Þjóðviljinn - 20.08.1950, Blaðsíða 6

f
é

Þj'ÖÐVtLJltíÍÍ
T>ni l-H.-s; M .T-s. • • :.^
- Sunnudagur- -20. ágúst Í950.
/ i t t x
V iSreisnaráÍagníngin
Framhald af 8. síðu.
um er heildsöluálagning 9,%,
smásöluálagning 27% og 34%
sé keypt frá útlöndum. Heild-
söluálagning á frakka, kápur,
dragtir, kjóla, blússur, pils,
Barna- og unglingafatnað er
13%, smásöluálagning29% og
40% sé keypt beint frá út-
löndum.
Olíufatnaður og sjóklæði úr
gúmmí, heildsöluálagn. 10,5%
smásöluálagning á innlend-
um heildsölubirgðum 24% en
31% beint frá útlöndum.
Heildsöluálagning á prjóna-
garni, tvinna, töskum, vefnað-
arvöru, metravöru, fatnaði og
leðurvöru er 9,5%, smásöluá-
lagning 30 og 38%.
Heildsöluálagning á gúmmi-
stígvél og karlmannaskóhlífar
er 10,5% og smásöluálagning
24 og 30%. Heildsöluálagning
á kvenskó er 3,5—10,5%, smá-
.söluálagning má ekki vera
hærri en 35 og 45%.
Heildsöluálagning á leir- og
glervörur er 25%, smásölúá-
lagning 42 og 59%. Skrautvör-
ur úr gleri, kristal og öðrum
steinefnum 21% í heildsölu, j smásölu. Á útgerðar- og
38 og 52% í smásölu. Álagn- skipavörur aðrar !2% en 36 og
34% (eftir efni), álagning a
vatnskrana 38%, fittings 51%,
línóleum 22% í heilum rúllum
og 28% bútað, álagning á
furu og greni er kr. 2,36 á
kubikfet, á allan annan við
25%. Sé viður úr a-flokki
•þurrkaður 'hér reiknast 12%
aukaálagning.
Heildsöluálagning á rúðugler
er 26% og 63 og 91% í smá-
sölu. Heildsöluálagning á máln-
ingu, lökk og trélím er 10,5%
en 27 og 40% í smásölu. Heild
söluálagning á fernisolíu er
13% en 33 og 45% í smásölu.
Heildsöluálagning á krít, þurrk
efni, kítti, tjöru og blackfemis
13% og 27 og 34% i smásölu
Þegar varan er seld sundur-
vegin má enn leggja á hana
15%.
Heildsöluálagning á fiski-
línur, öngultauipa, þorskaneta-
slöngur, reknet og rekneta
slöngur er 10„5% en 21 og
30% í smásölu. Heildsöluálagn
ing á dragnætur, dragnótatóg,
lóðabergi, stálvír, manilla, sísal,
botnvörpugam og fiskbindi-
gam er 12% en 25 og 36 í
ing á potta, pönnur, katla 13%
5 heildsölu, 33 og 44% í smá-
sölu.
Álagning á þvottavindur,
taurullur, olíuvélar og olíuofna
10,5% i heildsölu, 24 og 30% í
smásölu. Á öll önnur búsáhöld,
eldhúsáhöld, handverkfæri og
burstavörar 14% í heildsölu,
39 og 48% í smásölu.
Álagning á rafmagnseldavél
ár, þvottavélar og kæliskápa
„ein álagning“ 21%, en „ef j
lieildsali selur smásala“ 28%.
Heildsöluálagning á lækninga-
tæki, rafgejma, hreyfla, vind-
rafstöðvar og öll önnur raf-
magnstæki til iðju og iðnaðar
12%, smásöluálagning 25 og
31%. Ljósakrónur, lampar,
mælitæki og perur 22% í heild
sölu, 44 og 57 í smásölu. Rör,
leiðsluvír, innlagningarefni við
gerðarefni og allar aðrar raf-
magnsvörur 16,5% í heildsölu,
39 og 51% í smásölu.
Saumavélar, baraavagnar og
xeiðhjól, heildsöluálagning:
10,5%, 22 og 34% í smásölu og
álagning á varahluti. 15,5% í
heildsölu og 30 og 44% í smá
sölu. ' . •
Álagning. á sement er 6%'
„að viðbættum 23 kr. á smá-
!est“ steypustyrktarjára 6%
(ð viðbættum 15,73 kr. á 100.
g., miðstöðvarofna 12% að
viðbættum kr. 6,29 pr. fermeter
Heildsöluálagning á saum er
€% að viðbættum kr. 18,29 á
100 kg.; smásöluálagning er 12
<og 18% að viðbættum kr. 0,44
á kg. Álagning á steypumóta-
vír er 18%. Álagniiig á rnið-
átöðvarkatla, baðvatnsgeyma,
■éldavélár, vatnsleiðslurör, þák-
X>lötur, þakhellur, gólfflísar,
<einangrunarplötur, þakpappa,
loftpappa, veggjapappa, mask-
ínupappa, filtpappa og smárið-
dð víraet er 28%. Álagning á
jþvottapotta, baðker, vaska,
fikolprör og veggflísar er 30 og
51% í smásölu. Álagning a
strigapoka 18—22%. Heild-
söluálagning á gaddavír, stór-
riðin vimet, girðingarstaura
og annað girðingarefni 10,5%
og smásöluálagning 17 og 23%
Álagning á smíðajárn 13%.
Álagning á píanó og orgel er
23%, önnur hljóðfæri 34%
og varahluti 45%. Á muni úr
silfri, pletti og gulli er heild-
söluálagning 14% og smásölu-
álagning 35 og 45%. Sama á-
lagning er á allskonar íþrótta-
tækjum. Heildsöluálagning á
skotvopn og skotfæri er 14%
og í smásölu 33 og 44%.
Heildsöluálagning á innflutt
húsgögn er 10,5% . og í smá
sölu 17 og 25%, og ef smásali
annast samsetningu og viðgerð
ir má hann bæta 9,5% við verð
ið.
Álagning á vélar, áhöld, verk
færi og allskonar tæki sem
ekki hafa verið talin annars-
staðar þar með taldár bifreið-
ar og bifhjól, er 23% sé verð-
ið undir 1000 kr., en 11% sé
verðið 1—5 þús. kr. — að við-
■bættum 120 kr. og 6% sé verð-
ið yfir 5000 kr. Sama álagning
’er á varahlutum sem pantaðir
hafa veriðmeð verkfærunum,
en. annars er álagiiing á vara-
hluta í vélar og verkfæri 51 %•
og við það má enn bæta 6% !
Þá er ennfr.emur í tilkynning
unni þessi klausa: Almenn á-
kvæði: Á engar yörur, hvort
sem, þær era innfluttar eða
framleiddar hér á landi og sér
stök' verðlagsákvæði gilda ekki
um, eða auglýst hefur verið,
má leggja. meira en hér segir,
nema sérstakjt leyfi verðlags-
stjóra komi til: í heildsölu:
14%. 1 smásölu:. a. þegar
keypt er af innlendum heild-
sölubirgðum 42% b. þegar
keypt er beint frá útlöndum
54%. Söluskatti má bæta við
söluverð álagniúgar*

Gert vnd L i Ij a :
Hammgjuleitin
30. DAGUR
Alfridu við frú Fahlgren, það hlaut að minna
hana óþægilega á atburðinn síðast liðið sumar.
En, æ, veslings Alfrida varð að fá atvinnu. Og
hver gat skilið hana betur en kona, sem sjálf
hafði átt í sálarstríði. Sjúkrahúsvist Alfrídu
hafði tekið langan tíma og réttarhöldin enn
lengri tíma. Hún gat ekki öllu lengur borgað
litla herbergið sem hún leigði — Alfrida varð
að fá atvinnu.
„Afsakið,“ stamaði Marta rugluð. „Við vorum
að leita að frú Fahlgren ....“
Konan brosti. Það blikaði á tennurnar fyrir
innan þykkar, rauðar varirnar. Silkið féll þétt að
brjóstunum. Um háls hennar var festi úr stóram
tréperlum, hárið lá í djúpum, gljáandi bylgjum
og af henni var sterk ilmvatnslykt. Marta leit
sem snöggvast á Alfridu og sá að hún horfði
eins og í leiðslu á þessa dásamlegu opinberun —
eiginlega vantaði ekki annað en hvítan hest,
fjölleikasvið og áhorfendur.
„Eg er frú Fahlgren."
Marta var komin með afsökun fram á varirn-
ar: við höfum villzt, en hún fékk ekki tóm til að
segja það upphátt, því að frú Fahlgren bauð
þeim innfyrir.
Marta sagði til sín ringluð og viðutan.
Frú Fahlgren lagði spumingar fyrir Alfridu,
fékk að líta á meðmæli hennar, las þau lauslega
og spurði engra óþægilegra spurainga.
„Meðmæli ungfrú Borgström era í rauninni
nægileg," sagði hún kurteislega.
Marta leit á Alfridu. Hún einblíndi aðdáunar-
augum á frú Fahlgren. Að hætta samningaum-
leitunum þegar h'ér var komið hefði valdið henni
sárum vonbrigðum. Og þegar á allt var litið
• var þetta ekki eina táekifærið fyrir Alfridu?
Var það ekki einmitt kvenmaður í skærrauðum
buxum sem yrði miskunnsömust gagnvart for-
tið Alfrídu?
Þegar Marta og Alfrida gengu niður stigana
skömmu síðar, var Alfrida ráðin sem vinnustúlka
hjá frú Fahlgren.
Andlit Alfridu Ijómaði af ánægju, svipur
Mörtu var blandaðri. Hún hefði átt að fara
þangað ein. En hún hafði ekki viljað eiga neitt á
hættu* heldur þotið til Arfridu, strax og hún var
búin að lesa auglýsinguna. Hún hafði hugsað
sér að fá að tala við frú Fahlgren í einrúmi og
segja henni sögu Alfridu. En frammi fyrir þess-
ari ókunnu frú Fahlgren hafði hún lamazt og
ekki •minnzt einu orði á fortíð Alfridu. Strax og
húnkæmi heim yrði hún að hringjá til hennar
og skrifta fyrir henni....
Hvar skyldi hin raunverulega frú Fahlgren
vera?- Og í þessum hugsanagraut fékk hún allt
í einu skýringu á. atviki, sem henni hafði áður
verið óskiljanlegt.°Það .hlaut að hafa verið þessi
yfirvofandi skilnaður hjónanná, sem hafði orsak-
að sund frú Fahlgren. Atvikið vár þá ekki eins
óskiljanlegt og þá hafði virzt. Skyldi hún hafa
flutzt úr bænum? Það hafði ekkert sézt til
baraanna hjá seinni frú Fahlgren. Skyndilega
datt Mörtu í hug, að það hefði varla unnizt tími
til löglegs skilnaðar og nýrrar giftingar enn -—
Seinni frú Fahlgren.hafði ekki beðið eftir þvi.
Alfrída hafð fengið atvinnu, en Marta fann
ekki til neinnar hreykni yfir þessu vel heppnaða
leiðangri. Hún horfði óróleg í ljómandi og von-
góð augu Alfrídu, þegar þær skildu. Til hvers
hlakkaði hún? Til heiðarlegrar atvinnu, góðrar
vistar hjá glæsilegri húsmóður — eða til nýrra
ævintýra ?
Þegar Marta ætlaði að beygja inn um hliðið
heim til sín, kom hún auga á föður sinn og gekk
á mótin honum.
i „Hefurðu verið á göngu?“ spurði hann vin-
gjamlega.
„Ekki beinlínis. Eg var að fást við þjóðfélags-
lega hjálparstarfsemi.“
„Jæja ?“
. „Það var ekkert glæsileg byrjun.“
Rektorinn hló.
„Láttu mig vita, þegar þú heldur fyrsta opin-
bera erindið, svo að ég geti hlustað.
Marta brosti.
„Þú fengir sízt af öllu að hlusta.“
„Hvers vegna?“
„Vegna þess að. þú ert hættulegasti gagnrýn-
andinn.“ -
Þau vora komin upp tröppurnar. Samtalið
hætti að sjálfsögðu, en þau voru bæði brosandi,
þegar þau komu inn i anddyrið.
"Wi
ÁTTUND KAFLI
■ Mats hljóp yfir grasflötina með reikulum, hik-
andi skrefum og upprétta handleggi. Hinrik
var að vinna í jarðarberjabeði, klæddur sam-
festingi og ilskóm. Hilla sat úti og saumaði.
Ester, arftaki Sveu, kom gangandi eftir stígn-
um með tóma körfu á handleggnum.
„Hvað er þetta? Er karfan tóm? Engar nýjar
kartöflur, engir tómatar, engin stikilsber?“
„Ivarsson var ekki heima.“
„Sjálfur garðyrkjumaðurinn ....“
„Eg hitti Söru sem -býr í næsta húsi. Hún
sagði að hann væri að vinna við kirkjuna, að
múra skíraarfontinn."
Ester stóð fyrir framan Hillu með hátiðlegan
alvörasvip.
,',Nú já, einmitt það ..“ sagði Hilla hikandi.
„Hvenær (hélt Sara, að ívarsson yrði-heima?“
„Það verður víst ekki fyrr én skírnarfontur-
inn er tilbúinn."
„Tekur langan tíma að múra skírnarfont ?“
Hinrik rétti úr sér. ...
„Eg býst ekki við að við getum beðið með
matinn, þangað til skíraarfonturinn er tilbúinn,"
sagði hann. < ’ ,
DAVÍÐ