Þjóðviljinn - 26.10.1949, Side 6

ÞJÖÐVTLJINN
'Mifrvik’jdagur 26. október 1949
iwheb FRAMHALDSSAGA
GHHI
BROÐARHRINGURINN
Þessi nýja framhaldssaga eftir sama
höfund og „Hús stormsins“ er spennandi
amerísk ástar- og sakamálasaga. — Byrj-
ið strax að lesa, svo að þið missið ekk-
ert úr.
EFTIR
Mignon G. Eberharti
4. DAGUR.
Piltur og stúlka frá Sovétrikjunum í þjóðbúriingum á hátíð
Aiþjóðasambands iýðræðissinnaðrar æsku í Búdapest.
Kauphækkanir í Pollandi
Frá 10——30% hækkim við onáumýiim samninga
á sama tíma eg v'ámvefó fe? lækkanéi
Þótt Pólland yrði fyrir allra landa mestu mann- og
eignatjóni í styrjöldinni hefur endurreisnin • þar gengió
með afbrigðum vel og lífslijör Pólverja batna nú hröðum
ekrefum.
Framleiðsluaukningin er svo
hrcð, að er kaupsamningar verka-
lýðsfélaganna komu til endurskoð
unar í haust, fengu þau fram-
gengt verulegum kauphækkun-
um til handa um fjórum milljón-
um pólskra verkamanna og launa
fólks frá næstu óramótum.
Lægst launuðu verkamenn fá
30% kauphækkun en aðrir 10%
hækkun. Þessi hækkun kemur
launþegum að því meira gagni,
sem verðlag fer nú lækkandi í
Póllandi. Opinberar skýrslur
sýna, .að kaupmáttur launa verka-
fólks óx á einu saman árinu 1948
um 23%. Síðan um síðustu ára-
mót hefur skömmtun verið af-
numin í Póllandi.
igrimsmessa
Á undanförnum árum hefur
það verið siður að minnast
dánardægurs sr. Hallgríms
Péturssonar með messu í Hall-
grímskirkju. Svo verður og
gert nú á fimmtudaginn. Við
guðsþjónustu þessa er viðhaft
gamait messuform. Sr. Sigur-
jón Árnason prédikar en sr.
Jakob Jónsson og prófessor
Signrbjörn Einarsson þjóna
fyrir altari. Prófessor Sigur-
björn átti þátt í að koma þess-
ari venju á.
Við kirkjudyr verða sam-
skot. Kvenfélag Hallgríms-
kirkju hefur fjársöfnun og sel-
ur merki. Öskað er eftir að
félagskonur og aðrir áhuga-
menn aðstoði við söluna. Merk
Sn verða afhent í fordyri kirkj
lunnar.
I Kaup í Póllandi er greitt eftir
reglunni sömu laun fyrir sömu
. vinnu til karla og kvenna. Meðal-
laun ófaglærðra pólskra verka-
manna eru samkvæmt nýju samn
| ingunum 15000 zloíy á mánuði en
'faglærðra 22.000 zloty.
Niðurgreiðslur
stóraukast við
geiigislækkuii
Sköld, fjármálaráðherra Sví-
þjóðar, skýrði frá því í gær,
að ríkisstjórnin myndi fara
fram á niðurgreiðslur á vöru-
verði, sem nema 190 millj.
sænskra króna til að forða
vísitöluhækkun um 2l/o stig,
sem ella myndi óhjákvæmilega
íeiða af gengislækkun sænsku
krónunnar.
5W.

Hernaðarútgjöld
USA lækka
j Louis Johnson, hermálaráð-
‘herra Bandaríkjanna, hefur
'skýrt hermálanefnd fulltrúa-
jdeildar Bandaríkjaþings frá því
jað útgjöld Bandaríkjanna til
hermála á næsta fjárhagsári
verði 1300 millj. dollara lægri
en á yfirstandandi ári. Vegna
kreppu í Bandaríkjunum og
samdráttar í atvinnulífinu er
búizt við, að öll ríkisútgjöld
verðí nokkuð lækkuð. Johnson
fullvissaði sömu nefnd, um að
engin hernaðarleyndarmál
Bandaríkjanna verði látin uppi
við nokkra þá ríkisstjórn, sem
komxnúnistar eiga sæti í,
sem hún átti nú heima í var henni ckunnugt í hendur meðöl og leiðbeiningar um það hvaö
og andstætt, allt var einhvern veginn öðruvísi hún ætti að gera, ef Eric yrði aftur veikur af
en hún hafði búizt við. hjartasjúkdóminum, og hún var alltaf hrædd um,
Hún mundi áreiðanlega aldrei sjá Stnart að hann kynni að fá kast. Hann hafði verið
Westover framar. í þessari veröld, fullri af fólki, betri nú í nokkra mánuði; læknarnir fyrir norðan,
sem mætist, skilur, dvelur saman til lengdar eða höfðu sagt að honum mundi halda áfram að
hverfur hvert öðru, mundi hún aldrei aftur sjá batna og hann yrði fullbata innan tíðar, albata
Stuart, snerta hönd hans, heyra rödd hans. af hjartabiluninni, sem hafði þjáð hann sí og æ
Aldrei! Harmþrungið úrslitaorð — orð sem skil- síðan hann var barn; og svo hafði hann fengið
ur eftir sárt bergmál i hjartanu. þetta hræðilega kast fj’rir háifum mánuði.
Hún bylti sér aftur óþolinmæðilega og flugna- Til allrar hamingju hafði horium ekki slegið
netið straukst léttilega. við kinnina á henni eins niður á leiðinni með jórnbrautarlestinni, þar sem
og áminnandi fingur. Hún kreisti fast aftur aug- enginn læknir var; aðeins hún ein til að taka upp
un staðráðin í að fara að sofa. En þá sá hún baráttuna við dauðann. Reyndar hafði Eric sagt,
sjálfa sig, skrýdda hvítum kniplingum, krjúpa að ekki væri lifshætta á ferðum, aðeins miklar
|við sóffann hjá Eric. Brúðkaupið fór fram í kvalir; svo höfðu læknarnir sagt, það var svö
íbúð hans á hótelinu við ströndina. Frú Tomp- sem nógu bölvað en ekki beinlínis hættulegt.
jkings bjó á hóteíum og Róní þaraflei'ðandi líka. Flugnanetið straukst aftur við andlit hennar
iHún hafðf kynnzt Eric, títns og gengur og ger og hún tók það af með snöggu liandtaki. And-
•ist, í Palm Beach um veturinn og svo hafði hann rúmsloftið var rakt, þrungið sætum hitabeltisilm;
Islegizt í för með þeim norður eftir um sumarið. þaðvar mjög heitt. En það var ekki við öðru að
Það lá við að hún fyndi ilminn af gulu rósun- búast í New Orléans í septembermánuði.
lum og liljunum í blómvendinum, sem hún -hafði I dimmum garöinum heyfðist fugl tísta, svo
jhaldið á; sæi góðlátlegt en 'þó áliyggjulegt and- skríkti liann óttasleginn; það heyrðist vængja-
jlit prestsins; heyrði viðkvæmriislegt snökt í þytur, svo varð afíur hljótt. Það var líkast því
jfrú Thompson á bak við sig. Frú Thompson var að eitthvert rándýr hefði verið á ferð. Róní var
ialltaf viðkvæm og bezta kona, á sína visu., Því alveg ao festa svefninn, nú skyldi það takast.
var það, að hún tók Róní til sin að föður hennar, Eftir nokkuð langan tíma fór hana aftur ‘að
;Steyen Brace látnum. Hann hafði verið fríður dreyma. Nú var draumurinn skýr og greinilegur.
'sínum, kvennagull (og eyðslukló). Hún réði Róní Það var mannamál einhvefsstaðar nærri, og hún
jtil sín sem einkaritara — bílstjóra — spilafélaga heyrði hvert orð. Evenmannsrödd sagði: „Hún
j— lijúkrunarkonu og hárgreiðslukonu í viðlög- er ákaflega fríð. Hún er líka kornung. Hina
|um. Að vísu borgaði hún ekki hátt kaup — en röddina átt-i karlmaður. „Fögur eins og Cather-
jRóní-var líka viðvaningur — og þetta var þó at- ine? Drottinn minn dýri! Nei, ekkert líls Cather-
jvinna. Það er ekki á hverju strái atvinna handa ine, en fögur“. Það var einhversstaðar lokað
stulku, sem dansar vel, kann nokkurnveginn að hurð, og draumurinn virtist á enda. Það var
sigla smábát, leikur sæmilega tennis og getur komið langt fram á dag, þegar hún loks vaknaði.
verið til aðstoðar við gestaboð eða nefndarstörf Hún lá stundarkorn og leit í kring um sig. Nú
— og þá er upptalið. var bjart í herberginu, næturgalinn söng. Húslð
Frú Thompkins var hæstánægð með gifting- var allt öðruvísi við dagsbirtuna. Kyrrt en vit-
una. Hún var áfram um að flýta henni. „Þú gift- andi vits, varfærið en ekki ógnandi. Hún hratt'
ir þig hvort sem er „ekki síðar en næsta vetur. hugsuninni á brott með æstu sjálfsspotti. Hún
Eftir hverju er svo sem að laíoa? Hann þarfnast hafði aldrei fyrr verið svona taugaóstyrk og
þín strax.“ ímyndunarveik; öll þessi tuttugu og þrjú ár
Athöfnin hafði verið ótrúlega stutt. hafði hún verið hraust og heilbrigð. Það var áreið
Stuart hafði rétt Eric hringinn á réttum tíma. anlega alveg sérstakt andrúmsloft í þessu húsi;
Hún sá brúnu höndina á Stuart og granna hvita það hlaut áð vera. Það hafði mikið verið lifað
fingurna-á Eric þegar hann setti hann á baug- í þessu húsi; ást og hamingja — haíur og sorgir,
fingur hennar — þar sem hann átti að verða héð- allt var þetta á sveimi innan þessara lokuðu her-
an í frá Óttalegur kjáni hafði búðarmaðurinn hjá bergja og dimmu ganga. „Það er reimt í öllum
gulísmiðnum verið. liúsum þar sem menn hafa lifað, þjáðst og dáið.“
Stuart hafði ekki gleymt að senda blóm til henn Henni datt þetta í hug en hún mundi ekki fram*
ar í járnbrautarlestina — vönd af fíngerðum orkíd haldið, en það vakti hjá Iienni endurminningar
um og nafnspjaldið sitt en ekkert skrifað með. um skólaárin og áhyggjulausa tilveru.
Hún yrði að senda honum þakkarkort, aðeins ör- Mimi hafði sagt henni að hringja, þegar hún
fá orð, sem engin ástæða væri til að svara. Hún vildi láta færa sér morgunverðinn. Hún skygndist
varð að hætta að hugsa og fara að sofa. Ferðin um og fann gamla snúru við rúmstokkinn. Plún
hafði verið fjarska þreytandi. Hún hafði fengið kippti í til reynslu; það tognaði á snúrunni og
DAVÍn