Þjóðviljinn - 30.12.1948, Blaðsíða 6

Þ J ÓÐV I L JIN N
Fimmtudagur 30. des. 1948.
•a
m
m
H
a
a
•a
vs
M
sa
m
M
>a
a
£3
Söl u búðir
eftirtaldra
lokaðar
talningar
3. janúar:
félaga verða
Félag bnsáhalda- og járnvörukaup-
manna.
Félag íslenzkra byggingarefnakaup-
manna.
Félag kjölverzlana í Reykjavík-
Félag matvörukaupmanna í Rvík.
Félag tóbaks- og sælgætisverzlana-
Félag vefnaðarvörukaupmanna.
SkókaupmannafélagiS.
Bóksalaiélag Islands.
ra Kaupfél. Reykjavíkur ©g nágresmis.
Kaupmannafékg Hafnarfjarðar.
Kaupfélag Hafnfirðinga.
Louis Bromfield
127. DAGUR.
24
STUNDIB
XVII,-
Klukkan var rúmlega tíu þegar Janie Fagan
vaknað smátt og smátt, og gerði sér ljóst að hún
var í sínu eigin herbergi en var ekki alveg viss
um hvar hún hefði verið kvöldið áður eða hvað
hefði komið fyrir hana. Hægt og ógreinilega
minntist hún þess að það hafði verið frumsýning
kvöldið áður og að blöðin myndu vera full af um-
sögnum, og síðan að hún hafði ekki verið ein í
íbúðinni, og að hún var að heita mátti gift Philip
Dantry- Hún fann til let* og losta og hamingju
og var einkennilega laus við þann taugaóstyrk
sem ævinlega greip hana morguninn eftr frum-
sýningu. En Philip var ekki í herberginu og hún
fann til snögglegs ótta um að hann hefði farið
snemma á fætur, skipt um skoðun og væri farinn
burt og kæmi aldrei aftur- Hún ímyndaði sér að ef
til vill hefði hún misst hann með því að vera of
djörf; og um leið heyrði hún að hann var að bursta
tennur inni í barherbergi og vissi að hann var ekki
glataður henni; og allt í einu fylltist hún af hinni
dýpstu blíðu til hans — tilfinningu sem var ein-
kennileg og æsandi vegna þess að hún hafði aldrei
áður fundið til hennar.
Hún hallaði sér aftur á koddann með hendurnar
undir hnakkanum, brosti upp í loftið af ánægju og
velti því fyrir sér hvar hann hefði fengið tann-
burstann og sá að hann hlyti að hafa farið út
sjálfur og náð í hann eða sent V>ktoríu, stúlkuna
frá Harlem. Hún þekkti hann og vissi að hann mat
svo mikils hreinlæti og röð og reglu að hann gat
ekki byrjað daginn án þess að bursta tennurnar,
og þegar hún minntist feimni hans skildi hún að
hann hafði farið á fætur á undan henni og inn í
baðherbergið til að klæða sig. Allt í einu fengu aðrar
endurminningar vald yfir henni, og hún sá Duncan
Kane ganga um og sýna líkamsvöxt sinn eins og
páfagáukur, og Livingstone gamla sem hvorki átti
til tillitssemi eða sómatilfinningu he'ldur sýndi
hræðilega vanskapaðan líkama sinn; og hún fann
til nýrrar blygðunarkenndar og andstyggðar —
hræðilegri en hún hafði nokkru sinni fundið til
í mökum við þá sjálfa..Hún fyrirleit þá báða, og
5. fann til blindrar hvatar til að drepa þá, ve’gna þess
1 að þeir höfðu 'verið saurugir og hégómlegir og
H
a
B1
■
■
■
m
Q
ta
H
B!
13
E
B
U
a
ii
u
u
m
ta
w.
ra
R
m
B
snögglega að hún var ástfangin- af Philip og að
djúpt undir allri harðneskju sinni hlyti hún að hafa
verið ástfangin af honum allan tímann án þess að
vita það. Hún vissi það nú. Jafnvel tannbursta-
urgið fyllti hana af einkennilegri sælu og löngun
til að þjóna honum, jafnvel vera þræll hans. Þáð
var einkennilegt, hugsaði hún, að löngun til að
niðurlægja sig og þjóna einhverjum gæti gert mann
hamingjusaman. Henni fannst hún aldrei geta gert
nóg til að vega upp svik þau sem hún hafði framið.
Og endurminningin um nóttina áður þegar han hafði
verið svo rómantískur og blíður og feiminn snart
hana með fegurð sem hún hafði aldrei áður gert
sér í hugarlund-
Hún hugsaði undrandi: ,,Það hlýtur að vera til
fólk í heiminum sem elskast á þennan hátt;“ og hún
fann allt í einu til öfundar vegna fegurðar þeirrar
og hamingju sem hún hafði nússt af, og síðan
varð hún hrædd um að sér myndi ekki takast að
halda við blekkingu sinni og vernda ímyndun þá
sem gerði Philip hamingjusaman. Hún fann til
hræðilegasta ótta og smánar, og allt í einu fór
hún næstum því æðislega að biðja guð að hjálpa
sér að blekkja Philip til eilífðar og forða því að
aðrir sviptu hann ímyndun sinni. Hún yrði að láta
hann halda áfram að vera ungan og hamingju-
saman hvað sem í skærist. Þetta var hræðileg til-
finiling sem gerði hana vanmáttuga og veika, og
í fyrsta skipti virtist henni hún ekki vita hvað
iiiiiiiiiiimiiiiiiiimi’iiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiMiiiiiiiiiiimiiiHiiii
Únglingasaga um Ilróa hött, og
félaga hans — eftir
GEOFREY TREASE
að þeir höfðu verið naui ujn ug íreguimcgn yg
skepnulegir. Við hlið þeirra virtist Philip ljúfúr
og fagur og hreinn ©g skínandi, og allt i einu fann
a hún, Janie Fagan, sem aldrei hafði beðið nokkurn
I um hjálp, til snögglegrar löngunar að gráta vegna
S8
H
M
þess að hún hafði blekkt hann, og vegna þess að
; hinir tveir höfðu, saurgað hana, og hehni skíldist
;:>mimiiuiimiiiiiiimimimiiimimiimmminmmiiimnni!iimimHiimimimiiiimiiiiiiiiiiiifiHiiiHi!iiiiifiHii^
Frá Happdrættí
■ r)
Háskóla Islands
Happdrættisumboð það, sem verið hefur í Bókaverzlun Isafoldarprent.
smiðju, Austurstræti 8, er flutt í Austurstræti 14, 2. hæð (skrifstofa
Carls D. Tulinius & Co. h.f.). Umboðsmenn: Gísli Ólafsson o. fL
...................................................miimmmimmtmm
Hvílíkt afbragðs hæli, þegar önnur vígi
voru töpuð!
Hrói hafði sagt honum að reyna að
koma auga á, ef einhvers staðar væri
miður vel frá gengið. Um slíkt var
hvergi að ræða. Kastalinn gæti staðizt
hvaða her sem væri.
Dikon gekk inn í veizlusalinny brjót-
andi heilann um, hvaða .ráð mundu bezt
duga. Á pallinum í öðrum enda salsins
hafði Hrólfur riddari og igestir hans.
þegar safnazt saman, Þar var á borð bor-
ið svínshöfuð, gæsir, hanar og aðrar
krásir.
Dikon varð hugsað til fjölskyliáu sinn-
ar, sem nú hýrðist í sínu kalda hreysi.
Glöð myndi hún vera, þótt hún hefði
ekki nema lítið eitt betra á borð að bera
nú en venjulega. En þetta fólk' hér át'
eins og það ætti lífið að leysa, og kastaði
kjöti svo ósppart til hunda sinna, að
nægt hefði fjölmörgum svöngum mönn-
um til saðningar.
Hann tók sæti í hópi masandi sveina
og tók til matar. Hvers vegna skyldi
hann ekki njóta sinna jóla eins og aðrir,
enda þótt hættan vofði yfir honum! á
hverri stundu. Slíkar krásir sem þes§ar
voru ekki á boðstólum í kvöld í Shér-
wood, — þar væri framreitt villidýra-