Þjóðviljinn - 21.10.1950, Blaðsíða 5

Laugardagur 21. október 1950
ÞJÓÐVILJINN
5
Vestmannaeyingar framleiða 9-10%
af heildarútflutnmgi sjávarafurða
Fólki sem vill flytja þangað og vinna að framleiðslo-
störfum gert það ókleift — það fær
ekki að byggja yfir sig
Viðtal við Ólaí Kristjánsson bæjarstjóra í Vestmannaeyjum
— Það eru 2 bátar nýkomnir
til bæjarins og likur fyrir aukn
ingu á bátaflotanum. Verf.íoni
s.l. vetur var góð. Otgcrð frá
Eyjum vii’ðist vera talsvert
hagstæð miðað við aðra staoi.!
— Hvað um síldveiðarnar? '
— Um síldveiðarnar í sumarj
er það sama að segja og hjá
öðrum, en síldveiðin í haust. erj
alveg nýtt atriði hjá ckkur. ;
Það er nokkuð táknrænt að
við höfum haft 9% af fiskút-
flutningnum og síldveiðin hjá
okkur hefur verið nokkuð yfir'
7 þús. tunnur, þ.e. tíundi hlutf
haustveiðanna við Suðuriand.
Flestir bátanna eru í gangi
með re'.inet.
Gagn f ræðaskólaby ggin g-
unr.i loldð.
— Hefur þá nokkurt atvinnu;.
leysi verio hjá ykkur?
Nei, ennþá hefur ckkcrt
atvinnuieysi verið hjá okkur.
— Hvað liður gagnfræðasóla—
byggingunni ?
— Gagnfræðaskólabygging—
Framhald á 6. síðu
Á síðustu árum hefur straumurinn snúizt við i Vestmanna-
eyjum. Fyrir nokkr'um árum fór íbúum bæjarins fækkandi, en
á siðustu árum befur bæjarbúum fjölgað og fólk er hafði flúið
bæinn hefur flutt þangað aftur, en færri geta setzt þar að en
vilja, vegna húsuæðisleysis í Eyjum.
Við Vestmannaeyjar em ein beztu fiskimið landsins og
Vestmannaeyingar hafa ætíð verið harðduglegir sjómenn enda
hefur útflutningur sjávarafurða frá Vrestmannaeyjum verið
tíundi liluti af heildarútflutningi landsmanna.
Þjóðviljinn hafði fyrir nokkru tal af Ólafi Kristjánssyni
bæjarstjóra í Vestmannaeyjum og spurði hann um framkvæmdir
og viðhorf í Vestmaimaeyjum.
Höfnin orðin mjög örugg.
Hvað er að frétta af hafnar-
málunum hjá ylíkur ?
— Hafnargerðinni hefur mið-
að allvel áfram. Dýpkunarskip-
ið Grettir hefur unnið þar
seinni hluta sumarsins um
tveggja mánaða skeið við að
dýpka og breikka innsigling-
una. Dýpið í hafnarmynninu
verður um 20 fet á stórstraums
f jöru.
Þá hefur verið unnið við að
fullgera bryggjuna í Friðarhöfn
inni, dýpi þar við bryggjuna
er 20 fet á stórstraumsfjöru
og geta því stærstu skip okkar
nú athafnað sig þar, Fossarnir
eru afgreiddir þar síðan. Er
höfnin nú orðin mjög örugg
höfn. Alls hefur verið unnið
að hafnarframkvæmdum í sum-
ar fyrir 1 millj. kr.
Vestmannaeyingar fram*
leiða 9—10% af
heildarútflutnmgnum.
— Hefur útgerðin aukizt
nokkuð ?
WWVWW Afl.V.VJVWWWW-wWWUV.
þ ESSA dagana situr fram-
kvæmdanefnd heimsfriðarhreyf
ingarinnar á fundi í Praha og
undirbýr annað friðarþingið,
sem boðað hefur verið S brezku
vopnaiðnaðarborginni Sheffield
í næsta mánuði. Á þinginu í.
Sheffield verður haldið áfram
þeirri sókn fyrir máistað frið-
arins, sem hafin var fyrir al-
vöru eftir fyrsta heimsfriðar-
þingið í Stokkhólmi snemma á
siðastliðnu vori. Þar var sam-
þykkt ávarpið gegn kjarnorku-
vopnum, sem siðan hefur farið
þá sigurför um heim allan, að
cins dæmi er í sögunni. Um
fjögur hundruð milljónir
manna hafa þegar undir-
ritað ávarpið, þrátt fyrir ákaf-
an andróður þeirra afla, sem
græða á styrjöldum, og þjóna
þeirra. Krafan um útrýmingu
versta múgdrápstækis verald-
ar á slikan hljómgrunn meðal
siðaðra manna, að í tveim fjöl-
mennustu löndum V-Evrópu,
þar sem vinir kjarnorkusprengj
unnar hafa haft sig mjög í
frammi, Frakklandi ög Italíu,
er tala undirskrifta þrátt fyrir
það komin hátt á annan tug
milljóna í hvoru landi um sig.
•
BÁBÆBAR undirtektir und
ir Stokkhólmsávárpið hafa orð-
ið ' heimsfriðarhreyfingunni
hvöt til að fylgja sigri þess
eftir með enn víðtækari ráð-
stöfunum. Kjarnorkufræðingur-
in Frédéric Joliot-Curic, for-
Kjarnorkubann og afvopnun
'seti friðarhreyfingarinnar, hefi-
ur lýst yfir, að verkefni frið-
arþingsíns í Sheffield verði að
undirbúa sókn fyrir almennri
afvopnun. Nú hefur það verið
ein af falsmótbárum gegn
Stokkhólmsávarpinu, að það
taki aðeins til eins vopns,
ýmsir hafa ekki þótzt geta
gert sig ánægða með svo lít-
ið. Þessir menn ættu, ef hug-
ur fylgdi máli hjá þeim, að
hafa glaðzt manna mest yfir
friðarþinginu í Sheffíeld, sem
einmitt hefur það yfirlýsta
hlutverk að fullnægja kröfum
þeirra. En svo undarlega hef-
ur brugðið við, að heift þeirra
í gárð íriðarhreyfingarinnar'
hefur aukizt en ekki minnkað.
Stjórn brezka Verkamarinh,-
flokksins hafði til dæmis
stimplað Stokkhólmsávarpið
falsávarp vegna þess, að það
tekur aðeins til kjarnorku-
vopna. En þegar boðað hafði
verið þing í Sheffield til að
leggja á ráð um baráttu fyrir
almennri afvopnun, varð rikis-
stjórn þessa sama flokks hin
versta og hefur gert ýmislegt
til að erfiða þinghaldið. Eðli-
legast hefði verið, að frám-
kyæmdanefndin, sem undirbýr
þingið, hefði starfað á þing-
staðnum sjálfum, og það var
líka ætlun hennar. Ríkisstjórn
brezka Verkamannaflokksins
kom þó í veg fyrir það með
því að neita framkvæmdanefnd
armönijunum um landvistar-
leyfi i Bretlandi, og því starfar
nefndin nú austur í Praha.
Hvernig skyldi standa á því,
að íslenzk blöð einsog Tíminn
og Alþýðublaðið, sem daglega
hella sér yfir Stokkhólmsávarp-
ið, vegna þess að þar séu ekki
öll vopn fordæmd, þegja einsog
steinar þegar reynt er að tor-
velda friðarþinghald, sem hef-
ur það meginverkefni að
skipuleggja baráttu fyrir al-
mennri afvópriun? Slík afstaða
hlýtur vissulega að vekja grun-
semdir um heilindi þeirra
manna, sem fjandskapast við
Stokkhólmsávarpið og þykjast
miklu betri friðarsinnar, en
þeir, sem að þvi standa.
^3 ^ staðhæfing andróðurs-
mannanna gegn Stokkhólms-
ávarpinu, að það sé lævís til-
rauri útsendara Rússa til að
klekkja á Bandaríkjamönn- ,
um, fékk slæman skell nýlega
og höggið kom úr hörðustu
átt, sá sem það greiddi heitir
Stuart Symington og er nú
annar voldugasti embættismað-
ur í Bandaríkjunum, því að
Truman forseti hefur veitt honi-
um svo viðtækt vald til að'
stjórna hervæðingu landsins að
hann er settur yfir alla ráð-
herrana í stjórn Trumans og
hefur vald til að skera úr á-
greiningsmálum milli þeirra.
Symington kallaði nýlega fyrir
sig 50 bandaríska kvennaleið-
toga og brýndi fyrir þeim, að
tilkoma kjarnorkuvopna hefði
það í för með sér, að hægt sé
nú að sigra Bandarikin í styrj-
öld. Symington sýndi konunum
uppdrætti af því, hvernig
þungaiðnaður Bandarikjanna
er samanþjappaður á tiltölu-
lega lítið svæoi suður og aust-
ur af vötnunum míklu. Iíjarn-
orkuárás á valin skotmörk á
þessu svæði gæti riðið Banda-
ríkjunum að fullu, sagði-Sym-
ington og minnti áheyrendur
sína á, að það væri engum
vafa bundið lengur, að Sovét-
ríkin réðu yfir kjarnorkuvopn-
um. Erindi hervæðingarstjór-
ans við kvennaleiðtogana var
að brýna fyrir þcim, hve mikij-
vægu lilutverki bándarískar
konur gætu gegnt í loftvörnum.
^ TAÖHÆFING Symington,
að yfir Bandaríkjunum vofi nú
sú hætta, að þau bíði algeran
ósigur í kjarnorkustyrjöld,
gengur af þeirri blekkingu
Valtýs Stefánssonar og sálu-
félaga hans steindauðri, að það
sé greiði v.ið Sovétríkin en ó-
leikur við Bandaríkin að krefj-
ast að kjarnorkuvopn verði
bönnuð. Herfræðingum ber sam
an um það, að ekkert rlki
nema kannske Kina sé jafn
ósigrandi með kjarnorkuhern-
aði og Sovétríkin. Þveröfugt
við Bretland og Bandaríkin er
þungaiðnaður Sovétríkjanna
dreifður um allt landið og það
sem meira er, enginn utan
Sovétríkjanna hefur húgmynd
um, hvar ýmsar mikilvægustu
verksmiðjurnar standa. Hir.ar
ströngu takmai-kanir á ferðum
útlendinga um Sovétríkin hafa
náð þeim tilgangi sínum, að
svipta njósnara öllum starfs-
skilyrðum. (Annað mál ex-, að
takmarkanirnar hafa létt undir
með þeim, sem hafa að at-
vinnu að semja tröllasögur um
Sovétríkin íyrir sorpblöð auð-
valdslandanna). Það er sem
sagt viðurkennd staðreynd, að
Bandar.kin eru langtum ber-
skjaldaðri fyrir kjarnorkuvopn-
um en Sovétrikin, fullyrðing-
ar áróðursmannanria gegn
Stolikhólmsávarpinu um hið
ga0hstæða hafa ekki við neitt
aJ styðjast. Slíkt ætti lika
ekki að skipta máli fyrir neina
andlega heilbrigða manneskju.
Fólk með óbrjálaða siðferðisvit-
und spyr ekki að því, hverra
lífi kjarnorkubann myndi
bjarga, milljónamorð væru jafn
glæpsamleg hvort sem ibúar
Moskva eða New York yrðu
fyrir þeim.
M. T. ó.
I
!
\
í