunnskólum óskipt kr. 8.970
þúsund, en ekki króna gjaldfærð.
Við vitum að framhaldsskóla-
kennsla fór fram á Dalvík, Ólafs-
firði og á Húsavík og þegar við
leitum að því hvar hún er gjald-
færð kemur í ljós að það er á lið
grunnskóla umdæmisins. Kostn-
aður sem nemur rúmum 4 millj-
ónum færist á gjaldahlið grunn-
skólanna (Húsavík 1.745 þús. -
Ólafsfjörður 1.151 þús. - Dalvík
1.032 þús. sbr. bls. 160.). Ég
hygg að það hafi margoft komið
fram að sérkennsla var fram-
kvæmd í skólum umdæmisins
mánuðina jan.-maí 1986 eins og
áætlanir sérfræðinga við fræðslu-
skrifstofuna gerðu ráð fyrir og
eftir ávísun menntamálaráðu-
neytisins sjálfs (á lið 02 720 180)
við afgreiðslu fjárlagatillagna
1986 (bls. 18) og einnig skv. stað-
festri fundargerð (dags.
26.08.1985) frá fræðslustjóra-
fundi. Kostnaður af sérkennsl-
unni á vormánuðum 1986 var
áætlaður nálega 5 milljónir, sem
auðvitað kom til gjalda á lið
grunnskólanna á Norðurlandi
eystra. (Mér sýnist umtöluð 10
milljóna umframeyðsla verða að
engu skv. ríkisreikningnum.)
Hvort upplýsingar mennta-
málaráðuneytisins um fjárstjórn í
grunnskólaumdæmum sem lagð-
ar voru fyrir Borgardóminn
(dags. 5.10.1987) stemma við
ríkisreikninginn man ég ekki að
við ræddum, en það er önnur
saga.
Tölurnar sem að ofan greinir
voru held ég þær sem ég sýndi
þér og þú hefur nú fengið aukinn
áhuga fyrir.
Það er auðvitað engin von að
ég geti sagt þér hvernig stendur á
þessu - og fyrst þú nefnir það;
eigum við ekki bara að samein-
ast um að biðja Ríkisendurskoð-
un um álit á t.d. þessu?
Ég sýndi þér þetta þarna um
daginn Eiríkur af því að mér hef-
Ómerktir plastpokar seldir
Kona á Akureyri hringdi:
„Mig langar að koma því á
framfæri að um daginn var ég lát-
in borga 5 krónur fyrir plastpoka
þegar ég var að versla í Brauð-
gerð Kr. Jónssonar. Þessi poki
var ómerktur, þ.e. hann var ekki
mertur Landvernd. Ég vil benda
fólki á að greiða ekki fyrir
ómerkta plastpoka í verslunum.“
Birgir Snorrason svarar: „Við
vorum að verða uppiskroppa
með plastpoka. Við fáum poka
merkta Landvernd innan
skamms en ég vil benda á að við
höfum fullt leyfi til að selja plast-
poka eins og aðrir.“
ur heyrst á þér að þú værir
þónokkur „áhugamaður" um
orðstír Sturlu Kristjánssonar. Ég
hefi reyndar verið þeirrar
skoðunar lengi að átökin um
framkvæmd sérkennslu á lands-
byggðinni og sá hamagangur
gegn Sturlu, sem rekinn var úr
„menntamálaráðuneyti Sverris
Hermannssonar", muni snúast
um orðstír einhverra allt annarra
manna en fræðslustjórans fyrr-
verandi - þegar til lengdar lætur.
Varðandi skoðanir mínar á
reikningsfærslunni, sem að ofan
var nefnd, þá eru þær út af fyrir
sig ekki viðfangsefni fyrir ríkis-
endurskoðun (né starfsmenn
menntamálaráðuneytisins) og ég
vænti þess að við getum áfram
notið þess dýrmæta réttar að vera
ósammála stjórnvöldum - „kerf-
inu“ - í allri sinni magt.
Liðsafnaður - eins og þú lætur
liggja að í þinni áskorun - kemur
þessu máii ekkert við. Skoðanir
þínar eða mínar verða hvorki
verri né betri þó þær eigi sér
volduga talsmenn; jafnvel
„meirihlutafylgi" af einhverju
tæi.
Við getum örugglega orðið
sammála um að nóg sé komið af
„upphrópunum" (liðsafnaði) í
þessu máli, en „rétt skal vera
rétt“ - þó í Ijós kunni að koma að
sannleikurinn eigi sér ekki ævar-
andi „lögheimili“ í ráðuneytum í
Reykjavík.
Með kveðju,
Benedikt Sigurðarson.
P.S.
(En hvað finnst þér sjálfum
Eiríkur?)
Verslunin verður
lokuð
laugardaginn 25. mars
Byggingavörur
Lónsbakka
Sími 96-21400