Alþýðublaðið - 03.09.1921, Blaðsíða 4

4
ALÞ’fÐOBLAÐIÐ
Sími: 646.
Sí»*efai:
Sleipai'r.
Nýkoaiið miklð írnl af
peningabuðinm og aeðla-
T«ikjam, Skátabolti, BLerki-
geymar o. fl. — Nýtt rerð.
Söðlasmíðabúðin
Sleipnir.
Kaupið aðeins góða sætsaft.
Biðjið kaupmenn yðar um „Sanitas“ ávaxta-
saít, hún er eingöngu búin til úr berjum og
straiisylíri. — Saftin er þykk og seet.
„Sanítas“ Sími 190.
Von hefir alt til llfa-
lns þarfa.
Það tilkynni eg rriínum œörgu
og góðu viðskiítavinum, að sykur
hefir lækkað mikið i verzluniuni
,Von*, ásamt fleiri yörutegund-
um. — Kjöt ketnur i tuonum að
norðan, feitt og gott, í haust.
Eg vona, að mun lægra en ann-
arstaðar. Gerið pöntun i tíma.
Virðingarfylst.
Gunnar S. Sigurðss.
JHL.f. Versl. „Hlíf6‘
Hyerflsg. 56 A.
Nýkomið: Kúrenur, Edik, Snuð-
túttur, Fægipúlver, Stangasápa
óvenju ódýr.
^ll>ýöixl>ladid
er óðýrasta, fjölbreyttasta og
bezta dagblað landsins. Kanp-
ið það og lesið, þá getið
þið aldrei án þess verið.
Alþýðumenu veizla að öðru
jöfnu við þá sem augiýsa í blaði
þeirra, þess vegna er bezt að
auglýsa í Alþýðublaðinu.
Alþbl. er blafl alirar alþýðu.
Alþbi. kostar I kr. á mánuði.
Ritstfórí og ábyrgðarmaðnr í
óiafur Priðriksson.
PianUmíðjan Gutenbers-
Carlt Etlar: Ástin vaknar.
Jakob ypti öxlum. „Þetta er alt tekið eftir gömlum
munnmælum og ógreinilegum," mælti hann, „en Magda-
lenu þykir gaman að þeim; nafnkunnir menn af ætt
okkar koma fyrst fram í Svíasögu um 1490. Einn var
TÍkisstjóri, annar erkibiskup í Uppsölum. Frægastur
þeirra er þó þessi þarna á vegnum, Herluf Trolle,
danskur riddari, ráðherra og sjóliðsforingji."
Því lengur sem Jakob sagði frá, þess langleitari varð
Lesley lávarður; þegar hann þagnaði, hneigði hann sig
djúpt fyrir honum.
„Bróðir minn þarf ekki að tala um afrek Herlufs,"
hrópaði Magdalena, börnin lesa um þau 1 skólanum."
„Magdalena systir gleymir því, að lávarðurinn hefir
liklega ekki lesið um þau í skólanum." sagði Jakob.
„Auk þess eru svo margir heiðvirðir og frægir menn í
sögu hans eigin lands, að hann man varla eftir okkur."
Lesley lávarður stóð aftur á fætur og hneigði sig
djúpt fyrir Jakop. „Og þér eruð afkomandi þessa nafn-
kunna sjóliðsforingja?" spurði hann.
„Ætt min er 1 beinan legg frá afa hans, annar leggur
á heima í Sviþjóð. Sjálfur dó Herluf barnlaus, kona
hans stofnaði skóla á bújörð hans og gaf til hans arðinn
af búinu. Nú eru um þrjú hundruð ár síðan hann dó,
en gerðir hans eru ekki gleymdar, þær urðu til bless-
unar."
„Og eg hefi búið fjórar vikur í húsi yðar, herra
Trolle löjtenant, án þess að vita af hverjum eg þáði
gestrisni. Ættingi jafn víðfrægrar ætta,r býr hér á eyði-
ey, á meðal þangs og sandhóla, og er aðeins foringi
fallbyssubáts!“
„Hvað er um það að segja?" svaraði Jakop bros-
andi, „ættin verður að sætta sig við það. Lítið í kring-
um yður, lávarðurl Höll vor er orðin að kofa, hjálpið
rpér til þess að finna stað, sem eg get hengt skjaldar-
merki mitt á.“
„Þarna við hliðina á honum, ætluðuð þér að hengja
mynd mlna'" hélt lávarðurinn áfram. „Ó, jæja, veggur-
urinn er stór, en að því er Petur Bos sagði mér nýlega
þá yrði hann kannske heldur lítill, ef myndir væru þar
komnar af öllum, sem þér hafið bjargað úr greipum
dauðans."
„Yið slculum ekki tala meira um það i kvöld," sagði
Jakob.
„Jú, einmitt," hrópaði Elinora, „hví skyldum við ekki
tala um það i kvöld, þegur við skiljum."
Jakob beygði höfuðið fyrir glampa augna hennar, um
leið og hann hélt áfram: „Afi minn var fátæklingur,
hann rak saman bát sem var góður í sjó áð leggja, og á
h«num sótti hann skipreika menn út á flökin. Faðir
minn smíðaði betri bát og arfleyddi mig aðhonum. Eg
verð að halda við heiðri þess arfs."
„Og hve marga hafið þér sótt á báti yðar?"
„Það veit eg ekki, þeir eru ekki taldir."
„Með yðar hágöfgis og ungfrúarinnar leyfi," hrópaði
Pétur Bos, sem staðið hafði út í horni og hlustað með
atnygli á samræðurnar. „Ef eg nú mætti láta mína
skoðun í ljósi, þá veit löjtnantinn það yfrið vel, og eg
skar skoru í bátinn fyrir hvern einasta, sem í land
komst á honum, en honum; er bara ekkert um það,
að um það sé talað. í hvert skifti sem eg byrja á þvl
setur hanh upp hundstrýni og segir: Haltu þér saman,
Pési, passaðu sjálfan þig, bjáninn þinn! En eg þori að
éta hausinn á mér og gefa skrattanum sál mína upp á
Æfintýri
Jack Londons er komið út.
Fæst á afgreiðslu Alþýðubiaðsins. — Bæjarroenn.
sem hafa pantað bókina, eru beðnir
að vitja hennar þangað.