Þjóðviljinn - 07.11.1939, Blaðsíða 2

/
Þiiðjudagurinn 7. nóvember 1939.
þjömniinui
Ctgefandi:
Sameiningarflokkur alþýðu
— Sósíalistaflokkurinn.
Ritstjórar:
Einar Olgeirsson.
Sigfús A. Sigurhjartarson.
Ritstjórnarskrifstof ur: Aust-
urstræti 12 (1. hæð). Símar
5276 og 2270.
Afgreiðsla og auglýsingaskrif-
stofa: Austurstræti 12 (1.
hæð) sími 2184.
Áskriftargjald á mánuði:
Reykjavík og nágrenni kr,
2.50. Annarsstaðar á land-
inu kr. 1,75. 1 lausasölu 10
aura eintakið.
Víkingsprent h. f. Hverfisgötu
4. Simi 2864.
22 ára verfelýds-
völd*
Hve dásamlegt væri ekki að lifa
á Islandi, ef ekkert atvinnuleysi væri
þar til, enginn kviði fyrir morgun-
deginum út af vinnuvöntun og
skorti, síhækkandi, öruggt kaup,
— síbatnandi afkoma verkamanna,
bænda og fiskimanna, — ókeypis
öll læknishjálp, spítalavist og lyf,
án pess að þurfa að greiða til
sjúkrasamlags, — ókeypis sumardvöl
fyrir alþýðufólk að Laugarvatni,
Þrastalundi, Laugum, Reykholti, —
opinn aðgangur að öllum niennta-
stofnunum eftir vild og styrkir
til að nema þar — o. s. frv. Þann-
ig er lífið í Sovétríkjunum í dag.
Slík kjör hefur alþýðan skapað sér
í landi, sem fyrir 22 árum var versta
harðstjórnarríki Evrópu, landi, þar
sem alþýðumenningin var engin, nær
allt fólk ólæst og óskrifandi, kúg-
unin og hörmungarnar svo skelfileg-
ar að vart verður með orðum lýst.
Þessi kjör hefur alþýðan skapað sér
með því að taka sjálf völdín í land
inu með byltlngunni miklu 7. nóv
1917 undir forustu Bolsévikkaflokks
ins, binda enda á auðvaldsstríðið og
hyggja síðan upp sósíalismann í
jfyrsta sinn í veraldarsögunni.
Á þessum 22 árum hefur alþýða
Sovétríkjanna sannað okkur að sosi
alisminn er meira en fögur hugsjón,
meira en vísindum studd kenning,
— að sósíalisminn er veruleiki, er
lifandi þjóðfélag, sem með yfirburð-
um sínuin sannar okkur að auðvalds
skipuiagið er ekki aðeins dauða-
dæmt af þróun þjóðfélagsins, held-
ur kveður og sjálft. dauðadóminn
upp yfir sér daglega með þeim
hörmungum, sem það leiðir yfir
hvert einasta mannsbarn alþýðunn-
ar.
Meðan alþýða Sovétríkjanna sæk-
ir fram eftir leið sósíalismans til
síbatnandi hags, — þá er alþýða
— einnig hinna „lýðræðissinnuðu“
— auðvaldsrikja rænd hverjum rétt-
indunum á fætur öðrum. I Frakk-
landi er Kommúnistaflokkurinn bann
aður, öll róttæk alþýðusamtök of-
sótt, ritfrelsið afnumið, unnin rétt-
indi og fengnar kjarabætur aftur af
alþýðunni teknar. Hér á Islandi sjá-
um við gjaldþrota braskara vaða
uppi gegn alþýðunni á sama hátt.
Studdir af liðhlaupunuin úr verk-
lýðshreyfingunni, hægri „foringj-
unum‘‘, ræna þeir verkalýðinn frels
inu til að berjast fyrir kaupinu,
stela svo milljónum króna skiptir
af kaupi hans með þrælalögum sín-
um, bæla byggingasaintök hans nið-
ÞJéÐVILJINN
Ávarp Alþjódasambands kommúntsfa í fílefní af 7. nóv.
1939, 22 ára afmæli rússnesku bylfíngarínnar.
Öreigar! Alþýða allra landa!
1 dag heldur alþýða allra landa
hátíðlegt tuttugu og tveggja ára
afmæli hinnar miklu sósíalistisku
nóvemberbyltingar. 1 dag minnast
þjóðir Sovétríkjanna hinna heims-
sögulegu sigra sósíalismans, er
unnir hafa verið undir stjórn Bolsé
víkaflokksins. Sovétþjóðirnar, er
lokið hafa sköpun hins stéttlausa
sósíalistiska þjóðfélags, sækja
fram til kommúnismans.
Stórfengleg eru þau afrek, sem
unnizt hafa í Sovétríkjunum. Hinn
samvirki iðnaður eflist daglega og
stundlega. Undirstaða samyrkjunn
ar styrkist með ári hverju. Með
hverjum nýjum sigri sósíalismans
batna lífskjör fjöldans. Gleðiríkt
og hamingjusamt er hið þrótt-
mikla starfslíf sovétþjóðanna.
Æskan horfir örugg mót glæstri
framtið og öruggri tilveru. Stakh-
anoffhreyfingin hefur unnið fjölda
afreksverka. Ný kynslóð mennta-
manna, þrungin eldmóði fyrir mál-
stað sósíalismans, er að vaxa upp.
Vinátta þjóðanna, er byggja hin
voldugu Sovétríki, verður æ nán-
ari, eining sovétþjóðanna hefur
; aldrei verið traustari, né þær fast-
ar tengdar flokknum og ríkis-
stjórninni. Hemaðarvald ríkis
sósíalismans eflist stöðugt. Landa-
mæri þess verða æ óárennilegri.
Áhrif Sovétríkjanna í alþjóðamál-
um hafa vaxið gífurlega. Með
hinum miklu afrekum sínum byrja
Sovétríkin nýtt og fagurt blað í
sögu mannkynsins.
Lenin og Stalin leiðtogar hins sigursæla Bolsévikkaflokks, erstjórn
ar sókn sovétþjóðanna til konnnúnismans. - Myndin er af líkneski
er stendur í Menningarhöllinni i Voronesj.
Sfórvcldaslyrjöld um
heimsyfírrádín,
Alþýða auðvaldslandanna er allt
öðru vísi á sig komin þennan há-
ur með ofbeldi og hrópa nú hástöf-
um á bann Sósíalistaflokksins, eina
baráttuflokks alþýðunnar.
Það undrar því engan þótt auð-
vald og verklýðssvikarar allra landa
reki nú rógsiðju sína gegn Sóvét-
ríkjunum af meiri grimmd en nokk-
urntíma fyrr, því aldrei hefur ríki
sósíalismans í austri áþreifanlegar
sýnt þjáðu mannkyni auðvaldsland-
anna veginn út úr öngþveiti auð-
valdsskipulagsins en í dag, þegar
auðvaldið auk allra annarra hörm-
unga hefur líka leitt skelfingar
styrjaldarinnar yfir alþýðuna.
Það væri undarlegt auðvald og
þjónar þess, ef þeir ekki reyndu
að byrgja útsýni alþýðunnar til
austurs með rykskýjum blekkinga
sinna.
Völd þeirra, arðrán og bitlingar
eru undir því komnir að það tak-
ist að villa alþýðunni sýn og ræna
hana trúnni á mátt sinn og hlut-
verk.
Þessvegna er einmitt nú gildi Sov-
étrikjanna og verklýðsbyltingarinn-
ar 7. nóvember meira fyrir allan
verkalýð en nokkru sinni fyrr. Því
reynsla þeirra sannar ómótmælan-
lega, að verkalýðurinn hefur kraft
og forustuhæfileika til að leiða þjóð
imar út úr hörmungum hrynjandi
auðvaldsskipulags mn í ríki sósíal-
ismans.
tíðisdag. Hún býr við styrjaldará-
stand, stjórnir auðvaldslandanna
hafa byrjað hina aðra stórvelda-
styrjöld. Japanska auðvaldið hef-
ur þjáð kínversku þjóðina á þriðja
ár. Styrjöld geisar í hjarta Ev-
rópu. Hinar ráðandi stéttir Eng-
lands og Þýzkalands heyja styrj-
öld um heimsyfirráðin. Styrjöld
þessi er áframhald margra ára
deilu í herbúðum auðvaldsland
anna. Þrjú auðugustu ríkir., —
England, Prakkland og Bandaríki
Norður-Ameríku ríkja yfir þyð-
ings.rmestu heimsleiður. -i - oy
n.o.kuðunum. Þau hafa hjiLsað til
sin Júrmætustu h.é.efnalindirnar,
og ráða yfir geysilegum auðæfum.
Þær hafa bolað undir sig me-r en
helming mannkynsins. Arðrán al-
þýðunnar og arðrán hinna kúguðu
r.ýienduþjóða hylja þau svika-
blæju yfirskinslýðræðis, til að eiga
hægara með að blekkja fjöldann.
f-'.’gn heimsyfirráðum þeirra, og
ivr'r eigin yfirráðum berjast önn-
ur auðvaldsríki, er komust síðar í
kiv phlaupið um nýlendur. Þau
vilja skipta að nýju hráefna- og
matvælalindunum, gullforðanum
og nýlenduþjóðunum. Þe.ð er hið
sanna eðli þessarar styrjaldar
hún er ranglætisstyrjöld, aftur-
haldsstyrjöld og stórveldastyrjöld
Sökina á ófriðnum eiga fyrst og
fremst auðvaldsstjórnir og yfir-
ráðastéttir allra styrjaldarríkj-
anna.
Alþýðustéttin getur ekki veitt
þessari styrjöld stuðning. Gegn
slíkum ófriði hafa kommúnistar
ætíð barizt. Þeir hafa hvað eftir
annað varað verkalýðinn við því
að yfirráðastéttirnar væru að
steypa hundruðum milljóna
manna út í styrjöld. Árum saman
hafa burgeisarnir undirbúið þenn-
an ófrið. Þeir hafa undirbúið hann
með samningum sínum, ráðstefn-
um og bandalögum, en reyndu
jafnframt að dylja hið grimmdar-
lega eðli stórveldastefnunnar með
uppgerðarskrafi um friðarvilja.
Þeir undirbjuggu hann með leyni-
samningum og ögrunum gegn Sov-
étríkjunum. Þeir undirbjuggu
hann með árás á Abesiníu, innrás-
arstyrjöld á Spáni og í Kína
Miinchen-sáttmálinn var beinlínis
undirbúningur striðsins. Burgeisa-
stéttin hefur hafið þessa styrjöld
vegna þess að hún er föst í hin-
um ógreiðandi flækjum auðvalds-
skipulagsins og reynir að losa um
þærNqieð nýjum stríðum
Sovcfsfjórnín afsfýrír
audvaldsárás á rlkí
sósialísmans.
Á þriðja áratug hafa Sovétríkin
reynt að viðhalda friði. Þau hafa
sýnt óbifanlega festu gegn hinum
tíðu ögrunum og árásum. Þau
lögðu til að horfið yrði að al-
mennri afvopnun eða takmörkuri
vígbúnaðar, og skipulagningu sam
eiginlegs öryggis. Þau haía gert
allt, sem í þeirra valdi stóð til að
stuðla að traustu friðarbandalagi.
En hinar borgaralegu stjómir
hafa hafnað öllum þessum tillög-
um. Þau hafa haldið áfram
heimskulegri einangrunarpólitík
gagnvart Sovétrikjunum. Þrátt
fyrir allt baktjaldamakk héldu
Sovétríkin áfram baráttu fyrir vio
haldi heimsfriðarins. En meira að
segja þcgar svo var komið að allir
sáu að styrjöld var á næstu grös-
um, gerðu Sovétríkin enn eina til-
raun til að bjarga friðnum, —
hófu samningaumleitanir við Eng-
land og Frakkland. En stríðsæs-
ingamennimir ætluðu sér annað.
Þeir reyndu að nota sér samninga-
umleitanirnar til að svæfa varúð
almennings og leiða ábyrgðina af
styrjöldinni, er þeir vora að und-
irbúa, yfir á herðar annarra.
Þeir æstu Pólland gegn Sovét-
ríkjunum. Meðan þeir sátu við
samningsborð í Moskva reyndu
þeir með leynd að siga Þýzkalandi
á Sovétríkin.
Með griðasáttmálanum við
Þýzkaland eyðilögðu Sovétríkin
hið lævísa baktjaldamakk hinna
andsovétísku stríðsæsingamanna.
Með þessum samningi tókst að
halda sovétþjóðunum utan hildar-
leiksins og þrengja svið ófriðar-
eldsins. Þegar pólska ríkið, er var
sannnefnt þjóðafangelsi, hrundi í
rúst, réttu Sovétríkin bræðraþjóð-
um Vestur-Úkraínu og Vestur.
Hvítarússlands hjálparhönd, og
tókst að þrífa þrettán milljónir
manna úr hyldýpi styrjaldarinnar
leysti þá undan oki pólska auð-
valdsins og gaf þeim rétt til að á-
kveða sjálfum þjóðfélagshætti og
stjómarskipun. Og Sovétríkin
hafa með samningunum við Eist-
land, Lettland og Litháen vernd-
að þau ríki frá ránsfyrirætlunum
auðvaldsstórveldanna. Sovétríkin
hafa ábyrgzt sjálfstæði þessara
ríkja og um leið styrkt vestur-
landamæri sín. Með afhendingu
Vilna, er pólskir hershöfðingjar
hertóku fyrir tuttugu áram, sýndu
Sovétríkin slíkt tillit til þjóðarrétt
inda smáþjóðar, að einstakt mun
vera.
Með viðleitni sinni til að binda
enda á styrjöldina og með sæmn-
ingunum við Þýzkaland um vin-
áttu og landamæri hafa Sovétríkin
enn unnið málstað friðarins. Þau
hafa hindrað stríðsæsingamennina
í að draga Balkanríkin inn í styrj-
öldina. Þau eyðileggja áform
þeirra manna, er vilja að Evrópur
styrjöldin verði að heimsstyrjöld.
Því mun alþýða allra landa aldrei
gleyma.
Auðvaldssijórnírnar
hcyja ekki sfyrjöld fil
að leysa þjóðír úr á**
nauð — heldur fíl að
kúga þxr.
En myrkravöld ófriðarins eru
ekki aðgerðalaus. Þau heimta að
barizt sé „þar til fullur sigur er
unninn’ Þau heimta að barizt sé
þar til stórveldatakmörk”m þeirja
er náð. Þessvegna reka þau þjóð-
imar til blóðvallanna.
En hvað getið þið, öreigar og
alþýða, unnið í þessari styrjöld?
Nú þegar hefur afturhaldið
hvarvetna hafið æðisgengna sókn.
Hið borgaralega alræði varpar frá
sér „lýðræðis”grímunni ofsækir
verkalýðshréyfinguna og kemur á
stríðsgrimmdarstjóm. Burgeisa-
stéttin ,bæði í ófriðarríkjunum og
í hlutlausum löndum, þrengir aS
lífskjörum ykkar.. Nú þegar eru
afnumin réttindin, sem þið hafið
náð með langri og erfiðri baráttu.
Framhald á 4. siðu
9