Þjóðviljinn - 19.09.1937, Blaðsíða 4

Gömlðkföio
„Aðeins eina
nótt“»
Listavel leikin amerísk
talmynd gerð eftir leikrit-
inu
»ONLY YESTERDAY«
Aðallilwtverk leika, liin
fagra leikkona
MARGARET SULLIVAN
er hlaut heimsfrægð fyrir
leik sinn í þessari mynd,
JOHN BOLES
og' drengurinn
JIMMY BUTTLER
'Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Lækkað verð kl. 5.
Á barnasýningu kl,. 3 verð-
ur sýnd hin bráðskemtilega
mynd
Ærsladrósin
9 leikin af Jane Withers.
Næturlæknir
í nótt er Ölafur Helgason,
Bárugötu 22, sími 2128, aðra
nótt ólafuir Þorsteinsson, D-götu
4, sími 2255, helgidagslæknir
Páll Sigurðsson, Hávallagötu 15,
sími 4959.
Næturvörður
er í Reykjavíkur apóteki og
Lyfjabúðir.ni Iðunn.
Útvarpið í dag
9,45 Morguntónleikar: a) Sym-
fónía n.r. 8, h-moll, eftir Schu.-
bert; b) Píanókonsert í a.-moll
eftir Schumann (plötur).
10.40 Veðurfregnir.
11,00 Messa í Dómkirkjunni.
12.30 Iládegisútvarp.
15.30 Miðdegistónleikar frá Hc-
tel Island.
17.40 Útvarp til útlanda (24,52
m).
19,10 Veðurfregnir.
19.20 Hljómplöt.ur: Danslög eft-
ir Chopin.
19.55 Auglýsingar.
20,00 Fréttir.
20.30 Leikrit: »Keyrt út af
þjóðveginum«, eftir Ragnar
Jóhannesson (Friðfinnur Guð-
jónsson, Anna. Guðmundsdótt-
ir, Vilhelm Norðfjörð).
20.55 Hljómplötur: Norður-
landasönglög.
21.20 Lúðrasveit. Reykjavíkur
leikur.
21,45 Danslög (til kl. 24).
Útvarpið á morgun
10,00 Veðurfregnir.
12,00 Hádegisútvarp.
15,00 Veðurfregnir.
19,10 Veóurfregnir.
19.20 Hljómptötur: Lúðrasveitir.
19.55 Auglýsingar.
20,00 Fréttir.
20.30 Um daginn og veginn.
20.55 Utvarpshljómsveitin leik-
ur alþýðulög.,
21.30 Hljómplötur: Stravinsky:
»Saga herm,annsins« (til kl.
22).
Skipafréttir
Gullfoss er í Kaupmannahöfn,
Goðafoss er í Reykjavík, Brúar-
foss fór vestur og norður í gær-
kveldi. Defctifossi er á leið til
landsins frá Hull, Lagarfoss fór
frá Kaupmannahöfn í, gær. Sel-
foss fór frá London í gær.
Frá höfninni
»Ka.tla,« fór í gær áleiðis til
Djúpuvíkur og lestar þar síld-
armjöl. Gyllir er nýfarinn á
karfaveiðar og Reykjaborg er í
þann veginn að búast á ísfisk-
veiðar.
Til fyrirmyndar
Á skemtifundi þeim er Inn-
bæjarsellan efndi til í, fyrra-
kvöld til. ágóða fyrir Þjóðviljann
söfnuðust 103,00 krónur. Dæmi
þetta ætti að verða öllum félög-
um til fyrirmyndar.
Prestsvígsla
fer fram í. dómkirkjuinni í
dag kl. 11 f. h, Vígir Jón Helga-
son biskup þar Gísla Brynjólfs-
son cand theoh til prests að
Kirk j ubæ j arklausturs presta-
kalli.
Hlutavelta
knattspyrnufélagsins Fram
hefst í dag kl. 5 í K. R.-húsinu.
Á hlutaveltunni er fjöldi eigu-
legra muna, svo sem 500,00 kr.
fer á mánudagskvöld um Vest-
mannaeyjar til Hull, Hamborgar
og KAUPMANNAHAFNAR og
kemur beint þaðan heim aftur.
í peningum, matarforði til vetr-
arins í einu númeri og fjölda-
margt fleira.
Ferðafélagið
ráðgerir að fara til Þingvalla
í dag ef veður verður gott. Mun
það verða síðasta skemtiförin,
SjS Ný/a Pi'io 82
9
Glæpur og
refsing
Stórfengleg amerísk kvik-
mynd frá Columbiafilm,
samkvæmt, samnefndri
sögu,, eftir rússneska stór-
skáldið Fedor Dostojefski.
Aðalhlutverkin leika:
Peter Lorre,
Marian Marsh,
Edward Amold o. fl.
Börn fá ekki aðgang.
Aðeins eina nótt
o. s. frr.
Sýnd í kvöld kl. 9 og á
alþýðusýningu kl. 7.
Barnasýning kl. 5:
Uppnámid
í óperunni.
sem félagið efn,ir til á sumrinu,
svo að sem flestir ættu að slást
í förina.
Reyk]avíkurdeild KFI
AÐALFUNDUR
verður haldinn á morgun, mánudag 20. sept. kl. 81- í Iðnó uppi.
Dagskrá:
1. SAMEININGIN
2. ÞJÖÐVILJINN.
Deildarstjórnin.
Skýpteini IJtgáíufélags Þjoðyiljan§
eru komin.
Skrrteinin eru mjög rönduð að trágangi, prjdd myndum úr athafnalífi og frelsisbaráttu alþrðunnar.
Þeir sem liata keypt árísanir á skýrteinin og aðrir, sem rilja eignast þau, ritji þeirra á afgreiðslu Þjóðriijans,
Laugareg 38. og skrifstofn K. F. I., Laugareg 10.
A. K. Green:
Vemdargripup Moope-ættapinnap.
Leynilögreglusaga.
að hafa stutt einu sinni á hnaipp-
inn. Það er orðin, ástríða hjá
mér, eftir 30 ára harðvítuga en
árángurslausa mótspyrnu, er ég
oft að næturlagi, eins og knú-
inn upp úr rúmi mínu til þess.
að endurtaka það, sem ég einu
sinni hefi gert. Ég get ekki leng-
ur staðist það.
Að taka hið dulda áhald í
burfcu,, aó þurka út allar minjar
um glæp minn, yrði til þess að
ég færi að hrópa hann upp á
stræfcum, og gatnamótum. Þegar
sú ,stu,nd kemur — og' hún kem-
ur — að ég get ekki lengur kom-
ist á fætur og þrýst á hinn ör-
lagarí.ka hrapp, mun ég samt
sem áður lifa það alfc saman í
draumum mínum, hrópa hátt í
svefninum og óska þess að ég
væri dauóur. — Viljið þið taka
ykkar hlut. af örlagabyrði
minni? Reynið þá að losa yðu,r
við hættuna, sem ógnar yður —
með mannsmorði«.
ENNÞÁ N'ÝTT SPOR.
Það koma augnablik í lífi
manna, sem eru óafmáanlega
skráð í minni þeirra. Slík stund
var það, sem. ég lifði, er ég hafoi
nýlokið lestri þessara lina. Lína,
sem áfctui að vera aóvörun en
sem sýnilega í fleira en eitt
skifti höfðu. leitt til svipaðra
glæpa. Ég fékk ákafa iöngun til
þess að reyna útbúnaðinn, fara
eftir hinum nákvæmlega gefnu
reglum og sjá árangurinn.
En réttlætistilfinning min neit
aði því. Það var nefnilega skylda
mín, að skýra foringja mínum
frá þessari þýðingarmiklu upp-
götvun, og hlíta, ráðum hans,
á.ður en ég gerói nokkra tilraun
sjálfur. Auk þess voru, ýms
vandkvæði á því að framkvæma
þessa tilraun á eigin spýtur og
án þess að hafa, ann,a,ð ljós en
vasaljósið mitt. Ég þurfti bæði
betra ljós og aðstoðarmann. —
Ég hengdi þessvegna myndina á
sinn s,tað og fór út. úr húsinu.
Þegar ég kom út á götuna var
sólin að renna upp. Ég hafði
verið þrjá klukkutíma að ráða
það sem stóð skrifað á myndina.
Ég kom, snemma á lögreglu,-
stöðina þenna morgun, en þó ei
nógu snemma til þess að hitta
lögregluforingjann einan. Nokkr
ir menn böfðu þegar hópast í
kringum hann í hinni litlu, skvif
stofu, hans, og þegar ég á meðal
þeirra, kom a,uga á Durbin og
annan lögreglumann, vissi ég
strax hvað klu,kkan sló.
Mér var leyft aó vera. við-
staddur, ef til vill af því að það
mátti les,a. það út úr svip mín-
um, að ég var með nýjungar,
máske af því að foringi minn
var mér hlyntari en mig grun-
aói. Durbin, sem hafði verið að
tala, þagnaði, þega,r hann kom
auga á mig, og sló óþoíinmóður
fingrunum í borðið, en hin vin-
gjarnlega kveðja foringja okkar
var áminning til mí;ns góða vin-
ar um að láta sér nærveru mína
lynda,, hvort, sem honum líkaui
það betur eða ver.
Skamt, frá þeim stóð' fjórði
maðurinn, það var hann, sem at-
.hygli mín hafði beinst að, þeg-
a,r ég kom inn. Sá sem vanur
var að dæma fólk eftir ytra út>
liti, gat hæglega séð, að hann
var af þeim flokki smærri em-
bættismanna, sem hafa hlut-
fallslega lægri laun en þarfir
fjölskyldu þeirra krefjast. öll
framkoma hans, var traustvekj-
andi og hafði það að svo miklu
leyti þýðingu, sem saga, sú er
hann var að segja var svo atr
hyglisverð, að ég gleymdi næst-
um því í. hvaða erindum ég var
sjálfur kominn.
Fyrstu vitneskju, um hina
merkilegu frásögn hans fékk ég,
er ég heyrði foringjann spyrja á
þessa leió:
— Þér eruð þá vissir um að
þetta. er sarni maðurinn og þér
sáuó umrædda nótt?
— Alveg yiss. Ég þori að
leggja eið út á það.
— Og þér rnynduð þekkja
hann aftur?
— Meðal þúsunda. Andlits-
drættir hans höfðu svo mikil á-
hrif á. mig, og ég hafði góðan
tíma, til að athúga þá, þær tíu
mínútur sem við stóðum fast
saman.
— Já, þér sögðuð það áðan.
Viljið þér gera. svo vel að endur-
taka frásögn yðar. Ég vildi
gjarnan, að þessi herra, sem er
nýkominn, heyrói söguna af yð-
ar eigin. munni.
Ökunni maðurinn leifc spyrj-
andi á mig, og hóf síðan sögu
sína.:
— Eg var á leióinni heim, til
Georgetown, sama kvöldið og
morðið var framið. Kona mín
var veik og ég hafði verið í borg-
inni til þess að ná í lækni, og
hefói átt að fara beint heim, en
mér var forvitni á að vita hvað
mikill vöxtur væri í ánni. Eins
og þér ef til vill munið flæddi
hún yfir bakka sína þá nótt.
Meðan ég var á leið yfir brúna,
raksfc ég á manninn, sem þér
voruð að spyrja um. Hann stóð
aleinn og studdi sig fram á brú-
ar.handriðið, þannig:
Ökunni maðurinn tók stól,
krosslagói handleggina yfir stól-
bakinu og beygði böfuðið niður
að þeim.
— Eg þekti hann ekki, en það,
hvernig hann stóó og einblíndi
ofan í ána bar ljóst. vitni um
það, a.ð hann var ekki forvitinn
áhorfandi, eins og ég, heldur
maður, sem hafði í huga að taka
eitthvað óyndisúrræði til bragós.
Það var fríður maður, vel klædd
ur, en sýnilega í einhverju ör-