Þjóðviljinn - 07.05.1938, Blaðsíða 4

as Níy/aíi'io s«
Jeg ðkæri..
>'£r
(pættir úr æfisögu
EMILE ZOLA)
Stórkostleg amerísk kvik-
mynd af æfiferli franska
stórskáldsins og mikil-
mennisins Emile Zola.
í myndinni er rakið frá
upphafi til enda Dreyfus-
málið alræmda.
Aðalhlutv. leika:
Paul Muni,
sem Zola,
Joseph Schildkraut,
Robert Barrett,
sem Esterhazy
majór, o. fl.
Utbreiöið Pjóðvíljann
öíaœaíajaí3tae»saaBa
REYKJAVÍKURANNALL H.F.
REVYAN
Fornardvoðir
2?>. sýning
á morgun (sunnúdag) kl.
2 e. h.
Aðgöngumiðar seldir í
dag kl. 1—7 og á morg-
un kl. 1—2
Venjulegt leikhúsverð frá
kl. 5 ídag.
Leikið verður aðeins örfá
skifti enn.
þlÓÐVIIrllNN
Leihfél. Bevkiavikar
,Skfrn sem
seglr sex‘
Gamanleikur í 3 þáttum.
Eftir OSKAR BRAATEN
íOöOOOööööööC
Goðafoss
Miðbæjarskólinn.
Handavinna stúlkna og
drengja í ^iðbæjarskólanum
verður sýnd sunnudaginn 8.
maí. Aðstandendur barnanna og
aðrir eru velkomnir að líta á
það, sem sýnt er .
Ríkisskip.
Esja er í Reykjavík, fer héð-
an 11. maí.
Gömlö !3io
Kuggurinn minn
Qullfalleg og skemtileg
frönsk gamanmynd
Aðalhlutverkin leika
LUCIEN BAROUX
°g
þrettán mánaða snáðinn
PHILLIPPE
sem með hrífandi leik
sínum fær áhorfendur til
að hlægja og gráta með
sér.
Sýning á morgun kl. 8.
LÆKKAÐ VERÐ!
Næst síðasta sinn!
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 4
til 7 í dag og eftir kl. 1 á
morgun. .
Flokksfélagar
og aðrir Iesendur!
Skiptið við þá, sem aug-
lýsa í þjóðviljanum, oglát-
ið blaðsins getið!
fer á mánudagskvöld um Vest-
m.eyjar beint til Hamborgar.
E. s. Kongsbaug
Iestar í Kaupmannahöfn 9. og
10. maí og fer þaðan um ÁIa-<
borg til Vestmannaeyja og
Reykjavíkur.
Aokaskip.
(í stað Brúarfoss)
Iestar væntanlega í Leith 10.—
11. maí og fer þaðan til Reykja-
víkur.
Hagkvæm
malarkanp
Hakkað ærkjöt i,TO kg.
Ennfrcmur:
Dilkakjöt
Svið
Dansskemtnn
heldur Verkamannafélagið Dd;gsbrún í Iðnó, laugardaginn 7.
maí kl. 10 e. h.
Aðgöngumiðar seldir f Iðnó frá kl. 4 á laugardaginn og
við innganginn.
Skemtinefndin.
Lifur og hjörtu o.m.fl.
Kjötbúðirnar:
Vesturg. 16, sími 4769. — Skólavörðustíg 12, sími 1245
Strandgötu 28, Hafnarfirði, sími 9151.
Aðcins tvcir scludagar cru cftir \ þriðja flokki.
HappdrættiO
Alexander Avdejenko:
Eg elska ... 26
s.miðunum að fara tli vinnu sinnar. En þeir gripu
.verkstjórana höndum.
— Ætlarðu að berja, sagði Garbus við verkstjór-
nnn, um leið og hann lyfti tönginni til höggs.
— Berjið hann til blóðs, hrópaði einhver.
— Slítið hanu í smástykki.
Svo var sett öryggisnet um vélina, launin hækkuð
ofurlítið, ennfremur var ákveðið, að þeir sem ynnu
yið hana fengju ákveðinn mjólkurskamt á hverri
nóttu. Þannig lauk verkfallinu.
Þegar Kozjma fekk heilsuna aftur fekk hann vinnu
við að slétta sívalningana. Þá vinnu gat hann leyst
af h'endi þó einhendur væri. Þannig Iaumaðist hann
áfram um verksmiðjuna, dag eftir dag. Líkamihans
virtist allur samanskroppinn í segldúksfötunum og
húfan var dregin niður að augum. Kozjma mælti
nalegá aldrei framar orð frá munni.
Sjöundi kapítuli.
Varjka vaknar á morgnana um sama leyti og
pabbi, og ennþá er dimt á gluggunum. Regnið renn-
ur niður rúðurnar eins og táraflóð, og það bylur
viðstöðulaust á þeitn.
Systir mín þvær sér úr litlu fatiy og þvær sér vand-
lega. Hún þvær sér, uns kinnarnar eru orðnar rjóð-
ar. Svo greiðir hún sér vel og vandlega, uns pabbi
er ferðbúinn. Þá lítur Varjka í spegilinn í fyrsta
ísinni.
Það byrjar að birta. Veggjalýsnar draga sig í hlé,
en þeim mun heftugra lemur vatnið á rúðunum.
Varjka gengur út að glugganum og segir:
— Þetta er ljóta veðrið. . . . Hvernig á ég að
komast til verksmiðjunnar í svona veðri.
Hún tyllir sér á skemil og stingur fætinuir# í tré-
skóna, sem lykta af svita og óhreinindum. Mamma
reykar. Hún er syfjuð, en hennar bíður það hlutverk
að sjá um nestið handa feðginunum. Hún lætur mat
þeirra í tvo rauða klúta, og það er brauðbiti, kart-
öflur og svo sem fingurbjörg af feitmeti. Eg þarf
líka að fara á fætur. Eg þarf að fara út að verk_
S(miðjunni til þess að safna úrgangsjárni. Eg er van-
iur því að fara snemma á fætur, svo að eg er vakn-
aður fyrir stundarkorni. Afi er líka vaknaður, og
farinn að hreyfa sig í rúminu. Varjka fleygir poka
yfir herðar sér til þess að skýla sér við regninu,
svo styttir hún grófgerða vinnukjólinn sinn upp
uim sig og gengur til dyranna. En afi snýr henni við
með bendandi augnaráði sínu og skjálfandi fingr-
um. Þegar Varjka er komin að rúmi hans, hvíslar
öldungurinn að henni:
— Varjuskja, gleymdu ekki því sem þú lofaðir
mér. , . . Eina sítrónu. Mér líður svo illa. Eg verð
að bragða eitthvað súrt. Það er mér jafnmikilsvirði
og loftið, sem ég anda áð mér.
. — Eg skal ekki gleyma þvi, afi minn. Þú þarft
ekki að óttast það.
Varjka leggur af stað til verksmiðjunnar, ásamt
pabba sínum. Hún finnur smátt og smátt, hvernig
heitir fætur hennar vökna og kólna, af rigningunni
og forinni á götunni. Jafnframt veltir hún í sífellu
fyrir sér loforðinu, sem hún gaf afa sínum.
— Sítrónu. . . . Hvar get ég fengið peninga fyrir
henni. Ef til vill getur Nastja lánað mér fyrir henni.
Nastja á altaf einhverja aura. Hvað skyldi sítrónan
kosta.
Nastja gengur ætíð til vinnu sinnar í steypunni
eins og hún gengi til hátíðahalda. Hún gengur á
s,kóm úr mjúku svörtu leðri, og með bláleitt ullar-
sjal um herðarnár. Nastja geymir æfinlega drifhvít-
an vasaklút í barminum, og í þessum vasaklút eru
alltaf fleiri eða færri splunkunýjar rúblur. Vörjku
hefir altaf verið það ráðgáta, hvernig vinstúlka henn-
<ar gat verið svona rík. Hvaðan hafði hún alt þetta
fjé'? Nastja fær þó ekki nema sextíu kópeka á dag
fyrir vinnu sína, nákvæmlega sömu upphæð og
Varjka.
Þegar Varjka kemur inn í steypusalinn, leggur hún
frá sér nestisbitann og hagræðir skýluklútnum ,á
höfðinu, og kallar til hinna verkakvennanna, sem
hafa safnast í ;hóp útj, í horni:
— Góðan daginn stelpur.
Stúlkurnar svara henni einum munni:
— Góðan daginn, Varjusjka. Komdu til okkar.
Varjka gengur inn í hópinn og stöllur hennar
taka hemii blíðlega. Ennþá er ofurlítil stund, unz
vinnan á að hefjast.
— Jæja, Varjka, nú verðum við að byrja, segja
vinkonurnar og gefi henni olnbogaskot.