Þjóðviljinn - 28.09.1950, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 28.09.1950, Blaðsíða 5
Fiinmtudagur 28. sept, 1950. ÞJÖÐVILJIN N B Sjómannafélagi númer ...: Þar við liggur heiður okkar Margt hefur verið ritað og rætt um yfirstandandi kjara- deilu sjómanna, því hún er fyrir margra hluta sakir alveg ein- stök í sinni röð. Útgerðarmenn hafa sýnt meira ábyrgðarleysi en nokkru sinni áður og með fjandskap sínum við sjómenn rænt úr þjóðarbúinu allt að 70 milljón- um króna dýrmæts gjaldeyris. Er auðsætt að slíkir menn eru sizt verðir þess trúnaðar, að hafa undir höndum afkasta- mestu framleiðslutæki þjóðar- innar. Er þá næst að líta á hlut sjó- mannasamtakanna í þessu máli og getur þá engum sanngjörn- um manni blandazt hugur um að 12 stunda hvíld sem sannað fer að skerðir að engu leyti hag útgerðarinnar nema síður sé og nokkur kjarabót frá því sem var að öðru leyti, er óumdeilan- legt sanngirnismál. Hins vegar verður það ekki dulið fyrir augum heilskyggnra manna, hvað sem sagt er, að stjórn Sjómannafélags Reykja- víkur varð á hrapaleg yfirsjón er hún hafnaði tilboði útgerðar manna um karfaveiðasamning með kjörum er gilt hafa á Ak- ureyri og Neskaupstað, þvi sannanlegt er að sá samningur hefur fært sjómönnum þar að jafnaði 3500—4000 króna kaup á mánuði eða 10 500—12 000 kr. þrjá síðastliðna mánuði. En þótt hver eyrir sé nú mikils virði vinnandi mönnum eru þó þessar 10—12 þúsund krónur ekki aðalatriðið í þessu máli heldur hitt: að með þess- ari ráðabreytni stjórnar Sjó- mannafélags Reykjavíkur var tími til verkfalls valinn betur fyrir kaupkúgunarmennina í hópi útgerðarmanna heldur en sjómenn. Um þetta er vissulega það að segja, að öllum getur yfir- sézt. En hvernig stjórn Sjó- mannafélagsins hefur brugðizt við gagnrýni sjómanna á þess- ari yfirsjón, sem allir sjá, er frá mínum bæjardyrum séð al- varlegasta hlið málsins. En við bragð hennar hefur verið það, að hylja eigin yfirsjón í reyk- skýi ásakana og óhróðurs um forystumenn annarra sjómanna félaga, er sýnt hafa meiri hag- sýni í félagsstarfi sínu en for- ystumenn Sjómannafél. Réykja- víkur. Ég hefi nú bráðum verið tutt ugu ár í Sjómannafélagi Reykja víkur enda þótt ég hafi ekki verið á sjó síðustu tíu árin, jafnan haft mig litið í frammi þegar deilt hefur verið milli hægri og vinstri, enda ekki hneigður fyrir pólitískar deilur. Aftur á móti hafi ég þótzt hafa opin augu fyrir því hvað vel eða illa hefur verið gert í fé- lagi mínu. . Veturinn 1949 þótti mér til dæmis mjög miður farið þegar stjórn sjómannafélagsins tók þvert fyrir alla samvinnu við fulltrúa sjómannasamtakanna úti á landi með þeirri óvitur- legu röksemd, að þeir væru „kommúnistar“ en varð svo sjálf, en ekki þeir, uppvís að því að hafa lagt fyrir útgerð- armenn samningsuppkast er ekki var hægt að nota sakir vansmíða. Og framkoma henn- ar öll gagnvart sjómönnum í félaginu fannst mér þá vera þannig að ekki væri sæmandi öðrum en yfirlýstum andstæð- ingum, svo ég ekki fari að rifja upp aðferðina sem hún notaði til að þvinga fram ómyndar- samninga þá er sagt var upp r vor. Hneykslanleg og ógleyman- leg var framkoma stjórnar Sjómannafélags Reykjavíkur og allra fulltrúa þess á síðasta sambandsþingi, er þeir beittu sér gegn samþykktinni um 12 stunda hvíld á togurunum. Þeir geta ekki borið við þekk- ingarleysi og fávitaskap í þessu máli eins og bændafulltrúarnir sem þar voru. Af sama toga finnst mér spunnin framkoma hennar í allsherjaratkvæðagreiðslunni við stjórnarkjörið í fyrra: að meira sjómönnum afnot af kjörskrá í eigin stéttarfélagi að neita sjómönnum um að fylgjast með kjöri og vinna að kosningu löglcga framborins lista. að neita sjómönnum sem stiilendum síns eigin lista um að hafa fuiltrúa við talningu at- kvæða en Ioka sjálfa sig inni í skrif stofu félagsins með „kjörskrá“ atkvæðakassa og við að skipu- leggja kosningu sjáifrar sín á meðan sjómenn þessa sjó- mannafélags eru lokaðir úti. Allt þetta er svo einstakt í sinni röð, að erfitt er í svip að gera sér þess grein að hér sé að verki stjóm sjómannafélags. Að sjálfsögðu kærðu sjó- menn þetta athæfi fyrir Al- þýðusambandinu, en fengu ekki annað en samþykki við svívirð- ingunni hjá þeirri sambands- stjórn, sem okkur er nú boð- ið upp á að endurkjósa næsta laugardag og simnudag. Allir sjá að þáttur stjórnar S. R. í yfirstandandi deilu er markaður sama heimóttar- skapnum og rangsnúðnum £ garð sjómanna sem fyrr, að viðbættri óvenjulega mikilli við leitni hennar til að sýnast anií að en hún er í augum kjósenda á sambandsþing. Mér er það ljósara nú eir nokkru sinni áður að núverandi ráðamenn sjómannafélagsins og: hin spillta klíka hennar ala von. ir um að geta notið atfylgis míns og annara sjómannafé- laga sem komnir eru í1 land til að bera sjóínenn atkvæðum £ Sjómannafélagi Reykjavíkur við fulltrúakjörið á sambands- þing og koma aftur til valda í heildarsamtökunum túkall- sviikurunum, sem lögðu blessun sína yfir svívirðinguna í garð sjómanna við stjórnarkjörið £ fyrra, í trausti þess að við sé- um komnir það langt úr tengsl um við fortíðina á sjónum og hina virku sjómannastétt að hægt sé með skrilslegum upp- hrópunum um „kommúnisma" að smala okkur sem grýluhrædd um börnum á kjörstað og fá okkur til að vega að málstað sjómanna í þeirra eigin félagi. Eg tel mér heiður að því að vera í félagi sjómanna en tel minn heiður þar við liggja, að Framh. á 7. síðu ^JJÁLFRELSI, prentfrelsi, skoðanafrelsj og félaga- frelsi hefur verið afnumið í Bandaríkjunum með iögum um „eftirlit með undirróðursmönn- um,“ sem öldungadeildin sam- þykkti endanlega s.l. sunnu- dag. Með þeim eru ákveðnar stjórnmálaskoðanir lýstar ólög legar og háar sektir og margra ára fangelsisvist iögð við því að stofna samtök til að koma þessum skoðunum fram og flytja þær i ræðu eða riti. Ut- lendum mönnum, sem aðhyllast eða hafa einhverntíma aðhyilzt þessar skoðanir er bannað að stíga fæti á land í Bandaríkj- unum og fyrirskipað að gera landræka þá, sem þegar dvelja þar og þessar skoðanir aðhyll- ast. Ekki nóg með það, heldur skulu settar á stofn fangabúðir til að geyma í þá útlendinga, sem ekkert ríki viil taka við en eru fundnir sekir um að ala í brjósti óamerískar skoð- anir. Hvenær sem ríkisstjórn- inni þólinast að lýsa yfir hættu ástandi, skal einnig varpað í fangabúðir þeim bandariskum ríkisborgurum, sem aðhyllast hættulegar skoðanir. Sendi- menn erlendra ríkja, sem þess- ar sömu skoðanir aðhyllast, skulu reknir úr landi. Allir meðlimir Kommúnistaflokks Bandaríkjanna og stjórnarmeð limir og starfsmenn allra ann- arra samtaka, sem þriggja manna nefnd kann að úr- skurða, að séu undir áhrifum kommúnista, skulu skyldaðir til að láta skrásetja sig á svart an lista yfir óameríska einstakl inga eða þola ella sektir og LýSrœSisgríman fellur fangelsi. Pólk sem aöhyllist ó- amerískar skoðanir, er svipt rétti til að gegna opinberum stöðum og bannað er að gefa þvi vegabréf til ferðalaga úr landi. K ÚGUNARLÖGIN, sem af- Bandaríkjunum eiga sér langa forsögu. Frumvarp í sama anda og þessi nýju lög fluttul fyrst tveir republikanar úr ó- amerísku nefndinni illræmdu, þeir Mundt og Nixon. Prum- varp þeirra dagaði uppi en var borið fram á ný og sigldi loks hraðbyri gegnum báðar deildir þingsins nú í sumar og haust. Ofsóknaræðið var svo magnað, að einungis örfáir menn í hvorri deild dirfðust að hreyfa andmælum. Truman forseti neitaði að undirrita frumvarpið og benti réttilega á, að það gæfi yfirvöldunum víðtækt vald til að skerða málfrelsi manna, fæli ríkisstjórninni eftirlit með hugsunum borgaranna og væri í einu orði sagt óframkvæman- legt. Auk þess sagði Truman, að það myndi vekja andúð á Bandaríkjunum erlendis og hafði þar vafalaust lög að mæla. Ýmislegt bendir þó til, að forsetanum hafi ekki verið jafnt leitt og hann lét að sjá kúgunarlögin samþykkt. Það var boðskapur frá honum um „verndun innanlandsöryggis Bandarikjanna," sem losaði kúgunarlagafrumvarpið úr KARL MUNDT öldungadeildarmaður frá Suður Dakota og frumkvöðull kúgun- arlaganna. nefnd, og talsmenn Trumans á þingi, sem fylgja boði hans og banni, þegar forsetinn vill, reyndu síður en svo að bregða fæti fyrir frumvarpið. Þvert á móti reyndu þeir með öllum ráðum að greiða götu þessa frumvarps, sem forsetinn yfir- boðari þeiri'a sagðist vera and vígur, enda var neitun hans á staðfestingu hrundið með mikl- um atkvæðamun. yfirborðinu er látið heita svo að kúgunarlögunum sé beint gegn kommúnistum, en í raun réttri eru þau til- ræði við öll þau öfl í Banda- ríkjunum, sem á einhverju sviði berjast fyrir framförum og frelsi almennings. Hver þau samtök, sem i einhverju máli eiga samleið með kommúnist- um, eiga á hættu að vera lýst undir áhrifum kommúnista og ofsótt samkvæmt lögunum. Kommúnistar berjast fyrir jafnrétti svertingjum til handa og nærri má geta, að hinn fjöl menni hópur talsmanna kyn- þáttakúgunarinnar á Banda- ríkjaþingi greip fagnandi tæki færið til að setja lög, sem gera mögulegt að fá alla þá, sem berjast gegn kynþáttakúgun, lýsta kommúnista og svipta al- mennum mannréttindum. Sama máli gegnir um verkalýðsfélög in. Eitt af þeim atriðum, sem kúgunarlögin mæla fyrir um að teljast skuli sönnun um að félag sé kommúnistiskt eða undir áhrifum kommúnista, er ef meðlimaskrám þess er hald- ið leyndum. Talsmenn verka- lýðssambandanna bandarísku hafa bent á, að verkalýðsfélög standi uppi varnarlaus fyrir á- rásum fjandsamlegra atvinnu- rekenda, ef þau birti meðlima- skrár sínar, en geri þau það ekki eiga þau á hættu að vera ofsótt samkvæmt kúgunarlögun um nýju. Sá þingmeirihluti á Bandaríkjaþingi sem varði Taft-Hartley þrælalögin einsog sjáaldur auga síns eftir kosn- ingarnar 1948 hefur vafalítið grátið þurrum tárum þótt kom- ið væri höggi á verkalýðshreyf inguna í heild undir því yfip- skini að verið væri að klekkja á kommúnistum einum. •^TERKALÝÐSSAMBÖNDIN og frjálslynd, borgara- leg samtök, sem hafa reynt að kaupa sér grið fyrir ofsóknar- æði afturhaldsins með því að taka þátt í árásunum á komm- únista, uppskera nú einsog þau hafa sáð. Æðinu, sem þau hafa hjálpað til að magna er beint gegn þeim sjálfum. Truman forseti, sem nú þykist harma skerðingu á frelsi og lýðræði, undirbjó jarðveginn fyrir kúg- unarlögin með tilskipun sinni 22. marz 1947 um brottrekstur fólks með óamerískar skoðanir úr opinberum stöðum. Kúgun- arlögin bandarisku bera tegund arhrein einkenni fasismans, einsog heimurinn hefur kynnzt honum frá Þýzkalandi, Italíu og Spáni, Kúguninni er í orði kveðnu beint gegn kommúnist- um, en í verki gegn öllum, sem dirfast að standa í vegi fyrir sótsvörtu ofstæki kynþáttakúg aranna og gróðafíkn peninga- valdsins. Fordæmi Hitlers og Mussolinis er fylgt út í yztu æsar, meira að segja svo ná- kvæmlega, að fangabúðavist er búin fólki, sem ekkert hefur brotið af sér, annað en að að- hyllast skoðanir, sem valdhöf- unum gezt ekki að. Eftir sam- þykkt þessara laga getur það engan blekkt lengur þótt mál- svarar bandaríska auðvaldsins sveipi sig skikkju lýðræðis og frelsis í áróðri sínum. Kúgun- arlögin hafa svipt af þeim blæju hræsninnar og sýnt öll- um heimi grett trýni trylltrar auðstéttar, smetti fasismans. M. T. Ó. /tfWWWWWVWWWWWWWWWWWWWVW WWtfWWVVWW^WWVWWWVNftWftWVVVVVW rfwwy|wi|yvwwwwwwwiwviwiwwviw,y,wvw,w,wiwiu,w,vwwi,wiw|i;'

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.