Dagblaðið Vísir - DV - 15.06.1995, Blaðsíða 11

FIMMTUDAGUR 15. JÚNÍ 1995
25
K V I K M YILD A
Háskólabíó-Vélin idc^
Vitundarlíf glæpamannsins
Heilasérfræðingurinn og geðlæknirinn Marc Lacroix, aðalpersóna
frönsku myndarinnar Vélarinnar, minnir um margt á hinn fræga
doktor Frankenstein; framúrskarandi vísindamaður sem vill ganga
skrefinu lengra en starfsbræður hans. Frankenstein vildi skapa nýjan
mann en Marc Lacroix hefur mestan áhuga á því að kynna sér og
reyna að skilja vitundarlíf sálsjúkra glæpamanna.
Til þess að svo megi verða hefur Lacroix (Depardieu) hannað og
smíðað sérstaka vél sem getur flutt vitundarhluta heilans milli
manna, ekkert óáþekka appírötum Frankensteins nema hvað hér er
nýjasta tölvutækni í hávegum höfð. Lacroix sannfærir Michel Zyto
(Bourdon), geðbilaðan kviðristi sem hefur líf íjögurra kvenna á
samviskunni (hér grípa Frakkarnir til billegs freudisma til
útskýringa, eins og svo oft áður), um að taka þátt í tilraun sinni til
vitundarflutnings. Vísindamaðurinn og glæpamaðurinn fara saman á
autt og yfirgefið æskuheimili þess fyrrnefnda, tengja sig vélinni og
setja í gang. Tilraunin tekst en með ófyrirsjáanlegum afleiðingum
fyrir viðkomandi og ýmsa fleiri, svo sem eiginkonu Lacroix (Baye), son
(Baynaud) og hjákonu (Woerner).
Leikstjórinn Francois Dupeyron velur þann kostinn að koma til leiks
þegar langt er liðið á söguna, gefa áhorfandanum til kynna hvað í
vændum sé og hverfa síðan átján mánuði aftur í tímann til að byrja á
byrjuninni. Ahorfandinn veit því allan tímann, eða grunar að minnsta
kosti, að óhugnanlegir atburðir eigi eftir að gerast. Það skemmir þó
ekki ánægjuna heldur eykur hina óhugnanlegu spennu sem oft og
tíðum verður töluvert mikil. Um tíma framan af var þó útlit fyrir að
dæmigert Fransmannablaður mundi kæfa allt þegar Lacroix, sem á
sinn hátt er ekki síður sálsjúkur en kviðskerinn, er að ánetjast
samtölum sínum við glæpamanninn. En Dupeyron og leikarahópur
hans, með prýðilegan Depardieu í broddi fylkingar, rífa sig upp úr
doðanum og setja allt á fulla ferð.
Leikstjóri: Francois Dupeyron.
Handrit: Dupeyron, eftir sögu René Belletto.
Kvikmyndataka: Dietrich Lohmann.
Leikendur: Gérard Depardieu, Nathatie Baye,
Didier Bourdon, Erwan Baynaud, Natalia Woerner.
- Guðlaugur Bergmundsson
Stjörnubíó - Exotica
I greipum fortíðar
Exotica fer nokkuð ruglingslega af stað. Við fylgjumst með ungum,
manni sem smyglar inn eggjum sjaldgæfra fugla. Frá honum er
atburðrrásinni beint í nektardansklúbbinn Exotica, þar sem Zoe
ræður ríkjum, Zoe er ófrísk eftir diskótekarann, sem er fyrrum
kærasti aðalstjörnu klúbbsins, Christinu, en annað hvert kvöld er
Christina nánast með einkasýningu fyrir endurskoðandann Francis.
Þetta eru aðalpersónurnar í myndinni ásamt barnfóstru sem Francis
fær heim til sín þegar hann fer í klúbbinn. Undarleg ákvörðun, þar
sem barnið hans var myrt fyrir nokkrum árum. Þetta er ekki það eina
undarlega við Exotica og í byrjun er erfitt að átta sig á hvernig
samband er á milli persónanna, sem allar virðast eitthvað skrýtnar.
Þarna hjálpar ekki til skiptingar í myndinni, sem eru örar og hefði
mátt að ósekju dvelja meira við hverja persónu fyrir sig í byrjun til að
fá einhvern grunn. Þetta lagast þó allt þegar líða tekur á myndina og
allt það furðulega fær útskýringar. Þegar allt er komið heim og saman
kemur í ljós að á baki alls sem gerist er mannlegur harmleikur.
Atom Egoyan er sjálfsagt besti leikstjóri Kandaamanna í dag af þeim
sem enn starfa á heimaslóðum. Þær tvær myndir hans sem athygli
vöktu, The Adjuster og Calendar voru á mun lægri nótum en Exotica,
sem stundum virðist ætla að sprengja allt utan af sér með torræðnum
söguþræði og áleitnum atriðum. Það sem gerir hins vegar Exotica að
góðri kvikmynd er gott handrit og flott samspil milli sögu, tónlistar og
kvikmyndunar. Eftir miðbik myndarinnar þegar maður er farinn að
gruna hvernig á hegóan Francis stendur er samt nóg eftir til að hægt
sé að gefa hugmyndafluginu lausan taumin. Og í lokin þegar allt
smellur saman hefur þessi draumkennda kvikmynd skapaó vellíðan af
þeirri tegund sem góðar kvikmyndir gera einar.
Leikstjóri og handritshöfundur: Átom Egoyan.
Kvikmyndun: Paul Saroosy. Tónlist: Michaerl Danna.
Aöallleikarar: Bruce Greenwood, Mia Kirshner,
Don McKellan og Elias Koteas.
- Hilmar Karlsson.
Sagabíó - Bradyfjölskyldan i^i^
Einstök fjölskylda
Hallærislegt getur verið skemmtilegt. Þaó sannar Brady fjölskyldan
(Brady Bunch) í samnefndri kvikmynd. Fjölskylda þessi sker sig frá
öðrum í einu og öllu. Þar sem myndin er hyggð upp á vinsælli
sjónvarpssseríu eru persónurnar vel afmarkaðar og allar með sín
sérkenni. Við fylgjumst með þessari fjölskyldu í gegnum súr og sætt,
fjölskyldu, sem alltaf er hamingjusöm, klæðist í föt frá hippatímanum,
lítur alltaf á jákvæðu hliðarnar á lífinu, öðrum til mikillar armæðu og
er einstaklega samhent. Að vísu koma hrotalamir í samheldnina þegar
miðjustúlkan finnst hún vera útundan vegna þess hversu falleg stóra
systir er.
Þegar myndin hefst eiga þau í nágrannaerjum án þess að vita af því.
Nágranni þeirra er sem sagt búinn að telja alla íbúa götunnar á að
selja hús sín, svo hann geti selt byggingarfyrirtæki lóðirnar, það er að
segja allir eru tilbúnir að selja nema Brady, sem hannaði sitt eigið hús.
þar líður honum og fjölskyldunm vel, og sér hann enga ástæðu til að
flytja.
Það er ekki bara að Brady fjölskyldan sé hallærisleg í útliti, heldur er
allt hallærislegt sem hún gerir, þegar miðað er við þarfir og
skemmtanir í nútímaþjóðfélagi. Og það er einmitt þetta sem gerir
myndina að skemmtilegri afþreyingu þótt stundum sé komið nóg af því
góða og lákúran tekur við af skemmtuninni. Fjölskyldan nær sér samt
jafnharðan á strik aftur og eru mörg atriði bráðfyndin.
Það hefur verió sagt um Shelley Long (Staupasteinn) að á aðeins
tveimur árum tókst henni að kíúóra ferli sínum með leik í
misheppnuðum kvikmyndum. Hún réttir samt aðeins úr kútnum hér
og Gary Cole, sem einnig kemur úr sjónvarpinu á einnig ágæta spretti,
en senuþjófurinn er Christine Taylor í hlutverki elstu systurinnar, sem
að sjálfsögðu er hallærislegust af þeim öllum.
Leikstjóri: Tim Burton.
Handrit: Scott Alexander og Larry Karasewski.
Tónlist: Howard Shore. Kvikmyndun: Stefan Czapsky.
Aðaileikarar: Johnny Depp, Martin Landau, Sarah Jessica Parker,
Patricia Arquette og Bill Murray.
-Hilmar Karlsson.
kvikjjfraTtff
Kerry Fox, Christopher Eccleston og Ewan McGregor leika ungt fólk í leit.að
meðleigjanda.
Stjörnubíó:
í grunnri
gröf
í grunnri gröf (Shallow Grave) er
bresk kvikmynd sem vakið hefur at-
hygli. í myndinni segir frá þremur
vinum, Juliet, David og Alex. Þau
Ieigja saman íbúð en vilja finna
fjórða mann til að leigja með þeim.
Fjölmargir sækja um en flestir eru
eitthvað undarlegir að mati þeirra.
Loks kemur hinn þægilegi Hugo tfl
sögunnar og hann er einróma sam-
þykktur. Það líður þó ekki á löngu
þar tfl þau finna Hugo dauðan inni í
herbergi sínu og tösku fulla af pen-
ingum undir rúmi hans. Nú þurfa
þau að ákveða hvort þau eiga að
gera það sem er skynsamlegt og til-
kynna atburðinn til lögreglunnar
eða þá að halda peningunum og losa
sig við líkið.
Aðalhlutverkin í myndinni leika
Kerry Fox, Christopher Eccleston,
Ewan McGregor og Keith Allen.
Leikstjóri er Danny Boyle sem hefur
lengi starfað hjá BBC og leikstýrði
meðal annars þáttum um Inspector
Morse. Þess má geta að The Shallow
Grave er gerð í Skotlandi og var
frumsýnd í janúar. Ekki fór mikið
fyrir frumsýningunni en fljótt fór
myndin að spyrjast út og dómar
voru góðir. Það endaði með að Col-
umbia keypti dreifingarréttinn og
dreifir henni víða um heim.
Bíóborgin:
Undir sama þaki.
Peter Falk og D.B. Sweeney leika aðalhlutverkin í Undir sama þaki.
Undir sama þaki (Roommates) er
gamansöm mynd en þó með alvar-
legum undirtóni. Aðalpersóna
myndarinnar er Rocky Holeczek
(Peter Falk) sem er 107 ára og elsti
starfandi bakarinn í Pittsburgh.
Karlinn er þó ekkert farinn að slá af
og lætur sig ekki muna um að
stjórna einkalífi sonarsonar síns
sem deilir húsnæði með honum.
Saga þeirra í myndinni spannar
þrjá áratugi og er komið víða við.
Sonarsonurinn eignast eiginkonu og
börn og verður virtur skurðlæknir
en aldrei lítur sá gamli af honum
eitt augnablik og ætlar sér ekkert að
yflrgefa lífið fyrr en sá ungi er kom-
inn í örugga höfn.
Peter Falk, sem flestir þekkja sem
Columbo, hefur ekki mikið leikið í
kvikmyndum á undanfórnum árum
en þykir standa sig vel í hlutverki
þess gamla og hefur eins og myndin
fengið ágætis dóma. Aðrir leikarar í
myndinni eru D.B. Sweeneyt, Juli-
anne Moore, Ellen Burstyn og Jan
Rubes.
Gamla kempan Peter Yates leik-
stýrir myndinni. Hann á að baki
langan og farsælan feril og hefur
tvisvar verið tilnefndur til ósk-
arsverðlauna, fyrir Breaking Away
og The Dresser. Yates er breskur,
fæddur í Surrey og lauk námi frá
RADA. Hann var aðeins nítján ára
þegar hann hóf að leikstýra á sviði
og fyrsta kvikmyndin sem hann
leikstýrði var Summer Holiday með
Cliff Richards. Fyrsta bandaríska
kvikmynd hans var hin þekkta
spennumynd Bullit. Meðal annarra
kvikmynda, sem hann hefur leik-
stýrt, má nefna John and Mary,
Suspect, Murphy’s War, The Deep,
The Hot Rock og Robbery. Hann er
nú að leikstýra á heimaslóðum The
Run of the Country með Albert
Finney.
Muriel (Toni Collette) telur að draumaprinsinn sé að finna í Sidney.
Háskólabíó:
Brúðkaup
Muriel
Brúðkaup Muriel (Muriels Wedd-
ing) er áströlsk kvikmynd sem notið
hefur mikilla vinsælda undanfarin
misseri auk þess sem dómar um
hana hafa verið góðir. Aðalpersóna
myndarinnar er Muriel Heslop, sem
er dálítið á skjön við aðra í hinum
ósköp venjulega heimabæ sínum,
Porpoise Split, en þar býr hún
ásamt fjölskyldu sinni, hlustar á
Abba og bíður þess að draumaprins-
inn hennar birtist og bjargi henni
frá ruddafengnum föður og stríðn-
um vinkonum en fyrst og fremst frá
þessu óþolandi smábæjarlífi.
Muriel sér að ekki er hægt að
bíða til eilífðar eftir einhverjum
sem kannski aldrei lætur sjá sig og
tekur því málin í sínar hendur og
flyst til Sydney þar sem allt er í ne-
onljósum og smáborgarahátturinn
þekkist ekki. Þar ætlar hún að velja
sinn draumaprins.
Sú sem leikur Muriel heitir Toni
Collette og hefur fengið hrós fyrir
leik í leikritum en hún hefur verið
kosinn besti nýliði á sviði, auk þess
sem hún fékk verðlaun áströlsku
kvikmyndaakademíunnar fyrir
aukahlutverk í Spotswood þar sem
hún lék á móti Anthony Hopkins.
Leikstjóri og handritshöfundur er
P.J. Hogan og er þetta fyrsta kvik-
myndin sem hann leikstýrir. Hogan
kemur úr sjónvarpinu þar sem
hann hefur í nokkur ár jöfnum
höndum skrifað og leikstýrt.
EIN MAGNADASTA MYND ÁRSINS