Þjóðviljinn - 31.05.1938, Blaðsíða 4

ss My/a T5ib ag
Reimleikarnir
á berraoarðioan
Sænsk skemtimynd.
Aðalhlutverkin leika hinir
frægu dönsku skopleikar-
ar: LITLI og STÓRI.
ásamt sænsku leikurunum
ERNIT FJALLSTRÖM,
KARIN ALBAHN o. fl.
Opboi*glnnl
Næturlæknir
í nótt er Karl Sig. Jónasson,
Sóleyjargötu 13, sími 3921.
Næturvöröur
er í Reykjavíkur apóteki og
Lyf jabúðinni Iðunni.
Útvarpið í dag:
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Hljómplötur: Qöngulög.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Erindi: Leikir og leikföng
II. (dr. Símon Ágústsson).
20.40 Symfóníutónleikar (plöt-
ur):
a) Fiðlukonsert í e-moll, eft
ir Mendelsohn.
bv Píanókonsért í a-moll, éft
ir Schumann.
Lög úr óperum.
22.00 Dagskrárlok.
Hjónabönd.
Á laugardaginn voru gefin
samn af lögmanni, frk. Vilhel-
mína Jónsdóttir, verslunarmær
og Ernst Schickler. Heimili
brúðh'jónanna verður á Leifs-
gotu 12.
þlÚÐWUINN
Axel Larsen svarar
Á sunnudaginn voru gefin
saman * í hjónaband ungfrú
Anna Sigurðardóttir, verslunar-
mær o g Skúli Þorsteinsson
kennari. Heimili þeirra verður
á Ásvallagötu 28.
Skipafréttir.
Qullfoss er, í Reykjavík, Qoða
foss var á Seyðisfirði í gær,
Brúarfoss er á leið til Leith frá
Vestmannaeyjum, Dettifoss er
í Hamborg, Lagarfoss er á leið
til Austfjarða frá Leith, Selfoss
fvar í Aberdeep í gær. Dr. Al-
exandrine fór frá Reykjavík í
gærkveldi áleiðis til Kaup-
mannahafnar.
Leikfélag Reykjavíkur.
Þriðja sýning á franskagam-
anleiknum „Tovaritch“, verð-
ur í kvöld kf. 8 í Iðnó. Eru því
aðeins eftir þrjár sýningar sem
Leikfélagið efnir til í samvinnu
við Reumerts-hjónin.
Dómur.
í gær var kveðinn upp dóm-
ur yfir Anders O. Chr. Nielsen,
vélamanni í „Dronning Alex-
andrine“, fyrir smygl. Þegar
skipið kom síðast frá útlönd-
um fundu tollþjónar 282 flösk-
þr af ÖIi í fórum hans. Var Niel
sen dæmdur í 4400 kr. sekt
eða 75 daga einfalt fangelsi.
Módelflugfélag Reykjavíkur
byrjaði á kenslutíma í Mið-
bæjarbarnaskólanum fyrir I. og
II. flokk í gær. 1,11. flokkur
mæti í dag kl. 8. IV. flokkur
á morgun (miðvd.) kl. 5, V.
flokkur fimtudaginn kl. 8. Mæt-
iið stundvíslega.
Hjónaband.
í gær voru gefin saman í
hjónaband af síra Birni Magn-
ús’syni, ungfrú Lóa Þorkelsdótt-
ir og Hallgrímur Th. Björnsson
kennari jFjölnisveg 20.
Frpmh. af 3. síðu.
samvinnu við hina fjandsam-
legu stétt og í ónauðsynlegri
eftirlátssemi við afturhaldið og
stórauðvaldið, sem skapað hef-
ir óánægju með verkalýðnum
og sjálfum fylgjendum Sósíal-
demókrataflokksins. Þessa óá-
nægju er því aðeins hægt að
uppræta, að öll verklýðsstéttin
geti sameinast um lýðræðis-
sinnaða verklýðspólitík.
Nokkrir fyrverandi foringjar
Kommúnistaflokksins, er sviku
hann 1928 og síðan, halda nú
áfram hinu trotskysinnaða
skaðsemdarstarfi sínu innan
Sósíaldemókratafl. danska.
Hvernig getur nú Stauning
dottið í hug að gera Kommún-
istaflokkinn ábyrgan fyrir vill-
um, glæpum og heimskupörum
þessara manna. Við hinir
dönsku kommúnistar tökum
enga ábyrgð á verkum þess-
ara manna, sem nú er tekið
opnum örmum af Stauning. Við
höfum lært af reynslunni og
erum því í fullu samræmi við
hagsmuni verkalýðsins á líð-
andi tímum, er við krefjumst
einingar í baráttunni gegn fas-
isma og afturhaldi, fyrir vernd-
.un lýðræðisins og friðarins. En
einmitt af því að við þekkjum
þessa fyrverandi „kommúnista',
einmitt á grundyelli reynslu
.verkalýðshreyfingarinnar af
hinni „fimtu herdeild“ fasism-
ans, hinum trotskysinnuðu
klofningsmönnum, ofbeldis- og
flugumönnum þýsku leynilög-
reglunnar í Sovétríkjunum, í
Kína, á Spáni, í Frakklandi og
Rfkisskip.
Súðin fer frá Reykjavík kl.
8 í kvöld í strandferð austur
um land til Siglufjarðar.
víðar, einmitt þessvegna höfum
við rétt til að segja við Staun-
ing forsætisráðherra: Þið for-
ingjar sósíaldemókrata ættuð
heldur að kynna verkalýðnum
ógnir fasismans og hættu þá,
♦
sem landi voru stafar sunnan
frá Þýskalandi!
Vér þörfnumst athafna, sem
sameina þjóðina um raunveru-
lega vernd lýðræðisins, um
stjórnmálastefnu, sem bindur
enda á undirlægjuháttinn gagn-
vart Hitler og tryggir öryggi
Danmerkur á hinum mikla
krafti hins vinnandi fólks, á
bróðurlegu bandalagi og sam-
vinnu við önnur Norðurlönd.
Gamla rb'iö
Orustan um
PORT ARTHUR
Stórkostleg og afarspenn-
andi kvikmynd um orust-
urnar um Port-Arthur-víg-
ið í ófriðnum milli Rússa
og Japana árin 1904—05.
Aðalhlutverkin leika:
ADOLF WOHLBRUCK
og KARIN HARDT.
Börn fá ekki aðgang.
Flokksskrllstolan
er á Laugaveg 10, opin alla
virka daga frá 5—7 e. h.
Félagar, munfð að greiða
flokksgjöld ykkar skilvíslega.
Utbreiðið Þjóðviljann
Letfefélag Reykjavlkor
Gestir:
Anna Bors — Ponl Renmert.
„Tovarltelr*
Gamanleikur í 4 þáttum eftir Jaques Deval.
3. sýning í kvöld kl. 8
Aðgöngumiðar að þeirri sýn-ingu [s’,eldir á 6 kr. eftir kl. 1
í !dag.
4. sýning er á morgun.
Forsala í ‘dag.
Ekki tekið á móti pöntunum \ síma.
Alexander Avdejenko:
*
Eg elska .. 46
Við gefum honum allar tóbaksbirgðir okkar. Hann
leyfir okkur þegar að nátta okkur í stórri sand-
hrúgu, sem er úti í einu horninu. „Balalajkan"
gróf sig niður í sandinn og lagðist þar niður með
höfuðið nálega á milli hnjánna.
Ég reyni að loka augunum, en mig verkjar í
þau og ég get ekki lokað þeim. Ég 'er syfjaður
en get ekki sofnað.
,,Máninn“ þrýstir sér fast að mér og hvíslar:
— Sefur þú, dýrlingur?
Ég þrýsti hendi hans og svara:
— Mér er svo illt í augunum, ég held ég sé að
verða blindur.
^„Máninn' rís upp við dogg og sterkan brenni-
vínsþef leggur af honum.
— Viltu einn skammt?
— Gefðu mér líka, segir „Balalajkan“.
Við skiptum kókaininu á milli, okkar. Bráðum
fer okkur að hlýna. „Máninn“ leggur Ifatlaða fót-
inn yfir þann heilbrigða og rær sér fram pg aftur,
unz hann fer að dreyma.
— Bíðið þangað til ég er orðinn stór, þá verð
ég frægur þjófur og fæ mér sfóran rýting. Enn-i
fremur þarf ég að fá mér skó með þykkúm S)ólJ
um, svo mér verði ekki eins tJRalt á fótunum,! og
rauða skyrtu, skiljið þið það, strákar.
„Balalajkan“ talar við sjálfan sig:
— Þegar ég var lítill, agnarlítilj smáþjófur,
náði ég munnhörpu frá Armeníumanni. Ég gekk
gegnum göturnar og spilaði á munnhörpuna, en
fólkið elti mig. Ég gaf ýmsum ,til leyfis að spila
á múnnhörpuna, og þeir gáfu mér brauðmola eða
kartöflu að launum. Eitthvað slíkt verðum .við
að gera, eitthvað, sem kemur við hjartaðj í fólkinu.
Hvernig væri að spila á hljóðfæri 'og láta fólkið
tæma vasana.
Regnið bylur á þakinu eins og það vilji brjótast
inn úr því.
«,,Mánann“ heldur áfratn að dreyma.
— En í Tasjkent er sólskin núna . . . Þar vaxa
melónur og drúfur. Þar fáum við hrísgrjón og rú-
sínur. Þegar ég var í Tasjkent í fyrra gat ég etið
eins og mig lys'ti af ávöxtum. Ég hljóp berfættur
um allar jarðir og svaif í grasinu. Þar vetrar aldrei
og sólin hnígur ekki til viðar á kvöldin.
„Balalajkan“ lyftir höfðinu. — Eigum við ekki að
fara til Tasjkent?
Það færist einhver hita-sóttar-kátína yfir „Mán'-
ann“. — Jú, við skulum fara, það er ekki eftir
neinu að bíða.
Báðir eru þeir undrandi yfir þögn (minni, þe,ir
bíða. Ég vil líka leggja eitthvað itil málanna og
ég hvísla:
— Við skulum fara.
I dögun förum við með hraðlestinni, Haldir í
kolageymslunni. '
SEYTJÁNDI KAPITULI.
Langt og þröngt herbergi. Háar dyr ,á öðrum
enda. Inn til okkar kemur kona, hún er háváxiú Pg
tíguleg. Hárið er ljósgult eins og gamall snjór. Hún
er mögur og grönn eins og vagnstöng á Sigöna-
vagni Á vörum hennar sést aldrei bros en rödd
hennar er sneydd öllum skipandi tónbrigðum. Augu
hennar þekkja ekki vandræðalegt hik. Balalajkan
hefir skírt hana „nornina“.
Hún er forstöðukonan fyrir barnahælinu. Hingað
hefir heimilislausu börnunum verið safnað, og hi'ng-
að vorum við fluttir tveim vikum eftir að vi/ð lögð-
um af stað til sólskinslandsins. Við fáum mat þrisv-
ar á dag. Á morgnana fáum við soðið vatn og
brauð, um miðjan daginn súpu og á kvöldin mjólk-
urbland. Ég get ekki sofið á næturnar fyrir sulti
og mér leiðist í þessu grafþrönga herbergi. Ég þrái
sólskinslandið, og framar öllu að fá að borða mig
mettan. Við borðum í kjallaranum á gömlu lands-
setri og allt umhverfis eru víðlendir garðar, öll
börnin borða á sama tíma.
Ég er búinn með súpuna tnína og hefi sleikt
skalina að innan og lyfti henni upp yfir höfuð
mitt.
— Á ég að biðja um meiri súpu, segi ég við
drenginn, sem situr við hliðina á mér.
Við göngum í fylkingu fram í eldhúsið. Við
biðjum ekki, heldur lyftum skálunum og skipum:
— Ausið!
En matreiðslumennirnir hafa ekkert til þess að
ausa. Ég kasta skálinni út um gluggann. Brothljóðið