Dagur - 09.09.1994, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Föstudagur 9. september 1994
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI, SÍMI: 96-24222
ÁSKRIFT KR. M. VSK. 1400Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.),
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
AÐRIR BLAÐAMENN:
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 9641585, fax 96-42285),
KRISTÍN LINDA JÓNSDÓHIR, SÆVAR HREIÐARSSON (fþróttir).
UÓSMYNDARI: ROBYN REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
LESENÞAHORNIÐ
LEIÐARI----------------------
Ræður markaðslögmálið?
Hvort sem mönnum líkar betur eða verr
þá telst þetta sumar með þeim lélegri í
flestum laxveiðiám á Norðurlandi. Eins og
oft áður leita menn ákaft skýringa á
minnkandi veiði en fá augljós svör eru í
sjónmáli. Sú staðreynd sýnir kannski fyrst
og fremst að enn höfum við ekki næga
þekkingu á vexti og sveiflum í laxastofn-
inum og hvaða náttúrulegir þættir hafa
áhrif á hann.
Fyrr í vikunni vakti veiðimaður í Vatns-
dalsá athygli í Degi á afleiðingum hinnar
slæmu veiði í ám á Norðurlandi og benti á
að sú krafa hljóti að koma upp að veiði-
leyfi lækki í verði. Sumar eins og nú er að
líða hafi fælt marga veiðimenn frá lax-
veiðiánum á Norðurlandi og því sé rök-
réttast og samkvæmt markaðslögmálinu
að verð á leyfunum lækki.
Laxveiðar hafa um margra ára skeið
verið þrætuepli í almenningsumræðunni á
íslandi og hvað eftir annað hafa komið
upp kröfur um að veiðileyfi verði skatt-
lögð. Víst er að vinsælar laxveiðiár skila
drjúgri peningaveltu, bæði í beinni veiði-
leyfasölu og þjónustu við veiðimenn. Þess
vegna skiptir þessi rekstur talsverðu máli
fyrir sveitirnar, einhver störf geta verið í
húfi og tekjur fyrir landeigendur sem ekki
veitir af þegar harðnar á dalnum í því sem
heitir hefðbundinn landbúnaður. í þessu
ljósi má þvi líta á laxveiðiárnar sem mik-
ilsverðan þátt fyrir landshluta eins og
Norðurland, í gegnum þær skapast tekjur
inn á svæðið og mikilsverð landkynning
enda margir erlendir veiðimenn sem hing-
að koma, nær eingöngu til laxveiða.
Þegar sumarið verður gert upp hvað
laxveiðina varðar þá er í mörg horn að líta.
Fyrst og fremst þarf að svara þeirri spurn-
ingu hvort hin dræma veiði muni draga úr
eftirspurninni. Svari menn því játandi þá
þarf að bregaðst við. Markaðslögmálið
gildir hér eins og í mörgu öðru.
FSA að minnsta kosti eins
og þriggja stjörnu hótel
Lesandi hafði samband við blaða-
mann Dags og vildi mótmæla
kröftuglega gagnrýni sem fram hef-
ur komið í blaðinu vegna fæðis
sjúklinga á Fjórðungssjúkrahúsinu
á Akureyri.
Hann dvaldi, nú í lok ágúst, í tíu
daga á lyflækningadeild Fjórðungs-
sjúkrahúsins og sagði að aðbúnaður
allur, þjónusta og fæði hefði verið
fyrsta flokks. Lesandinn sagði aö
honum væri ekki kunnugt um að
neinn sjúklinganna, sem lágu á
deildinn með honum, hefði verið
óánægóur, enda væri þjónustan slík
að ef sjúklingar væru ekki fullkom-
lega ánægðir með allt væri því
kippt í liðinn einn, tveir og þrír.
Lesandinn vildi taka það fram að
þar sem hann er nú á öðru sjúkra-
húsi hér á landi og hefur dvalið þar
í nokkra daga hefði hann saman-
burð milli sjúkrastofnana og hann
væri svo sannarlega FSA í vil. Les-
andinn vildi senda starfsfólki FSA
bestu kveðjur og þakka fyrir topp-
þjónustu. Jóhann.
Athugasemdir um
hegðun Akureyringa
í umferðinni
Árni Valur Viggósson hafði sam-
band og sagóist vilja taka undir
með Þórunni, sent skrifaði les-
endabréf í Dag á fimmtudag um
notkunarleysi bílstjóra á Akureyri
á stefnuljósum.
Ámi sagðist hafa velt því fyrir
sér hvort skýringin væri sú að Ák-
ureyringar kærðu sig ekki urn aó
láta nokkum mann vita hvert þeir
ætluðu að fara og notuðu þess
vegna ekki stefnuljós. Hann vildi
hvetja Akureyringa til að kippa
þessu öryggisatriði í liðinn og
nota stefnuljós eins og vera ber.
Ámi Valur sagði jafnframt að
hann teldi að vegfarendur á Akur-
eyri væru í stórhættu alla daga á
hringtorginu sem er á mótum
Glerárgötu og Undirhlíóar. Hann
sagði að allt of margir hefðu ekki
hugmynd um hvernig ætti að
keyra á hringtorgi. Árni Valur
sagðist hafa frétt aó til hefói staö-
ið aó setja upp annaó hringtorg á
Akureyri en hætt hefói verió við
það vegna þess að ekki hefði tek-
ist að kenna Akureyringum að
keyra um hringtorg! Hann sagóist
einnig vera undrandi á því að þeg-
ar hringtorgið, sem þegar er í
notkun, var opnað hefði ekki verið
lögregla þar til að leiðbeina öku-
mönnum, „þarna hefur aldrei sést
lögregla,“ sagói Árni Valur.
Árni vildi jafnframt koma á
framfæri þeirri fyrirspurn hver
bæri ábyrgð á bílum sem væru
númerslausir að framan, en hann
taldi að þar væri um einhverskon-
ar tísku að ræöa.
Merkjasala á vegum Krabba
insum
Um næstu helgi, 9.-11. scptem-
ber, verða seld mcrki um land
allt til styrktar starfi Krabba-
meinsfélagsins, en merkjasala fé-
lagsins cr nú orðin árviss. Að
þessu sinni eru seld merki sem
kosta 300 krónur og einnig áletr-
aðir pennar á 300 krónur. Merkin
og pennamir verða til sölu vió
verslanir og gengið verður í hús
þar sem því verður við komið.
Allur ágóði rennur til aðildarfé-
laga Krabbameinsfélags Islands
en það cru 24 svæðisbundin
krabbámeinsfélög og fimm
stuðningshópar sem hafa verið
stofnaðir til að sinna félagslegri
þjónustu við þá sem hafa fengið
krabbamein.
Undanfarin ár hefur verió
unnið að því að efla starf svæðis-
bundnu félaganna. Hafa nokkur
þeirra þegar tekist á við veiga-
mikil verkefni í heimabyggð
sinni, einkum á sviði firæðslu og
forvama. Hefur það gcfið mjög
góða raun og fleiri félög hafa hug
á að fara út á þessa braut
Stuðningshópamir hafa unnió
mikió og óeigingjamt starf í þágu
krabbameinssjúklinga og aö-
standenda þeirra og hefur þaó
haft ómetanlega þýðingu.
Mcrkjasölunni um helgina er
ætlað að renna scm styrkustum
stoðum undir alla þcssa mikil-
vægu starfsemi. Krabbameinsfé-
lagió væntir þess að landsmenn
taki sölufólki vel og noti þetta
tækifæri til að cfla baráttuna
gcgn krabbameini.
(Frétl frá Krabbameinsfélaginu, 6. sept. 1994.)
Enn um FSA
Sjúklingur á FSA skrifar:
Uppi á fallegri hæð ofan við
Innbæinn stendur sjúkrahúsið
okkar (FSA). Fyrir forgöngu mik-
ilmenna eins og t.d. Guðmundar
Karls Péturssonar yfirlæknis, var
þessi stofnun rekin og reist með
hinum mesta myndarbrag. Alltaf
síöan hefur sjúkrahúsið á Akur-
eyri veriö talið með bestu stofnun-
um sinnar tegundar og ekkert gef-
ið höfuðborginni eftir í þeim efn-
um. Farið hefur saman góð að-
staða og framúrskarandi starfs-
fólk.
Þegar maður er ungur og
hraustur, lítur maður þessa bygg-
ingu gjarnan hornauga þegar ekið
er framhjá og segir með sjálfum
sér: „Hér skal ég aldrei dvelja.“
Einkum festast augun við skilti
eitt stórt á ábcrandi stað þar sem
stendur: „Innkeyrsla - Líkhús.“
Það fer ónotahrollur um mann og
maóur hugsar með sér: „Þetta er
leióin sem við förum öll.“
Svo líða árin og viðhorfin
breytast. Fyrr en varir erum við
orðnir aldraðir. Þá er gott að hafa
skjól að leita í og fá lækningu og
umönnun fómfúsra handa.
Undanfarið hafa birst í Degi
nokkrar greinar um FSA þar sem
fæðið hefur verið á dagskrá. Ég
hef dvalið á sjúkrahúsinu nokkr-
um sinnum á þessu ári og hef ekk-
ert út á matinn að setja, þvert á
móti. Hann er bæði mikill og góð-
ur. Af viðtali vió fjölda sjúklinga
hér eru þeir alveg á sama máli.
Dvöl á sjúkrahúsi er allt annað
í reynd heldur en hún virðist vera
úr fjarlægð í augum ungra,
hraustra manna, þegar til kastanna
kemur. Þar getur manni liðió vel,
ef maóur kemur þangað meó já-
kvæðu hugarfari. Hér þarf enginn
neinu að kvíða. Læknar kunna
mörg ráö til að draga úr þjáning-
um fólks og það er viss léttir að
kasta frá sér áhyggjum hins dag-
lega streðs.
Hitt er svo annað mál að meóal
sjúklinga, eins og annarra hópa
fólks, eru alltaf til svartir sauðir
sem varpa skuggum á tilveruna og
gera líflð að sorgargöngu.
Ég held aó okkur Norðlending-
um sé enginn greiói gerður með
því að kasta rýrö á sjúkrahúsið
okkar né aðrar norðlenskar stofn-
anir. Varla getur þaó talist ólán aö
næringarfræóingur ferðist milli
sjúkrahúsa landsins til að
ráðleggja um hollt mataræöi, eins
og það er mikilvægt fyrir heils-
una. Eða góóa brauðið sem bakað
er hér innan veggja spítalans. Ekki
kem ég auga á kosti þess að kaupa
allt brauó í bakaríum, misjafnlega
gamalt. Þaó þætti léleg húsmóðir
sem gerði slíkt. Ég vil svo að lok-
um þakka læknum, hjúkrunarkon-
um og starfsfólki í mötuneyti góóa
kynningu og óska því bjartrar
framtíðar.
Skemmdar-
verk unnin
Eg má ekki láta út þvott svo ekki
séu skorin göt á hann hér og þar.
Tvinninn skorinn í sundur og töl-
urnar úr. Ég átti kápu úti á snúru
sem ég ætlaði að fara í í bæinn en
þá var búið að skera svo margar
tölur úr henni að ég gat það ekki.
Kjólar og rúmföt hafa verið
skemmd, allt sem hægt er aó
skemma. Það hefur líka verið far-
iö inn og stolið svolitlu og ruslað í
dóti. Bíllinn hefur líka verið
skemmdur svolítió.
Magnea K. Bjarnadóttir.