Dagur - 26.09.1992, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - Laugardagur 26. september 1992
Fréttir
Borgarhólsskóli:
Sex ára böm fá endurskinsmerki
Sex ára börnin í Borgarhóls-
skóla fengu góða heimsókn á
dögunum. Hrönn Káradóttir,
formaður Slysavarnadeildar
kvenna í Húsavík, og Hulda
Jónsdóttir, gjaldkeri deildar-
innar, færðu börnunum endur-
skinsmerki, borða sem brugðið
er yfir höfuð og undir
handlegg.
Hrönn og Hulda sögðust vona
að börnin notuðu borðana, nú
færi að hausta og skyggja og því
eins gott að sjást vel í umferð-
inni. Foreldrar barnanna fengu
senda miða heim með hvatningu
um notkun endurskinsmerkja.
Börnin þökkuðu prúðmannlega
fyrir borðana og kennari og
skólastjóri þökkuðu heimsókn-
ina.
Slysavarnadeildin gaf 6, 8 og 9
ára börnum slík endurskinsmerki
í fyrra, en þá fengu sjö ára börn
endurskinsborða frá skáta-
félögunum.
í sumar gaf slysavarnadeildin
sex björgunarvesti til afnota fyrir
börn sem eru að veiðum á bryggj-
unni. Vestin eru geymd hjá hafn-
arverði sem sér um að lána þau til
barnanna. IM
Mynd: IM
Bömin vora glöð og ánægð
Árstígur 2:
Samið við Vör hf.
Á bæjarráðsfundi á Akureyri
sl. fímmtudag var ákveðið að
taka tilboði frá Vör hf. vegna
breytinga á Árstíg 2 þar sem
fyrirhugað er að Slökkvilið
Ákureyrar og Strætisvagnar
Akureyrar verði til húsa í
framtíðinni.
Sjö tilboð bárust í breytingar á
Árstíg 2 og öll reyndust þau und-
ir kostnaðaráætlun sem nemur
53.700.000,00 krónum.
„Ákveðið er að ganga til samn-
inga við Vör hf. á grundvelli til-
boðsins, 41.593.272,00 krónur.
Starfsmenn byggingadeildar hafa
farið yfir útreikninga og skekkjur
er ekki að finna. Á næstu misser-
um verður hafist handa, en þess
ber að geta að í ár er fjárveiting
til verksins ekki há. Meginþung-
inn kemur á næsta ár. Miðað við
stöðuna í dag verður húsið komið
í notkun á vordögum," sagði
Sigurður J. Sigurðsson, formaður
bæjarráðs Akureyrar. ój
Ný tegund íslensku
flórunnar í Ásbyrgi
í Ásbyrgi hefur fundist ný teg-
und í íslensku flórunni, sem
ber nafnið skógarsóley, á latínu
Anemone nemorsa. Þetta
kemur fram í grein í nýjasta
tölublaði Náttúrufræðingsins.
Landvörður í Jökulsárgljúfr-
um fann þessa jurt fyrst árið 1988
og við greiningu taldi Eyþór Ein-
arsson á Náttúrufræðistofnun að
um væri að ræða skógarsóley, en
hún hefur lengi vaxið í Lystigarð-
inum á Akureyri og ræktun henn-
ar hefur verið reynd í görðum í
Reykjavík. En skógarsóley hefur
ekki svo vitað sé fundist áður úti
í náttúrunni.
Samkvæmt lýsingu í bókinni
Villiblóm í litum er skógarsóley
með láréttum jarðstöngli sem ber
1-2 handskipt laufblöð eftir
blómgunina. Krónan er hvít með
6-9 krónublöðum, rauðleit á ytra
borði. Bikarblöð vantar, en í
þeirra stað lykja þrjú handskipt
reifablöð um blómið, en blóm-
stilkurinn lengist síðar og lyftir
blóminu langt upp fyrir reifarnar,
sem sitja þá um það bil á miðjum
stöngli og líkjast laufblöðum.
Skógarsóley blómgast í maí.
í greininni í Náttúrufræðingn-
um er getum að því leitt að jurtin
hafi borist með skógræktarmönn-
um eða trjáplöntum frá Noregi.
Þess má geta að skógarsóley er
ein algengasta vorjurtin í skógar-
jöðrum og rjóðrum Skandinavíu..
óþh
ÖÐRUVÍSI MÉR ÁÐUR BRÁ
Stefán Þór Sæmundsson
Nautnalyf og bflaviðskipti
sem enduðu í steininum
Niðdimm nóttin með úrsvölum norðan strekkingi er að
baki. Nú blása suðlægir vindar að nýju eftir langa
mæðu, kulda og vætu. Loksins, loksins. Sólin klýfur
skýjaþykknið í herðar niður með brennheitum geislum
sínum og fleygir hitastiginu úr fjórum gráðum upp í
fjórtán. Bjartur dagurinn líður í glaðværð og hamingju.
Hauströkkrið yfir mér er hlýtt og mjúkt, rómantíkin
blómstrar, allt líf kviknar á ný, sjá; náttúran boðar oss
mikinn fögnuð.
Annars er varasamt að tala um veðrið, það hefur
ábyggilega snúist um margar gráður þegar þessi pistill
birtist. En þessi inngangur á öðrum þræði að vera mót-
vægi við drungann í síðasta pistli mínum þar sem
hörmulegt veðurfar og nístandi kvalir af völdum
tóbaksleysis fóru saman. Þessi breyting á að tákna að
ávallt kemur dagur eftir nótt, gleði tekur við af sorg og
ást leysir hatur af hólmi.
Þetta skilur húsbóndinn, sem rætt var um í síðasta
pistli, enda skynugur maður innst inni. Hann vill því
koma þeim skilaboðum á framfæri að hafi hástemmdar
lýsingarnar fælt einhverja frá því að hætta að reykja þá
geti þeir hinir sömu andað sæmilega rólega þvf kvalirn-
ar líða fljótt hjá. Fróðir menn, sem reynt hafa, segja að
svæsnustu löngunarköstin séu að mestu horfin eftir 6-10
mánuði án tóbaks. Síðan taki við vægari köst með
lengra millibili og eftir 2 ár án tóbaks langar mann ekki
í sígarettu nema svo sem einu sinni til tvisvar á dag.
Listin er löng en lífið stutt
Ég ætla hvorki að tala um tóbak né veðurfar í dag enda
hvorugt mér hugleikið þessa stundina. Hins vegar hef
ég nokkrar áhyggjur af húsbóndanum skapstygga, ég
verð að segja það, því nú er hann kominn með sælgæti
á heilann og það er fljótt að setjast utan á líkamann. Ég
held svei mér þá að þetta stöðuga nart í sætindi sé verri
fíkn heldur en tóbaksnautnin sáluga sem hefur þó þau
jákvæðu áhrif að neytandinn brennir 10% meiri orku
en þegar hann hættir að reykja.
Jæja, byrja ég nú enn að fjasa um tóbakið. Ég var
búinn að lofa sjálfum mér og öðrum því að minnast
ekki orði á þetta dásamlega nautnalyf sem lyftir andan-
um í hæstu hæðir, læknar kvíða og sorg, hjálpar manni
að slaka á í vinnunni, lætur daginn líða í bjartsýni og
gleði, gefur lífinu...
Já, lífið. Ars longa, vita brevis. Listin er löng en lífið
stutt. Hvers vegna ekki að lifa þessu stutta lífi til hins
ítrasta? Hví ekki að lifa því af list/lyst?
Púkinn er sestur á öxlina á mér og hvíslar í eyra mitt.
Lofræða hans um lífsnautnirnar er vissulega freistandi
og ekki að furða þótt margir láti glepjast. Tilveran er
svo að grá, víman gefur lífinu lit. Þetta sjónarmið er til
og því miður ekki óalgengt.
Þegar kunningi minn fór á bílasýningu
Bull og vitleysa. Ekkert er svo slæmt að víman geri það
ekki verra, að minnsta kosti þegar upp er staðið. Maður
verður stundum að hugsa lengra fram í tímann en til
kvölds.
Það eru smáatriðin sem gefa lífinu lit. Um daginn fór
kunningi minn, hamingjusamur Lödueigandi og heið-
ursfélagi í Löduvinafélaginu sáluga, á bílasýningu. Þar
voru margar glæsikerrur á góðum kjörum, sjálfsagt
kynningartilboði eða afmælistilboði, a.m.k. fannst vini
mínum hann ekki geta látið þetta kostaboð fram hjá sér
fara.
„Ég ætla að fá einn svona rauðan," sagði Lödueig-
andinn og benti á gljáfægðan eðalvagn á aðeins eina
komma eitthvað milljónir.
„Alveg sjálfsagt,“ sagði afgreiðslumaðurinn bros-
andi. Hann vætti varirnar og neri saman höndum.
„Hvernig viltu borga hann? Staðgreitt, kannski?
Staðgreitt? Lödueigandinn saup hveljur. „Nei, ég var
að hugsa um að setja bílinn minn upp í og borga
afganginn með skuldabréfum. Takið þið ekki annars
bíla upp í?
„Jú, að sjálfsögðu. Við gerum allt fyrir viðskiptavin-
ina. Eigum við ekki bara að líta á gripinn?
„Ég sé engan bíl“
Lödueigandinn benti stoltur á nýbónaða ryðtíkina sína
sem leit býsna vel út. Ástandið var líka óvenju gott, öll
ljós í lagi aldrei þessu vant og bæði kúpling og bremsur
í nothæfu ástandi.
„Hvar?“ spurði sölumaðurinn og skimaði í kringum
sig.
„Nú, þarna!“ sagði Lödueigandinn forviða og benti
þráðbeint á glansandi lúxuslöduna.
„Ég sé engan bíl,“ sagði sölumaðurinn þrákelknis-
lega.
Nú var farið að fjúka í minn mann. „Hvaða stælar
eru þetta í þér maður? Þið segist taka bíla upp í. Sérðu
ekki bílinn þarna beint fyrir framan nefið á þér?“
Sölumaðurinn fitjaði upp á nefið og fylgdi bendingu
okkar manns. „Ég sé engan bíl.“
„Hvers lags hundakúnstir eru þetta? Ég hræddur um
að við yrðum fljótir að losa okkur við svona ónytjunga
í sveitinni. Ég er að benda þér á vel með farinn fólksbíl
minn, Lada Lux árgerð 1988. Nú vil ég fá að vita hversu
hátt þú metur hann sem útborgun og það strax!“
„En ég sé engan..."
„Snarhaltu kjafti, vælúkjóinn þinn. Ertu blindur eða
sérðu ekki Löduna þarna?“
Sölumaðurinn saug hofmóðugur upp í nefið. „Jú, en
ég sé engan bíl. Við auglýsum að við tökum bíla upp í
sem útborgun."
Æ, æ. Svona fóru þá bílaviðskiptin hjá kunningja
mínum. Þau enduðu í steininum. Sölumaðurinn kærði
hann fyrir kjaftshöggið og líka spörkin sem hann lét
dynja á nýja, rauða glæsivagninum. Þess má að lokum
geta að kunningi minn var nýhættur að reykja þegar
þetta atvik átti sér stað.