Þjóðviljinn - 12.10.1937, Blaðsíða 4

þlÓÐVILJINN
aja I\fý/a fó'io s§
Við þrjú
Stórmei’kileg arnerísk kvik-
mynd frá United Artists.
Aðalhlutverkin leika:
MERLE OBERON
MIRIAM HOPKINS og
JOEL MC CREA.
JNœturlæknir.
Björgvin Finnsson, Vestur-
götu, 41. Sími 3940.
Næturvörður
er í Ingólfs- og Laugavegs-
apóteki.
Utvarpið í dag
10.00 Veóurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
19.20 Lesin dagskrá næstu viku
19.30 Þingfréttir.
19,50 Auglýsingar.
20.00 Fréttir.
20.30 Frá útlöndum.
20.55 Einleikur á fiólu (Þórat’-
inn Guðmundsson).
21,15 HljómpLötur: Nútímatón-
list.
21,45 Hljómplötur: Danslög.
22.00 Dagskrárlok.
Skipafréttir
Gullfoss er á leið til útlanda,
Goðafoss er í Reykjavík, Brúar-
foss fór til útlanda í gærkvöldi,
Dettifoss er á leið til Hamborg-
ar frá Hull.
Frá höfninni
Haukanes er nýkomið frá út-
löndum og fer bráðum á veiðar.
Egill Skallagrímsson og Bragi
eru, nýfarnir á veiðar.
U. M. F. Velvakandi,
heldur fyrsta fund sinn. á.
þessum vetri í kvöld kl. 9 í Kaup
þingssalnum. Lagðir verða fram
reikningar frá, síðasta starfsári.
Félagar eru beðnir að f jölmenna
og mæta stundví,slega.
Frá Akranesi
1 verkfallinu á Akranesi hefir
það helst, gerst að atvinnurek-
endur hafa fallist á tillögu
sáttasemjara.
Á sunnudaginn var haldinn
fundur í verklýðsfélaginu og
samþykti það einnig að ganga
að tilboði sáttasemjara.
Samkvæmt tillögum hans
hækkar kau,p verkamanna um
27—30%, en hin upphaflega
krafa var 40%.
Þegar blaðið átti tal við Akra-
nes í gærkvöldi var enn ekki
búió að undirrita samninga
þessa og stóð þar á atvinnurek-
endum, sem virðast; vilja draga
málið.
Ungbarnavernd Líknar
Templarasundi 3, er opin á
þriðjud. og föstud. kl. 3—4.
Karl Sig. Jónasson
hefir fengið viðurkenningu
sem sérfræðingur í handlækn-
ingum og hefir hann sett upp
lækningastofu í Austurstræti
14. —
V. K, F. Framsókn
heldur fund í. Iðnó (uppi) í
kvöld kl. 8i. Ýms mál á dagskrá.
Áríóandi að allar félagskonur
mæti.
Nóva
fer í dag kl. 4 e. h. norður og
vestur um land og þaðan til
Noregs.
Saga eftir H. K.
Laxness í danska
útvarpinu.
LONDON 1 GÆRKV. F.Ú.
Klukkan 13,20 á morgun les
danska leikkonan Ellen, Dich
smásögu, Halldórs Kiljan Lax-
ness, »Lilja«, upp í danska út-
varpið. Sagan heitir á íslensku
»Lilja« eða »Sagan af Nebúka-
dnesar Nebúkadnesarsyni í lí.fi
og dauða«.
FISKBUDIN
Hverfisgötu 40
Sími 1974.
Hefir ávalt bestan fáanlegan
fisk í bænum á boðstólum.
Sólberg Eiríksson.
Gestur frá Ástralíu.
Dr. A. Lodewyckxy prófessor í
germönskum málum. við háskól-
ann í Melbourne í. Ástralíu var
meðal farþega á Goðafossi í
fyrradag frá útlöndum. Hefir
hann áður dvalið hér fyrir 4—5
árum og er allkunnugur íslensk-
um staðháttum og íslenskri
menningu.
Það
sem
bærinu
talar
um
er
hið
lága
verð
okkar
r
a
sykri
og
hveiti
r
í
stærri
kaupum.
jl ©ömla Fi'io &
sýnir kl. 9
SíÓFfoorgitt
frelstas*
Skemtileg og vel leikin ame-
rísk talmynd.
Aðalhlutverkin leika:
JANET GAYNOR og
ROBERT TAYLOR.
Leilíél. Reykjavíkur
Þorlákiir þreytti
skopleikur í 3 þáttum eftir Neal
og Ferner, í staðfærslu
EMILS THORODDSEN
Aóalhlutverk leikið af hr.
HARALDI Á. SIGURÐSSYNI.
Leikstjóri: Indriði Waage.
Sýning á morgun (miðvíkudag)
kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir í dag
(þriðjudag) frá kl. 4 til 7 og
eftir kl. 1 á morgun.
SIMI 3191.
Uppreisnarmenn
sökkva spönsku
kaupfari.
LONDON 1 GÆRKV. F.C.
12 þúsund smálesta skip,
spanskt kaupfar, sökk í gær
fram undan Algier-ströndum.
Hafði verið ráðist á það af ó-
kunnum kafbát.. 1 maóux af á-
höfninni var drepinn, 6 særðust.
Hinum var bjargað.
Sjómenn!
Yerkamenn!
Idnadarmenn!
Dið fáið sterkustu og bestu peysurnar í
Sími 4197.
Vestu
Laugaveg 40.
A. K. Green: 65
Yemdargripur Moore-ættarinuar.
Leynilögpegliasaga.
of vel þekt, andlit.? Blaðið, sem.
ég hafði lesið var sex mánaða
gamalt, Á því. tímabili va,r hægt
að komast hingað frá Klondyke.
Eða var samviska mín loksins
vöknuð og krafðist áheyrnar?
Nú, þegar það var um seinan.
Við hornið á N-stræti stöðvaðist
vagninn. snöggvast. Maðu.r nokk-
ur hafði gengið fyrir hann, þvert
yfir götuna. Égsá honum bregða
fyrir og í sama vetfangi söfnuð-
ust allar hryllingar lí.fs rníns
saman eins og í brennigler. Það
var Vilhjálmur Pfeiffer. Eg
þekkti hann á göngulaginu.
Alt, í einu, var hann horfinn og
vagninn hélt. nú leiðar ,sinn,ar.
Eg vissi dóm minn á því augna-
bliki jafn vel og einni stundu
síðar. Maður minn var lifandi
og staddur hér í. borginni. Ifann
hafði sloppið úr hinum grimmu
klóm Klondykes og var kominn
hingað austur, til þess að vitja
hinnar ótrúu konu sinnar. Hann
hafði heyrt um fyrirhugað
hjónaband mitt, það hafði stað-
ið um það í blöðunum, og ég
mundi hitta hann á heimili
mínu, þegar ég kæmi þangað.
Og þið Cora m.unduð komast að
öllu. Hjónavígslunni yrði aflýst
og nafn mitt yrði svívirt og fyr-
irlitið. 1 stað gæfu, þeirrar, sem
augnabliki fyr hafði beðið mín,
átti ég nú að fa.ra með honum
til einhverrar eyðimerkur eða í
útlegð, þar sem meyjarnafn
m.itt yrði aldrei nefnt. og hver
minning um sælu 1-iðins árs yrði
þurkuð út. Það var hræðilegt að
hugsa sér. Og þarna sat Cora
við hlið mína, í vagninum, fölleit,
róleg og fögu.r sem engill, og
horfði innilega á mig meó skær-
um augum,
Þú stóðst. á gangstéttinni og
beiðst mín og ég m.an að hjart-
að stöðvaðist í. brjósti mér, þeg-
ar þú lagðir hendina á vagn-
huróina og stóðst frammi fyrir
mér, meó hreinni ró í andlits-
dráttum þínum, sera ég hafði al-
drei séðskugga í, síðan ég játað-
ist þér. En liann sá það líka.
Skyldi hann nú skjótast út. úr
felustað sínum? Átti ég að verða
vitni um deilu á miðri götunni,
hneyksli rétt við húsdyrnar?
Af hræðslu. við þetta alt, greip
ég hönd þá, sem mér fanst. vera
eina athvarfið á þessu hræði-
lega augnabliki, og flýtti mér
inn í húsið, sem þrátt fyrir sín-
ar skuggalegui minningar, hafði
sennilega aldrei hýst jafn sár-
þjáða sál innan múrveggja
sinna, Þegar mér kom það í hug,
var ég rétt komin að því að æpa:
Ölánshúsið, ólánshúsið. Ég hafði
hugsaó mér að vinna bug á glæp-
um þess og hryllingumi, og það
hafói heimtað hefnd. En í stað
þess að æpa af hræðslu, þrýsti
ég hönd þína og brosti. Guð
minn góður, hefðirðu séð hvað lá
falið á bak við það bros. Því um
leið og ég gekk inn í gamla hús-
ið flaug mér hugsun í hug. Ég
mintist þess að faðir minn hafði
sagt. mér, að ef ég einhverntíma
lenti í miklum kröggum. og sæi
enga. leið út; úr þeim, skyldi ég
bara opna litla gullnistið, sem
hann sýndi mér, taka það sem
væri innan í því og halda því
upp að gömlu teifyiimyndinni
sem. langan aldur .hefði hangið
í suóvesturherberginu uppi í
gamla húsinu. Hann gat. ekki
sagt mér hvað ég mundi finna,
en það var eitthvað sem gat
hjálpað mér, eitthvað sem hafði
góð áhrif og hafði gengið að erfð
um ættlið eftir ættlið. En ef ég
ætti að hafa, .hepnina með mér
mátti ég ekki opna nistið, eða
njósna. um leyndarmál þess.
nema, ég væri í ýtrustu nauð,
eða dauðans hættu. Slík ógæfa
hafði nú hent mig og af undar-
legri tilviljun var ég einmitt á
þeirri st.undu stödd í húsinu þar,
sem þessi mynd var, og gullnist-
ið hékk í gullkeðju um. háls mér.
Hví þá ekki að reyna mátt þess?
Á þessari stundu var mér sann-
arlega þörf á yfirnáttúrlegri
hjálp.
Vilhjálmur myndi aldrei sam-
þykkja að ég giftist öðrum., meó-
an hann væri á lífi. Brátt mundi
.hann koma, og ég hafði meiri
þörf fyrir hjálp gullnistisins,
heldur en nokkur annar af
Moore-ættinni. En hvað var inn-
an í því, vissi ég ekki og reyndi
ekki að geta mér þess til.
Þegar ég kom inn í herbergið,
tók ég gullnistið ekki strax upp,
heldur lét, mér nægja að líta
snöggvast á teiknimyndina. Þeg-
ar ég tók af mér glófann, tók ég
eftir hringum hans, hringnum,
sem; þú spurðir mig einu, sinni
um. Það var ódýr hringur, sá
eini, sem hann hafði getað feng-
ió í litla- þorpinu, sem við vorum
gift. í. Eg skrökvaði þegar þú
spurðir mig hvort það væri erfða
gripur, ég skrökvaði, en ég tók
ekki hringinn af hendinni, ef til
af því að hann var svo þröngur,
eins og hann vildi minna, mig á
loforó það, sem ég gaf þegar ég
iékk hann. En. nú fór hrollur um.
mig, bara við að líta á hann. Með
hring hans á hendi mér, gat ég
ekki afneitað honum, og svarió,
aó hann ætti ekkert, tilkall til
mín, að þetta væri grillur úr
manni, sem hefði orðið brjálað-
ur á ísauðnum Klondyke. Ég
varð því aó losna við hann. Ef
til vill fyndist mér ég þá frjáls
kona. En ég náði honuim ekki af
mér. Ég togaði í hann og gerði
mér óþarfa fyrirhöfn, svo mér
datt, í hug aö nota litiu nagla-
þjölina mína. Með hen,ni svarf
ég ha,nn í, sundur og kastaði brot.
unum. út um gluggann. Mér létti
vió það að losna við þetta vitni,
en ég hrökk við af hræðslu, þeg-