Þjóðviljinn - 30.12.1948, Blaðsíða 7
Fimmtudagur 30. des. 1948.
ÞJÓÐVILJINN
7
í BÚÐ.
Mig vantar íbúð nú þegar
til vorsins.
Svanur Skæringsson,
pí pulagningameistari,
Hraunteig 3.
Bókfærsla
Tek að mér bókhald og upp-
gjör fyrir smærri fyrirtæki og
einstaklinga.
Einnig framtöl.
JAKOB J. JAKOBSSON
Sími 5630 r>tr lf53.
Vöruveltan
kaupir og selur allskonar gagn-
legar og eftirsóttar vörur. Borg
um við móttöku.
Vöruveltan
Hverfisgötu 59. — Sími 6922
— Kaífisala
Mxmið Kaffisöluna í Hafnar-
stræti 16.
EGG
Daglega ný egg soðtn og
hrá.
'Kaffistoi'an Hafnarstræti 16.
Sendibílastöðin
— Simi 5113 —
Notið sendiferðabíla, það
borgar sig.
Fasteinnasölumiðstöðin
Lækjargötu 10B, simi 6530,
annast sölu fasteigna, skipa,
bifreiða o. fi.
Ennfremur allskonar tryggmg-
ar, svo sem líftryggingar, bruna
tryggingar o. fl. í umboði Sjó-
vátryggingafélags Islands h.f.
Viðtalstími alla virka daga kl.
10—5, á öðrum tímum eftir
samknmulagi.
Lögfræðingair
Áki Jakobsson og Kristján
Eiríksson, Klapparstíg 16, 3.
hæð. — Sími 1453.
Ragnar Ólafsson
hæstaréttarlögmaður og löggilt-
ur endurskoðandi. Vonarstræti
12. — Sími 5999.
Bifreiðaraflagnir
Ari Guðmundsson. — Sími 6064
Hverfisgötu 94.
Samúðarkort
Slysavarnafélags Islands kaupa
flestir, fást hjá slysavarnadeild
um um allt iand. I Reykjavík
afgreidd í síma 4897.
Uiladisslras:
Kaupum hreinar ullartuskur
Baldursgötu 30.
| Tvö herbergi I
Ítil leigu á 1. hæð í nýjuf
Ehúsi. — Upplýsingar í =
=síma 7735. §
— J sveita síns andlits ..
Framhald á 7. síðu
„Forstjórinn á auðvitað einn
garðinn: þennan með gróður-
húsinu. Rekstursstjórinn á þann
með melónunum í háa vermi-
reitnum. Keyrslusjeffinn á þann
með jarðarberjunum og brugg-
meistarinn þennan þarna til
hægri.
Þegar hér var komið varð ég
að taka til fótanna. Matartím-
inn var á enda. Við húshornið
hljóp ég beint í fangið á rekst-
ursstjóranum. Hann steig hæ-
verskléga til hliðar og opnaði
fyrir mér dyrnar. Á leiðinni upp
spurði hann: hvort ég hefði á-
huga fyrir að skoða verksmiðj-
una og kynnast starfi hennar?
Hver skollinn er nú á seiði, hugs
aði ég. — Hann hafði heyrt
þess getið. Ef svo væri, þá væri
mér það svo sem velkomið. Hins
vegar hefði ég mun meira gagn
af því að koma upp á skrifstof-
una, þá skyldi hann sýna og út
skýra hvað eina fyrir mér.
Takk Sceving! þá veit ég
hvernig landið liggur- Eg átti al
veg eftir að skoða „Vatnsverk-
smiðjuna“ svo ég er alveg jafn
nær hvernig „Tuborg" framleið
ir Sódavatn, citronvatn og:ann-
að þessháttar. Þetta reyndust
þó ékki einu eftirköst: forv.itni
minnar.
Betrunaryinnan.
Því er svo varið með öll rétt-
indi, að við verðum að njóta
þeirra, ella eru þau verðlaus. Þó
þau séu vandlega skjalfest,
jafnvel lög í landi (s. b. jafn-
rétti karla og kvenna). Verka-
fólkið hefur samkvæmt samn-
ingum rétt til að drekka 6
bjóra á dag á verksmiðjunnar
kostnað. Karlmennirnir gera
það, en kvenfólkið drekkur að-
eins í matartímanum sínum eða
tvo bjóra. Fyrsti bjórinn minn
þennan daginn, varð mér því að
falli. Karlmennirnir fjórir
höfðu rétt til að drekka sinn
bjór, en ég lenti í betrunar-
vinnu. Þar var sannarlega eng-
inn tími til að drekka í vinnu-
Ríkisstjórnin og dýrtíðarmálin
tímanum. Spikfeitasti verkstjór
inn gekk alveg uppað mér og
sagði ■: móðugur: „Mig vantar
stúlku að vélinni." Þann dag
stóð ég við flutningsband. Or
ltassa fyrir framan mig, lyfti ég
til skiptis 4 flöskum og fimm
flöskum uppá flutningsbandið.
Og næstu nótt lyfti ég risastór-
um flöskum uppá flutningsband
er hljóp eins og ólmur hestur.
Við höfum líka Simpansa!
En svo má illu venjast o. s.
frv. Næsta dag gat ég öðru
hvoru rabbað við náungann.
Sá Jensen eða Hansen, sem lið-
legastur var við að ýta til mín
ölkössunum, byrjaði samtalið á
þessa leið: „Þú ert frá Islandi.
Svo höfum við líka Grænlending
hérna.“ „Því í fjáranum komið
þið alltaf með sömu söguna um
Grænlending, hér eru þó Svíar
líka?“ spurði ég ergileg. Mað-(
urinn dró sig hálf ringlaður í
hlé og hefur sjálfsagt hugsað:
Hún bít.ur.
Sá sem leysti hann af, hló að
mér með fullum rétti. Eg er þó
ekki haldin af kynþátta fordóm-
um? |
Til að komast hjá .frekari um- ‘
ræðWhl'um persónu ■ mína og
þjóðerni.' spurði ég hann spjör-
unum úr. Hann kvaðst heita'
Gunnar. Stór og sterkur, en
með beinkramarlegt höfuðlag.
Hann á fjögur smábörn. Hefur
120 kr- i vikulaun og greiðir 54
kr. í húsaleigu. Konan vinnur
ekki úti. En hún er áreiðanlega
töframaður ef þessi laun endast
hjá lienni fyrir fæði, klæði
eldsneyti og öllu öðru handa 6
manns. Að óglevmdum sköttun-
um, 25 kr. á viku.
„En þetta er þó fast“ sagði
Gunnar. Eg átti enn eftir að
svitna. I stað venjulegra öl-
flaskna, fengum við nú þriggja
pela flöskur. Ein þeirra sprakk
í botninum á kassanum og gler-
flýsarnar þeyttust i allar áttir.
Einn félaganna er stóðu gegnt
mér stökk yfir flutningabandið
og sagði skipandi: „Ef þú hef-
Framhald af 5. síðu.
ið 1946. Én hvernig tók Fram-
sókn þessari tilraun til að
lækka dýrtíðina, eða lctta byrð-
um af ríkissjóði? Vill Eysteinn
Jónsson nú ekki lesa gömul
Tímablöð frá þeim árum, til að
rifja upp viðbrögð Framsókn-
ar. Og hvað gerist. svo á næsta
ári, þegar núvarandi ríkisstjórn
hefur haft völdin?
hefst aftur 3. janúar 1949. — Nokkrir nýir nemend-
ur geta komizt að í skólanum og gefi þeir sig fra,m
sem fyrst í skrifstofu skólans, Laugaveg 166, milli
kl. 6 til 8 síðdegis.
Upplýsingar í síma 6808 milli kl. 6—7. ,
:: »}' $ ?• fc: 'r|
Á%V^W".^W.%%%VAVAV.%V.%VAV.V.W.%V.W.V.V.
| INGÓLFSCAFÉ.
Aðgöngumiðar að
1 áRAMðTADANSLEIKNUM
S í Ingólfscafé verða seldir í dag frá ki. 5—7, gengið
i inn frá Hverfisgötu. — Sími 2826.
ur fengið glerflís í augun, mátt
þú ekki depla þeim“ svo alvar-
legt var það ekki, ég slapp með
skrámu á hendi.
Til allrar hamingju stanzaði
vélin; smiðurin reyndi að koma
henni af stað. Vérkstjórinn stóð
yfir honum og skipaði fyrir
verkum: „Skrúfaðu fastar hér
og lausar þar.“ En ekkert gekk.
Verkstjórinn gekk alltaf í hvít-
um slopp, þó hann væri í raun
og veru hafinn yfir það mann-
virðingarstig. I dag var hann
alveg stífstrokinn- Aum-
ingja maðurinn tiplaði lengi
áður en hann greip skrúf-
lykilinn. „Nú verður elcki lengi
friður, því nú er karlinn öskr-
andi.“ Sögðu verkamennirnir.
'Verkstjórinn notaði tímann til
að'kartna kvennaliðið. Sumstað-
ar fékjkýhann bros. Kurteisi
kostár ekki peninga og hlýlegt
bros og hlátur að skrítlum vefk
stjóranna getur gert krafta-
verk. Hugsið ykkur konur sem
vinna í áratugi í svona verk-
smiðjum- Verkstjórinn hefur í
hendi sér hvort þær standa við
vélarnar alla sína tíð, eða fá
þægilegri og hávaðaminni
vinnu. Þeir sem ekki þurfa á
hjálp og náð að halda hlæja og
brosa eftir pöntunum. — „Is-
land er kalt“ sagði feiti náung-
inn og þóttist vera fyndinn.
„Nei! það er hlýtt, en ylinn legg
ur ekki til yðar.“ Félagarnir
klöppuðu lófunum hljóðlaust
saman og verkstjórinn fékk ann
að að starfa.
Vélin var komin í gang. Vi5
byrjuðum á ný. Við strituðum,
lyftum og lyftum, þar til við
hættum að gera nokkra aðra
hreyfingu en lyfta flöskum- Við
litum hvorki til hægri né
vinstri. Aðeins beint fram á sí-
rennandi röð af flöskum. Hver
vöðvi var ofþaninn. Eg beit sam
an tönnunum og hafði mesta
löngun til að slöngva þessum
andstyggilegu flöskum á heims-
enda. — Þá byrjuðu þau að
syngja slagara, volgasönginn,
fleiri slagara, en þau sungu-
Þ,M.
iiiiiiiiimmiiiuimiiimmiimimm
Húsnæði.
2 herbergi og eldhús ósk-
ast nú þegar til 14. maí í vor.
Má vera í útjaðri bæjarins.
Upplýsingar í síma 7647.
iiiiiimiiiKiimiiimiiiiimiiiiimiiii
Samkvæmt ríkisreikningi
1947 hafa niðurgreiðslur og end
urgreiðslur numið nærri 36
millj. kr. þ. e. hækkað um
19—20 millj á fyrsta ári henn- '
ar. Eðlileg afleiðing þeirrar
stefnu, að hækka vöruverð með
'tollum og verða svo að greiða
dýrtíðaraukningu niður úr rík-
issjóði.
Sama áframhald 1948. Og nú
á að leggja 70 millj. kr. i dýr-
tíðarsjóð fyrir næsta ár. Ger-
um ráð fyrir að verðuppbætur
á fiski verði 22 millj. eða líkt
og mest hefur verið, eða a. m.
k. þriðjungi hærri en yfirstand-
andi ár. Þá er samt gert ráð
fyrir að 48 millj. þurfi til nið-
urgreiðslu á vöruverðinu inn-
anlands, eða þrefalt meira en
1946. Eg get verið Eysteini
Jónssyni sammála um það, að
ef söfnun þessara útgjalda allra
í dýrtíðarsjóði getur orðið til
þsss að koma þjóðinni i skiln-
ing um hvert ríkisstjórnin stefn
ir, þá hafi þessi sjóðsstofnun
verið réttmæt.
Fzaittsókn verður ekkí
þvegin hrem af axar-
skeítum ríkisstjérnar-
innar
Vmislegt fleira mætti athugá
við greinina, en verður að bíða
að sinni. Þó var' broslegt að
sjá ólund þá, er lýsir sér í
orðum og athöfnum. allmargra
af þingmönnum stjórnarflokk-
anna við þessa afgreiðslu.
Formaður Framsóknar lýsti
þeirri skoðun sinni að hér væri
stefnt út í algera ófæru. 1.
þingmaður Reykvíkinga kvaðst
| vera móti málinu, því stefn-
J an hlytí að skapa gengishrun.
| Þingmaður Barðastrendinga
lýsti svipaðri skoðun, lýsti einn
| ig andstöðu sinni. 3. lands-
kjörinn taldi ákvæði frumvarps
ins hækka dýrtíðina en þó gæti
1 hann fylgt þvi vegna þess að
verkalýðssamtökin hefðu að-
varað um að þau mundu heimta
grunnkaupshækkanir á móti,
og hefðu á valdi sínu að fá
þær fram. Og framsögumað-
ur stjórnarmeirihlutans í fjár-
hagsnefnd efri deildar hv. þing
m. Dalam. hafði það helzt til
huggunar sér og öðrum, að guð'
hjálpaði þeim sem hjálpaði
sér sjálfur og vonandi mundi.
forsjónin láta rætast betur úr
þessum framkvæmdum en á
horfðist.
Það er því skiljanlegt að
Tíminn sé úrillur og mennta-
málaráðherra þyki ekki ráð
nema í tíma1 sé tekið,- að fræða
fólkið um ágæti þessara ráð-
stafana, þó hann finni hinsveg
ar hve fálmkenndar þær eru.
og geti ekki varast að viður-
kenna það í öðru orðinu. En
eitt má ráðherrann gera sér
Ijóst. Það er vita vonlaust að
reyna að þvo Framsóknarflokk-
inn hreinan af axarsköftum
núv. ríkisstjórnar. Á slíkan.
þvott trúið enginn maður leng-
ur.