Dagur - 13.07.1991, Blaðsíða 9

Laugardagur 13. júlí 1991 - DAGUR - 9
Heiðarbær í Reykjahverfi:
„Fólk er ekki
nógu bjartsýnt,“
- segja Pórdís Linda og Sigurður Páll en
þau reka ferðaþjónustu sem gengur vel
Heiðarbær í Reykjahverfi er viðkunnariegur viðkomu- og gisti-
staður fyrir ferðamenn. Þar er sundlaug, veitingasala, gisting í
svefnpokaplássum og tjaldstæði. Tvö ungmenni úr Reykjahverf-
inu leigja aðstöðuna af sveitarfélaginu, og er þetta annað sumarið
sem þau reka þar ferðamannaþjónustu. Þetta eru Þórdís Linda
Guðmundsdóttir frá Víðiholti, en hún er 19 ára, og Sigurður Páll
Tryggvason frá Þverá, sem er rétt rúmlega tvítugur. Þau hafa
þegar getið sér gott orð fyrir góða og lipra þjónustu við sína við-
skiptavini og sérstaka snyrtimennsku við rekstur staðarins.
Aðspurð hvort ekki sé mikil vinna við rekstur Heiðarbæjar
segjast þau njóta góðrar hjálpar fjölskyldu og vina, en oft sé
mikið að gera og vinnan bindandi.
Sundlaugin er opin frá kl 13:30
til 22:00 alla daga nema laugar-
daga en þá er opið kl 10-19. Hægt
er að fá léttar veitingar alla daga
og sveitakaffi, sannkallað veislu-
kaffi með 12 sortum á hlaðborði,
er framreitt á sunnudögum. Hóp-
ar sem panta, geta fengið morg-
unverð, kvöldverð, hlaðborð eða
sund utan venjulegs opnunar-
tíma. Við Heiðarbæ er tjaldstæði
og íþróttavöllur.
Rúm fyrir 20, en rými
fyrir mun fleiri
Gistiaðstöðunni í sal félags-
heimilisins var breytt í vor. Salur-
inn var hólfaður niður í sex her-
bergi, auk senunnar sem hægt er
að draga fyrir. Þegar stærri hópar
koma er setustofan einnig nýtt til
gistingar. Lítið eldhús var inn-
réttað við salinn til afnota fyrir
gistigesti. Alls eru 20 rúm í Heið-
arbæ, auk þess sem hægt er að
gera rúm úr aukadýnum. Það var
faðir Sigurðar, Tryggvi Óskars-
son, sem hannaði skilveggina í
salinn og smíðaði ásamt syni sín-
um og föður, Óskari Sigtryggs-
syni. Veggina má síðan taka nið-
ur í haust og geyma til næsta
sumars.
Þórdís Linda segir að furðu
margir komi til að gista miðað við
hve stutt var síðan gistiaðstaða
var opnuð í Heiðarbæ, og telur
hún að þetta eigi eftir að byggja
sig upp í framtíðinni. Mest er um
að hópar komi til gistingar í miðri
viku en fáir hafa nýtt sér þann
möguleika sem Heiðarbær býður
upp á um helgar, t.d. fyrir þá sem
vilja halda ættarmót eða aðra
hópa sem kjósa helgardvöl á
sama stað, við sundlaug, og með
alla aðstöðu við hendina.
Fatlaðir komast í laugina
Sigurður Páll segir að þeir sem
gist hafi á tjaldstöðunum séu
mjög ánægðir með að geta nýtt
sér snyrtiaðstöðuna inni í húsinu,
eða bara með að geta skroppið
inn í húsið.
„Mér finnst mikið unt að sömu
Húsvíkingarnir komi hér aftur og
aftur í sund. Fólk úr Aðaldal
kemur líka í sund og síðan við
opnuðum í vor eru um 2000 búnir
að koma í sundlaugina,“ sagði
Þórdís Linda.
Sundlaugin í Heiðarbæ er
óvenju aðgengileg fyrir fatlaða.
Óskar Sigtryggsson hannaði og
setti upp búnað við sundlaugina
og annan heita pottinn fyrir
nokkrum árum, þannig að auð-
velt er að láta mann í sérstökum
stól síga niður í laugina og lyfta
honum síðan upp. „Þetta er ein-
faldur krani sem er knúinn með
handafli. Stólinn er hægt að
keyra innan úr sturtunni og út á
stétt. Þetta er ódýr og einföld
lausn,“ sagði Sigurður um þessa
uppfinningu afa síns. Snyrting
fyrir fatlaða er í húsinu og ská-
braut er upp að útidyrum, en inni í
húsinu finnst þó einn eða tveir
þröskuldar á leið í laugina.
Búnaðurinn við laugina er lítið
notaður, hvort sem því er um að
kenna að fólk viti ekki af honum
eða reikni ekki með að fatlað
fólk komist með þokkalegu móti
í sundlaug úti á landsbyggðinni.
„Það er umtalað hvað laugin
sjálf sé þægileg. Það er sandur
undir dúknum sem hún er gerð úr
og hann gefur eftir við högg.
Vatnið er einnig mjúkt og þægi-
legt til að baða sig í,“ sagði
Sigurður Páll. Tveir heitir pottar
eru við laugina og er annar hafð-
ur með þægilegu hitastigi fyrir
Sigurður Páll og Þórdís Linda.
yngstu kynslóðina en hinn heit-
ari. Hitinn í honum er svolítið
breytilegur, og fer eftir óskum
þeirra sem eru að nota hann
hverju sinni. Gestum Heiðarbæj-
ar er nefnilega ýmislegt gert til
geðs.
Reksturinn gengur vel
Þórdís Linda og Sigurður Páll eru
gamlir vinir, þó ung séu að árum.
Aðeins er um kílómeter á milli
bæjanna Þverár og Víðiholts, svo
segja má að þau hafi alist upp á
sömu þúfunni. Þau segjast vera
ólík en bæta hvort annað upp.
Hvað kom til að þau tóku sig sam-
an um rekstur Heiðarbæjar?
„Við höfðum hugsað um það
sitt í hvoru lagi að það væri gam-
an að vinna við eitthvað svona og
síðan fórum við að ræða málin,"
sagði Sigurður. „Við vorum
örugglega á leið til Akureyrar
þegar við byrjuðum að tala um
þetta fyrst," sagði Þórdís Linda.
Þau segja samkomulagið gott og
samstarfið ganga með ágætum.
Flestir sem gista í Heiðarbæ
eru erlendir ferðamenn sem
koma í hópum og mest er að gera
þegar hópar koma í kvöldverð
eða hlaðborð. Um helgar og
þegar hópar koma í kvöldverð
eru því 5-6 manns að störfum í
Heiðarbæ.
„Það eru ótrúlega mikil þrif á
ekki stærri stað,“ sagði Þórdís
Linda og Sigurður Páll tekur í
sama streng. Enda er greinilega
tekið til hendinni í sambandi við
þrifnaðinn, Heiðarbær hefur
fengið á sig orð fyrir hreinlæti og
snyrtimennsku í hvívetna. Þórdís
Linda hefur unnið í gróðurhús-
unum á Hveravöllum á yngri
árum, og blómin í Heiðarbæ bera
þess merki að hún kann eitthvað
til verka á því sviði. Húsvískir
listamenn hafa sent Þórdísi og
Sigurði myndir á veggi salanna.
Myndir eftir Sísí prýða borðsal-
inn en myndir eftir Goða, svefn-
salinn.
„Þetta gengur vel,“ segir Þór-
dís Linda, aðspurð urn rekstur-
inn. „Annars hefðum við ekki
þorað út í þetta aftur. Við vorum
mjög bjartsýn fyrir sumarið í
sumar.“
Mikið talað um byggðamál
- en minna framkvæmt
Ekki er ákveðið með reksturinn í
framtíðinni. Sigurður Páll var
með ferðaþjónustu sem valgrein í
Bændaskólanum á Hvanneyri í
fyrravetur og Þórdís Linda stund-
aði nám í Menntaskólanum á
Akureyri: „Mér fyndist sárt ef
reksturinn hérna legðist niður
þegar við hættum, því mér finnst
að það eigi að byggja upp og nýta
svona staði þar sem þeir eru í
sveitum. Það má gera svo margt
og nýta svo miklu meira af
aðstöðu sem fyrir hendi er.“
- Hvað með ykkur, eruð þið
tilbúin að koma út í sveit og taka
til höndunum að loknu námi?
„Já, ég er að hugsa um að fara
á sérstakt landnýtingarsvið næsta
vetur. Ég hef mikinn áhuga á
byggðamálum og ég tel að upp-
bygging eins og hér er sé einn
þáttur í þeim. Þetta er þó nokkur
lyftistöng fyrir sveitina og næsta
nágrenni," sagði Sigurður og
Þórdís Linda sagði þvert nei við
því að þéttbýlið togaði þau til
sín. „Mér finnst svo margir tala
um það á vetrum hvernig eigi að
bjarga landsbyggðinni og hvernig
skuli nýta þau gæði sem fyrir eru
í sveitunum, en mér finnst ótrú-
lega fáir vera að gera eitthvað í
því annað en að tala um það. Ég
vona að þróunin eigi eftir að
snúast við en ég sé það reyndar
ekki fyrir mér.“
„Þeir krakkar úr sveitum, sem
eru í skólum núna, sjá enga
atvinnu heima og verða bara eftir
í þéttbýlinu,“ sagði Sigurður
Páll. „Fólk er ekki nógu
bjartsýnt. í fyrra, þegar við vor-
um að starta þessu, var ýmislegt
sagt við okkur og mér fannst eins
og fólki þætti þetta fáránlegt.
Rétt eins og það væri búið að
ákveða að þetta gæti ekki gengið,
en þetta gengur vel,“ sagði Þór-
dís Linda.
Það er gott að koma í Heiðar-
bæ og gaman að sjá unga fólkið
takast á við reksturinn af áhuga
og dugnaði, og þjóna gestum sín-
um með vakandi auga um að þá
vanhagi ekki neitt og að þeir fari
sér ekki að voða í sundlauginni.
Og það er yndisleg tilbreyting að
heyra rödd úr dreifbýlinu sem
segir hikstalaust að rekstur gangi
vel. IM
í anddyrinu.
Við sundlaugina.