Þjóðviljinn - 29.10.1938, Blaðsíða 4

gp Níy/a r5io ag
Okunni
söngvarííin
Det Sjungende X.
Sænsk tal-, söngva-, og
skemtimjuid. Aðalhlutverk
ið leikur og syngur fræg-
asti tenórsöngvari Svía
Jussi Björling
Aðrir leikarar eru:
Ake Ohbery, Áino Taube
iou fl{. .
Aukamyndir:
Æska og þróttur —
Paradís sundfuglanna,
fagrar, sænskar fræði-
myndir.
Næturiæknir
Halldór Stefánsson, Ránarg.
12, sími 2234.
Næturvörður
.er í Ingélfs- og Laugaveg®'
apóteiíi.
'ÍOtvarpið í dag:
20,15 Leikrit: „Musteri minn-
inganna“, eftir Sigurd Ibsen,
leikendur: Indriði Waage, El-
ísabet Egilson, V.alur Gísla-
son.
F.U.K.
heldur fund í K. R.-húsinu,
!uppi, á sunnudagskvöldið kl.
8,30.
Skipafréttir.
Gullfoss er á leið til Vest-
mannaeyja frá Gautaborg, Goða
foss er í Reykjavík, Brúarfoss
er á leið til Vestmannaeyja frá
Leith, Dettifoss er á leið til
Grimsby, Lagarfoss er á leiðí.
til Hamborgar frá Bergen. Sel-
foss er í Aberdeen. Dronning
Alexandrine er væntanleg til
Kaupmannahafnar { dag. Súðin
fór í gær í strandferð austur
um land.
Skaiutafélag
er nú í ráði að stofna hér í
bænum og verður stofnfundur-
inn haldinn á mánudagskvöld
í Oddfellowhúsinu.
Leikfélagið
sýnir gamanleikinn „Fínt
fólk“ á nnorgun í síðasta sinn.
þlÓOVILIINH
Oháð fagsamband.
Framhald af 3. sfðu.
að þeir séu ekki meðlimir ákveð
ins stjórnmálaflokks. Ég álít að
óháð fagsamband sé knýjandi
nauðsyn“.
Tryggví Hclgason
form. Sjómannafél. Akiureyrar:
„Ég álít að breytingarnar á
Alþýðusambandslögunum hljóti
að hrinda meginhlutanum af
verkálýðsfélögunum frá sam-
bandinu. Allur þorri verkam.
hafði gert sér vonir um aukið
lýðræði innan sambandsins, en
það hefir orðið öðru nær.
Ég lít svo á, að krafan um ó-
háð fagsamband eigi sér .orðið
svo öfluga stoð í réttarmeðvit-
und lalmennings, að ekki verði
til lengdar staðið gegn henni.
Eins og nú er kbmið er það
glæframenska að ætla sér með
valdabeitingu að þvinga verka-
lýðsfélögin undir stjórn eins
stjórnmálaflokks“.
Ární fónsson
form, 'Verkam.fél.
Húsavíkur:
.„Lagabreytingarnar fela ísér
stórkostlega heftingu á sjálfs-
ákvörðunarrétti félaganna um
sín innri mál, með því að slík
mál eru lögð undir vald sam-
bandsstjórnar.
Það hefir altaf verið mín sköð
un að rétt væri að stofná óháð
verkalýðsfélagasamband, þar
sem félögin sjálf réðu alger-
lega vali trúnaðarmanna sinna
og öðrum félagsmálum“.
Bjarní Þórdarson.
Sjómannafélag Norðfjarðar.
„Lagabreytingarnar skerða
rétt verkalýðsfélaganna tilsjálfs
ákvörðunar svo að óviðunandi
er.
Ég tel stofnun óháðs fagsam-
, bands eina rétta svarið er verk-
lýðsfélögin getia gefið við sam-
þykt þessara einræðislaga“.
Héðínn Valdímarsson,
formaður Verkamannafél. Dags
brún, Rvík:
„Ég tel að verkalýðsfélögin
geti ekki sætt sig við breyting-
arnar á lögum Alþýðusambands
ins, því að með þeim er verið
ináð draga alt vald úr höndum
hinna frjálsu verkalýðssamtaka
yfir í hendur pólitiskrar yfir-
stjórnar. Lagabreytingarnar
brjóta algerlega í bág við lýð-
ræðisgrundvöll samtakanna.
Óháð verkalýðssamband er
eina rétta skipulagið eins og
ástandið er nú í verkálýðsmál-
um og stjórnmálum“.
Þtnríður Fríðriksdóffíir
formaður pvottakvennafélagsins
Freyja, Rvík:
„Mitt álit er að lagabreyting-
arnar stefni til fasisma, og eng-
um þeim manni sæmandi að
bera þær fram, sem vill kenna
sig vi(ð lýðræði. Sjálfsforræði
félaganna verður ekkert ann-
að en nafnið tómt, og þau eiga
állan sinn rétt undir geðþótta
sambandsstjómar.
Ég er fylgjandi óháðu fag-
sambandi. Með því væri trygt
að verkalýðsfélögin fengjusjálf
að ráða málum sínum“.
Laufcy Vafdímarfdóffír.
formaður A. S. B. Reykjavík:
„Lagabreytingarnar miða að
þVí iað taka sjálfsákvörðunar-
réttinn af verkalýðsfélögunum,
gera þau að ósjálfstæðum verk-
fæmm sambandsstjórnar og
veikja þau um leið.
Ég heíi litið svo á, að eðli-
legt væri lað stjórnmálaflokkur
alþýðunnar væri ráðandi íþeim
félagssamtökum, sem alþýðan
hefir sjálf trygt að öllu leyti,
en undir núverandi kringum-
stæðum tel ég óhjákvæmilegt,
að horfið verði að stofnun ó-
háðs fagsambands“.
Liðandí sfund.
FRAMHALD AF 3. síðu.
bók, vildi ég mega helga hon-
um hina sömu ósk, sem hann
sjálfur á sínum tíma færði öðr-
um mikills háttar höfundi: að
hann megi jafnan bera van-
þóknun íhaldsins og hatur sem
konungsskrúða á herðum sér,
— alls íhalds, í hverskonar
formi sem það kann að birtast.
Til þess hefir hann drengilega
unnið víða í þessari bók, og
á þó vonandi eftir að ávinna
sér enn méiri verðskuldun
þeirra tignu örlaga.
Jóhannes úr Kötlum.
Leffefél. Reyltiagikar
Flnt fólk
gamanleikur í 3 þáttum
Sýning á morgun kl. 4.
LÆKKAÐ VERÐ
Síðasta sinn.
N.B. Nokkrir bekkir verðatekn-
ir frá fyrir börn.
Aðgöngumiðar seldir frá kl.
4 til 7 í dag og eftir kl. 1 á
miorgun.
% GamlaI3ío '%
Sendíbodi
forsefans
Spennandi og áhrifamikil
amerísk stórmynd tek-
in undir stjórn Frank
Lloyd, og fjallar um land-
nám Vesturheims.
Aðalhlutverkin leika:
Joel Mc Crea,
Frances Dee og
Bob Bums.
Börn fá ekki aðgang.
Nýtt
Naufakjöf
Kálfakjöf
Hvítkál — Gulrætur
Kjm & FISKUR
Símar 3828 og 4764.
Rjkfrakkar
karla.
Vcrð kr. 44,00, 49,50,
59,50, 74,50 og úr alull*
arcfní, jafngóðír þeina
dýrusfu, scm fásf í bæn«
um, kr. 108,50.
V E S T A
Laugavcg 40.
Ný bök
Líðandí stund
úrval af rifgcrðum Sígurðar Eínarssonar dóscnfs
kcmur í bókavcrslanír í dag.
Laugav. 38 Heímskrínga h. í. Símí 5055
Agatha Christie. 57
Hver er sa seki?
— Ég sem hef sj.álfur sagt yður — hóf ég máls
á nýjan leik, en Poirot bandaði frá sér hendinni.
— Ójá, — þér eruð ekki vel gáfaður í kvöld,
vinur jninn! Þér vitið, að það gerðist þainnig, —
en hvernig get ég vitað hvað gerðist? Samt get
ég staðfest það, að dularfulli maðurinn er engiin
ofsjón af yð,ar hálfu, því að vinnukonan hjá frú
Gannett hitti haun rétt á undan yður og hann spurði
hana einnig til vegar heim að Fernley Park. Ég
reikna því með, iað hann sé raunveruleg persóna,
l°g ég get verið nokkurnveginn viss um tvennt,
— iað hann var ókunnugur hér um slóðir, og að
erindi hans til Fernley hefir ekki verið leynilefgt,
fyrst hann spurði tvisvar til vegar á leiðinni.
— Já, sagði ég, það er auðskilið.
— Ég hefi lagt á mig talsvert erfiði til að afla
npplýsinga um þennan mann. Hann felck sér hress-
ingu á „Villisvínunum þremur“, og framreiðslustúlk-
an segir að hann hafil talað með áberandi amerísk-
nm málblæ, og haft á orði að hann væri nýkominn
frá Bandaríkjiunium. Tókuð þér eftir því, að hann
hefði amerískan málblæ?
— Já, eftir á að hyggja mun það hafa verið,
sagði ég eftir nokkra nmhugsun. En það var ekki
áberandi.
— Einmitt. Og svo er það þessi hlutur hérna, sem
ég fan|n í lystihúsínu.
— Hann sýndi mér fjöðurstafinn. Ég horfði á
hann forvitnislega. Þá kom mérf í hug ‘dálítið, sem
ég hafði lesið einhversStaðar.
Poirot fylgdist með svipbrigðum mínum, ogkink-
aði kolli.
Já, kókaín eða heróín. Þeir sem ineyta þess bera
það á sér þaninig og| taka það í nefið.
— Diamorphin hydroclorid, sagði ég( eins í sögu.
— Þannig löguð kókaín-nautn er mjög algeng
hinu megin Atlaintshafsins. Ný sönnun þess, að
maðurinn var frá Kanada eða Bandiaríkjunum, ef
við þyrftum frekari vitna við.
— Hvað vakti fyrst athygli yðar á lystihúsinu,
spurði ég forvitnislega.
— Raglan vinur minn var þess fullvís, að hver
sem hefði farið um stiginn, hefði gert það í því
skyni iað stytta sér leið heim að húsinu, en strax
þegar ég siá lystihúsið, varð mér ljóst, að stígur-
inn hlaut að vera farinn ef einhver hefði notað lysti-
húsið sem stefnumótsstað. Það virðist augljóst, að
ókunni miaðurinn hafi hvorki kbmið að aðaldyrun-
nm eða bakdymnum .Fór þá einhver úr húsinu til
fundar við hann? Hafi svo| verið, var enginn staður
heppilegri til fundar en lystihúsið. Ég rannsakaði
það í von um að finna þar einhvern leiðarhnoða.
Ég fann tvo — fjöðurstafinn iog léreftstuskuna.
— En léreftstuskan, — hvað getur hún hjálpað,
spurði ég forvitnislega.
Poiriot varð léttbrýnn. "
— Þér inotið ekki litlu;,j gráu sellurnar yðar, sagði
hann þurlega.
— Þessi tnska á stífuðu) lérefti ætti ekki að vera
torráðin gáta.
— Það finst mér þó, sagði ég, en fór ekki lengra
pt í (þá sálmia. —■ Jæja, — en ókunni maðurinn hefir
hlotið lað finna cinhvern í lystihúsinu. Hver gat
það verið ? •
— Þar kemur vandinn, sagði Roirot. Þér minnist
þess, að frú Ackroyd og dóttir hennar komu frá
Kanada, og settust hér að.
— Var það þetta sem þér áttuð við í dag, þer
ásökuðuð þær um að leyna sannleikanum?
— Hver veit. — En svo er annað atxáði. Hvað
virtist yður nm sögu stofustúlkunnar?
— Hvaða sögu?
— Söguna um uppsögnina. Þarf hálfa klukku-
stund til iað segja vinnukonu upp vistinni? Þar áð
auki segist hún hafa verið' í svefnherbex-gi sínu frá