Þjóðviljinn - 03.11.1938, Blaðsíða 4

l\íy/öL Ti'io sg
Manhaffan
Cockfaíl
(Vogues 1938)
Afburða skrautleg og
skemtileg amerísk tísku-
mynd með tískuhljómlist
tískusöngvxim, og tísku-
kvenklæðnaði af öllum
gerðum og í öllum regn-
bogans litum.
Aðalhlutverkan leika:
Joan Bennett
og
Warner Baxter

Or Dorginni
Næturlækinir. Halldór Stefáns
son, Ránargötu 12, sími 2234.
Næturvörður er í Reykjavík-
ur-apóteki og Lyfjabúðinni Ið-
unn.
íCtvarpið í dag:
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
18.15 Dönskukensla.
18,45 Enskukensla.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Lesin dagskrá næstuviku
Hljómplötur: Létt lög.
19.40 Auglýsingar
19.50 Fréttir.
20.15 Kvöld Skátabandalagsins:
a. Erindi, Jón Sigurðsson
skátaforingi.
b. Söngur kvenskáta.
c. Or dagbók frá landsmóti
skáta 1938, Jón cRíkharðsson
skáti.
d. Erindi, skátahöfðinginn dr.
Helgi Tómasson.
2l.00Frá útlöndum.
21.15 Otvarpshljómsveitin leikur
21.40 Hljómplötur: Andleg tón-
list.
22.00 Fréttaágrip.
Hljómplötur: Létt lög.
22.00 Dagskrárlok.
Litla bókin mín, heitir safn
af smábókum fyrir börn, sem
Steindórsprent gefur útenMar-
teinn Magnússon kennari hefur
þýtt á íslenzku. Komu út þrjár
slíkar bækur í fyrrahaust, en
nú hafa 4 bæzt í hópinn, og
heita þær: „Töfr,asleðinn“, „Lít-
ill kútur og gestir hans“, „Labbi
hvíta skott“ og „Stubbur miss-
ir skottið“. Bækurnar eru ílitlu
broti ,en laglegar að frágangi
og með fjölda mynda. Eru þær
einkum ætlaðar börnum, sem
eru að byrja að læra lestur og
handfjatla bækur.
Skipafréttir: Gullfoss er í
Reykjavík, Goðafoss er á ísa-
firði, Brúarfoss fer morður um
land í dag, Dettifoss er á leið
til Hamborgar frá Grimsby,
Lagarfoss er í Khöfn. Selíoss
ter í Antwerpen, Varoy er á leið
til Vestmannaeyja frá Leith.
Rafmagnsveita Reykjavíkur
sækir um leyfi til bygginga-
nefndar til þess að byggja bráða
birgða-spennistöðvar á sex stöð
iunt í inágrenni bæjarins. Verða
spennistöðvarhúsin bygð úr
timbri. Á síðasta fundi bygg-
inganefndar voru þessar um-
sóknir Rafmagnsveitunnar allar
samþykktar.
Súðin var á Vopnafirði kl. 6
í gærkvöldi.
KiióoviyiNN
—I 'IIMIII III IMMIIIIIMH—mBBj^WESS
Bæjarstjómarfundiur verður í
dag á venjulegum stað og tíma.
Á dagskrá fundarins eru 7 mál
og eru það fundargerðir fasta-
nefnda. 1 \
Drottningin er á leið til lands-
ins frá Kaupmannahöfn.
Ferðafélag; fslands biður fé-
Laga sína vinsamlega að vitja
strax um Árbókina fyrir 1938
hjá gjaldkera félagsins, Krist-
jáni Ó. Skagfjörð, Túngötu 5.
Okhar hjartkærí sonur og bróðír
Jónas
verður jarðsungínn föstudagínn 4. nóv., frá heímilí
hans, Brekkustíg 14 B.
Elín Árnadóttír, Jón Magnússon
[og sYstkínín.. H -Vy1
Frð Belgíu.
FRAMHALD AF 1. SÍÐU.
Liege, hafa mótmælt stefnu
stjórnarinnar, og munu fulltrú-
lar þeirra beita sér gegn Spaak
og fylgismönnum hans í þing-
inu.
FRETTARITARI.
§> ©amla t3io %
Lögtak hjá
ungfrúnní
Bráðskemmtileg og spenn-
andi amerísk gamanmynd
gerð eftir leikriti H. M.
HARWOOD. — Aðalhlut-
verkin leika hinir glæsilegu
leikarar
JEAN HARLOW og
ROBERT TAYLOR.
r~*~nTi~wí7rTiTMwnnrTiTnwMiMiMi
Þeir,
sem voru félagar í Reykjavíkurdeíld K. F. í. eru beðn-
ír að koma sem fyrst og gera upp flokksgjöldín. —
Tekíð er á mótí gjöldunum alla vírka daga frá kl.
5—7 e. h. á Grundarstíg 4 (2. hæð). Símí 4757.
Frá höínimni. Geir köm í fyrri
nótt frá Þýzkalandi. Baldur fór
á veiðar í fyrrakvöld, og Lyra
kom frá útlöndum í gærmorg-
un. Kolaskip kom með kolafarm
til kolasalanna hér í bænum.
Vimningar í happdrætti
Sveinasambands bygginga-
manna urðu þessir: Nr. 3220
Rafmagnseldavél, nr. 4441 mat-
arforði, nr. 4597 stoppaður stóll,
nr. 3576 dívanteppi, nr. 309 1
tonn kola, nr. 433 málverk, —
Dregið var hjá lögmanni í
fyrramorgun. Vinninganna má
vitja á skrifstofu Sveinasam-
bandsins í Kirkjuhvoli.
Athygli skal vakin á aug-
lýsingu tollstjóra í blaðinu í
dag um greiðslu á tekju- og
eignaskatti. Falla dráttarvextir
á það, sem ógreitt er 9. þ. m.
Karlakór iðmaðarmanna efn-
ir til hlutaveltu í K.-R.-húsinu
n. k. sunnudag. Það, sem sér-
staklega einkennir þessa hluta-
veltu, eru ýmsir gagnlegir mun-
ir, sem félagarnir hafa sjálfir
smíðað, m. ia. í einu númeri:
Dagstofuhúsgögn (2 bólstrað-
ir stólar, borð, bókatriol, gólf-
púði o. fl.). Þeir, sem vilja
kórnum vel og kynnu að vilja
styrkja starfsemi hans með því
að gefa muni á hlutaveltuna,
eru vinsamlega beðnir að snúa
sér til hr. Gísla Þorleifssonar,
Hringbraut 74, sími 4971.
Nilihi Hqs
moíív fíl að fesfa
á bamaföf, faesf í
¥ E STU
Laugávef 40«
heldur sfofnfund í Gamla Bíó,
í dag, 3« név.ý hh 6 síddegís.
Þá ganga saman í eitt félag Jafnaðarmannafélag Reykja-
víkur og Reykjavíkurdeild Kommúnistaflokksins, ásamt öðr-
um sameiningarmönnum.
Innritun nýrra félaga fer fram í skrifstofunni, Hafnar-
stræti 21, kl. 10—12 og 1—7 daglega.
Sækið þangað aðgöngumiða að fundinum.
STJÓRNIRNAR.
Afgreiðsla ÞjöðvDjais
er flutt í Austurstræti 12,
hús Sfefáns Gunnarssonar, sömu hæð o$ Vísír
var ádur«
Mikki f\ús
lendir í æfintýrum.
Saga í myndum
fyrir börnirt.
— Kolur skipstjóri, þú ættir að
skammast þín að ætla að narra Mikka
til Afríku með apaskömminni.
— Góða Magga mín, Loðinbarði
er engin apaskömm. — Hann er eins-
konar — einskonar húsa-api.
— Mér er alveg sama
hvað þú kallar hann. —
Mikki skal aldrei fá að
fara til Áfríku. Hvað
sagðir þú annars að Loð-
inbarði væri?
-----húsaapi sagði ég. Hann í Afríkuskógum, er falinn í
er eins og laxinn og bréfdúf- jörðu fjársjóður, sem er millj-
an, — ratar heim, hvar sem ón króna virði.
hann er kominn, — og heima' — Er ekki bara hægt að
hjá Loðinbarða, senda Brúarfoss eftir pening-
unum ?
Agatha Christie. 60
Hver er sá seki?
er sannfærð um að Raglan fulltrúi hefir ekkert að-
finnsluvert fundið við framkomu mína. Því skyldi
þá þetta útlendingsræksni gera allt þetta veður að
ástæðulausu. Eins asnalegur og hann er ásýnd-
um, engu líkari en Frakka, eíns og þeír eru hafð-
ir í grínleikjum. Ég skil ekki hversvegna Flóra
vildi endilega fá hann inn í málið, og án þess að
spyrja mig ráða- Hún gerði það alveg upp á eigið
eindæmi. Flóra er of sjálfstæð. Ég er þó móðir
hennar og lífsreynd kona. Hún hefði átt að spyrja
mig ráða.
Ég hlustaði þegjandi á orðastrauminn.
— Hvað ætlar hann sér? Það vildi ég gjarnan
vita. Hvernig getur hann hugsað sér að ég leyni
einhverju í málinu. Hann ákærði mig hreint og
beint.
Ég yppti öxlum-
— Hann hefur ekki ætlað sér neitt með þessu,
frú Ackroyd, sagði ég. Þessi athugasemd getur
ekki hafa átt við yður, fyrst þér leynið engu í
málinu.
Frú Ackroyd snéri talinu að öðru.
— Alltaf hljótast einhver vandræði af vinnufólki
sagði hún. Það ber slúður og óhróður um hús-
bændur sína. Og þannig kemst ýmislegt upp, sem
óþarft er að almenningur viti.
— Hverju hefir vinnufólkið komið upp? spurði ég
Frú Ackroyd leit á mig, og tillitið var svo und-
urfurðulegt, að ég átti bágt með að halda skap-
inu í jafnvægi'
— Ég var^sannfærð umý’að þér hlytuð^að 1 vita
það, vegna þess jað þér eruð alltaf með Poirot,
eða er ekki svo?
— Jú, við erum oft saman.
— Þá hljótið þér að vita það. Stelpan hún Ur-
súla Bourne hefur auðvitað sagt frá pví. Hún er
að fara úr vistinni, og gerir það sem hún getur
til að sverta heimilið. Illgirnin í vinnufólkinu, hún
er alltaf söm við sig. En þér hljótið að vita hvað
hún sagði, fyrst þér eruð alltaf með Poirot. Mér
er það áhyggjuefni ef fólk fær rangar hugmyndir
um mig. En maður getur ekki skriftað fyrir lög-
reglunni hvert smáatriði sem gerist á heimili manns
En þessi stelpa hefir auðvitað kjaftað öllu sem
hún vissi.
Ég fann að einhver ákveðinn ótti lá að baki
þessum harmatölum. Poirot hafði haft rétt fyrir
sér. Af þeim sex manneskjum sem sátu kringum
borðið, hafði að minnsta kosti ein, frú Ackroyd,
haft einhverju að leyna. Ég varð að finna hvað
það var.
— Ef ég væri yðar sporum, rú Ackro"4. cggði
ég hryssingsl
af létta.
Hún rak upp óp.
Ó!, góði læknir, hvað ] þér getið mið hrotta-
lega fram. Þér haldið þó ekki að ég — ég sem
get gefið skýríngu á því sem allir hljóta að taka
gilda.
— Því ekkí að gefa þá skýringu, sagði 'ég.
Frú Ackroyd tók upp samanböglaðan vasaklút
og fór að gráta.
— Mér lcom til hugar að segja yður það, svo
að þér gætuð komið því til Poirots. Það er svo
erfitt að gera 'útlendingi skiljanleg okkar sjónar-
mið. Þér getið ekki ímyndað yður hvernig mér hef-
ir liðið, allt mitt líf. Ég vil síður tala illa um fram-
liðna, en svona er það samt- Hvern smáreikning
varð Roger að grannskoða, rétt eins og hann
hefði haft nokkur hundruð pund í tekjur á ári. En
eftir þvi sem Hammond segir var hann með rík-
ustu mönnum landsins.
Frú Ackroyd þagnaði rétt á meðan hún þurrk-
aði af sér tárin-
— Já, þér voruð að tala utn reikninga.
— Já, þessir skelfilegu reikningar! Sumir þeirra
voru þannig að ég gat ekki sjmt Roger þá. Rarlmenn
skilja aldrei nauðsynjar kvenna. En það urðu tals-
verðar fúlgur.
Hún horfði á mig biðjandi, eins og hún ætlaðist
til að ég tæki undir kvartanasönginn.
— Ójá, það vill verða svo, sagði ég.
Þá breytti hún um róm. Varð áköf.
— Ég segi yður það satt, læknir, að ég var í
þann veginn að verða að aumingja á taugunum.
Og þá náði ég sambandi við tvo skozka heiðurs-
menn er voru fúsir að lána mér peninga. En ég
hafði enga tryggingu að bjóða, nema von um arf
eftir Roger.
Og þó að ég þættist viss um að Ro ’r mundi
arfleiða mig að einhverju, þá vissi ég þó ’ ki, hve
mikið það yrði. Mér datt þá í hug, að é^ þyrft
að ná í erfðaskrá hans og fullvissa mig um það
þá hefði cg getað gert mínar ráðstafanir.