Þjóðviljinn - 30.04.1940, Blaðsíða 4

Næturlæknir í nótt: Daníel
Pjeldsted, Hverfisgötu 46, sími
3272.
Næturvörður er þessa viku í
Reykjavíkur apóteki og Lyfjabúð-
inni Iðunn.
tJtvarpið í dag:
12.00 Hádegisútvarp.
12.50 Islenzkukennsla, 3. fl.
18.20 Dönskukennsla, 2. fl.
18.50 Enskukennsla, 1. fl.
19.15 Þingfréttir.
19.35 Auglýsingar.
19.45 Fréttir.
20.15 Upplestur: Úr „Vordögum”,
eftir Jónas Jónsson (Pálmi
Hannesson rektor). •
20.45 Tónleikar Tónlistarskólans:
Sónata í F-dúr fyrir celló og
píanó, eftir Johs. Brahms.
(Celló: dr. Edelstein; píanó: dr.
Urbantschitsch).
21.10 Hljómplötur: Symfónía nr.
2, eftir Borodin, o. fl.
21.55 Fréttir.
Dagskrárlok.
Alþjóðasamband
hommúnísta
Framhald af 2. síðu.
stríðinu þarf verkalýðurinn alþjóð
lega einingu.
Verkamenn! Vinnandi stéttir!
Nýlenduþjóðir!
Tryggingin fyrir sigri yklrar
liggur í alþjóðlegri sameiningu
krafta ykkar.
Smíðið einingu verkalýðsins
gegn árás auðvaldsins þrátt fyrir
sósíaldemókrataforingjana og
gegn þeim!
Skapið fylkingu frelsisins gegn
afturháldinu, fylkingu friðarins
gegn heimsvaldastríðinu, fylkingu
hinna undirokuðu og arðrændu
gegn kúgurum og arðræningjum.
Fylkið liði um land sósíalismans,
landið þar sem heitustu vonir
verkalýðsins hafa rætzt.
Látið kröfugöngumar 1. maí
verða volduga tjáningu á friðar-
vilja alþýðunnar, — baráttufylk-
ingar gegn ófriðarseggjunum og
stríðsæsingamönnunum.
Mæður, konur, systur! Heimtið
syni ykkar, menn og bræður heim,
áður en það er um seinan!
Knýið það fram að þeir ríku
verði látnir borga kostnaðinn af
stríðinu! Heimtið prentfrelsi!
Heimtið það að hinir hraustu,
frönsku kommúnistaþingmenn og
allir aðrir, sem berjast gegn
heimsvaldastríðinu séu látnir
lausir! 1 tugthúsið með stríðs-
gróðamennina, líkræningjana!
Frelsi fyrir fanga auðvaldsins!
Alþjóðasamband . kommúnistá
kallar ykkur undir merki verka-
lýðsins, undir hinn glæsta fána
Marx, Engels, Lenins og Stalins,
— því aðeins undir þessu merki
munið þér sigra.
Niður með heimsvaldastyrjöld-
ina!
Niður með afturhald auðvalds-
ins!
Friður meðal þjóðanna! Lifi
Sovétríkin, vígi friðar, frelsis og
sósíalisma! . •
Lifi bræðralag öreiga allra
landa.
PIÓÐVIUINN
ISÍý/eJoib a§
| hcfur áfeveðid |
|að auglýsa ekhi |
lí Pjððvíljanum |
A. GajnbOb 4
5: ý
| hefur ákveðíð *
.1
|að auglýsa ekkíf
| í Þjóðviljanum
l
4
V
4
X X **• £
l. maí kröfu*
gönguspjald
frá París í
fyrra
sidm mnitn
flBtion a! Biíoleiisi?
Svo má lieita að olíulaust sé nú
í landinu, og má gera ráð fyrir að.
mótorbátaflotinn stöðvist næstu
daga, ef ekki i'æst bót á.
Olíuskip, sem fór í byrjun apríl
frá Mexíkóflóa, er enn ekki komið
hingað, og er orðið nær alveg olíu-
laust. Undanfarna daga hefur
eitthvað af olíu fengizt úr skipum
þeim, sem liggja héf á höfninni og
hefur Skeljungur unnið að því að
ná henni.
Viðbúið er að olíuverðið muni
hækka að miklum mun, þegar olia
kemur næst.
Styrjöldín í Noregí
Framh. af 1. síiu.
* /
forsætisráðherra urn þá, en við
henni ér búizt einhvern næstu
daga, ef til vill þegar í dag.
1- tilkynningum Þjóðverja um
hernaðaraðgerðir í Noregi segir að
þýzki herinn í Suður og Austur-
Noregi hafi sótt fram, með aðstoð
hernaðarflugvéla. Hafi herinn náð
á vald sitt sex virkjum með miklu
af hergögnum, ennfremur dýna-
mitverksmiðju.
I fregnum frá Svíþjóð segir að
Þjóðverjar hafi um helgina reynt
að senda herlið frá vígstöðvunum
norðan við Röros vestur í Guð;
brandsdal, og ætli sér að rjúfa
járnbrautarsambandið milli Dom-
baas og Stören, en báða þá bæi
hafa Bandamenn á valdi sínu. Er
talið að það geti orðið mjög af-
drifaríkt, ef þetta tekst.
1 tilkynningum brezku her-
stjórnarinnar segir að tekizt hafi
að stöðva sókn þýzka hersins í
Guðbrandsdal við Kvam, og sé
mikið brezkt lið til staðar í Dom-
baas og Stören.
Fyrstaj maí-nefndín
Framhald af 3. síðu.
2. Stjórn fulltrúaráðs verka-
lýðsfélaganna sem eru í Alþýðu-
sambandinu, neitar með öllu þátt-
töku í sameiginlegum hátíðahöld-
um 1. maí, nema undir rauðum
fána með þrem örvum, sem er fáni
Alþýðusambandsins og Alþýðu-
flokksins.
3. Stjórn fulltrúaráðsins neitar
með öllu að gera samkomulag við
1. maí-nefnd Dagsbrúnar, þótt
fallist væri á fyrra skilyrði um
örvafána..
Þar sem fjórir nefndarmenn,
sem tilheyra Alþýðuflokknum og
Sjálfstæðisflokknum í 1. maí-
nefnd Dagsbrúnar telja nú útilok-
að að fullkomin eining geti orðið
um liátíðahöldin 1. maí, óháð öll-
um pólitískum flokkum, eins og
þeir ætluðust til á fyrsta fundi
nefndarinnar, vilja þeir nú aftur-
kalla samþykki sitt, fyrir sameig-
inlegri samþykkt þess fundar.
Af framangreindum ástæðum
telur 1. maí-nefnd Ðagsbrúnar að
hún geti ekki að þessu sinni sam-
einað alla meðlimi félagsins og-
aðra launþega í bænum um sam-
eiginleg hátíðahöld 1. maí og aft-
Urkallar því ákvörðun sína um
hópgöngu og útifund þann dag, og
lýsir hún yfir að Verkamannafél-
agið Dagsbrún mun ekki taka þátt
í neinum hátíðarhöldum • 1. mai'
næstkomandi”.
0
Engum blöðum þarf um það að
•fletta að þessi okasamþykkt nefnd
arinnar er markleysa ein og í full-
komnu ósamræmi bæði við það um
boð, sem Dagsbrún gaf nefndinni
og einnig þær samþykktir, sem
nefndin sjálf hafði gert, og er því
niðurstaða málsins sú að sex
menn hafa hlaupið brott úr nefnd-
inni, en þrír halda störfum áfram
á þeim grundvelli sem félagið
lagði.
A. J. CRONIN:
24
SYSTiURNAR
ina klukkan tíu”.
Hann hló, og hláturinn gerbreylti svipnum á dökka
andlitinu hans, gerði þaS opinskátt og drengjalegt. En
það var aðeins eitt augnablik, og þegar hann tók til máls,
var röddin kuldaleg og hluttekningarlaus að vanda, eins
og hann iðraði þess að haía verið of vingjarnlegur. „Lát-
ið mig um það”, sagði hann og sneri bílnum inn á Royal
Terrace. > : æi i
Það var kyrriát gala með háum veðurteknum hús-
um, gömlum og virðulegum. liann ók upp að gangstétt-
inni, stöðvaði bilinn og lijálpaði henni út. Iiann tók lyk-
il úr vasa sínum, hljóp léttilega upp tröppurnar og bauð
henni inn á heimili sitt.
„Leggizt útaf”. Hann vísaði með höfuðhreyfingu yfir
að dívan. „Eg ætla að sækja yður glas af sjerri. Mér
sýnist þér þurfa þess með”.
ITann fór út úr stofunni og kom aftur að vörmu spori
með flösku og tvö glös. Hann hellti fyrst í glas handa
henni og horíði á hana dreypa í vínið, og fyllti svo sitt
glas.
„Mér veitir ekki af styrkingu heldur”, sagði hann, og
hélt glasinu upp á móli birtunni til að njóta litar víns-
ins. Lað var enginn gamanleikur að vinna í fimm tíma
í liitasvækjunni þarna í eldhúsinu. En það borgar sig.
Peir hafa það af, allir fjórir. Enginn þeirra hefði liíað,
ef við hefðum ekki lagt í þeLla. tafarlaust. Hann þagnaði
og leit fast í augu hennar. „Eg er yður einlæglega
þakklátur, Miss Lee, fyrir snarræði yðar, dugnað og
kjark. Pér skiljið sjálfsagt ekki hve mér er þetta mikils
virði”.
I5að varð stutt þögn, eins og hann hugsaði sig um
hvort hann ætti að útskýra þetta nánar. „í ölíum blöð-
um borgarinnar Verður gert mikið úr því sem viö höf-
um gert í dag, sannið þér til þegar síðdegisblöðin koma.
Eg vil ógjarna að þér misskiljið mig. Tað er einskonar
auglýsingastarfsemi, en ég þarf á auglýsingum að halda.
Eklci af metorðagirnd eða öðrum persónulegúm ástæð-
um, heldur með hliðsjón af starfi minu, með hliðsjón af
sjúkrahúsinu, sem mig langar til að koma upp, og er að
safna peningum til. Lætin sem verða út af starfi okkar
í dag hefur áreiðanlega meiri áhrif á það fólk sem ég
er að sníkja hjá peninga — ég á þar einkum við vin
minn, Mat Bowley — heldur en þúsundir venjulegra upp-
skurða gerðir á venjulegri skurðarstofu”.
Hann stóð upp og tók að ganga hratt um gólf. „Eg
þarf að segja yður, Miss Lee, að ég ætla að reyna að koma
á sjúkrahúsi fyrir heila- og taugaaðgerðir. Að því bein-
ist öll mín viðleitni. Pér vitið það ef til vill ekki, en sann-
leikurinn er sá, að á ári hverju deyja þúsundir manna
vegna þess að ekki eru til nauðsynleg skilyrði til heila-
skurða. Og það einungis vegna þess, að hópur gamaldags
kreddukarla rígheldur í þá skoðun, að skurðaraðgerðir
á heila séu ómögulegar. En ég hef ákvcðið að koma upp
slíku sjúkrahúsi, hvað sem það kostar”.
Hann þagnaði snögglega og slanzaði. „Pér verðið að af-
saka málæðið í mér, en ég er óvanur því að hafa svona
góðan áheyranda. Eg sleingleymdi því, að yður er orðið
mál á matarbita”.
Hann vildi endilega að hún sæti kyrr, og lét ráðskon-
una koma með lítið borð. Maturinn var- borinn inn Lil
þeirra. Anna hafði ekki smakkað annan eins herramanns-
mat í marga mánuði. Vínið hafði hresst haná og vakið
matarlystina, hún var dauðsvöng, hafði ekki bragðað mat
síðan klukkan tíu kvöldið áður.
Hann var aftur orðinn kuldalegur og fátalaður, lét sér
nægja að halda að henni réttunum.
„Pér skiljið auðvitað”, sagði hann allt í einu, „að ég
er eklci vanur að bjóða hjúkrunarkonum spítalans heim.
Eg er algerlega andvígur því, að læknar og hjúkrunar-
konur, sem vinna saman, umgangist þar fyrir utan”.
Anna kinkaði kolli. „Læknar hafa sitt starf að hugsa
um og hjúkrunarkonur sitt. Pað er engin ástæða til að
þau hafi nein samskipti utan þeirra sameiginlega vcrka-
hrings”.
I