Þjóðviljinn - 22.07.1943, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 22. júlí 1943.
INTÍ
luðinniiiNN
Útgcfandi:
Sameiningarflokkur alþýðu —
Sósíalistaflokkurirm
Ritstjórar:
Einar Olgeirsson (áb.)
Sigfús Sigurhjartars >n
Ritstjórn:
Garðaslræti 17 — Víkingsprent
Sími 2270.
Afgreiðsla og auglýsingaskrif-
stofa, Austurstræti 12 (1. hæð)
Sími 2184.
Vikingsprent h.f. Garðastræti 17.
Varðar meiritiluta þjóðar-
innar ekki um hvernig
iandinu er stjórnað?
„Ætlar Alþýðusambandið að
fara að taka upp pólitíska
stefnu?“ — spyr Alþýðublaðið.
Heimskulegri spurning hefur
varla verið orðuð á íslandi fyrr.,
Hefur Alþýðusambandið ekki
alltaf haft pólitíska stefnu, einn-
ig eftir að það hætti að vera
flokkspólitískt tæki Alþýðu-
flokksins? Var það ekki pólitísk
stefna að berjast á móti gerðar-
dómslögunum? Var það ekki
pólitísk stefna að krefjast frels-
is fyrir verklýðsfélögin? Var
það ekki pólitísk stefna að knýja
orlofið fram í samningum og
heimta það inn í lög? Var það
ekki pólitísk stefna að heimta
alþýðustyggingar og hverskonar
endurbætur á kjörum verkalýðs,
lögfestingu 8 tíma vinnudags o.
s. frv.? Var það ekki pólitísk
stefna að vera á móti fasisma og
erlendri yfirdrottnun, að vera
með lýðræði og sjálfstæði ís-
lenzku þjóðarinnar?
Auðvitað er Alþýðusambandið
pólitískt, eins og Vinnuveitenda-
félagið, Búnaðarfélagið, S. í. S.
o. fl. o. fl. samtök eru pólitísk.
—I En þau eru ekki flokkspóli-
tísk þessi samtök. Þau eru stétta
pólitísk, ef svo mætti að orði
komast, af því að öll stéttarbar-
áttan er pólitísk barátta, af því
að öll frelsisbarátta þjóðarinnar
er pólitísk barátta. Mennirnir,
sem mynda þessi samtök hafa
sína ákveðnu afstöðu í lífinu og
berjast út frá þeim hagsmunum
og hugsjónum, sem afstaðan í
lífinu og áhrif hugsunarinnar
hefur skapað þeim. Maðurinn er
pólitísk vera og að halda að sam-
tökin, sem hann myndar til þess
að hafa gagngerð áhrif í lífsbar-
áttu hans, séu ekki pólitísk, ber
vott um alveg ótórúlega van-
þekkingu.
En jafn eðlilegt'og sjálfsagt og
það, að samtök eins og Alþýðu-
sambandið séu pólitísk, hafi
skoðun á landsmálum og beiti
sér fyrir því að fá sinn vilja
fram, jafn fráleitt er þaö að gera
þessi samtök flokkspólitísk^ ein-
oka þau undir yfirráð ákveðins
flokks og sníða þeim þannig svo
þröngan stakk að það dragi úr
vexti þeirra og þroska, eða jafn-
vel kyrki þau með öllu.
*
Alþýðusambandið telur nú
tœpa 20 þúsund meðlimi. Það
mun ekki ofreiknað að með
þeim, sem eru á framfæri með-
lima þess, er hér um samtök að
rœða, sem ná beinlínis til yfir
Islenzbír Lappomcnn fá liðsauka
Ritstjóri AlþýðublaOsins gengur
í lið með Hriílungum
Hann eys í Alþýðublaðinu ósannindum og rógi á stjórn
Alþýðusambandsins, Alþýðuflokksmenn og Alþýðusam-
bandið sjálft J
Tilgangur hans er auðsjáanlega að veikja samtök alþýðunnar innan frá,
meðan Jónas frá Hriflu skipuleggur atlögu að þeim utan frá.
Það var 8. júlí, sem Jónas frá Hriflu boðaði í „Degi“ mynd-
un afturhaldsbandalags á íslandi til baráttu við verklýðssam-
tökin og skoraði á bændur að búast til bardaga og blóðsúthell-
inga nú þegar, setja hnefann á borðið í haust og fylgja eftir með
festu svo verklýðshreyfingin yrði brotin á bak aftur. Það var
ekkert verið að skera utan af því, sem til stóð. Það átti að hef ja
„öld Hriflunga“ í landi voru, skapa hér Lappo-hreyfinguna eft-
ir finnskri fyrirmynd og Jónas gerði strax sínar ráðstafanir
að kvislinga sið til þess að reyna að fá erlent vald til þess að
aðstoða fasistahreyfingu hans, svo hún gæti komist til valda.
Þjóðviljinn vakti tafarlaust athygli almennings á því, sem
hér væri að gerast, og það fór ekki hjá því að fyrirætlanir Hrifl-
unga yrðu heyrum kunnar og ræddar af kappi meðal alþýðu
manna.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ ÞEGIR
En. eitt undruðust menn.
Alþýðublaðið, sem að því er
flestum Alþýðuflokksmönnum
fannst, átti hér ekki síður að
standa á verði en Þjóðviljinn,
steinþagði um málið.
Því var logið upp, að verka-
menn væru að undirbúa nýja og
60 þúsund manna eða meirihluta
íslendinga.
Getur nú nokkrum lifándi
manni komið það til hugar að
þessi 60 þúsund manns, meiri-
hluti þjóðarinnar, varði ekkert
um það hvernig landinu er
stjórnað, hvort er hér er t. d. fas-
istastjórn Hriflunga, hinna ís-
lenzku Kvislinga, sem Jónas frá
Hriflu er nú að reyna að koma
á með samsæri afturhaldsliða úr
öllum gömlu þjóðstjórnarflokk-
unum, — eða hvort hér er frjáls-
huga umbótastjórn, er veitir al-
þýðu manna mikilsverðar um-
bætur og réttindi, jafnar kjör
manna og tryggir næga atvinnu
og örugga afkomu?
Eins og Alþýðusambandið
ætti bara að sitja og bíða 'rólegt
meðan það sér fasistana skera
upp herör til þess að ráðast á
verklýðssamtökin, til þess að
lækka grunnkaup þeirra, leiða
yfir verkalýðinn atvinnuleysi ög
hrun, og síðan svifta hann frelsi
sínu og mannréttindum?
Þeir, sem ráðleggja verkalýðn
um að sera slíkt, eru sjálfir
Hriflungar, íslenzkir Kvislingar,
sem vilja lofa Jónasi frá Hriflu
og verstu afturhaldsseggjunum
að sameinast gegn alþýöunni í
ró og næði. Hriflungurinn við
Alþýðublaðið á áð reyna að láta
Alþýðusambandið steinsofa á
meðan. Takist honum það ekki,
á hann að reyna að skapa sundr-
ungu í þvi, svo seinna gangi að
sameina raðir alþýðunnar gegn
fasismanum. Og takist ekkert af
þessu, þá á Rindill-inn við Al-
þýðublaðið sjálfur að fara inn
endurbætta útgáfu af 9. nóvem-
ber. — Alþýðublaðið þagði.
Það var skorað á bændur að
fylkja liði og setja hnefann á
borðið gagnvart verkamönnum.
— Alþýðublaðið þagði.
Því-var opinberlega lýst yfir
af formanni næststærsta stjórn-
málaflokksins í landinu, að nú
í bandalagið, sem hann brenni-
merkir nú, til þess að draga þar
lokur frá hurðum, þegar verst
gegnir, og hleypa fjandmönnun-
um inn, alþýðunni að óvörum.
*
íslenzkir verkamenn!
Verið á verði um Alþýðusam-
bandið! Látið e£ki slæva bit
þess, því það er sterkasta vopn-
ið, sem þið eigið!
Alþýðusambandið er ekki að-
eins vopn ykkar til þess að beita
því í kaupgjaldsmálunum. Það
er líka sterkasta vopnið til að
knýja fram atvinnu, — atvinn-
una, sem er undirstaðan að allri
lífsafkomu konu ykkar, barna,
og ykkar sjálfra.
Og það eina, sem tryggt getur
atvinnuna, eru svo sterk áhrif
Alþýðusambandsins (og sam-
taka, sem skyld eru því og vin-
veitt) á ríkisstjórnina og það
verði alltaf séð um að nóg at-
vinna sé.
Verkamenn!
Varðveitið Alþýðusambandið
sem augastein ykkar! Vísið
sundrungarseggnum við Al-
þýðublaðið heim til föðurhús-
anna í Hriflu, hann á heima í
hinu bandalaginu — Jónasar og
Eggerts Claessens!
Alþýðusambandið og samtök
þau, sem það vill mynda, eru
fjöregg þjóðarinnar. Undir styrk
leik og skjótum sigri þessa
bandalags alþýðunnar er fram-
tíð þjóðarinnar komin. Látið
Jónasi frá Hriflu og útsendurum
hans ekki takast að eyðileggja
það!
verði bændur, útgerðarmenn og
„leiðtogar iðnaðarins“ að taka
•höndum saman til þess að
brjóta vald verklýðshreyfingar-
inna.r á bak aftur, koma á at-
vinnuleysi og lækka kaup verka
manna. — Alþýðublaðið þagði.
Meðal Alþýðuflokksmanna óx
reiðin við hinn uppvaxandi fas-
isma og skilningurinn á þörf
þess að öll alþýða stæði nú sam-
einuð. Alþýðusambandsstjórnin
gaf út ávarp sitt til þjóðarinnar
og markaði stefnu þá, sem
bandalag alþýðunnar hlyti að
fyigja.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ KASTAR
GRÍMUNNI
Þá var ritstjóra Alþýðublaðs-
ins nóg boðið. Hann sá fram á
að verklýðshreyfingin myndi
standa algerlega sameinuð til
sóknar og varnar, — og þá væri
henni sigur vís. — Og það mátti
aldrei ske.
í gær ræðst Alþýðublaðið á
Alþýðusambandsstjórnina sem
heild fyrir ávarpið og stefnu-
skrána. Auk heimskulegs þvað-
urs úm að meirihluti þjóðarinn-
ar, sem Alþýðusambandið er
fulltrúi fyrir, sé að skipta sér af
málum, sem séu utan þess
verkahrings (eins og Alþýðu-
sambandinu séu nokkur lands-
mál óviðkomandi!), þá fer rit-
stjórinn með bein ósannindi um
Alþýðusambandsstjórnina og
samþykkt ávarpsins og stefnu-
skrárinnar.
Ritstjórinn segir að það hafi
verið ágreiningur um samþykkt
þessa ávarps og stefnuskrár í A1
þýðusambandsstjórn.
Þetta er algerlega ósatt.
Alþýðusambandsstjórnin sam
þykkti hvortveggja einróma og
var hver einasti viðstaddur
sambandsstjórnarmeðlimur
með.
Ritstjórinn segir að ágreining
ur hafi verið um eina grein
stefnuskrárinnar, þá, er fjallar
um sjálfstæðismálið og hvernig
tryggja skuli frelsi og friðhelgi
landsins.
Þessi grein var samþykkt með
hverju einasta atkvæði í sam-
bandsstjóm og var borin fram
eins og hún nú er orðuð af sjálf-
um forseta Alþýðusambandsins,
Guðgeir Jónssyni.
Það þarf ekki langt að grafa
til þess að komast fyrir rætur
þess hversvegna ritstjóri Al-
þýðublaðsins fer með svona ó-
svífin ósannindi einmitt varð-
andi sjálfstæðismálið. Það er
„Bísl“
sagt sO Ma
„Vísi“ hefur auðsjáanlega
verið sagt að þegja. Hann
hefur, sem svo oft endranær,
gert yfirboðurum sínum og
eigendum óleik, með því að
ljóstra því upp í ótíma að þeir
vilji gera ísland að áhrifa-
svæði Bandaríkjanna og taka
upp fjandskap við Norður-
lönd að sama skapi og vingast
sé í vesturátt.
Það var auðsjáanlega ekki
meining herranna að þessar
fyrirætlanir yrðu heyrum
kunnar — og nú er „Vísi“ því
sagt að þegja og spila bara
gömlu Berlínarplötuna um
Rússa og komma og lána Al-
þýðublaðinu hana til afnota
öðru hvoru. — Verði þeim
það að góðu! Þeim er sannar-
lega ekki of gott að skemmta
sér við ryðgaðar grammófón-
plötur Göbbels, greyjunum.
. En þjóðin er Vísi þakklát
fyrir uppljóstranir hans. um
Vesturheimsagentana nýju.
Hún mun ekki gleyma þeim
hvað mikið sem þeir nú
kunna að arga önnur lög.
Það má segja að gæfu ís-
lands verði nú flest til geng-
is, meira að segja gáfnaleysi
V ísisritstjóranna.
vitað að hann stendur svo að
segja einn með þá hneykslan-
legu afstöðu, sem Alþýðublaðið
hefúr tekið í því máli, en meg-
inþorri Alþýðuflokksmanna eru
andstæðir honum. Þessvegna er
hann nú að reyna að ljúga upp
á flokksmenn sína í Alþýðusam-
bandsstjórn, til þess að láta ekki
bera á hve gersamlega, fylgis-
snauður hann sé í flokknum.
En frekast af öllu er þó, að
ritstjóri Alþýðublaðsins reynir
að klína þessum skoðunum sín-
um á einn paeðlim Alþýðusam-
bandsstjórnarinnar, Sæmund
Ólafss., og reynir að telja mönn-
um trú um að þetta séu einnig
skoðanir hans, sem blaðið túlki.
Svo alræmdu ósannindamál-
gagni sem Alþýðublaðinu verð-
ur auðvitað ekki trúað einu
orðf, sem það þykist hafa eftir
Sæmundi, fyrr en fyrir liggur
vfirlýsing frá honum sjálfum
þess efnis, eftir að hann hefur
lesið blaðið. Og hvernig hann
ætti að gefa slíka yfirlýsingu
eftir að hafa sjálfur samið, und-
irskrifað og gefið út ávarpið og
stefnuskrána sem algerlega sam
eiginlegt skjal sambandsstjórn-
ar, — það er óskiljanlegt.
TILGANGUR ALÞÝÐUBLAÐS
RITSTJÓRANS:
AÐ REYNA AÐ EYÐILEGGJA
BANDALAGIÐ
Það þarf ekki að fara í nein-
ar grafgötur til þess að finna
hvað fyrir ritstjóra Alþýðublaðs
ins vakir:
Hann ætlar að reyna að eyði-
leggja bandalag alþýðunnar, —
slá flokkslegri sundrung í þessi
Framhald á 4. síðu. .