Þjóðviljinn - 31.05.1938, Blaðsíða 2

Þriðjudaginn 31. maí 1938.
ÞJÖÐVILJINN
Leikhúsið:

Tovaritchu
eftir Jaques Deval.
Alfreð Andrésson Og Anna Borg.
Þegar rússneski aðallinn misii
tökin á „sálunum" sínum —
þ. e. hinum hálfánauðugu
bændum — 1917, stökk hann
úr Iandi og settist etfnkum ■a*ð,
í París. Þar freistar hann síð-
«n gæfunnar eins og bezt gegn-
ir <og huggar sig við þá bjarg
föstu trú, áfc hann eigi éftir
að „frelsa“ föðurlandið með
góðra manna hjálp og endur-
reisa keisaradæmið. Örlögin
hafa verið svo gamansöm, að
setja þetta fólk einkum íþjóns
stöður á veitingahúsum ogönn
(ur undirtyllustörf, þar sem það
heldur áfram að vera sín á
hverju hlutverki. því að hann
virðist geta gert mikið úr
hverju sem er. Hann er auð-
sjáanlega fullkomlega jafnvíg-
ur á gaman iog- af>/öru, og
r«>icur ninn léttlynda aðalsmann
af slíkum glæsileik, slíkri dilj-
andi kátínu og humor, að
hrein unun er að. Það er bara
sá gallinn á, að það verður
stundum helzt til lítið úr stór-
mennum Parísarborgar við
hliðina á þjóninum. Anna Borg
fer og prýðilega méð sitt hlut-
verk, leikur hennar er léttur
og eðlilegur og með ósvikinni
gamansemi, en þó mun alvaran
Regína þórðardóíiir og Anna Borg.
milli greifar og greifafrúr, bar-
ónar og hertogar og umgengst
hvað ajnnað með sama hátíð-
leik, titlatogi og beygingum,
eins og það væri enn við hina
keisaralegu hirð.
„Tovaritch“ fjallar um þetta
broslega fyrirbrigði, og feftir
vinsældum leikritsins að dæma
er borgara Evrópu ekki farið
að taka eins sárt til þessa ve-
sæla fólks eins og í upphafi
og þeim hlýtur jafnvel að vera
kærkomið að vinna upp hinar
fyrri vökunætur á kostriað þess
því að ekki er bókmenntagild-
inu fyrir að fara. Leikritið er
fremur lélegur gamanleikur
með revý-kenndri fyndni. Þó
værí það sjálfsagt afbragðs-
skemmtilegt, ef leikarar á borð
tlð Pou! f Reumert væru í
vera hennar , sterka hlið. Aðrir
leikendur eru margir, en flest-
ir með lítil hlutverk. Þaðgeng
ur að vonum sumum erfiðlega
að sýna peninga-aðal Parísar,
með 'sína fínu „manera“ —
okkar íslenzka aðli hefir jafnan
verið annað betur gefið en að
leika „fínt“ fólk á erlendan
mælikvarða, það stendur að því
Ieyti öfugt á hér og með Rúss-
ana í París, en hvorttveggja
hefir sinn fiumor.
Reumerts-hjónin bera uppi
þennan ''leik og vissulega er
stórkostlegur gróði að því, að
sjá þau, en þó saknar maður
þess, að fá ekki að sjá þau 7
einhverju viðameira, þar sem
þau eru svo sjaldsénir gestir.
G. A.
Sjó;
6. júsí
Það gengur- vel með undir-
búning undir starfsemi dags-
ins. Þátttakan í hinum ýmsu
dagskárliðum er með afbrigð-
um góð og bendir það ótvírætt
á, að viðleitníi í þessa átt, hefir
samhug sjómanna.
Dagskráin er að mestu full-
gerð, en verður þó eigi birt fyr
én í næstu viku. pá verða einn-
ig sýndir verðlaunagripir og
viðurkenningarpeningar, er
veittir verða. — Á -fulltrúaráðs-
fundi er haldinn var s. 1. fimtu-
dag, var tilkynnt að útgerðar-
mannafélagið hér í Reykjavík
ætti mjög fallegan grip, er þeir
vildu gefa sjómannadeginum,
þó með þeim forsendum, að
hann yrði farandbikar og kept
um hann meðal sjómannb í )ein-
hverri sérstakri íþróttagrein,
eða yrði veittur sem viðurkenn-
ing fyrir eitthvert sérstakt af-
rek varðandi sjómannastéttina.
Fulltrúaráðið samdi reglugerð
fyrir bikarinn og yrði hún svo
endanlega samþykkt af útgerð-
armannafélaginu. Gripur þessi
var fluttur hingað á enska her-
skipinu Rodney, 1930; gefinn
af útgerðarmannfélaginu íHull.
Veiðarfæraverlsanir bæjarins
hafa sameiginlega ákveðið að
gefa bikar til a'ð képpa um í
reiptogi.
Ákveðið hefir verið nð halda
kvöldskemmtun með borð-
haldi að Hótel Borg, og verð-
ur þaðan útvarpað skemmtiat-
riðum og ræðum, er þþr fara
fram. — Ennfremur í Oddfell-
owhöllinni ef nægileg þátttaka
fæst/og verður þar komið fyr-
ir hátölurum, svo menn geti
fylgst með dagskrá kvöldsins.
Þeir, sem æéla sér að taka
þátt í kvöldskemmtuninni eru
beðnir að skrifa sig á Iista, er
liggja framnji á skrifstofum Sjó-z
mannafélagsins og Vélstjóra-
félagsins —, og í veiðarfæra-
verslununum. Þeir, sem skrifa
sig' á listana ganga fyrir með-
an húsrúm leyfir.
Undirbúningsnefndin
læknirinn: — Þér heilsið a.ltaf svo
vingjarnlega. Ég minnist þess ekki
að hafa kynst yður.
— Ég stend i þakklætisskuld við
yður, herra læknir.
— Ég minnist þass heldur ekki að
hafa læknað yður.
— Nei, herra læknir. Ég er lik-
lcistusmiður.
•*
Dómarinn: — Eruð þér alveg viss
um að ákærði hafi verið ölvaður?
Lögrcginþjónninn: — NeL Alveg
viss er ég ekki. En konan hans sagði,
að hann hefði komið heim með spýtu,
sem hann var að reyna að spila á.
eins og munnhörpu.
• •
Nemanda á unglingaskóla var skip-
að að biðja afsökunar á því að hann
hefði reitt hnefann á móti kennara
sínum. Hann orðaði afsökunina á
þessa leið:
— Ég bið yður afsökunar á því að
ég reiddi framan i yður hnefann,.
en barði yður ekki.
— Þú ert að gorta. af því, að þ ú
horðir ekki annað en ávexti. Hvað
kallarðu það þá, þegar þú borðar
hauta, eins og núna?
— Ég ka.lla það forboðinn ávöxt.
Egoert Stefánsson: Isleoskt tón-
skáldakvðld á ffmtudagian
Eggert S tefánsson söngvari
hefir ákveðið að efna til söng-
skemmtunar í Gamla Bíó á
fimmtudaginn kemur kl. 7Vá.
Tíðindamaður frá Þjóðviljan-
um hitti Eggert að máli, þar
sem hann sat glaður og reifur
inni á Hótel ísland.
— Ég ætla að þessu sinni
að syngja eingöngu íslenzktón-
verk, segir Eggert. — Á söng-
skránni verða lög eftir Þórar-
inn Jónsson, Pál Isólfsson,
Markús Kristjánsson, Jón Leifs,
Karl O- Runólfsson og Sigvalda
Kaldalóns.
Nokkur þessara laga verða
flutt í fyrsta sinni á fimmtu-
daginn, svo sem þjóðlög „út-
sett“ að nýju eftir Karl O. Run
ólfsson, og 4 ný lög eftir Sig-
valda Kaldalóns. Annars hefi
ég fyrstur manna sungið öV
lögin, sem eru á söngskránni,
að tveimur lögum undantekn
um, eftir Sveinbjörn Svein-
björnsson.
— Hvernig stendur á því, að
þú syngur aðeins íslenzk lög
S'ésasa^aadagearinift.
Ákveðið hefir verið að halda
sjómannafagnað með borðhaldi
að Hótel Borg, og verður þaðan
útvarpað skemtiatriðum og ræð-
um, er þar fara fram. Ennfrem-
|ur í Oddfellow-höllinni, ef nægi
leg þátttaka fæst, og verður þar
komið fyrir hátölurum, svo
menn geti fylgzt með dagskrá
kvöldsins. — Þeir sem ætla sér
að taka þátt í sjómannafagn-
aðinum, eru beðnir að skrifa
sig á lista, er liggja frammi á eftirtöldum stöðum: Sjómanna
félagsskrifstofunni, Vélstjóraféljagsskrifstofunni, Ingólfshvoli,
og veiðarfæraverslununum, Einnig hjá Þórarni Guðm.
Hafnarf. Sími 9086. Þeir, sem skrifa sig á listana, ganga fyr-
ir, meðan húsrúm leyfir.
Eggert Stefánsson.
að þessu sinni?
— Ég hefi æfinlega á ferðum
mínum erlendis sungið íslenzk
lög, jafnhhða mínum alþjóð
legu prógrömmum. Það hefir
verið einn þátturinn í tuttugu
ára starfi mínu til þess að
kynna ísland meðal annara
þjóða. Ég befi æfinlega, milli
Íiess sem ég hefi ferðast víðs-
vegar um Evrópu, komið heim
til þess að kynna mér allar
nýjungar, er orðið hafa á sviði.
tónlistarinnar, svo að ég gæti
flutt þær öðrum þjóðum, og
þannig hjálpað til að hrista
fornaldar- og fornritarykið af
þjóð minni í augum Evrópu.
En þú spyrð mig, hvers vegna
ég efni til þessa íslenzka tón-
skáldakvölds. Það geri ég til
þess að kynna Reykvíkingum
síðustu nýjungarnar í tónverka-
sköpun þjóðarinnar. Fólkið
skilur líka bezt sinn eigin hjart
slátt í íslenzkri tónlist. Þess-
vegna er hún því verðmætari.
En eitt vil ég taka fram að
Iokum: íslenzk tónljst er hús-
næðislaus. Þeir sem vilja flytja
þjóðinni slík veðmæti, fá kvik-
myndahúsin fyrir náð á matar-
tímanum. Það dregur vafalaust
ínokkurn dilk á eftir sér.
— Syngur þú ekki oft í út-
varpið eða á plötur á vegum
þiess?
__ Nei, síðan íslenzka út-
varpið var stofnað hefir það
verið mér músíkalskur rebus.