Þjóðviljinn - 21.01.1951, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 21.01.1951, Blaðsíða 5
Sunnudagur 21. janúar 1951. ÞJÓÐVILJINN mwusi Sigurðwr Guðiiason í kjjöri í 10. sinn. Við stjómarkjörið í Verka- mannafélaginu Dagsbrún um næstu helgi verður Sigurður Guðnason í formannskjöri í 10. skiptið. I þau níu ár, sem Sigurður Guðnason hefur veitt Dagsbrún forstöðu, hefur félagið náð meiri kjarabótum fyrir verka- menn en nokkru sinni áður í sögu þess. En Dagsbrún hefur ekki aðeins unnið þrekvirki á þessum áratug í hagsmunamá!- um meðlima sinna. Hún hefur jafnframt í vaxandi mæli verið forystufélag í hagsmuna- og réttindabaráttu verkalýðsins um allt land. Það er óhætt að fullyr'ða, að Siguröur Guðnason og félagar hans í stjórn Dagsbrúnar hafa með óeigingjörnu starfi sínu og viturlegri forystu aflað sér almennara trausts meðal Dags brúnarmanna en nokkur önnur stjórn, sem í Dagsbrún hefur verið. Og einmitt nú, þegar atvinnu leysið er farið að sverfa fast að verkamönnum, hefur stjórn SigurðarGuðr.asonar teikið frum kvæði fyrir a!Ia Dagsbrúnar- menn og al!an verkalýð lands- ins að allsherjar baráttu gegn atvinnuleysinu. Og þessari bar- áttu mun verða fylgt fast á eftir meðan nokkur vinnufær Islendingur er atvinnulaus. Allar tilraunir atvinnurek enda á undanförnum árum til þess að fá forystu Dagsbrúnar í hendur ístöðulítilla þjóna sinna hafa strandað á eining- armúr verkamanna. I þetta sinn hafa atvinnurek endur farið aftur á flot og nú á að róa lífróður til þess að fella stjórn Sigurðar Guðnason ar og gera Dagsbrún að mögl- unarlausu verkfæri atvinnurek- endavaldsins. Listi atvinnurekenda — B- listinn — var lagður fram í fyrrakvöld. Hann hefur verið laminn saman með atvinnukúg- un og hótunum, en stjórnar- frambjóðendur B-listans eru fiestum Dagsbrúnarmönnum ó- kunnugir, nema Sigurður á Vinnumiðíun, og hafa enga sögu að baki sér í hagsmuna- baráttu Dagsbrúnarmanna. Sem glöggt dæmi þessa má nefna, að formannsefnið, Magn ús Hákonarson, maður nýflutt- ur í bæinn, hefur verið fulláild- ur meðlimur í félaginu í a’ðeins 8 mánuði, og má segja að hæ- verska hans keyri ekki fram úr hófi, þegar hann býður sig fram til ekki vandaminna starfs en þess að stjórna Verkamanna félaginu Dagsbrún. Þeir tímar eru nú að hefjast, að Dagsbrúnarmenn hafa ekki efni á því að kasta atkvæðum sínum á menn, sem engin skil- yrði hafa til þess að geta stjórn að félagi þeirra. Framundan er hörð barátta fyrir atvinnu cg brauði, fyrir skoðanafrelsi verkamannsins, og rétti hans til að lifa. Og í þessari baráttu er fyrsta atriðið að verkamenn hafi reynda forystu, sem er þeim holl og sem lúffar ekki fyrir atvinnurekendum og póli- tískum erindrekum þeirra. Þess vegna er það beinlínis hagsmunaatriði fyrir alla Dags brúnarmenn, að stjórn Sigurð- ar Guðnasonar verði ekki að- eins endurkosin heldur að hún fái svo mikið atkvæðamagn, að þeir sem standa fyrir atvinnu- leysi, dýrtíð og skoðanakúgun, fái eftirminnilega bendingu um að verkalýðurinn muni ekki sætta sig við nýtt tímabil at- vinnuleysis og eymdar. Dagsbrúnarmenn! Kjósið all- ir Sigurð Guðnason og stjórn hans um næstu helgi. Starfið allir ötullega að eimngu Dags- brúnarmanna um lista Sigurð- ar Guðnasonar og sendum B- listann heim til föðurhúsanna. Sýnum, að eins og Sigurður Guðnason hefur staðið með Dagsbrún og fyrir Dagsbrún, eins mun Dagsbrún sem heild standa með honum sterkar en nokkru sinni fyrr, þegar hann í 10. skiptið er í formannskjöri. E. Þ. Neyðaróp sóparanna Vladímú- Iljítsj Lenín, á stúd þjóðir SovétrHcjanna og sósíali Leníns, li'ms ástsæla alþýðuleið hans, en hann lézt 21. janúar Islands og Báðstjórnarríkjanna Ásgeir Biöndal Magnússon can sýnd verðnr kvikmynd. Fundur og hefst k entsárunum. 1 dag minnast stisk alþýða um allan heim toga, í tilefni af dánardægri 1924. Félagið Menningartengsl “ heldur fund í dag og flytur d. mag. þar erindi um Lenín og inn er í Listamannaskálanum lukkan 2. Síðustu striðsárin og fyrstu árin eftir stríð bjuggu íslendingar við áður ókunna velmegún, atvinna var næg og kaupgjald sómasamlegt í hlutfalli við verðlag. Þá virt ust allar horfur á framhald- andi þróun til aukinnar vel- megunar. Nýsköpunarstjórn- in hafði fest kaup á nýjum og stórvirkum atvinnutækj- um til lands og sjávar cg Is- lendingar höfðu komizt í samband við örugga og góða markaði í Sovétríkjunum og alþýðuríkjum Austurevrópu. Stóraukin framleiðslugeta og víðtækir markaðir voru horn steinar sem sjáanlega áttu að geta tryggt þjóðinni glæstustu framtíð. Þá var mikil bjartsýni á íslandi, ungt fólk streymdi utan í stórum hópum til þess að læra hinar fjölþættustu námsgreinar, afla sér þekk- ingar til þess að geta orðið að sem beztu liði í þjóðfé- lagi framtíðarinnar. Meðal hinna bjartsýnu æskumanna voru allmargir sem stund- uðu nám í flugi og hvers- kyns flugtækni, því hvað var sjálfsagðara en að þróun fluglistarinnar yrði ör og stórbrotin einnig á Islandi? ★ Þróunin hefur orðið á aðra lund en liinir björtu framtíðardraumar gáfu til kynna fyrir nokkrum árum. Að vísu komu hin nýju tæki nýsköpunarstjórnarinnar til landsins, en framleiðsiugeta þeirra hefur aðeins venð hagnýtt að nokkru leyti. Markaðirnir nýju hafa ver- ið eyðilagðir af pólitísku of- stæki og smámannlegri þröngsýni. Raunverulegt kaupgjald hefur verið lækk- að ár frá ári með hinum margvíslegustu og hugvits- sömustu aðgerðum. Fram- léiðslan hefur minnkað, þjóðartekjurnar rýrnað cg síðustu árin hafa valda- mennirnir lýst yfir því að aðeins gjafakorn hafi forð- að þjóðinni frá matarskorti. Atvinnuleysi hefur á ný tek- ið sér fasta búsetu á Islandi og gerist nú æ heimaríkara — og í atvinnuleysingja- flokknum er allstór hópur þeirra ungu manna sem fóru utan til flugnáms í bjart- fiýnni trú á framtíð þjóðar- innar. ★ Það er erfitt fyrir unga menn sem hafa eytt dýrmæt um árum og ærnu fé til að afla sérþekkingar að fá þau svör lijá þjóðfélaginu að eng in þörf sé fyrir menntun þeirra, að þeirra bíði ekkert hlutverk. En þessi svör urðu menn hinna djörfu drauma að þola og þeirra beið raun- ar enn sárari auðmýking. Ríkisstjórn Islands hafði lát ið af höndum stærsta flug- völl landsins við erlent her- veldi og þar gegndu erlendir menn þeim störfum sem ekki voru tiltæk sérmennt- uðum Islendingum. Þó fylgdi sú vonarglæta að hinir er- lenau menn höfðu lofað að þjálfa þá innbornu og iáta þá síðan smátt og smátt taka við störfum á flugvell- inum. ★ Hinir atvinnulausu sér- fræðingar leituðu á náðir herraþjóðarinnar á Kefla- víkurflugvelli, og víst gátu þeir fengið þar ærið að starfa. Þeir gátu fengið að sópa bandarískan skít undir leiðsögn erlendra yfirsópara, og þeir gátu fengið að hreinsa bandarískar flugvél- ar, þvo kokkteilbletti og ann an óþrifnað sjúkra farþega. Ýmsir þeirra þekktust þetta boð í von um þann skjóta frama sem öndvegisþjóð hins vestræna frelsis er tal- in hafa tiltækan hverjum þeim sem kann að „vinna sig upp.“ En þrátt fyrir ærna vinnusemi halda þeir enn áfram að sópa banda- rísk óþrif og hreinsa flug- vélar fyrir Dagsbrúnarkaup, á sama tíma og jafnmenntað ir herraþjóðarmenn á vellin- um fá 500 dollara í mánað- arkaup — rúmar átta þús- undir króna. I erlendum ryk skýjum birtast draumar þeirra daga, er þeir biðu þess með óþreyju að Ijúka námi cg hefja framtíðarstörf sín. ?fazt um að þjóðin vill ~e’ia land sitt banda- Hinir flugmenntuðu sóp- arar lærðu fljótt af yfirboð- urum sínum að það eru ekki lengur íslendingar sem hafa æðstu völd á þessu landi; þeir lærðu það hlutskipti sem þeim sæmdi á .sama hátt og svertingi í Bandarí'.ijun- um cg blökkumaður í Suður- afrílcu. Sumir þeirra kyngdu smáninni og einbeittu sér að því að samlagast hinum nýju aðstæðum í von um að dyggðin þægi laun sín, þótt síðar yrði, enda ekki margra kosta völ fýrir atvinnulausa fiugfræðinga. Og svo sann- arlega kom í Ijós að auð- mýkt hugarfarsins bauð umbuninni heim. Allt í einu gerðust þau undur fyrir nokkru að herraþjóðin upp- gö’tvaði sérþekkingu sópar- anna og tók að harma hlut skipti þeirra. Þeir fengu heimsóknir af lierramanni einum frá bandaríska sendi- ráðinu og fínir Reykvíkingar úr flokki jónazista höfðu allt í einu fengið áhuga á kjcrum þeirra. Þeim var sagt að það tæki engu tali að sérþekking þeirra væri höfð að fótaþurrku, nú væri einmitt tækifæri til að hag- nýta hana gegn Rússum og lcommúnistum; nú yrði að stofna handa þeim íslenzkan flugher! Það voru haldnir margir fundir um þessi nýju viðhorf: loksins var atvinn- an tiltæk ef rétt væri á haldið! ★ Föstudaginn 12. janúar var svo látið til skarar skríða. Þann dag hittust í Breiðfirðingabúð fáeinir sér menntaðir sóparar, „áhuga- menn um flug“ og nokkrir agentar úr hópi jónazista; alls voru fundarmenn 37 tals ins. Þar var samþykkt álykt un og þess krafizt að hingað 1 yrði fenginn „öflugur her“ frá Bandaríkjunum, að stofn að yrði „öflugt heimavama- lið“ innlent, og síðan fengu hinir sérmenntuðu að skrifa undir yfirlýsingu: „Við vilj- um því eindregið bjóða fram þjónustu okkar til varnar landinu, til dæmis með því að mynda flugsveit, er starf aði við hlið þess erlenda hers er hingað kann að vera fenginn.“ ★ Þessi yfirlýsing sópar- anna er átakanlegt neyðar- óp. Ályktun þeirra er þessi: Okkur vantar atvinnu í sam ræmi við sérþekkingu okkar. Þess vegna krefjumst við þess að landið verði hernum- ið á ný og stofnaður verði innlendur her! Við bjóðum eindregið fram þjónustu okkar til að mynda flug- sveit... til að hætta að sópa bandarískum skít og hreinsa bandarísk óþrif úr banda- rískum flugvélum. Yfirlýs- ingin er einstok í örvænt- ingu sinni og rökleysi; er- lent hernám og innlend her- stofnun í atvinnubótaskyni. Það liggur við að hún séi skopleg í öllum harmi sín- um. ★ En það sem að baki býr er ekki skoplegt. Yfirlýsing- in hefur verið birt með mikl mn fögnuði í blöðum aftur- hí'1dsf!ökkanna: hver getur m' cc r'rimm vígvélum og morð- tólum! — Og á föstudag hínn banda- ríski ygrhnr-höfðingi V-Ev- rópu, Erindi ho n • er ei:1'"'' 4 að ræða um „öf!u°an 1"’“ r>«r „öflugt heiicavarn0"!i€.“ Hins veg- ar er hætt Tdð að h°nn glevmi p ð fjalla um atvinuu horfur hrir-p immi mpnna ?em sóna fhmvéh'na hans, þótt þeim væiá leT'ft að reka upp örvæntingaróp í þágu herraþjóðarinnar á lient- ugu augna- - m = bliki. rl'n* 'TVyUó

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.