Þjóðviljinn - 06.07.1947, Qupperneq 5

Sunnudagur 6. júld 19-47
ÞJÖÐVILJINN
Skyggnzt kak við 99járntjaidið

AD
M k N
Sú firra mun engum hafa íslands stóð allt: heima. Á til- [ ég kom til baka, fullyrti sami ! |
flogið í hug, að aðalörðug- settum tíma gleypti þokan | afgreiðslumaður: Hingað
leikarnir við það að komast okkur skammt fyrir ofan bæ-jhlýtur hann að korna. —
austur fyrir ,,járntjaldið“ al- inn. Og það var ekki fyrr enjLáttu símastúlkuna kalla
kunna í Áustur-Evrópu,! eftir óratíma, að hún linaði hann upp. Símastúlkan æfði
væru fólgnir í því, að komast; tökin það mikið að við sáum J sig nokkrum sinnum á þessu
af landi brott hér heima á ! glitta í auðan sjó. Svo lukust framandi nafni, svo þrum
íslandi. En svo undarlegris skýin saman yfir hafinu á ný.
reynslu urðum við Emil Niður að líta var eins og á
öidótta heiði í vetrarskab
renningi. Það var auðvelt að
falla fyrir
hugsa um
Björnsson, fréttamaður út-
varpsins, fyrir, þegar við ætl-
uðum á alþjóðaþing blaða-
manna'í Prag.
Nokkrum vikum áður en
leggja skyldi af stað, athug-
uðum við um leiðir, og þá
bauð American Overseas Air-
lines skjótasta og hagkvæm-
asta ferð: með flugvæl alla
leið til Prag. En þegar að
brottfarardegi leið var komið ffllabæ a Þ°™U1 og horía
annað hljóð í strokkinn. Það 'u ,Aml baðstofugluggann i
voru engar líkur til að við ; hnðina fynr utan.
fengjum það far sem okkur
hafði verið lofað. Við kom-
umst ekki hjá því, við að
grennslast eftir þessu, aðj
heyra sögur fjölda manna, j mann, sem ekki á
sem greitt höfðu fargjald
fyrir ákveðiiin dag, voru ■ sígarettur.
sendir suður í Keflavílé — og
heim aftur; stundum nokkrar
slíkar ferðir. vegna "þess að
vélarnar voru fullar að
„westan". Umkvörtunum
uðu glymskrattar í öllum
afkimum byggingarinnar:
„Mister Björnsson is wanted
in the lounge!“ Bezt að bíða
reirri freistni, aðjog sjá hvort hann slæddist
hve þarna niðri« ekki að. Nei, það virtist ekki
væri gott að renna sér á skíð-
um! Svo gleyptu skýin okkur
aftur.
Það er ekkert lífgandi, að
i fljúga klukkustundum sam-
an í þoku. Einna áþekkast
því, að sitja innifuktur í
Það hlýtur eitthvað
vera bogið við þann
hefði enginn verið til. Ekk-;
ert lát varð á símahringing-1
um og skömmum, er yfir
hann dundu, en alltaf var
ljúfmennska hans söm. Jafn-
framt því, sem virðing okkar j
j Nokkrjun metrum fyrir
; ofan flugvöllinn í Prestwick
j sleppti þokan • okkur aftur.
Og svo er labbað í halarófu
af" | gegnum töllskoðunina. Það
greiðslumannsins hér, virtisi er rétt !itið á farangurinn -
ekki sinnt frekar en þó hann 1 en spurt um peninga og tó-
bak. Nei, ég átti engár sígár-
ettur. Ekkert tóbak? Jú, nef-
tóbak. Mikið? Þrjár cfósir.
Ekkert meira? Jú, annars,
ég var með slatta í dós í vas-
, anurn. Þetta var grunsam-
tyrir Einari Forestveit óx ]egtJ Nú bentu þeir mér að
við þessi kynni, minnkaði j koma afsíðis. Er það áreiðan-
íyrir flugfélaginu, sem legt> að |oú sért ekki með
fulltrúi fyrir, og neinar sígarettur? Já. Meg-
svo lauk, að hún varð engin. | um viS jeita? Til að flýta
i fyrir þeim dróg ég upp vasa-
i bókina mína og tóbaksklút-
inn. — Nei, það vár ekki um
að villast: Þessi undarlegi Is-
lendingur átti engar sígar-
ettur! Svo brostu þeir kurt-
eislega. að því er \ irtist
sannfærðir um að ég væri
heiðarlegasti skarfur, sem
nokkru sihni hefði verið
grunaður um tóbakssmygl.
Við töskunum mínum hreyfðu
þeir ekki.
aldeilis ætla að verða En
þarna kom íslenzka flugfreyj-
an, ekki hafði hún séð Emli
bregða fyrir, en hún lét kalla
aftur upp að lierra Björnsson
væri beðinn að koma í for-
salinn. Mér leicldist biðin.
Við. sem höfðum einmitt ætl-
að að byrja ;í því, að tryggja
okkur far með kvöldlestinni!
í Jreirri álmu, sem ég hafði
enn ekki fullkannað, var ein-
mitt alls konar farmiðasala.
Ég var ekki korninn langt
þegar ég nrætti F.mli með
töskur sínar. Hann var eitt
sólskinsbros, hafði þegar
tryggt okkur far, enda verið
í farseðlaafgreiðsl unni
tímann —■ og auðvitað
með lífið í lúkunum
því, að ég væri týndur!
Millilantlaflugvél Flugfélags íslands á flugvellinum í Rvík
heimilisfangi,
skapurinn hljómaði á ný
meðan lestin Jraut suður
England gegnum þokuna og
nátthúmið.
allan
\erið
út af
væntanlega
sem við höfðjim fengið í
hendurnar. Þar var fyrir
mikið hús og sterklegt, stóðu
varðmenn úti fyrir, hinir
vígalégustu. ■—• Bílstjórinn
! spurði ,um gistihúsið. „Þetta
j er Indlandsmálaráðuneytið!“
Það var engin ofraun heil-! svai ab' sa> ei sPulður var.
brigðum augum, að horfa í ^lel hlaut einhverjii að
sólina þá, sem kom upp yfir skakka. „Þá skulum við fara
Suður-Englandi um morgun- j 1 Sbtu ^av-s
inn. Hún var líkust látúns-1ars/
bólu, er stungið hefur verið 111 eb C)kki
Herra, hér er oss gott
að vera!
sagði
í fóður á gömlu þakherbergi
konungs ann-
Bretinn, sem
var. Þar var að-
eins fyrir óvopnaður, góðleg-
sem upphaflega hefur verið.U1 dyravöiðtn, sem tisaði
ljtist, en er nú svo lúð orðiðj obblu inn'_ Næsta verkefnið
að ekki má lengur greina jvai blð ánægjulegasta: að
frekar, hverjir litir Jress hafi tlxo sel leiðasvitann í
verið. Garðarnir og trén hteinu, hressandi vatni.
tren
hún
hann
voru hins vegar víða hinir
fegurstu, en Jrokuðu meir og i
meir fyrir múrum og skor- j
steinum.
A járnbrautarstöðinni skikl-
ust leiðir. Við Emil náðum í
bíl, og Jregar við stáðnæmd-1
umst skammt frá horninu á
eftir
hafa ekið um Pall Mall, hlut-
um við að sannfærast um að
]■ B.
Við vorum þarna sjö Is- y
lendingar, sem ætluðum að (butkingham Gate
! halda hópinn til London, og
tímanum til kvöldsins varð
ekki betur varið til annars
en að rölta um nágrennið og
teyga skógarilminn.
hér væri sannarlega vel að
' gott
Flugfélag íslands gat
leyst vandann
Við fórum á fund Arnar
Johnson og tjáðum honum
vandræði okkar, og Jxátt það
væri ekki fyrr en bókstaflega
á síðustu stundu, leysti okkar
litla, íslenzka flugfélag vanda
þeirra tveggja blaðasnápa, er
hið stóra erlenda flugfélag
hafði svikið. Hjá Elugfélagi
Við þurftum að fara með
lest tii Kilmanrock í veg
fyrir næturlestina til I.ond-
on. Ragnari Þórðarsyni (sem
er einn af upprennandi verzl-
unarmönnum þessa lands) , , ...
. , . ..£ . , konungakior.
þótti naln stoðvarinnar o- ° 1
þjált og breytti því í Kill-me-
not. Fullyrti hanh, að þegar
hann bað um tvo miða í af-
mönnum búið, hér væri
að ver.a. — Við vissum ekki
|)á. að íslenzka sendiráðið
hafði hreiðrað uin sig í hlað-
varpanum hjá höll Breta-
konungs. Síðar fengum við
að sjá, að London hefur ekki
boðið öllum íbúum sínum
greiðslunni hafi hann sagt;
Sendihezra Stala aíhendir
foEsefa shikíhi sízi #
Sendiherra Ítalíu á Islandi
með aðsetursstað í Osló, dr.
:,d Guglielmo Rulfi afhenti,
þriðjudaginn 1. júli 1947 for-
iseta íslands embættisskilríki
sín við hétáðlega athöfn að
Bessastöðum, að viðstöddum
utanríkisráðíherra.
Að athöfninni lokinni sat
sendiherrann, utanríkisráð-
herrann og nokkrir aðrir
gestir hádegisverð hjá for-
s e tah j ónunum.
(Fréttatilkynning frá ut*
annkisráðuneytinu )
„Tímaiium til kvöldsms varö
eklti beíur várið til armars en
að röita um nágrennið. og
teyga skógarilminn.“
Tveir sveitadrengir
týnast
j Þessi 2.-3. mínútna töf
olli jjví, að Emil (sem með
góðri sam\izku gat játað að
hann ætti sígarettur!) var
, kominn inn fyrir á undan
mér. — Elug\ allarhótelið í
Prestwick er ein meiriháttar
langhalabygging í hálfgerð-
um braggástíi, en að öðru
leyti hin snotrasta. Ég ark-
aði með töskurnai inn í bið-
salian og stimamjúkur áf-
greiðslumáður kom þeim þar
fyrir. Þarna vav slangur af
j samferðamönnum úr íslenzku
| flugvélinni, — en Etnil sást
jhvergi! Og það sem verra
! var: enginn, sem ég sptirði
j liafði séð Jrenna mann. Góð-
viljaðnr afgrfeiðslumaður ráð-
lagði mér að leita í veitinga-
stofunuiu. Hann var hvergi í
þeirrl álmu hússins. Þegar
kill me not (dreptu mig ekki)
oe litið samtímis um öxl til
Kristjáns stéttarbróður síns,
með þeim afleiðingum, að
stúlka, sem komin var til að
kaupa miða, leit: einnig í
sömu átt og — hraðaði sér
brott sem skjótast!
Eftir nokkurt angur, þóf
og tramp um sotuga stöðiná
í Kilmanrock, settumst við
inn í næturlestina til Loncl-
on. Sætin voru ekki sem
verst, en um hreinlætið er
bezt að hafa sem fæst orð.
Við vorum aðeins 4 í klefa
og gáturn látið fara sæmilega
um okkur. Eg hafði ekkert
sofið nóttina áður, og ,var
dauðyfli^legur og fúll, en fé-
lagar mínir létu það ekki á
sig fá og tóku að syúgja ís-
len/k lög — og kvcða. F.n svo
luigsaðist þeim að ekki
myndu allar Jyjóðir Jzekkja
„vitlausa manninn í íslenzka
útvarpinu', og til tryggingar
því, að saniferðamenn í næstu
klefum héldu ekki að hér
væri hreinn villimannahópur j fyvst
;í ferð
„Þetta er Indlands-
málaráðuneytið“
í íslenzka sendiráðinu var
okkur ágætlega tekið. En
ekki yar jró ætlunin að setj-
ast þar að. Um hádegið gát-
um við flutt í húsnæðið,
sem Bean ritari AlJjjóðasam-
bands blaðamanna hafði út-
Bandarískur sérfræð-
ingur í eyðingu
sprengna
Vegna kvartana fná ýmsum!
aðilum út af sprengikúlum,
fundist hafa í nágrennt
er
vegað okkur. En ensku léigu-' Rey'kj^íkur °g VÍðar °g- ^
bíistjórarnir eru ekkert frckar , hafa sprungið, snen utanrik-
en ‘ íslenzkir stéttarbræður , isráðuneytið sér til amenska
Jjeirra, gefnir fyrir Jrað, að ^ sendiráðsins og óskaði eftii,
íáta liafa af sér hádegismat- j að Bandaríkjastjórn sendi
inn og skeyttu því engu, þótt hingað til lands sérfróðan
þfehn væri veifaA: Skammt frá herforingja til að annast
brottfiutning og ónýtingu
okkur á gangstéttinni var
Breti, sem einnig kallaði og
veifaði án árangurs. Þetta
sameiginlega stríð vávð Jrcss
Jiess valclandi, að við fórum
að tala saman. Þetta var ó-
venju skrafhreyfinn náungi
og kallaði m. a. Bevin gælu-
nafninu Ernie. I.oks kom bíl-
stjóri, sem annaðltvort var
fórnfúsari eða ekki alveg
eins matbráður og hinir. Til
Jjess að eiga ekki á hættu, að
standa þarná veiíándi allan
matartímann, samdist s\o, að
flytti hann okkur, og
sungu þeir: It is along j héldi svo áfram meö Bret-
way .... En svo sigraði ís- ann. Var nú ekið í Karls kon-
lendingseðlið: rímnakveð-1 ungs götu, samkvæmt J;
siíki'a sprengna. Var þessari
málaleitan vel . tekið. og er
sérfræðingur kcminn hingað
til lands. Það eru þvi tilmæll
ráðunevtisins til allra. sein
orðið hafa1 varfr við slíkar
sprengikúlur, að þeir geri taf
arlaust aðvart til næsta lög-
reglustjóra eða hreppsstjórai
og greini sem nákvæmast,
hvar sprengjurnar er að
! finna. Serfræðingurimr mun
l aðeins hafa hér skamrna við-
; dvöl.
(Fréttatilkynnmg frá
ut ? uríkisráðu ney t in u) •»