Þjóðviljinn - 05.10.1948, Blaðsíða 3
Þriðjudagur 5. október 1948.
PJÓÐVILJINN
0» (> ði a 0 íí Qí íí í fl* 0 0 C í í $ fl* 0 (}• C! í C í t ( C Cí C C C ííííííC! $ C ^ $ í ? Q t
«0 »f* *P*r *r*r *r *r*r^ *r*r*r*r *r*r*r*r *r*r*P*r *r*r*r*r *r*r*r*r *r*r*r*r *r *r*r*r *r*r*r*r
Þeir gerðu landráðasamnin ginn
',..i
Ásjfeir Ásfireirsson Bjarni Ben. j}jöi n Kristjánss.Eiríluir Einarss. Emil Jónsson Eysteinn Jónssoni'innur Jónsson Gísli Jónsson (iísli Sveinsson GuSni. I. Gilðni.
G. Thoroddsen H. Asgrímsson jj Benediktssonlngólfur JónssonJóhann HafsteinJóh. Þ. JósefssonJón Sigurðsson Jón l’álmason Jónas Jónsson Jör. Brynjólfsson
I.árus Jóhanness. Ólal'ur Thors
$$$$ $$$$
Pétur Ottesen Sifi. Bjarnason Sigurður HlíðarSig. KristjánssonSifi. Á.
$$$$ $$$$ $$$$ $$$$ $$$$
ÓlafssonSt. Jóh. Stefánss.
St. Steinþórss.Þorst.
Þorsteinss.
$$$$ $$$$ $$$$ $$$$
ÍÞRÓTTMR
Ritstjóri: Frímann Helgason
Þeir
Einhverjir „þríeinir þingfull-
trúar“ ’hafa tekið sév fj'rir
hendur að ráðast á stjórn ÍSl
með stórum orðum og óvæg-
lun.
Er sérstaklega tekið til bæna
síðasta ársþing ÍSÍ, er haldið
var á Þingvölium í júlí s. 1. og
sum mál er þar voru rædd og
snerta stjórnina að einhverju
leyti. Undirskrift greinarinnar,
„Þrír þingfulltrúar", mun eiga
að benda til þess að höfundarn
ir hafi verið þar staddir, en
ýmsir halda því fram að svo
sé hallað réttu máli í grein
þeirra, að fiest bendi til þess
að þeir hafi fengið fréttir sín-
ar eftir vilhöllum krókaleiðum.
Sá-sem þetta ritar gat því mið-
ur ekki mætt á þinginu sökum
vinnu og sumárlej’fa, svo eng-
inn dómur skal á það íap'ður
liér, og verður því ekki farið
út í fullyrðingar um hva5 sagt
var á þinginu og hvað ekki var
sagt, en grein þremenidnganna
gefur eigi að síður tilefni til
nokkurra hugleiðinga.
}
' ■ -'• ; -r
I felum.
Eftir munnfylli þessara
maruia að dæma er ekki ólík-
legt að þeir telji sig til þess
kallaða að vanda um rið aðra
menn, og vera nokkurs konar
leiðarljós í íþróttamáluin. Gera
má líka ráð fj-rir að þeir ætl-
ist til þess að þeir séu teknir
alvarlega. Ef svo er hafa þeir
gert stóra skj-ssu, en hún er sú
að fela sig bak við duínöfn.
Vera má þó að þeir liafi ekki
talið það máli sínu til frarn-
gangs að birta full nöfn. Ó-
neitanlega veikir þáð sann-
leiksgildi greinarinnar, að höf-
undarnir þora ékki að koma
fiyim i dagsljósið. Lesandinn
hlýtur að skoða það sem veik-
leikamerki að taka upp dul-
nefni og kasta fram þeim full-
yrðingum og andmælum sem
gert er.
Hér skal engu um það spáð
hvort full nöfn liöfundanna
hefðu ej-ðilagt meira áhi'if gre’n
aiinnar en felunöfnin, en hitt
skal fullj-rt að í því felst mik-
ið hugleysi að þora ekki að
leggja nafn sitt við eigið af-
kvæmi, og stauda eða falla
með þvi.
Að þessu athuguðu virðast
engar líkur benda til að þeir
hljóti nokkurntíma heitið hinir
„þrír stóru“ og inunu ekki allir
sem með sanngirni líta á þetta
atriði fremur kalla þú „hina
þrjá litlu ?“
„Sjálfsagðir
fastagestir“
I bj-rjim greinarinnar er svo
að orði komizt, að tveiv af þeim
sem skyldu ganga úr stjórn-
inní „telji sig þar s.jðlfsagða
fastagesti“. Það er ástæða til
að ætla að þarna.. sé ntt við
mig. (sá eini réttsinr„.ði mun
vera Krísfján Gestsson).
Nú vil ég gefa þesum mönn-
um tækifæri til að saur.a þetta
atriði með ýfirlýsingu, sanna.
að þeir hafi í eitt sinn lieyrt
slíkt á mér beint eða óbeint. Og
ef þið hafið ekki sjálfir hej-rt
það og slegið þessu svona frarn
í góðri trú, þá megio þið leita
hvert sem þið óskið ,ef ein-
hver hefur heyrt slíkt á mér
og vill leggja við clrengskap
sinn. Þá farið þið að sjálfsögðu
með rétt mál.
Takizt þetta ekki fyrir j'kkur
þá standið þið í nútíð og fram-
tíð sem opinberir ósanninda-
menn að þessari fulljTðingu.
Eg .hef Titið á dvöl mína i
Framhald á 7. síðu.
OLYMPiUKVIKMYNDIN
Tjarnarbíó hafði sl. laugar-
dag frumsýningu á Ólympíu-
mynd þeirri er kvikmj-ndahring-
ur J. Arthur Ranks gerði af
síðustu vetrar- og sumarólym-
píuleikjum.
Myndin hefst suður í GrikK-
landi þar sem Olympíueldurinn
er tendraður og þar sem fyrsti
hlauparinn leggur af stað með
hann í hina löngu leið til
London.
En sk\-ndilega erum við kom-
in til snævi þaktra Aipanna í
St. Moritz. Er þar brugðið
upp fögrum svipmj’ndum frá
þessum tignarlega stað, allt í
eðlilegum litum. Meginhluti
myndarinnar er þó frá leikj-
unum í London. Er þar sama
uppi á teningnum, að þar er
brugðið upp svipmj-ndum af
um það bil helmingi þeirra
keppna sem þar fór fram. Af
þeim greinum frjálsra iþrótta-
sem ekki eru sýndar þarna má
nefna 200 m. hlaup 800 m„
1500 m. og 10,000 m. hlaup,
hástökk, langstökk, knnglukapt
og spjótkast karla, hindrunar-
hlaup og engin. sýning er held-
ur frá tugþrautinni. Auk þess
eru engar sýningar frá hnefa-
leikum, l\-ftingum, knattspj-rnu,
körfuknattleik, glímu. skylm-
ingum, nútíma fimmtarþraut og
fimleikum. Maður verður því
fyrir þeim áhrifum að hér sé
ekki heilstej-pt kvik’nynd af
sögulegum viðburði heldur
brugðið upp leifturmyndum
héðan og þaðan af þessari stór-
felldu íþróttahátíð.
Sem sagt. þessi rnj-nd er
of stutt, og ég vil segja helm-
inni of stutt, þótt frá sé dreg-
ið kaflinn um vetrarleikina.
Eigi að síður er guvnan að
horfa á margar þessr.r sýn-
ingar svo langt sem þær ná,
og t. d. setning leikjanna gef-
ur góða hugmvnd um þann há-
tíðleik sem j-fir því augna-
bliki hvíldi.
Margar keppnirr.ar eru
skemmtilegar. Þó vantar víða
að áhorfandinn verði var við
þann stíganda sem er i skemmti
legri keppni. Það vantar heild.
Enginn mun þó sjá eftir að
sitja tvo og hálfan tíma við að
horfa á þessa litmynd.
' Eini íslenzki keppandinn sem
fram kemur í þessari mj-nd
er Haukur Clausen i 100 m„
þar sem hann verður nr. 2 í
milliriðli næst á eftir Bailej-.
Jafntefli milli
Austnr- og Vest-
urbæjar 3:3
Á sunnudaginn fór fram hinn
árlegi kappleikur í k'nattspyrnu
milli Austur- og Vesturbæjar
og lauk þeim viðskiptum svo
að jafntefli varð 3:3 eftir nokk
uð skemmtilegan leik.
Vesturbæingar léku .vfirleitt
muii betur, náðu stuttum og
oft virkum samleik, en þeim
tókst ekki að nota sér tæki-
færin og urðu því að láta sér
nægja jafntefli. Lið vesturbæ
inga var jafnara, bæöi í sókn
og vörn, og sýndu þeir Óli
B. Jónsson og Sæmundur að
þeir eru okkar beztu fram-
verðir, enda mátti segja að
þeir væru einráðir að miðju
vallarins, og ef til vill var
Framhald á 7. síðu