Þjóðviljinn - 13.02.1949, Blaðsíða 5

SuriUudag-ur 13. íebrúar 1949
ÞJÓÐVIl JINN
Lausn á jéSaþrautinni
Þegar Anna verður helmingi
yngri heldur en Ása, er aldur
Önnu (b + a) ár, aldur Evu
(2b + a) ár og aldur Ásu (2b +
2a) ár. Þegar Ása var
(2b + a) ára, var Eva
(2b + a):2^-b ára, en aldurs-
mun þeirra kölluðum við a. Af
þessu fáum við líkinguna a—4b,
sem gefur óendanlega margar
lausnir. Til dæmis, ef b=l er
aldur Ásu 21 árs, ef b=2 er
Ása 42 ára o. s. frv.
Af ástæðum, sem greindar
voru hér í blaðinu fyrir nokkru,
hefur lausnum og úrslitum 5
jólaverðlaunagetraun Þjóð-
viljans eigi verið lýst íyrr en
nú. Fresturinn til að senda
lausnir var lengdur um hálfan
mánuð, en það var gert vegna
erfiðra póstsamgangna seinni
hluta janúarmánaðar af völd-
um óblíðrar veðráttu. Þá.tttak-
endur voru margir víðs vegar
að af landinu, þó flestir héð-
an úr Reykjavík. 58 iausnir
reyndust réttar. Lausn jóla-
Ef rétt er farið um taflborð-l krossgátunnar:
ið með riddaranum, voru orð| Lárétt: 2. frá. — 3. stó. — 5.
riddarans í réttu sarnhengi í surts. — 7. uppétin. — 9. tau.
þessi: j — 10. Ara. 11. an. — 13. su. —
„Þegar Ása var eins göm-í era- ' ra*- 'eP-
ui og Eva mun verða, þeg-l ’ kk. ^2. re^- 34.
ar Anna er helmingi yngri en! 25.^sól. 26. nag.
Ása, var Eva eins gömul og; ^ar*s- 30. digra. 32.
Anna var, þegar Eva var; eru* 33- skó* 35. örn.
helmingi yngri heidur er;
Ása var fyrir tveimur ár-
— 80. G.A. — 82. H.S. — 83.
sumar. :— 84. I.V. — 86. ai. —
87. —- kunna. — 89. innan. —
92. könnuna. — 94. Agnar. -—
96. steinar. — 98. aka. — 99.
naktir.■— 100. fótinn. 101.
afa. — 102. UU. — 103. Anna.
:— 104. Ninna. — 105 sina. —
107, n.k. — 108. fian. — 109.
niða. — 111. soltnar. — 112.
varða. — 113. auranna. -—
nm, þegar Anna var hehn-
ingi yngri heldur en Eva.
Finn aldur Ásu, þegar Anna
er helmingi eldri heíd'ur en
Ása var, þegar Eva var helm
ingi yngri heldur en Ása.
Margir þátttakendur létu
þess getið, að þeim þætti þetta
býsna tyrfið mál og skal það
ekki dregið í efa. Lítil sök hefði
það þó verið útaf fyrir sig,
ef því hefði ekki fylgt sá Ijóð-
ur, að þrautin eins og hún er
orðuð hefur óendanlega marg-
ar lausnir. Dæmi, þar sem
spurt er um aldur tiltekinnar
persónu, á helzt að hafa að-
eins eina lausn. Eftir þessum
galla var ekki tekið fyrr en
um seinan var að birta leiðrétt-
ingu. Af þessum sökum voru
teknar gildar allar þær marg-
víslegu lausnir, er bárust og
gátu staðizt. Dregið var um
verðlaunin og hrsppti þau Stef-
án Sigurkarlsson, Barónsstíg
24, Reykjavík. Getur hann vitj-
að þeirra á ritstjórnarskrifstofu
blaðsins.
Rö.ksemdafærslan getur litið
svona út: Aldursmunur stúlkn-
anna er ætíð hinn sami, hver
sem aldur þeirra er. Aldurs-
mun Ásu og Evu má kalla a,
en aldursmun Evu og Önnu má
kalla b. Fyrir tveimur árum er
aldur Önnu b ár, aldur Evu
2b ár og aldur Ásu (2b + a) ár.
36. ást. — 38. kró. — 39. ó-
mögulegt. — 41, ket. — 43.
not. — 44. ofáti. — 45. skurk.
—• 47. fat. -— 49. gát. — 50.
brælu. — 51. krana. — 53. les.
55. at. — 56. narr. — 57. rs.
— 59. G.A, — 60. fært. -- 62
nn. — 63. múrara. — 35. ker.
— 67. pranga. — 69. laug. —
70. rs. — 72. orga,r. -— 74. aa.
— 75. kaup. — 7Í3. arg. — 77.
orka. ■—- 78. söng. — 79. frá.
Lóðrétt: 1. krosstré. — 3. supu.
— 4. ótta. — 5. span. — 6. sirs
— 7. utanríkismál. •— 8. naut-
peningur. — 12. ár. — 14. óf.
— 15. al. — 17. at. — 19. er.
— 20. bar. — 21. jól. — 23.
fag. — 24. þau. — 27. grá. —
28. pró. — 29. skötur. — 30.
drekka. — 31. ask. — 32. ert.
— 34. ógi. — 35. öls. — 37.
tef. — 38. kot. — 39. .ófær. -—
40. traf. — 42. tsl. — 43.
nábúar. — 44. orrar. — 46.
knæpa. — 48. tengur. — 49.
gamian. — 50. var. — 52. arr.
— 54. snapár. — 56. nag. — 58
skrautgripa. -— 59. grasasaín-
ið. — 61. tak. — 64. rugguna.
— 66. eg. — 68. naflana. — 71.
S.O.S. — 72. oks. — 73. rör. —
74. agi. — Sl. ann. — 82. han-
anna. — 85. vitninu. — 86. ani.
-— 87. köku. — S8. nunnan. —
90. nennir. — 91. nafn. — 92.
kaups. — 93. aka. •— 94. ain.
— 95. róa. — 96. S.'LS. — 97.
rakka. 103. alt. — 106. &ca. -—
10S. fl. — 110. an. —
ansöngur HuEdukórsins
Þessa dagana, þegar svo
margt er á huldu í þjóðfélaginu
okkar og sumir bíða milli von-
ar og ótta eftir ráðningu ís-
lenzkrar örlagagátu í pólitísk-
um heilum hjörtum og nýrum;
aðrir eftir úrslitum í væntan-
legri skautakeppni á Tjörninni,
og enn aðrir eftir þeim ófyr-
irsjáanlega veðurdegi, þegar
huldufólkið slær loksins
danshring um áramóta-
bálköstinn á íþróttavellinum. —
þá er það einmitt, sem Huldu-
kórinn kemur okkur bæjarbú-
um svo þægilega á óvart með
því að bjóða okkur til aftan-
söngs í sjálfri Dómkirkjunni —
augliti-til auglitis.
Hingað til hefur söngur haiis
aðeins borizt okkur sem berg-
mál úr fjarska — frá Vébjörg-
um Ríkisútvarpsins. Nú heyrð-
um við hann á sunnudagskvöld-
KBBHnBHHHXa&EaEEBKHnSiaKÐHfiBKBEBBnHBI&BHnaHaHHH
verður að Hótel Borg föstudaginn 18. þ. m. og
hefst með borðhaldi kl. 18,30
Skemmtiatriði:
Ræða, Sigurður Nordal prófessor.
Kórsöngur o. fl.
Dans.
Áskriftarlistar liggja frammi til hádegis á fimmtu-
dag í verzluninni Brynja Laugavegi 29 og H.f.
Rafmagn Vesturgötu 10.
Aðgöngumiðar afgreiddir í anddyrinu á Hótel
Borg á fimmtudag frá 16 —19 og á föstudagskvöld
við innganginn.
Fjölmennið. Mætið stundvíslega.
Stjórn Húnvetningafélagsins.
VHKHHEHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHBHHHHMHMHHHHHHHHHB
ið i fyllingu návistarinnar —
og ljóma allra yfirtónanna með
tölu.
Og það sannaðist, sem við
vissum raunar af skotspónum:
Huldufólkið er frábært söng-
fólk, valin rödd i hverju rúmi
—sópranar og tenórar einkum
áberandi bjartir og hreinir;
heildarblærimi glæsilegur. Og
örugg og leikin er höndin, sem
raddirnar leiðir. Þ&ð skorti að-
eins stundum herzlumuniun, a■;
kórinn gæfi sig þeirri hand-
leiðslu hiklaust og óþvingað
á vald.
Með Kyrie Eleison úr me~su-
söngsbók Guðbr. biskups Þor-
lákssonar upphófst þessi dýr-
legi aftansöngur — fluttri á
víxl af einsöngvara, þróttmikl-
um og fögrum bassa, og ein-
rödduðum karlakór. Og hver
hlaut ekki að fyllast eftirsjá
þess, sem glatazt hefur, er slík-
nr söngur var niður lagður við
guðsþjónustur í kirkjum lands-
ins? 1 þessum flutningi var
hann að minnsta kosti yndi að
heyra. Og hið sama þau fjög-
' ur meistaraverk kirkjulegrar
tónlistar, er þar fóru á. eftir
— síðust Missa Brevis eftir
Haydn, þar sem strengjasveit
veitti kórnum öruggan stuðn-
ing auk orgelsins, en það var
vitaskuld alls staðar — og. held
ur betur — með á nótunum.
Og var það svo bkki sjálf
Hu’dan úr Myndabók Jónaaar
Hallgrimssonar, sem greiddi
; glitbræði éinsöngsþáttanna i
me&sunni. Röddin var að
Kristján frá Ðjúpalæk:
(Steindórs Sigurðssouar)
I.
Hverfult Sveimhugans Langförli
er heimsláu sangvaþrá. Eeitandi
vandrötuð eilíf tíl fegurðar
vegíeysa. upphafs leitar. og fagnaðs.
Hrælog Svanur í Loks þér
og hillingar sárum, á landsýn
teygja á tónamýkt birtist í
torfærur. tregsára. Mámóðu.
Málhalt ÍJtþrá seidd Söngvarinn
er matarstrit. æskuhrad síungi
Fíýr bros Ieiðir fer vinmargi
fjörusveina. leggjabrjóta. veizlugestur.
Verður glæst Heimþráih Ógæfu
vínmóða hafvillt einstiga
gráúsky fagnar bezt friðlausi
á geigsfjalli. feðragrundti. ferðamaður.
Orðspök Lokíð er Skal nú
er Óðins hirð. Iangvinnu er skóhljóð þiti
Man kveld draumamanns deyr út
morgun eigi. dauðastríði. á dagvegi
Gleymist Ljóðsvanur tæma þér
í glaumhofi Ieggur frá tregans skál.
köllun sortans vök Deyi skáld
og kynfylgja. á sólveg. deyr þjóðin.
II
Sem vatn er sitrar gegnum gisin [íök
til góifs í strjálum tlropum, farvegslaust,
sem dapur ferill fúgls í þröngri vök,
sem fis er þyrla vindar undir haust
er líf þitt, bróðir, vega- og áttavillt
í veröld, sem þér fáa geisla bar.
Var stríð mitt háð til einskis ógnum fyllt?
í örvænting þú spyr og lilýtur svar.
Að eiga draum í dagsins tryllta gný
og djúpa þrá til söngs i hljóðum skóg.
Að eiga sýn til sólar gjegnum ský
og sorg í hjarta, það er skáldi nóg.
IH
Eitt fagurt stef, eitt ljóð, ein lítil saga.
Ein lína forinuð sniíli spekings handa
er hugans leiðar, Ijós um myrka daga
og lind er svalar þyrstum vegfaranda.
En sjálfgjört er, að söngvaranum blæði
og sárni hendur jiess er ryður veginn.
En fái ’ann Iesið grös, sem aðra græði
er gleðin hans að verkalokum þegin.
Og ])ú, sem liefur bíómsveig öðrum bundið
í bláskóg andans, ríkur lífið kveður.
Þér fylgja þakkir okkar, yfir sundið,
sem óðs þíns töfrasproti snart og gleður.
Svo megi dauðnm þjáning lífsins ]>agga,
og þungbrýn skapanorn í fjarlægð standa.
Svo megi svefnsins mjnku liendur vagga
í mildum drauma sævi þiuum anda.
minnsta kosti ljiif eins og úr
Hulduljóðum.
Og Kirkjuhvoll rís þá við
Austurvöll! Og það verður aft-'
ur hægt að hlýða þar aftan-
söng álfanna á sunnudág. For-
vitnir menn geta meira að 'segja
lesið nöfnin þeirra á söngskrá
— .mega bara ekki láta. skrjáfa
í henni. Og ef til vill kynni svo-
einhver að gefa sig leiðslunni’
á vald og rámka þá fyrst við
sér, er hann stígur fæti á
land, sem hvorki verður keypt,.
selt né svilcið, því sá einn:
bergir af lindum þess, sem
veit sig og finnur án verðskuld-
unar.