Þjóðviljinn - 11.09.1949, Síða 5

Sumuidagur 11. september 1949
ÞJÓÐVHJXNN
5
AR DOLLARINN EÐA F
M verðiir loksins spuil
Hinir ráðþrota stjórnarflokkar
hafa nú komið sér saman um
haustkosningar til þess að skapa
sér svigrúm til nýrra hermdar-
verka gagnvart landi og þjóð.
Áróður þeirra er þegar hafinn og
ber eðlilegan vott þess fálms er
hiýtur að einkenna málfluining
þeirra sem allt hafa svikið. Til
raunir þeirra til að . lá sig fil riód
ara á nýjum loforðum um bar-
áttu gegn dýrtíð, verzlunarspiil-
ingu og gengislækkun verkar
einungis hlægilega eftir allt sem
á undan er gengið.
' Þegar svo allt um þrýtur eru
rekin upp sjúkleg óp um það að
nú standi slagurinn milli austurs
og vesturs — spursmálið sé hvorr!
við eigum að vera „rússneskirl
þrælar“ eða ekki. Það er í sjálfu
sér hárrétt að þessar kosningar
vérða einn slagurinn af mörgum
milli kapítalisma og sósíalisma,
milli dollarans og fólksins, stríðs
og friðar. Á því kjörtímabili som
nú er að líða hafa íslendingar
verið sviptir hverju víginu á
fætur öðru í krafti annarlegs
valds án þess að vera spurðir.
Nú fá þeir tækifæri til að gera
upp sakirnar.
Afstaða okkar í þjóðmálunum
getur aldrei takmarkazt við
landsteinana og allra sízt nú. Til
þess áð átta sig á þeim örlagaríku
atburðum, sem gerzt hafa hér
heimafyrir er - lífsnauðsyn að
kanna og meta ástandið í um-
heiminum eftir því sem við verð-
ur komið. Það er til dæmis harla
aumt að láta ljúga því að sér
kynslóð eftir kynslóð að kreppa
sé óskiljanlegt erlent fyrirbrigði
sem íslenzkir valdhafar ráði ekk-
ert við né beri neina ábyrgð á.
Ólafur Thors, Villijálmur Þór og
verkfæri þeirra, hægrikratarnir, j
eru þvert á móti vísvitandi aðil-j
ar að því efnahagsöngþveiti semj
nú er að formyrkva hinn vest-
ræna heirn. Þeir eru hluthafar íj
því alþjóðafyrirtæki sem kallað;
er amerískur nýfasismi og hefur;
það markmið að gera fáeina sið-
lausa auðkónga allsráðandi á jörð
unni.
I
"4*
HEFUR HVERT EINASTA ATKVÆÐI ÍSLENZKRA ALÞINC
ISKJÓSENDA VlÐTÆKT ALÞJÓÐLEGT GILDI
HesmsforysSa Sáms
fsræKÍa
Þegar nú reynt verður að rifia
upp helztu staðreyndir og heim-
ildir um ástandið í veröldinni eft
ir styrjaldarlok blasir ein stað-i
reynd fyrst við augum: stríðiðj
veitti Bandaríkjum Norðurame-
ríku aðstöðu íil heimsei.jiokunar
á fjármagni. Þeíta er atriði sem
aldrei verður ofmetið og hefur
leitt það af sér að í staðinn fyrir
hið gamla slagorð nazistanna um
þýzka heimsforustu er nú komið
annað nýtt um ameríska heims-
forustu. Takmark bandaríska
stríðsgróðavaldsins er að gera
alla jörðina að markaðsí orgi sínu
En slíkur draumur getur ekki
með nokkru móti rætzt fyrr en
búið er að uppræta sósíalismann
að fullu og öllu úr mannlegum
vilja og vitund. Hlýtur þá géir-
inn fyrst af öllu að beinast að
Sovétríkjunum, sjálfu höfuðvígi
inu og því eina, sem eins og sakir
standa hefur mátt til að hamla
á móti þvílíkri áætlun.
Amerísku auðkóngunum hefur
sýnilega ekki ætíð komið saman
um leiðirnar né hraðann að hinu
þráða takmarki. Sumir hnfa vilj
að hamra járnið meðan það var
heitt og æða strax .út í r.ýia
heimsstyrjöld meðan þjóðirnar
j væru í sárum eftir hina síðustu.
Aðrir, hinir raunsærri, hafa fund
ið ýmis vandkvæði á þeirri stefnu
og viljað undirbúa allt sem bezt,
helzt af öllu leggja undir sig
heiminn með fjármagninu einu—
múta mannkyninu eins og það
legði sig — ‘en vera þó viðbúnir
til stórræðanna ef á þyrfti að
halda.
Vissulega héfur ameríski ný-
fasisminn komið ár sinni þegar
allvel fyrir borð. Honúm hefur
tekizt að kaupa upp meginið af
forréttindastéttum auðvaldsríkj -
anna víðsvegar um heim. Hónum
hefur tekizt að koma í veg fyrir
friðarsamninga við Þýzkaland,
klofið það i tvennt og falið hin-
um fornu stáljöfrum Ruhrhéraðs
ins að endurreisa vopnabúr naz-
ismans undir amerískri yfir-
stjórn. Hann hefur komið upp
þremur stofnunum í því skyni
að leggja undir sig þjóðir Norð-
urálfunnar: Marshalláætlaninni,
sem á. að sjá um hina efnahags-
legu undirokun, Atlanzhafssátt-
málanum, sem á að sjá um hina
hernaðarlegu undirokun og Ev-
rópuráðinu, sem á að sjá um hina
pólitísku uiidirokun. Honum hef-
ur tekizt að mynda herstöðva-
hring allt í kringum Sovétríkin,
þar á meðal 109 kjarnorkustöðv-
ar utan heimalandsins og skulu
það verða forréttindi Bandaríkj-
anna að sjá um loftárásirnar í
væntanlegri styrjöld og varpa
atómsprengjum á borgir óvin-
anna — Evrópa skal aftur á móti
löggja til hinn óbreytta landb.er,
það er að segja sláturféð.
hætta sé á ferðum og hæltan
verður auðvitað sú sama og hjá
Hitler: kommúnisminn, Sovét-
ríkin.
Þannig er til orðið hið svokall-
aða „kalda stríð“ sem hófst þeg-
ar upp úr styrjöldinni og hefur
oft og tíðum verið rekið af slíku
offorsi að það hefur í bókstaf-
legum skilningi brjálað sjálfa
forsprakkana. Þannig endaði
landvarnaráðherra Bandaríkj-
anna, Forrestal, ævi sína á því að
hlaupa strípaður um göturnar
hró.pandi: rússarnir koma!. rúss-
ur, einstaklingsgildi og það að,„Örðugra reynist nú að knýja
fram samþykktir á hernaðarað-
stoð til annarra landa en var á.
síðastliðnu ári. Reynzt hefur ó-
hjákvæmilegt að tendra stríðs-
óttann af nýju til þess að vekja.
áhugann fyrir vopnagjöfum til
annarra þjóða. STRÍÐSHÆTTU
ÁRÓÐURINN ER TILBÚNING-
UR OG BLEKKING, en telst
nauðsynlegur til að ýta svo við
þinginu að hagstæð úrslit fáist
við atkvæoagreiðslur.“
hafa heri sína alltaf svo vel búna
að hægt væri að senda þá fyrir-
varalaust til orustu.
„Hveisu dásanilegm sem
iriðnrinn er"
Ameríski nýfasisminn ve’t að
nú eins og ævinlega þráir alþýða
heimsins frið. Hann þarf aftur- á
Eftir
Jóhannes
úr Kötlum
arnir koma! — steypti sér loks
út um glugga og dó.
Annars dettur engum óbrjál-
uðum amerískum stjórnmála-
manni í hjartans hug að Sovétrík
in hafi árásarstyrjöld í huga.
Jafnvel eitt helzta málgagn auð-
kónganna sjálfra, Wall Street
Journal, hefur sagt: „Það er
greinilegt að Sovétríkin hyggja
ekki á heimsyfirráð með árás á
Veshirevrópu. Hin neikvæða,
sovétfjandsamlega stjórnarstefna
vor er ekkert annað en örvingl-
unartákn,"
Og í sama mund sem Acheson
utanríkisráðherra mælti nýlega
hvað fastast með aðstoð Bnr.da
ríkjanna til hervæðingar Vestur-
evrópu gegn Sovétrikjunum og
„tilveru kommúnistahópa" í hin-
um ýmsu löndum, tilkynnti ráðu-
neyti hans sjálfs að það heiði
engar upplýsingar fengið sem
bentu til að Sovétríkin hygg'öu
á styrjöld. Um sama leyti tij-
kynntu amerískir hernaðarsér-
fræðingar að vígbúnaður Sovét-
ríkjanna væri allur greinilega
miðaður við VÖRN en ekki
SÓKN. En — „hernaðarstuðning-
ur frá Bandaríkjunum", sagði
ráðherrann, „myndi veita lýðræð
isstjórnunum aukinn styrk til að
fást við hvort heldur INNAN-
LANDSÓEIRÐIR eða ÁRÁS“.
Lávarðurinn af Alamein, hinn
móti einmitt á vígbúnaði að frægi Montgome.ry, sagði nýlega
halda, bæði til þess að taka viðj í ræðu. „Eg álít að vestrænar
offramleiðslunni og reyna að: þjóðir séu nú sem stendur í styrj-
forða sér þannig frá kreppu og
eins til þess-að-geta hafið árásar-
styrjöld hvenær senj- honum býð-
ur svo við að horfa1! Til þess að
sætta fólkið við álögur diervæö-
ingarinnar verður því -áð teija
'innaðhvort með góðu eða illu.l því .tr.ú um að. eiphyec; sérstúk
öld við kommúnismann. Hún er
ofí kölluð kalda stríðið en er ekki
síður styrjöld íyrir því.“ Og
gamli maðurinn bætti því við að
friður væri aukaaíriði en ekki
neitt sjálfstætt takmark. Það sem
öllu máli skipti væri kristindóm-
Tilgangur kalda stríðsins með
öllum þess styrjaldaráróðri, sov-
étníði og ofsóknum gegn sósíal-
ismanum kemur óvenju skýrt í
ljós í þessum ummælum eins
fréttaritara United Press ekki
alls fyrir löngu: „Ef hættuástand-
ið í alþjóðamálum helzt eða jafn-
vel eykst verður hinum gífurlegu
vígbúnaðarútgjöldum haldið á-
fram og þá er veruleg kreppa
vart hugsanleg. Verði horfurnar
á varanlegum friði hinsvegar yf-
irsterkari felst í því — hversu
dásamlegur sem friðurinn ann-
ars er — að sumar greinar at-
vinnulífs Bandaríkjanna hljóta
að komast í hann krappan.“
Einn amerískur öldungadeild-
arþingmaður er þó enn opin-
skárri, en hann sagði nýlega á
ársþingi Verzlunarráðs Banda-
ríkjanna: ,,Ef ekki hefði komið
til lcalda stríðsins, mundi nú efna
hagsástandið { Bandaríkjunum
vera blátt áfram SKELFILEGT
17.000.000.000 dollara til Mars-
sjalláætlunarinnar, 20.000.000.000
dollara til vígbúnaðar Vesturev-
rópu og 15.000.000.000 dollara til
árlegs vígbúnaðar hér heimafyr-
ir halda uppi þeirri PARADÍS
HEIMSKINGJANS sem efnahags
mál okkar eru' nú.“
En þótt flestir auðkéngai
Bandarkjanna og ríkisstjórn
þeirra reyni að gera þessa „para-
dís heimskingjans“ sem stærsta
og fáránlegasta, blöskrar ýn.sum
hinn grimmi leikur, aðrir
telja múturnar eftir með ofur-
drambi „herraþjóðarmannsins ‘.
„Atlanzhafssáttmálinn er gerður
í árásarskyni og býður nýrri
styrjöld heim“, segir Wainwright,
einn frægasti hershöfðingi Banda
ríkjanna. „Meö staðfestingu At-
lanzhafssáttmálans bindur öld-
ungadeildin þjóðina við HÓP
KAGHÝDDRA, AFLÓGA
ÞJÓÐA“, segir auðvaldsmálgagn-
ið New York Daily News.
Og — það sem að helzt hann
varast vann varð þó að koma
yfir hann: þrátt fyrir allan víg-
búnaðar fjárausturinn er KREPP
an þegar skollin á. Af því leiðir
að bandarískir þingmenn eru nú
sem óðast að draga að sér hend-
ina, vitandi vel að eftir rúmt ár
eiga þeir allt undir náð skatt-
þegnanna sem alla milljarðana
verða þó að borga að lokum.
Hversu nú stendur í járnum
um hervæðingarframlögin til
Vesturevrópu sést bezt á ummæl-
um einé ameríska kaupsýslu-
tíraaritsins nú fyrir sköxnrau:
Veglfœii snýsf npp í
spörk
Forríðarinn mikli í nútímaher-
ferð ameríska nýfasismans var
Marsjalláætlunin, „hjálpin“ góða
sem hann af „veglyndi“ sínu
hugðist veita þreyttum og hungr-
uðum Norðurálfuþjóðum og sen»
skrifstofustjóri íslenzka viðskipta.
málaráðuneytisins hefur nýlega
grátklökkur útlistað svo fagur-
lega í útvarpi. Hræddar forrétt-
indastéttir og ráðvilltir borgarar
Vesturevrópu ginu þegar fegin-
samlega við þessu skínandi agni.
En draumurinn hefur bara ekkí
rætzt. Mótsetningar kapítalism-
ans sjálfs hafa ekki viljað sætt-
ast á neitt annað en blákaldan
veruleikann. Það hefur ekki
reynzt unnt að gera hvorttveggja
í senn: selja fátæklingnum of-
framleiðslu sína og kaupa ekkert
af honum í staðimi.
Rússagrýlan er voðaleg — þó .
er DOLLARASKORTURINN!
kannski ennþá voðalegri og hann
er þó andskotann ekki félag*
Stalín að kenna. Amerísku auS-
kóngarnir geta ekki lokað sínu
eigin landi með himinháum toll-
múrum um leið og þeir gera utn-
heiminn að markaði einokunar-
fjármagns síns. Úr því verðuir
kreppa og æ meiri kreppa. Þcss-
vegna er nú allt að fara í strand-
Þó seint sé eru þjóðir Vestur-
evrópu sem óðast að vakna vi'ð
vondan draum: Þarna hafa þær
sveitzt blóðinu við að retsa lönöf
sín úr rústum og koma efnahagn-
um á réttan kjöl, en allt virS'st.
unnið fyrir gýg — hér sitja þær
nú í gullfjötrum amerísku auð-
kónganna og vita ekki sitt rjúk-
andi ráð. Hvernig sem þær hafa
reynt að koma á jafnvægi á milli
innflutnings og útflutnings til og
frá dollarasvæðinu hefur raunin:
orðið æ hin sama. DOLLARA—
SKORTURINN HEFUR SÍ-
FELLT AUKIZT.
Brezka Ijónið hefur rumskað;
af einna mestum krafti. Enda.
þótt hjálparforstjórinn Paul
Hoffman hótaði öllu illu til aS-
koma í veg fyrir verzlunarsamn—
inga milli ríkja til langs tíma
gerðu Bretarnir einn slíkan sama
Frambald á 7. siðu. :