Þjóðviljinn - 22.03.1946, Blaðsíða 4
ÞJÖÐ VIL JINN
Fðstudagur 22. marz 1946.
þlÓÐVILIINN
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn
Ritstjórar: Kristinn E. Andrésson, Sigurður Guðmundsson, áb.
Fréttaritstjóri:. Jón Bjamason.
Ritstjómarskrifstofur: Aiusturstræti 12 og Skólavörðustíg
19. Sími 2270 (Eftir kl. 19.00 einnig sími 2184).
Afgreiðsla: Skólavörðustig 19, sími 2184.
Auglýsingar: Skólavörðustíg 19, sími 6399.
Prentsmiðjusimi 2184.
Áskriftarverð: f Reykjavik og nágrenrai: kr. 6.00 á mánuði.
Úti á landi: kr. 5.00 á mánuði.
Prentsmiðja Þjóðviljaras h. f.
_________________________________________________a
Rússagrýlan: efnið, sem quisl-
ingar eru búnir til úr
Sókn fasismans í heiminum 1933—41 var á sínum tíma
skipulögð af ágengasta auðvaldi heims þá, þýzku auðmanna-
stéttinni, og n'aut hún til þess lengst af aðstoðar frá aftur-
haldssamasta auðvaldi nokkurra annarra landa, sérstaklega
Englands. Þessari sókn var beint gegn ríkjum sósíalismans
og þeim öðrum ríkjum, sem fasistarnir ætluðu að standa
mundu í vegi fyrir sér. Það átti að ráða niðurlögum sósíal-
ismans í heiminum og bæla niður alla frelsishreyfingu þjóð-
anna, en koma á algeru alræði voldugustu auðmannastétt-
anna um heim allan. Flestar þjóðir Evrópu áttu að verða
kúgaðar nýlenduþjóðir, eins og þjóðir Asíu og Afríku voru
fyrir.
Áður en fasisminn hóf hina grimmilegu styrjöld sína, —
þann blóðugasta grimmdarverkaferil, sem mannkynssagan
þekkir, — hafði hann haldið uppi látlausum áróðri, til þess
að villa fólkið og ginna með hverskyns lygum.
Einhver skæðasta lygin var Rússagrýlan, þetta agn aft-
urhaldsins fyrir heimskasta hluta þjóðanna, — þetta yfir-
skin, sem auðmannastétt hvers lands léði föðurlandssvikum
sínum.
Hver einasti quislingur Evrópu þóttist vera sjálfkjörinn
forustumáður í föðurlandi sínu með tilstyrk Rússagrýlunn-
ar, — hver þjóðníðingur barði sér á brjóst og kvaðst vera
af guði kjörinn til krossferðar gegn bolsévismanum.
Nú hafa quislingarnir víðast hvar fengið makleg mála-
gjöld og Rússagrýlan hefur verið afhjúpuð sem skaðlegasta
biekkingaraðferð allra alda.
Vitkun Quisling er dauður, Laval hefur verið skotinn
og quislingar annarra landa eru nú að fara sömu leiðina.
Morðvargurinn Franco lafir þó enn við völd og myrðir dag-
lega lýðræðissinna, — í skjóli engilsaxneska afturhaldsins.
•
Og nú hefur svæsnasta afturhaldið í auðmannasíéttum
Bandaríkjanna og Bretlands tekið upp aftur þráðinn þar,
sem Hitler sleppti honum. Rússagrýlan á að duga enn. Það
á nú að búa til úr henni quislingana handa auðdrottnum
Ameriku, svo hnötturinn geti tilheyrt Morgan, Rockefeller
& Co.
Heimsyfirráðastefna engilsaxneska afturhaldsins hefur
þegar hafið kúgunarherferð sína gegn frjálshuga þjóðum og
verkalýðshreyfingu heimsins- Einræðisstjórn er studd til
valda í Grikklandi með brezkum byssustingjum og einræðis-
kosningar látnar fara þar fram, þrátt fyrir mótmæli allra
lýðræðissinna. Brezkir herir eru í Egyptalandi, Palestínu,
Irak, Indlandi, Indonesíu og víðar í óþökk íbúanna og til
þess að bæla niður frelsishreyfingar þessara þjóða.
Amerískir afturhaldsseggir heimta herstöðvar um heim
allan og sitja með heri í löndum eins og íslandi, þótt þeir
ættu að vera farnir, — og ógna jafnframt heiminum með
atómsprengjum, ef mannkynið ekki beygi sig fyrir amer-
ískum auðkýfingum, sem ekki geta stjórnað sínu eigín landi
án þess að leiða yfir það kreppu og atvinnuleysi.
Og hverjir eru mennirnir hér á íslandi, sem nú gerast
hiýðnir erindrekar þessara auðdrottna og reyna nú að hræða
með Rússagrýlu á ný að hætti Hitlers?
Það eru menn eins og hræðslupeningamaðurinn frá
Hriflu, sem heimtaði að hér væri „gert í smáum stíl það,
sem Hitler gerði í stórum stíl“, — að hér væri komið upp
'ct'PfðáótnriH'H
VANREIKNAÐUR TEKJU-
SKATTUR.
Maður nokkur kom að máli
við Bæjarpóstinn núna á dög-
unum, og skýrði honum frá við-
skiptum sínum við tollstjóraskrif
stofuna út af kjötuppbótagreiðsl
unni. Þessi maður hafði greitt
skattareikning sinn að fullu s.l.
haust og kom þvi nokkuð á ó-
vart þegar hann fékk kvittun
fyrir því, að hluti af uppbótinni
hefði verið tekinn upp í vangold-
inn skatt. Óskaði hann eftir skýr-
ingum á þessu og fékk þau svör
að hetta myndu vera eftirstöðv
ar af tekjuskatti. Hefði skatt-
stofan komist að þeirri niður-
stöðu, seint og síðarmeir, að
þessi maður ætti að greiða ofur-
lítið haerri tekjuskatt og sent
tollstjóraskrifstofunni tilkynn-
ingu um það í vetur, eða nokkru
eftir að viðkomandi skattgreið-
andi var búin að greiða skatta
sina að fullu samkvæmt fyrri
reikningi skattstofunnar. Taldi
sögumaður vafasamt að sér bæri
skylda til að taka mark á svo
furðulegum vinnubrögðum opin-
berra stofnana.
SJÓMANNASKÓLINN.
Einhver fallegasta bygging
þessa bæjar er sjómannaskólinn.
Hann er ekki aðeins fallegur sem
bygging, heldur hefur honum
verið valinn fallegur staður, þar
sem hann ber hátt og sézt víða
að. Hann er því fallegur, þegar.
maður sér hann álengdar, en
þegar komið er að honum, þá
blasir við ein af stærstu. smekk-
leysunum í þessum bæ. Hví í
dauðanum leyfa bæjarvöldin, að
hlaðið sé allrahanda verksmiðju-
kumböldum svo að segja upp að
veggjum skólans. Erum við ís-
lendingar í raun og veru svona
smekklausir í okkur. — Fyrst
borum við þjóðleikhúsinu
niður á milli gamalla húsa-
kumbalda, og nú, þegar okkur
hefur loksins tekizt að finna
fallegan stað fyrir aðra stór-
byggingu, þá þurfum við endi-
lega að byggja kumbaldana i
kringum hana. Það er ekki of-
sögum sagt af skipulagskunnáttu
okkar. Og svo hefur jafnvel kom-
ið til mála að byggja ráðhúsið
út í Tjörninni (!).
RÁÐHÚSIÐ.
Það hefur mikið verið rætt
um það undanfarið, hvar velja
ætti því samastað. Meðal ann-
ars hef ég séð á prenti, að því
skyldi fyrirkomið á Amarhóli.
Arnarhóll er einn af þeim fáu
grasblettum, sem eftir eru í bæn-
um, svo að aðeins af þeim sök-
um einum finnst mér sú tillaga
ekki koma til mála. Auk þess
er þar aftur verið að fara inn
á þessa „kumibaldastefnu“, en
þó hefur verið gengið hér öllu
lengra, því að nú eiga kolabing-
irnir lika að fá að vera við hús-
vegginn. Hvenœr skyldu þeir
stinga upp á þvi að byggja eitt
stórhýsið í Slippnum??
En að öllu gamni slepptu, þá
hafa komið fram skynsamlegri
tillögur en þessi. Ein er sú að
reisa ráðhúsið á Skólavörðuhæð-
inni. Önnur er sú og hana á
Sigurður Guðmundsson arki-
tekt, að byggja ráðhúsið þar sem
nú stendur hið svokallaða
Grjótahverfi. Báðar hafa þó
þessar tillögur galla. Skóla-
vörðuhæðin er sem óðast að
byggjast, og í Grjótahverfinu
yrði að rifa fjölda húsa til þess
að byggingin nyti sín.
Annars væri Bæjarpóstinum
sönn ánægja að fá tillögur imi
þessi byggingamál. Myndu þær
beztu verða birtar hér í dálk-
HREINLÆTIÐ í BÆNUM.
Eg er nýbúinn að lesa yfir til-
lögur 'um heilbrigðismál, sem
samþykktar voru á aðalfundi
Bandalags kvenna núna í vetur.
í þeim er margt, sem gott er og
væri betur, að yfirvöld bæjar-
ins vildu ljá þeim eyra. Það er
margt sem aflaga íer í heil-
brigðismálum bæjarins, og sumt,
sem auðvelt væri að bæta úr,
eins og til dæmis hrækingar á
götunum. Það er svo ljótur ósið-
ur, og engum upplýstum manni
samboðið, svo hver maður ætti
að taka það upp hjá sjálfum
sér að hætta slikum ósið.
Annars hef ég í sambandi við
hreinlæti í bænum tekið eftir
einni gleðilegri nýbreytni. Það
eru menn sem ganga um götur
bæjarins, með poka í hönd og
hirða pappírsrusl af götunum.
Þeir mœttu að visu vera fleiri,
og gera það oftar, en hvað um
það, nú sér maður ekki eins mik-
íð rusl á götunum og var fyrir
nokkrum árum.
Hvers virði er Morgunblaðinu
r
hinn „heilagi réttur“ Islands?
Það var árið 1939. Þá hófst
Finnagaldurinn, einn svart-
asti bletturinn í ofsóknasögu
borgaraflokkanna gegn Sósí-
alistaflokknum. Þá var lýð-
ræðisást Morgunblaðsins svo
mikil, að það hlakkaði yfir
útskúfun þingmanna sósíal-
ista. Þá átti að láta kné
fylgja kviði: þurrka út borg-
aralega lýðræðið á íslandi. —
Agnið var jafn fjarlægt land
og Finnland.
En íslenzka þjóðin spyrnti
vopnuðum ríkisher til þess að skjóta niður verkamenn í
verkföllum að amerískum sið.
Það eru menn eins og Stefán Pétursson eða Jónas Guð-
■mundsson, — menn. sem heimtuðu Sósíalistaflokkinn bann-
aðan á ísl'andi, eftir að Franc o sigraði á Spáni, — menn
sem hvöttu erlendan innrásarher á íslandi til ofbeldisað-
gerða gegn íslendingum og Alþingi íslendinga, — menn,
sem hafa heimtað lýðræðið brotið á bak aftur á íslandi og
virt það að vettugi í verkalýðssamtökunum, meðan þeir
réðu, — menn, sem óskuðu Hitler sigurs yfir Sovétríkjun-
um, svo hægt væri að þurrka út sósíalismann af jörðunni.
•
íslenzka. þjóÖ!
Þessir herrar eru nú orðnir herskáir aftur. Þeir sækja í
sig veðriðt þeir beita harðstjórnaraðgerðum í Indlandi og
Indónesíu til að kæfa í blóði frelsishreyfingu þessara landa.
Þeir halda að tími afturhaldsins sé aftur runninn upp.
En þeim skjátlast. Þjóðfrelsishreyfing Asíu og verka-
lýðshreyfing Evrópu munu mola imperialismann, yfirdrottn-
unarstefnu auðvaldsins, ef hún leggur til atlögu. En það
mun auðvaldið ekki þora.
En, íslenzká ■ þjóðin þarf að vera á verði. Hættan, sem
yfir henni vofir, er fyrst og fremst frá voru eigin afturhaldi,
sem ógnar. með Rússagrýlunni. til þess að vita^ hvort. hægt sé
enn að trylia fólk eins. og í Finnagaldri og leika í
slíks try-Uipgs quislingahlutverk sín.
fótum við. Hún sá auðvalds-
úlfinn í sauðargæru Morgun-
blaðsins. Sósíalistaflokkurinn
kom margfallt sterkari út úr
Finnagaldrinum. Margir
hrekklausir íslendingar, sem
höfðu mistekið sig á hinum
,,heilaga“ málstað Mbl., auðg-
uðust um mikla reynslu.
*
Enn á ný á að höggva í
sama knérunn. í stað hins
heilaga leppríkis Þýzkalands
og auðvaldsríkja Vestur-
landa, er nú komið hið mið-
aldalega einræðisland Iran,
þar sem olíuliringar auðvalds
i ins eiga hagsmuna að gæta.
Það stendur yfir deila á
milli Sovétríkjanna og Irans.
Sovétríkin ásaka keisara-
stjórnina í Iran um að hafa
svikið gerða samninga. Keis-
arastjórnin ásakar Sovétríkin
um brot á gerðum samning-
um.
Morgunblaðið var ekki
lengi að gera hinn heilaga
málstað íranska aðalsins og
olíuhringanna að sínum. Þó
er það svo, að orð Mbl. í
þessu máli vegur ekki þungt
á alþjóðlegan mælikvarða. —
Orð Mbl. er hins vegar öllu
þyngra á metunum varðandi
annan málstað, sem er okkur
öllu nákomnari en málstað-
ur miðaldayfirstéttar austur
í Iran: það er hinn heilagi
réttúr íslands.
ísland hefur aldrei svikið
gerðan samning. Það hefyx
þvert á móti alltaf sett stolt
Framhald i 6. síðu