Þjóðviljinn - 19.09.1937, Blaðsíða 3

f) JÖÐVILJINN
Sunnudagurinn 19. sept. 1938
þiÓÐVIUlNN
HAlrara {toiimi6ai*t»illokíí
fsland*.
Klt*tl(rl: Elnar Olgeirsson.
Bitltjirm BergntsiðsistrœtJ 30
*lmi 2270.
fcísrrel*tlJi o* »»iií*tntrssfem»*
Lnagavag 38, simi 2184.
Kemor ðt aila *ag», ncma
mánndaga.
AskrtftargrJald á ruánuál:
Keykjavík og nðgrenni kr. 2,0t
AnnarsstaBar á landina kr. 1,25
f iausasöla 10 aure eintakiö.
Prentimtðja J6n* Helgasonar,
Bargst»fia*tr*etl 27, stmi 4200.
Getur pað ekkiskeð
hér?
Okkur berast. nú fréttir um
samsæri fasista í Frakklandi,
undirbúning þeirra undir borg-
arast.yrjöld, sambönd þeirra við
ítalska hershöfðingja og franak-
ir hershöfðingjar eru fléttaðir
inn í málið.
Við höfum í heilt ár horft á
hinar hryllilegu afleiöingar af
samsæri spánskra hershöfðingja
gegn föðurlandi þeirra og
vitum hvers styrks þeir nutu,
frá Italíuj og Þýskalandi til að
undirbúa landráð sín.
Við vitum um tikaunir þýsku
fasistastjórnarinnar til að koma
af stað eyðileggingu og uppþot-
um í Sovétríkjunujn með aðstoð
trotskista og samhöndumi þeirra
við rússneska hershöföingja í
þessu skyni.
Og við heyrum nú daglega um
ógnirnar, sem kjnverska þjóðin
verður að þola. af höndum jap- j
önsku fasistanna, sem. ráðast. á
hana án stríðsyfirlýsinga, þvert
ofan í allan alþjóðarétt.
Öfriðarseggir veraldarinnar
fasistaríkin Þýskaland, Italía
og Japan eru, að reyna að koma
heiminum í bál. Þa.u undirbúa
uppreisn í hverjui ríkinu á fæt
ur öðru,. Eyðileggingar, njósnir,
launmorð, landráð eru aðferðir
þeirra til að undirbúa að útrýma
frelsi og' sjálfstæði þjóðanna og
gera þær undirorpnar harð-
stjórn Berlínar, Rómar og Tokio.
Múgmorð á varnarlausn þjóð
Abessiníu — btóðuig borgara-
styrjöld á, Spáni, sem kostað
heifir yfir h miljón manna lí.fið,
— mannskæð styrjöld í Kína,
— það er ferill þessara brennu-
varga nútímans. Það logar nú á
öllum endum veraldar út frá
þeim kyndli fasismans, sem
kveikti í ríkisþinghúsinu þýska
28. fehr. 1933.
Er nokku.rt öryggi fyrir því
aó þessi eldu,r fasismans breið-
ist ekki einnig hingað til Is-
lands? Er yfirlýst hlutleysi eða
friðarvilji íslensku þjóðarinnar
nokkur trygging gegn ofbeldi
fasismans? Hjálpaéi vopnleysið
Abessiniu, friðarviljinn Spáni
og sífeld undanlátssemi stjórn-
arinnar Kína? Eru, þessi lönd
ekki öll u.ndirorpin, eyðileggingu
fasismans, þótt engu þeirra, hafi
enn verið ,s.agt stríð á hendur?
Við þekkjum hvernig fasism-
inn undirbýr sig hér á Islandi.
Ræður Hitlers og Göbbels eru
prentaðar á í.slensku í Berlín og
dreift út hér. Vopnaðar nasistar
sveitir eru, æfðar hér. Þýskir
nasistar sendir hingað. Forustu-
Það eru blöö alþýdunnap, sem
e r u henni hæfustu vopnin
til sóknap og vapuap.
Það starf sem btöd Kommúiiistaflokksms
hafa leyst af liencli verðui* ekki metið til fjár
Islenska alþýðan hefir háö
áratuga baráttu fyrir viður-
kenningu þess, að henni bæri
fullkominn réttur til að vinna í
sameiningu að sköpun framtíð-
ar sinnar.. Skref fyrir skref
hefir hún rutt, brautina, þar
sem áóur var torsótt Ujrð rang-
snúinna félagshugmynda, lögð
snörum yfirráðastéttarinnar til
tálmunar frjálsri hugsun, lýst
hrævarljósum hygginna, mann-
félagsóvina til vegarvillu þeim,
sem veikasta áttu trúna á mál-
stað sléttarinna.r og minsta
höfðu, staðfestuna. til þrotlausr-
ar oft; vonlítillar barátitui.
Þótt langt sé enn að þvi
marki, sem í.slensk alþýða með
verklýðshreyfinguna í fylking-
arbrjósti, hefir sett sér, þótt
hún rétt eygi lönd sósíalismans
í fjarska yfir síaukna erfiðleika,
harðvítugri og lævísari hindran-
ir auðstéttarinnar, þá getur
alþýóan samt horft. vonglöo
fram á leið; í unnujn sigrum
heinnar býr uppspretta nærandi
þrótts til djarfrar sóknar. Þeg-
ar íslensk alþýða ber hönd fyr-
ir auga og lítur um öxl, sér hún
yfir víðlendur baráttu sinnar,
þar sem óvinurinn varð að hopa
fet fyrir fet og viðu,rkenna rétt
hennar til vaxandi ítaka um
land sitt og líf.
Hverju á alþýðan að þakka
það, sem unnist hefir?
Hvað tryggir henni sigra
framtíðarinnar ?
Hún á umfram, alt tvennu a,ð
þakka sigra. baráttu sinnar:
Einlægni þeirra og trúmensku,
sem vörðinn stóðu um hagsmuni
hennar, og vopnunujn, sem beitt
var af hæfni .hugsjónamannsins
í eldi baráttunnar. Það er sveit
þeirra mörgu aJþýðumanna og
kvenna sem átt Jiafa, óbilandi
trú á framsókn stéttar sinnar
og vökulan þrótt til athafna,, þar
sem kraftar þeirra komu að
bestu liói, sem hefir u,nn.ið þau
virki, sem íslensk alþýða situr í.
Og það eru blöð alþýðunnar,
sem hafa verið henni hæfustu
vopnin til varnar og sóknar.
En, þessi sveiit þarf að stækka
og vopnin þurfa að svara kröf-
um harðnandi baráttu.
Vaxandi skilningur þess, að
alþýðan sjálf verði aó kosta
stríðið, sem hún heyir fyrir
frelsi sínu, er eina, trygging c-
stöðvandi framsóknar á sigur-
brautinni.
Alþýðan er neydd til þess
að borga lygar auðvalds-
hlaðanna
Aðferðir afturhaldsins vió út-
gáfu blaða sin,na og annan
blekkingaráróðuj', eru nú orðn-
ar lýðum ljó,sar. Kaupmanna-
vaJd og fjármálabraskarar
kasta tugum og hundruðum
þúsunda í »Sjálfstæðisiflokkinn«
og blöð hans., Það fé er lagt á
banka. lýðskrums og blekkinga
og gefu,r »eigendum,« sínum
margfaldan arð í myn,t; aukinna
valda og bættri fjárplógsað-
stöðu. Og ef einhver skylai
halda að slík fjárframlög skertu
höfuöstól au,ómannanna að
nokkru, þá er þa,ð misskilning-
ur. Hver eyrir, sem lagður er í
sjóð lýðskrumsins, þa,n.n eina,
er sækist eftir viðskiftum al-
múgans, er tekinn frá honum
sjálfum, jafnóóujn. Hann er
lagður á lífsvióurværi fólksins,
skatta þess og skylduir t,il bæj-
arfélaganna, sem íhaldið fer
með völdin í, jafnvel kúgaður út
úr starfsfólki ýmsra, fyrirtækja,
með »kureislegri« hótun um at-
vinnumissi. Þannig verður al-
þýða,n, sjálf að greiða, kostnað-
inn af því, sem að henni er logið.
Hversu miklu er alþýð-
unni þá ekki skylt að
fórna sannleika síns
eigin málstaðar
Meðan alþýðan í landinu er
þannig knúin til að kosta bar-
áttuna, sem auóvaldið heyir
gegn hagsmunum hennar og
samtakafrelsi, — meðan svörn-
menn úr íslenska »SjáJfstæðis-
f]okknum,« (!) í heimsóknum í
Þýskalandi. Þýsk herskip send
í heimsóknir hingað. Samið um
stórlán við ÞýskaJand og Morg-
unblaðið í því, sambandi látjð
lióta ríkisstjórninni öllu, iilu, ef
árásir verklýðsblaðanna á nas-
istastjórnina séu ekki bældar
niður. UppvaðsJa nasistastrák-
anna, árásir þeirra. á næturþeli
færast í auka.na. Bardagaað-
ferðir vissra foringja íha.ldsins
færast í, fasist;is,kt horf.
Það gerist það sama liér með-
al íhaldsforkólfanna bak við
tjöldin, sem gerst hefir í öllum
If/ðrœðislöndum, þar sem fas-
isminn hefir verið að grafa und-
an lýðrœðinu. Og enn ríkir altof
mikið andvaraleysi meðal for-
ingja vinstri flokkanna, þó
fólkið hafi áþreifanlega, sýn,t það
í síðustu kosningum, að það vill
vera á verði.,
Þannig má það ekki g.a,nga
lengu.r. Fordæmin frá Abessin-
íu, Spáni og Kína — og nú síð-
ast frá. Frakklandi ættu að sýna
okliur að það dugir ekki að
vagga sér í værum draumi um
það, að slíkt, sem þa,r gerist, geti
ekki gerst hér.
E, O.
u,stu féndur hennar tala við
hana í blöðum sínum,, bjóða
henni gull og gersemar, ef hún
vilji lúta valdi þeirra — berjast
djörfustu málsvarar fólksins við
fátækt, og fjárskort til að koma
út blöðum, sem flult geti þess
eigin málstað, svift hjúp svik-
anna af andlitum þeirra, sem
»fagu,rt mæla og flátt hyggja,«
og samfylkt öllum þeim kröft-
um, sem leggja. vilja lið sitt;
starfinu, sem brautargengi og
menning alþýðunnar byggist á.
Slíkt ástand er hrópandi eggj-
un til aJþýðunnar um, að sýna
það í fórnfúsu starfi hvílíka á-
byrgðartilfinningu, hún, ber
gagnvart samtökum sínum og
málefnum.
Hvern eyrir, semal þýðan
leggur því blaði, sem
flytur málstað hennar
hreint og hiklaust fær
hún margfaldlega end-
urgoldinn
Það starf, sem blöð islenslia
Kommúnistaflokksins hafa Jeyst
af liendi verður aldrei metið til
fjár. Það væri jafn fjarstiætl
og að virða frelsi alþýðujinar til
peninga. En hið s.ívaxandi fylgi
flokksins ber þess ótvíræðan
vott að fólki er óðum a,ð skiljast
Jivílíkan sjóð |)ví hefir verið fal-
ið a,ð varðveita og ávaxta þar
sem. Kommúnistaílokkurinn og'
blað hans Þjóðviljinn er. Og það
er ekki lengur þokukend spá
fyrir alþýðunni, að jafriframt
því, sem starf Kommúnista-
flokksins hefir aukið víösýni
hennar og mentun, áræðni og
þor, hefir hann beinlinis með
forustu sinni, með einbeitni i
andsviörujn blaða sinna gegn öllu
því sem rotið er og sprungið,
hrifsað úr liöndum auðstéttar-
innar rangfenginn okurgróða,
hrundið geigvænlegum hungur-
árásum og staðið við hlió verka
Jýðsins þegar hann, barðist
betjulegri, opinni baráttu, eða
svalt, hálfu huingri í langvinnum
verkföllum, yfirgefinn, og jafn-
vel í andstöðu: við þá, sem átt
höfðu traust hans, en brugðust
þegar baráttan .harðnaði.
Hvort mundi 9. nóvember
vera dagur sigursins í huga ís-
lenska verkalýðsins,, ef komm
únistarnir hefðu ekki skipaö
fremstu raðirnar?
Hvernig hefði öllum þeim
verkföllu,m lyktað, sem Komm,-
únistaflokkurinn hefir skipað
fólkinu ujn til samúðarbaráttu
og sityrktar?
Ilverju svarið þið, verkafólk
— á Blönduósi, í Vestmannaeyj-
u,m, Reykjavik og Akureyri. —
Hverju svarar íslenska alþýð’an
slíkri spurningu?
Hver nyti ágóðans af bíl-
stjóraverkfallinu?
Eða hvar heldur alþýðan í
Reykjavík og nágrenni að gróð-
inn af starfi Pöntujiarfélags
verkamanna væri niðurkominn,
ef þeir menn, sem Kommúnista-
flokkinn skipa,, hefðu setiö og
liorft, í gaupnir sér, eða blaó
hans liefði þagaö þegar árásirn-
ar þrumdu yfir úr öllum áttum?
Nei, Kommúnistaflokkurinn
er fjöregg íslenskrar alþýðu og
dagblað hans er vigurinn, sem á
að verja það.
Allir þeir, sem u,nna Komm-
únistaflokknum, starfi hans og
stefnu, allir þeir, sem skilja að
frelsi alþýðunnar verðua- ekki
virt til peninga, en baráttan
fyrir því kostar fé — verða að
leggja hönd á plóginn.
Sú fórn, sem alþýðan nú þarf
að færa Þjóðviljanum verður
krafin margföld, sem ránskatt-
u,r á lífskjör hennar, bregðist
hún kallinu.
Það á að vera metnaður allra
þeirra, sem trúa á sigu.r sósíal-
ismans að vinna að framgang'i
lians með því að gera Þjóðvilj-
ann að bitrasta, öruggasta
vopni baráttunnar.
Markmiðið er:
Þjóðviljinn á öruggan fjár-
hagslegan grundvöll.
Þjóðviljinn inn á hvert-
alþýðuheimili
Um leið og' því marki er náó,
hefir alþýðan, með Þjóðviljann
að vopni, brotið þá níðstöng í
spón, sem íhaldið lie.fir reist
henni með því að neyða hana tii
að greiða, viðhaldskostnaðinn af
kúgunartækjum þess.
Hver eyrir, sem alþýðan legg-
ur til Þjóðviljans er mótaður
hlekkur í frelsisbaráttu hennar!
St.
M Kíft
FRAMH. AF 1. SIÐU.
að japönsku íallbyssurnar
skjóta tíu, sinn.um fleiri sprengi-
kúlum á sama tíma og þær kín-
versku. Japanska hers.tjcrnin
gaf út: yfirlýsingu í da.g, sern
talin er að muni hafa mikil. á-
hrif meðal erlendra ríkja. Hún
lýsir því yfir, að hún viðurkenni
ekki sölu á neinu, kínversku
skipi, sem fram, liefir farið síð-
an ófriður hófst og muni ákvæði
hafnhannsins við Kína verða
látin gilda gegn öllujn slíkum
skipum hverra eign, sem þau
eru talin.
Kona Chiang Kai Shek kom
til Shanghai frá Nanking í, dag
og hefir í hyggju að dveljast
þar nokkra hríð.
Borgið
í*jóðvitjanii.