Þjóðviljinn - 12.10.1937, Blaðsíða 3

ÞJOÐVILJINN
Þriðjudagurinn 11. okt. 1937
þlðOVIUINN
(KftlKavB KeminíBl«t»l!aifr
IiIxbéb.
KItit]6ri: Eliosr Olgeirssor..
Kitlti*rn: 30
slmi 2370.
AfrrefAtila o* «Bt5iýgJ.nir«skm»i
L»iaK*waií S8, tími 21M.
Kemar tit alltn tðuga, uetna
mSnaázga.
AikríítBrfrjaíd á tuánnCi:
Raykjtvlk og nflgTcnni ki. 2.0t
Annarsitaðar 6 lanciinti kr. 1,25
I lansmiSln 10 otra eintakiB.
Prantimifija Jöffis Meigasonar,
BergutaSaBtrseti 2?- slmi
Til Alpýðublaðsins
út af »lögum og pingræði«.
Eftir Brynjólf Bjarnason.
Eru 100,000 líf
ekki nóg?
Það eru eftirtektarverðar, en
íurðulegar tilraunir, sem, Al-
þýðublaðið gerir bessa dagpia,
til að koma bví inn hjá fólki, að
kommúnistar séu, andstæðingar
laga og bingræðis. Samtímis
varast: blaðið að minnast á hver
hætta stafar af fasismanum
fyrir lög og bingræði, jafnvel bó
fasisminn geti oft notað bessi
form sem snörn. Það er engu
líkara en klíkunni við Albýðu-
blaðiö séu fasistarnir kærari en
kommúnistar.
Við skrdum nú nefna eitt
dæmi, sem sýnir afstöðu komm-
únistanna til laga og bingræðis í
hinu skýrasta Ijósi:
1934 um hauisitið notaði íhalds-
m.eirihlut,inn í spánska þinginu
»Iögin og bingræðið« til að kæfa
spánska lýðræðið og koma fas-
ismanum á. Spánski verkalýður-
inn gerði allsherjarverkfall á
móti og í Astúríu varð hörð
borgarastyrjöld. Kommúnist-
arnir stóðu, ‘fremstir í flokki
bessara uppreisnarmanna, sem
vernduðu, lýðræðið og mannrétt-
indin gegn. fasisma, er skýldi
sér bak við lögin. Verkalýðurinn
beið ósigur, en sakir hetjulegrar
baráttu hans náði fasisminn
ekki a.ð fe,sta rætur. I febrúar
1936 varð fasisminn að víkja
fyrir kosningasigri Albýðufylk-
ingarinnar. Nú vöruðu komm-
únistarnir strax við bví, að í
skjóli bingræðisins undirbyggju
fasistapir uppreisn í samráði
við herforingjana og erlend
stórveldi. Ráðunum var ekki
skeytt. Uppreisn fasistanna.
hófst í júlí, 1936. 1 meir en á.r
hefir nú spánska albýóan variö
lýðræði sitt og frelsi, varið þar-
með líka sín lög og sitt þingræði.
Og hefir staðió á kommúnistun-
um aö gera það? Meðlimir
spanska Kommúnistaflokksins
vorui fyrir 2—3 mánuðum rúm
200.000. Yfir 100.000 af þeim
var ú vígstöðvunum.
Og meðan þessar hetjur hætta
lífi sínu í bará.ttunni fyrir frels-
inu og fórna fyrir það því dýr-
mætasta, sem. þeir eiga, — með-
an konur og börn spönsku al-
þýðunnar láta lífið í þúsunda-
tali fyrir sprengjum fasistanna,
— þá eru til úrþvætti hér
heima, sem eru aó harma það,
að nokkrir skemdarvargar og
skaðræðisgripir í þjónustu, fas-
ismans séu, skotnir í tíma á
Spáni og Sovétríkjunum, til að
firra alþýðuna frekara tjóni af
þeirra völdum.
Meðan 100,000 meðlimir
I grein minni í Þjóðviljanum
sýndi ég fra,m. á að fasistar hefðu
tekið völdin í hverju, iandinu á
fætur öðru, á »grundvelli laga og
þingræðis«. Ennfremur að verka
lýðu,rin,n hafi aldrei náð völdun-
um á »gru,ndvelli laga og þing-
ræðis«. Sömuleiðis að í mörgum
löndum geta verið og eru meira
eða minna fasistískar ofbeldis-
stjórnir, sem stjórna undir form-
um »Iaga og þingræðis«.
Alþýðuiblaðið skrifar þriggja
dájka grein út af þessu, og treyst-
ir sér samt ekki til að hrekja
neitt, yfirleitt; ekki nokkurn
skapaðan hlu.t, af því, sem, í grein
minni stendur. — Það nægir því
að gera eftirfarandi athuga-
semdir:
1. Ég hefi ekki orðið yar við
að neinn meðlimur Kommúnista-
flokksins hafi álitið að sp’urning-
in um. »lögini og þingræðið« væri
hégömamál. Aft,u,r á móti veit
ég um marga góða Alþýðuflokks-
menn, sem eru þessarar skoðun-
ar. Til þessara ágætu félaga
beindi ég fyrst og fremst m.áli
mínu.
2. Greinarhöfundur lætur líta
s-vo út, sem við kommúnistar sé-
um formælendu.r ofbeldisins og
viljum endilega, kom.a af staó
blóðugri byltingu. Eg vil benda
honum á. að það eru,m: ekki vdð,
heldur aðrir, sem beitt hafa of-
beldi í þessu Landi. — Greinar-
höfupdi hlýt.ur að vera kunnugt
u,m það ofbeldi, sem yfirráða-
stéttin hefir þegar beitt, á Is-
landi. — Honum hlýtur að vera
kunnugt, um öll þau verkföll, þar
sem. lögreglan óg hvítliðar hafa
beitt. verkalýóinn ofbeldi. Hann
veit líka, að menn hafa verió
dæmdir til fangelsisvistar fyrir
starf sitt, í þágu verkalýðshreyf-
ingarinnar. Einnig veit ha,nn að
heil verkalýðsfélög hafa verið
leyst upp með ofbeldi, eins og
í Keflavjk, og að forustumönn-
um, verkalýðshreyfingarinnar
eins og Isleifi Högnasyni hefir
verið sýnt banatilræði — án
þess að hinir seku .hlytu nokkra
refsingu.
Við kommúnistar óskum ekki
eftir að skorið verði úr þjóðmál-
unu,m m.eð ofbeldi. — Og það er
svo fjarri því. að við óskum eftir
blóðugri blytingu — að við kys-
u,m helst. að umbreytingin frá
kapítalisma t.il sósíalisma gengi
fyrir sig, án þess að nokkur
fengi svo mikið sem glóðarauga.
En við vitum. að engar blóðfórn-
ir verða sparaðar með því aó
loka augunum fyrir staðreynd-
u,m og leggja sig undir hnífinn.
spánska Kommúnistaflokksins
verja lýðræði, lög og þingræði
spönsku þjóðarinnar gegn fas-
ismanum og leggja til þess lífið
í sölurnar, þá eru til menn, sem
telja, sig vinstra megin og hrópa:
meó kommúnistum. getum við
ekki unnið — en samtímis þegja
þeir áberandi um. fasismann.
Hverjum þjóna slíkir?
með frómar kreddukenjiingar á
vörunum ein,s og sósíaJdemokrat-
ar í Þýskalandi og Italíu gerðu.
3. Greinarhöfundur Alþýðu-
blaðsins spyr hvað kommúnistar
ætli að gera, ef mynduð verði
sambræðslustj. Ihalds og Fram-
sóknar. Hvort við ætlum þá að
brjóta lögin og þingræðið og
gera uppreisn og byltingu!! Það
er leiöinlegt. að þurfa, að standa
í deilum við menn, innan verka-
lýðshreyfingarinnar, sem telja
það hlutverk sitt að draga upp
skrípamynd af frelsisbaráttn
verkalýðsins, og liafa þá ekki
upp á annað betra að bjóða, en
gatslitna og kjánalega útúrsnún-
inga Morguúblaðsins. Því þessi
góði maður hlýtur að vita að
enginn marxisti, enginn komm-
únisti .hugsar til byltingar fyr en
meirihluti hinnar vinnandi þjóð-
ar er orðin fylgjandi sósíalism-
anum, er reiðubúin til að færa
fóirnir til að koma honum í fram-
kvæmd og ástandið í landxnu er
þannig að þessi meirihluii hefir
skilyrði til að sigra. — Ekkert.
af þessu kemur neinni stjórnar-
myndun við, allra síst, á þessu
þingi.
Hinu skal ég svara hvað við
kommúnistar leggjum til að gert
verði, ef Framsókn og Ihaldið
mynda samsteypustjórn, og sam-
þykkja t..d. vinnulöggjöf er heft-
ir frelsi verklýðsfélaganna. Við
munum, leggja til að verkalýðs-
hreyfingin beiti samtökum sín-
um gegn þessuxn, lögum, og þaó
jafnvel með allsherjarverkfalli,
ef unt er og hagkvæmt þykir.
— Við munum leggja til að far-
ið verði að dæm,i norsku verka-
lýðssamtakanna, sem brutu
»tugthúslögin« á bak aftur upd-
ir kjörorðinu »t.værs i gennem
Loven«. (Á íslensku, nánast:
»Brjótum lögin«. »Virðum lögin
að vettugi«).
En hinir, sem vilja taka upp
á, stefnuskrá verkalýðssamtak-
anna skujdbindingu um það, að
alt skuli unniö á »gru.ndvelli
laga. og þingræðis«, þeir hljóta
líka að hafa þá afstöðu til vinnu-
löggjafar, að hana, beri að virða
cg henni beri að hlýða svo lengi
sem hún er »lög og þingræðk.
4. Loks spyr greinarhöfund-
ur, hvort, kommúnistar mur.i
viðurkenna rétt Ihaldsins til upp
reisnar, ef svo skyldi fara að
Alþýðuflokkurinn og Kommún-
istaflokkurinn fengju meirihluta
á Alþingi og mynduðu stjórn, án
þess að hafa, hreinan meirihluita
atkvæða í landin,uh — Því er til
að svara, að stjórn Alþýðuil. og
Framsóknarflokksins, sem nú
situr, er í minnihluta í landinu
og ekki boðum við neina upp-
reisn gegni henni. — Er þá nokk-
uð meiri ástæða til að vióuir-
kenna rétt Ihaldsins til upp-
reisnar gegn stjórn Alþýðu-
flokksins og Kommúnistaflokks-
ins, sem mynduð væri undir
svipuðum kringumstæðum? Eða
heldur greinarhöfu.ndur því
fram aó ofbeldisklíka Ihaldsins
geti nokkurntíma orðið fulltrúi
fyrir meirihlu.ta þjóðarinnar, og
það meira að segja samtímis því
sem Alþýðuflokkurinn og komm-
únistar hefðu meirihluita á
þingi?
Ég held að lesendwnir hljóti
að vera, mér sammála um, að það
sé óþarfi að standa í því að svara
svona bulli frekar.
Mörg sólarmerki benda nú til
þess að íslenskur verkalýðui' beri
bráðlega gæfu til að sameinast
í einn flokk. Og við treystum því
að þar með renni u.pp sú stund,
að verkalýðuirinn eignist, eitt
stórt, sameiginlegt málgagn, þar
sem skrifað verður af viti og
þekkingu u,m málin, málgagn,
sem elur lesendurna upp í anda
sósíalismans og vísindum marx-
ismans, —- í sað þess að nú er
mönnum: leyft að skrifa í stærsta
»málgagn alþýðu.nnar« í þeim til-
gangi einurn að rugla og blekkja.
Við sem. sósíalismanum unn-
um, hvort heldur við erum í Al-
þýðu.flokknuim eða Kommúnista-
flokknum m,un,um allir leggjast.
á eitt., til þess að sú stund megi
renna upp, sem* 1 2 allra fyrst.
Brynjólfur Bjarnason.
illiiii.
FRAMH. AF 1. SIÐU.
Snæhjömsson og Jóhann Jósefs-
son.
Af C-lista: Bry.njólftir Bjarna-
son.
Páll Zóphoníasson, Bjarni
Snæbjörnsson og Jóhann Jósefs-
son áttu, ekki sæti í Efri deild á
síðasta þingi.
Hófust nú fundir í deildum,
og kosning embættismanna.
EFRI DEILD:
Forseti Efri deildar var end-
urkasinn Einarr Ámason með 9
atkvæðum, 7 seðlar voru auðir.
1. varaforseti: Magnús Jóns-
son, m.eð 6 atkv., Sigurjón, Á. öl-
afsson fékk 3, auðir seðlar 7.
2. varaforseti: Sigurjón Á. Öl-
afsson m.eð 6 atkv. Auöir seðlar
voru 9.
Skrifœrar: Páll Hermannsson
og Bjami Snœbjömsson.
NEÐRI DEILD:
Forseti Neðri deildar var end-
urkosinn Jörundwr Brynjólfs-
son með 17 atkv., auöir seólar
voru 15.
1. varaforseti: Gísli Sveinsson
með 11 atkv., Finnur Jónsson
fékk 8 atkv., Emil Jónsson 1 a.t-
kv., 12 seölar voru auðir.
2. varaforseti: Finmir Jónsson
með 18 atkv., a,uðir seðlar 14.
Skrifarar: Vihnundur Jóns-
son og Eiríkur Einarsson.
Á morgun verða fundir í
Sameinuðu þingi og báðum þing-
deildum. Fer þá fram kosning
fasta nefnda.
(Z/fv&fc>6d$
I Alþýðublaðinu í gœr stend-
ur eftirfarandi klausa: (Leið-
togar kommúnista) »þora nú
ekki annað en að látast vera
fylgjendur sameiningarinnar, en
reyna nú að' korna abyrgðinm á
sundrung verkalýðsins yfir á þá,
menn, sem af eirdægni unnu að
því, að sameining gœti tekist«.
Sér er nú hner einlcegnin t. d.
hjá herra Tngimar Jónssyni,
sem á opinberum vettvangi not-
aði livert tœkifœri, sem honum
gafst til þess að níða niður sam-
eininguna.
Alþýðublaðið er ef til vill að
hœðast að síra Ingimar með
þessum orðum.
★
Samkvæmt þvi, sem Alþýðu-
blaðið segir, hefir í gær tekist
samfyíking miili Alþýðuflokks-
ins og Kommúnistaflokksins á
Alþingi. Alþ.bl. sagði sem sé um
kosningu forseta sameinaðs
þings: »Samfylking íhalds-
manna og kommúnista á Al-
þingi lét ekki lengi eftir sér
bíða. Við kosningu á forseta
sameinaðs þings skiluðu báðir
auðum seðlum«.
Nú kwsu kommúnistar í gœr
Fínn Jónsson i varaforsetasœti
ásamt Alþýðuflokknum. Við
vœntum þvi að í dag standi í
Alþýðublaðinu: »Samfylking Al-
þýðuflokksins og Kommúnista-
flokksins komst á í gær. Við
kosningu á varaforseta n. d.
kusu báðir Finn Jónsson!
En því miður þá hefir þaá
stundum áður borið við að Ai-
þýðublaðið sé hvorki sjálfu sér
samkvæm t né sannleikselskandi.
Við erum því við verstu von-
brigðum búnir.
Sundmótið.
FRAMH. AF 1. SIÐU.
100 m. bringusund, drengir
innan 16 wra: 1. Magnús Krist-
jánsson (Á) 1.39,8, annar Jón
Baldvinsson (Æ) 1.41,8 og 3.
Einar Hallgrímsson (Æ) 1,42,3.
1500 m. frjáis aðferð, karl-
ar: 1. Jónas Halldórsson (Æ)
22,06.2 og 2. Pétur Eiríksson
(K.R.) á, 27,32,4.
Bílaþjófnaður.
Framhald af 1. síðu.
opna, því að öðrum kosti getur
hlotist. stórslys af. Bifreióaþjófn-
aöir fara nú mjög vaxandi, svo
aó öll gætni er nauðsynleg.
Glímufélagið
Ármann
er nú um það bil að hefja
vetrarstarfsemi sína.
»