Þjóðviljinn - 29.09.1938, Blaðsíða 4

þJÓÐVILJINN
sp Níý/ö Ti'io a§
ALI BABA
heímsækh' horgsna,
✓
Amerísk skemmtimynd,
hlaðin af fyndni og fjöri,
og svellandi söngvum.
Aðalhlutverkið leikur hinn
óviðjafnanlegi skopleikari
EDDIE CANTOR,
sem öllum kemur í gott
skap. — í myndinni að-
stoðar hinn frægi Ray-
mond Scott Quintett og
hinar spaugilegu Pe'.ers
Sisters. — Leikurinn fer
fram í Bagdad og í kvik-
myndaborginni Hollywiood
Næturlæknir
Sveinn Pétursson, Garðastr.
34, sími 1611.
Næturvörður
íer í Ingólfs- og Laugavegs-
apóteki.
Skipafréttir.
Gullfoss er á leið til Vestm.
eyja frá Leith. Goðafoss er í
Reykjavík. Brúarfoss fór aust-
ur og norður um land í gær-
kvöldi. Lagarfoss er á Aust-
fjörðum. Selfoss er í Antwerp-
en.
Pearl Pálmason
vestur-íslenska listakonan,
heldur fiðluhljómleika í Gamla
Bíó annað kvöld. Hún er nú
á förum til frekara tónlistar-
háms í London.
Teikniskólinn
tekur til starfa 1. okt. Kenn-
arar verða þeir sömu og áð|ur:
Marteinn Guðmundsson og
Björn Björnsson.
Dýraverndarinn
5. tölublað, er nýkominn út.
Flytur blaðið að vanda greinar
um dýraverndun. Ritstjóri Dýra
verndarans er dr. Símon Jóh.
Ágústsson.
Jarðarför
Hannesar Guðmundssonar
fisksala fer fram í dag.
Otvarpið í dag.
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
19,10 Veðurfregnir.
19,20 Lesin dagskrá næstu viku
19.30 Hljómplötur: Létt lög.
19.40 Auglýsingar.
1950 Fréttir.
20,15 Frá útlöndum.
20.30 Einleikur á celló: Þórhall-
ur Árnason.
21,00 Útvarpshljómsveitin leik-
ur.
21.30 Hljómplötur: Andleg tón-
list.
22,00 Dagskrárlok.
Gerska æfintýrið.
Fyrstu dagana í október er
von á nýrri bók eftir Halldór
K. Laxness. Heitir hún Gerska
æfintýrið, skrifuð upp úr minn-
isblöðum höfundarins frá ferð
hans um Sovétríkin síðastliðinn
vetur. Þetta er önnur bókin,
í ár frá hendi þessa afkasta-
mikla og snjalla höfundar. HöII
swmarlandsins, fx-amhald af
sögu Ólafs Kárásonar, kom út
snemma í sumar.
Bækur Máls og Menningar
komu út í gær. Eru það
„Tvær sögur“ eftir enska Nob-
elsverðlaunahöfundinn John
Galsworthy og ,,Myndir“ eft-
ir Jóhannes S. Kjarval. Menn
eru beðnir að vitja bókanna í
bókaver74unina Heimskringlu,
Laugaveg 38, sími 5055. Mál
og menning hefir nú þegar um
4000 meðlimi og hefir sett sér
það mark, að hækka tölu með-
lima sinna upp í 5000 fyrir nýj-
ár.
Tilkynnið
Hntnlnga
á sfefifsfofii Rafmagnsveííunffi^
Tjarnafgdtu 12* siml 1222
vegna mælaaflesfurs*
Rafmagnsveita Reykjaviknr
A7eírarsfarfsemí shólans hefst 1. oht. Umsóhn-
ír sendíst híð allra fyrsta. Víðtalstímí hl. 4—7
síðdegís.
fón Þorsfeínsson.
jp. GarolaElb %
Sýnir í kvöld hina
margþráðu mynd
KaffleliQfrúiu
Metro-Goldwyn-Mayer-tal-
mynd gerð eftir hinuheims 1
fræga skáldverki
Alexandre Dumas.
| Aðalhlutverkin leka:
GRETA GARBO,
ROBERT TAYLOR og
LIONEL BARRYMORE.
Peningaþjófnaður.
I
I fyrradag var brotizt inn í
læsta íbúð í húsinu við Grund-
arstíg 2, og stolið þar peninga-
veski með 220 krónum. Málið
fer í rannsókn og hinn seki hef-
ir ekki fundizt.
Bðrn,
sem eíga að vera í shóla
hjá mér í vetur, homí 1.
ohtóber hl. 3—4 e. h.
Jón Þórðarson
Barónsstíg 65
Agatha Christie. 39
Hvcr er sá scki?
— Já, sennilega. Ég er vanastur því — að skjóta
dýr. <
— Skutuð þér ekki dýrið, sem höfuðið í forstof-
unni ler af T
Blunt jánkaði.
— Ef yður langar til að eignast falleg skinn —
hann stamaði og rioíðfnaði er hann sagði þetta, —
gæti ég sem best útvegað yðjur þau.
— Ójá, það ættuð þér að gera, sagði Flóra glöð.
Því megið þér ekki gleyma.
— Það er engin hætta á að ég gleymi því, sagðf
Hector Blunt.
Og hann bætti við, eins -og í trúna|ðí:
— Það ier víst mál til komið að ég fari héðan. Ég
á ekki heima hér á landi. Ég kann ekki að hegða
mér, og er eins og björn í veislusölum. Ég ge1
aldrei komið fram eins og fólk ætlast til af mér. —
Já, það er víst mál til komið að ég fari mína leið.
— Þér farið ekki strax, sagði Flóra. Ekki á m-eðan
þetta er alt óútkljáð. Það megið þér ekki gera. Ef
þér farið.
Hún leit undan.
— Vilduð þér heldur að ég yrði kyrr, spurði
Blunt. Hann sagði það alvarlega, en blátt áfram.
— Okkur þætti öllum vænt------
— Ég átti Við yðl'ur sjálfa, sagði Blunt rólega.
nrr hcr*51'2.U°*u honum.
— Ég vildi gjarnan að þér yrðuð kyrr — ef það
gerir þá nokkurn mismun.
— Já, það ræður úrslitum, sagði Blunt.
Það varð stundarþögn. Þau settust á steinbekkinn
við gullfiskatjörnina. Það Var líkast því að þau
Vissu ekki hvernig þau ættu að halda samtalinu
áfram.
— En hvað veðrið er dásamlegt í dag, sagði
Flóra loks. — Satt að segja get ég ekki varist þjví
að vera hamingjusöm — þrátt fyrir allt. En það
er víst skelfing ljótt af mér.
— Nei, það er ekkert óeð^ilegt, sagði Blunt.
Þér hafið einungis þekkt frænda yðar í tvö ár,
er það ekki sv-o. Það er ekki hægt að ætlazt til að
þér gangið um syrgjajndi. Það er betra að vera ekki
að sýnast.
— Þér hafið svo gott lag á því að spekja mig,
síagði Flóra. Þér getið gert allt svo eðlilegt.
— Flestir hlutir (eru eðlilegir, sagði villidýra-
skyttan.
— Ekki er það nú alltaf, sagði Flóra.
Hún lækkaði röddina, -og ég sá Blunt snúa sér
við og horfa á hana. Það var eins og tillit hans
þyrfti að fara alla leið frá Afríkuströndum til að
mæta tilliti hennar. Hann virtist hafa ákveðna hug-
mynd um raddbreytingu hennar, því hann spurði nú
í einkennilega sundurslitnum seíningum.
— Flóra, þér megið ekki láta þetta falla yður
þungt vegna unga mannsins. Fulltrúinn er mesti
asni. Við vitum þa<ð allir eins að Ralph hlýtur að
vera saklaus. Það hefir verið einhver utanaðkom-
andi. — Innbrotsþyófur — — það er eina skýring-
in. —
Flóra sneri sér aftur til hans.
— Eruð þér san-nfærður um það.
— Hvað álítið þér, sourði Blunt hvasst.
— Ég, jú, auðvitað.
Það varð þögn, -og Flóra varð aftur til að rjúfa
hana.
— Ég ætla, — ég ætla að segja yður hversvegna
ég er svo hamingju-söm/ í id-ag. Jafnvel þó yður finn-
ist ég vera tilfinningalaus, ætla ég að segja yður
þjað. Ég er svona glöð siðan málafærslumaður-
inn kom, herra Hammond. Hann sagði okkur að-
alatriðin úr erfðjáskrájnni. R-oger frændi hefir arf-
leitt mig að 20 þúsund pundum. Hugsið þér yður,
— tuttugu þúsund pund!
Blunt virtist verða hissa.
— Þykir yður það svo mikilsvert?
— Mikilsvert? Það þýðir allt, — frelsi, líf, maður
þarf ekki lengur að ljúga — —
— Ljúga,sagði Blunt hörkulega.
Flóra varð hálfsmeyk1.
— Þér skiljið hvað ég á við, sagði hún. Að
maður skuli verðia að látast vera yfir sig þakklátur
fyrir þær herfilegu notuðu tuskur, sem ríkir ætt-
ingjar gefa manni. Kápur og kjólar -og hattar frá í
fyrra
— Ég hefi ekki mikið vit á kvenbúningi, en
mér hefir alltaf fundizt, að þér vera vel klæddar.
— Það hefir kvalið mig ekki svo lítið, sagði
Flóra lágt. — En við skulurn heldur tala um
eitthvað skemmtilegra. Ég er svo hamingjusöm.
Ég er frjáls, get allt gert, sem mig langar til.
Ég þarf ekki lengur — — —.
Hún þagnaði í miðri setningu.
— Þarf ekki hvað? spurði Blunt fljótlega.
— Æ, það var ekki neitt sérstakt.
Blunt hafði staf í hendinni ,og fór nú að prika
í eitthvað nið'ri í tjöminni. ,
— Hvað eruð þér nú að veiða, Blunt maj-or?
— Það glansar á eitthvað þarna í botninum. Ég