Þjóðviljinn - 14.01.1941, Blaðsíða 3

1» JÖDVIL JINN
Þriöjudagur 14. janúar 1941.
„Eftir fyrirskipun
frá Moskva“
Morgunblaðið hefur sem kunn
ugt er, varið miklu af sínu dýr-
mæta plássi til {>ess að sannfæra
lesendur sína um [)að, að allar
athafnir íslenzku sósíalistanna
væru ákveðnar austur í ]>eirri
frægu borg Moskva, enda telur
blaðið að enginn islenzkur sósíal
isti snúi sér við, nema hann fái
fé fj'rir frá Stalin bónda í
Moskva.
I Reykjavíkurbréfum Morgun-
blaðsins sl. sunnudag er gefin ó-
venju nákvæm lýsing af verkum
þeim, -sem íslenzkir sósíialistar
vinna „eftir sklpunum frá Moskva*
Lýsing Morgunblaðsins er þann
ig:
,J/oe lengi —?
Verkfallið, sem kommúnistar í
Dagsbrún skelltu á á nýársdag
og saga [)ess til enda, hefur orð-
ið til pess að vekja ýmsa menn
til umhugsunar um [)að, hve ótrú-
lega margir það eru, sem eru ekki
enn farnir að átta sig á starfsemi
hinna rússnesku flugumanna.
Hvað lengi og hvað oft eiga
kommúnistar sjálfir að þurfa að
sýna og sanna stefnu sína ag
vilja til þess að hver einasti ls-»
lendingur trúi sínum eigvn augum
og eyrum? Það skal fúslega játað
að það er ótrúlegt að óreyndu, að
íslenzkir menn skuli á alvörutím-
um eins og nú, gerast viljalaust
verkfæri í höndum erlendra manne
sem vilja stefna þjóðfélagi voru
í upplausn og beinan voða. Þetta
er vilji og stefna kommúnista hér
á 1 slandi, eins og annarsstaðar.
Þeir vinna að sundrung þjóðfé-
lagsins, atvinnutjóni, og hvers-
konar skemmdarverkum, sem þeir
geta höndum undir komizt. Og fá
fyrirþaðfé, sem Rússinn kemur
ar á máli hefði mátt lagfæra í
prófarkalestri, en liann hefur orð-
ið mjög slælegur. Margt lausa-
vísna er þar tilfært eftir minni, sem
getur skeikað. Frásagnirnar eru
af Kaldadal, Arnarvatnsheiði og
Kili (1920, vegavinna), frá gos-
stöðvum Heklu og Fjallabaksvegi,
Langavatnsdal í Mýrasýslu og
Hítardal (1934) og frá Öskju í
Dyngjufjöllum (1936). Tvö smá-
dærni að Iokum: „Ferðalagið var á
enda, og okkar biðu hin daglegu
störf. En minningarnar frá fögr
um fjalldölum, blikandi silungs-
vötnum og þung 1 yndislegum rúst-
um fornra mannabústaða vaka í
hug manns, ævintýri líkastar, um
ókomna daga og ár“. — „1 gras-
inu paufuðust silakeppir og mar-
íuhænur,- köngullær og kaup-
mannsfiðrildi, en þykk ský af
rykmýi suðuðu í loftinu. Stóð-
hrossahópar með reista makka
og flaksandi föx hlupu um grund
irnar, svo að jörðin kvað við af
hófadyn. En í hæstu hnúkum og
efstu grösum undu sér „hjarðir
á beit með lagði síðum“, -
sólin sveipaði hæstu fjallatinda
gullnu geislaflóði, og rökkurhúm-
ið rann á dalinn mjúkt og ilm-
.andi, — sem við værum stödd í
helgidómi“.
B. S.
til þeirra eftir ýmsum krókaleið-”
um. Þeir þykjast fá peninga til
starfsemi sinnar með innlendum
samskotum. En allt talið um þau
samskot eru til þess að breiða yf-
ir þeirra mestu tekjulind.
Atkvæðagreiðslan í Dagsbrún á
dögunum sýnir það, að í því verk
fallsmáli hafa ýmsir menn fylgt
kommúnistum, sem annars enl
ekki i flokki þeirra. Það er rétt
að taka fullt tillit til þess. En jafn
framt er rétt að geta þess, að
kommúnistum kotm í þessu máli
liðsstyrkur frá mönnum, sem aðra
daga ársins þykjast vena í hinni
hatrömmustu andstöðu við allt,
sem kemur nálægt komimiúnista-
flokknum.
Taktu nú vel eftir þessum
ummælum Morgunblaðsins, þau
þýða í höfuðdráttum þetta:
Ef þú vilt að hinir skattfrjálsu
striðsgróðamenn, sem græddu 60
til 70 milljónir króna síðastliðið
ár, skili nokkrum krónum af þess
um gróða til verkamanna, með
þeim hætti að greiða þeim kaup,
sem þeir kynnu að geta dregið
fram lifið af, án þess að láta sig
vanta brýnustu lifsnauðsynjar, þá
ert þú kommúnisti og ferð eftir
skipunum frá Moskva og færð fé
frá Stalin.
Ef þú vilt að verkamenn komi
fram sem stétt, án alls tillits.
til stjórnmálþflokka, og virði
fyrirskipanir atvinnurekenda að
vettugi, þá ert þú kommúnisti,
ferð eftir skipunum frá Moiskva
og færð fé frá Stalin.
Morgunblaðið hlýtur að athug-
uðu máli að vera oss sammála
um að það er mikið tignarheiti,
að vera kallaður kommúnisti.
Arínbjörn hersír
Framh. af 1. sífiu.
varlegast. Missti Jón þrjár tær,
en GuÖmundur fékk kúlu gegn
um kálfann, auk smærri sára,
sem báöir hlutu.
Guömundur Ólafsson, mat-
sveinn, hlaut mörg sár af
sprengikúlnabrotum, en ekki
stór.
Guöjón Eyjólfsson, háseti,
særöist í læri og á handlegg.
Ólafur Ingvarsson, háseti,
fékk sprengjuflís 1 framhand-
legg,
Marinó Jónsson, 2. stýrimað
ur, hlaut sár á höfði af
sprengjuflís, — en allir höföu
þeir auk þess víða skeinur og
skrámur.
Allir þessir, nema Marinó,
voru lagöir á sjúkrahús.
En þeir eru nú allir á góö-
um batavegi og eru aö líkind-
um 3 þeirra útskrifaðir af
sjúkrahúsinu. Enginn þeirra
fékk hita og sárin höföust vel
við. Mun enginn þeirra veröa
öryrki og má þaö heita vel
sloppið úr svo slæmri loftárás
sem þessari.
En þaö má segja af sjómönn
um vorum, er særöust í þessari
einhliöa viöureign, aö enginn
þeirra heyröist æmta né
skræmta.
FréM M OesfnanDaeujm
8000 kr. greiddar af opínberu fé iil ad koma fjór«
um Framsóknarspraufum ó ball í Vesfm.eyjum ?
Vestmannaeyjum, 12. jan. 1941.
í gærmorgun kom hingað varð
skipið „Óðinn" úr Reykjavík og
hafði meðferðis þá Guðbrand
Magnússon, forstjóra víneinkasöl-
unnar, Bjarna alþingismann frá
Reykjum, Guðlaug Rósinkranz
kennara og Þórarinn . ritstjóra
Þórarinsson. Með skipinu komu
einnig fáeinir verkamenn, semaf
hendingu voru staddir á hafnar
uppfyllingunni, þegar skipið var
að leggja frá landi í Reykjavík.
Erindi Framsóknarmannanna 4
vnr ao fara á ball!!! sem Helgi
Benediktsson kaupmaður og
Sveinn Guðmundsson, kaupmaður
heldu í gærkvöidi til útbreiðslu
Framsóknarflokksins (varla út-
breiðslu samvinnustefnunnar). Fyr
irlitnirig alls þorra Vestmannaey-
inga á þessu bruðli og óráðvendni
stjórnarvaldanna á opinberu fé,
er eðlileg sérstaklega þegar það
upplýsist að skipið tók engan
póst, hvenig sem póststofan hér
reyndi að fá hann hingað. Það
hafði nefnilega kvisazt að „Óð-
inn“ ætli að koma með Bjarna
og Guðbrand og tók þá póststof-
an að spyrjast fyrir um skipa-
ferðir vegna þess að hingað hafði
ekki komið póstur í hálfan mán-
uð, hvorki Ríkisskip né aðrar
skipaafgreiðslur þóttust um
nokkra ferð vita.
Menn áætla að ríkissjóður hafi
borgað á að giska 2000-
2500 krónur fyrir farið undir
hvern hinna tignu „ballgesta“.
Það er gervöllum Framsóknar-
flokkum hið mesta happ að vesa
lings bændurnir, sem tærast upp
í hálfföllnum kofum upp til af-
dala, fá að líkindum aldrei að
vita hvernig rummunga þeir hafa
á herðum sér.
Sennilega vita hvorki þeir né
aðrir landsmenn en Vestmanna-
eyingar, að Framsóknarflokkur-
inn heldur hér út vikublaði, sem
nefnist „Framsóknarblaðið". Er
það borið uppi af auglýsingum
frá ríkisstofnunum og fyrirtækj-
um Sambands ísl. samvinnufé-
laga. T. d. er ein auglýsingin að
efni þetta: .„Notið Three Plums
eidspítur. Fást í öllum verzlun-
um. Þessi 8 ,orð eru glennt yfir
40 cm. lesmálsdálk í bl;aðinu og sé
auglýsingaverð hvers centimeters
reiknaður 2 kr. sem ekki ier ó-
líklegt, er þessi dæmalausa aug-
lýsing 80 króna gjöf til blaðsins
frá ríkisstofnun, sem ætti að
vera almenningseign. Eins og all-
ir vita er hér einkasala á eld-
spýtum og aðeins þessi eina aug-
lýsta tegund til sölu hjá einka-
sölunni. Ætli að forstjóri Tóbaks
einkasölunnar ,haldi að neyzla á
vörum einkasölunnar rnuni vaxa
í Eyjum fyrir þessa auglýs-
ingu? Eflaust ekki. Hvað á þá
að kalla þessa meðferð á opin-
beru fé? Ég er viss um að les-
andinn finnur auðveldlega svar-
ið. Rétt fyrir ofan þessa auglýs-
ingu dembir „Gefjun" sem erverk
smiðja á Akureyri og eign S. 1. S.
yfir Vestmannaeyinga „Gleðileg-
um jólum“ fyrir 20 krónur, sem
„Framsóknarblaðið“ fær frá sam-
vinnumönnum.
Að lokum rná geta þess að
Framsóknarflokksbrotið bauð á
ball sitt, auk þeirra áður getinna
framsóknarpostula, sæg af „döm-
um“, sem áreiðanlega vita jafn
lítið (Um Framsóknarflokkinn og
stefnu hans og bændurnir sem í
flokknum eru vita um hugarfar
þessara stúlkna. Ennfremur var
bæjarfulltrúum íhaldsins boðið á-
samt fjölmörgum útvegsbændum,
sem aldrei hafa fyrr nálægt þess-
um flokki komið. Síðast má geta
þess, að ofan á allt annað, þ. e.
að lána flokksmenn sína og döm-
ur þeirra á ballið, lánuðu Sjálf-
stæðismenn þeim samkoimuhús sitt
fyrir hófið. Sjálfir héldu þeir ball
í haust eða árshátíð, en þar
mættu langt fyrir innan hundrað
manns, en ]>etta Framsóknarball
dró að sér hátt á 5. hundrað.
Teitur.
Daglega nýsoðin
S VIÐ
Kaffistofan*
Hafuarstræti 16.

mreftð;
Þaö er til verkamannafélag,
sem heitir Hlíf. í þessu félagi
fór nýlega fram atkvæða-
greiösla. Það var samþykkt
meö 79 atkvæöum gegn 38 aö
ganga að tilboði atvinnurek-
enda. En í félaginu eru yfir
700 manns.
Hvernig skyldi standa á því,
að herra lögmaöurinn, hinn
háttvirti ,sannleikselskandi og
óhlutdrægi sáttasemjari, skuli
ekki skrifa þessu félagi bréf
og heimta tafarlaust allsherj-
aratkvæöagreiöslu svo vilji fé-
lagsmanna komi í ljós?
Skyldi háttvirtur sáttasemj-
arinn ekki vita af þessu? Fé-
lagið er þó ekki lengra burtu
en suður í Hafnarfirði.
Og blöðin, sem heimta há-
værast að vilji fjöldans fái aö
sýna sig, Morgunblaöið og
Vísir, því skyldu þau þegja?
Hvað veldur?
Það skyldi þó aldrei vera aö
sáttasemjarinn og blööin hans
væru ánægð ,fyrst það var til-
boð atvinnurekendanna, sem
samþykkt var, og þá þurfi eng-
inn fjöldavilji að koma í ljós?
Fái atvinnurekendur sinn,
vilja, er þá allt í lagi, herra lög-
maður?
Safnh ásHrifendom
Tílkynning frá \ferkamannafélag~
ínu Hlíf í Hafnarfsrðí
Aö gefnu tilefni tilkynnist aö- einstökum meölimum fé-
iagsins er óheimilt aö gera samninga um kaup sitt og kjör
viö einn eöa annan vinnuveitanda, nema meö samþykki fé-
lagsst j órnar innar.
Hafnarfiröi 11. jan. 1941.
STJÓRNIN.
fyrír börn félagsmanna í dag (þríðjudag 14, janúar)
hl. 4] e. h. í Iðnó. — Aðgöngumíðar seldír á shríf-
stofu félagsins í dag kl. 10—12 f. h.
Skemmtínefndín.
Dansleik
heldur Verhamannafélagíð DAGSBRÚN, í dag
(þríðjudag 14. jan.) hl. 10 e. h.
Aðgöngumíðar seldír í Iðnó frá hl. 6—9 e. h,,
eftír þann tíma hæhhað verð. —
Skemmtínefndin.