Þjóðviljinn - 03.06.1951, Blaðsíða 1

Snnnudasur 3. júni 1951 — 16. árgang'ur — 122 tölublað
Bandaríska hernámsliðinu sleppt á
Reykjavik og nágrenni
Ósvífin ráðsföfun hins bandaríska hernámsstjóra er stór-
eykur hernámshœtturnar fyrir Reykvíkinga
Hefur rikisstjórn Framsóknar og SjálfstceÓisflokksins
„samþykkt þetta tiltœki?
Samkvæmt íregn í bandarísku blöðunum
Morgunblaðinu, Tímanum, Vísi og Álþýðublaðinu
heíur verið ákveðið að hleypa bandaríska hernáms-
liðinu á Reykjavík og nágrenni, og á að gefa 100
„verndurum" „bæjarleyfi" á hverju kvöldi.
Ráðstöfun þessi er ósvífið tiltæki, með henni
er beinlínis verið að gera ráðstafanir til að leiða
hernámshættumar, hætturnar af skiptum við er-
lent hernámslið, yfir þann stóra hluta íslenzku
þjóðarinnar, sem í Reykjavík býr.
En hver tekur þessa ákvörðun?
Bandarísku blöðin segja öl'
frá þessu í eins dálks frétt.
reynt er að láta lítið á henni
bera. Morgunblaðið segir: ,,Yf-
irstjórn varnarliðsins ameríska
hefur filkynnt að frá og með
4. júní fái liðsmenn varnarJiðs-
ins leyfi til að fara til Reykja
víkur eða annað í frístundum
sínum ,en það er frá kl. 5 e.h.
á virkum dögum, frá hádegi á
laugardögum og á sunnudögum
og helgidögum. Allir liðsmenn
verða að vera komnir til Kefla-
víkur að kvöldi og fara áætl-
unarbílar frá Reykjavík í síð-
astalagi klukkan tíu að kvöld-
inu. Liðsmönnum hefur þegar
verið skýrt frá helztu skemmti-
stöðum í Reykjavík og nágrenni
og þeim tómstundaickunum
sem fyrir hendi eru og þar
sem þeir geta komið“. Gengizt
verður fyrir kyrjningarferðunv
fyrir liðsmenn um Reykjavik
með leiðsögu. Gert er ráð fyrir
að um 100 amerískir liðsmenn
fái frí frá störfum á hverju
kvöldi.“ (Leturbrevt. Þjv.).
Þýðingarförin eru augljós.
Þetta er bandarískt ,hand out‘.
Tíminn mannar sig upp í að
láta athugasemd fylgja: „Þessi
breytta skipan hlýtur að hafa
í för með sér að veruleg
hætta er á að svipað ástand
skapist í samskiptum her-
manna og íslendinga cg var á
hernámsárunum“.
Bandarísku blöðin láta líta
svo út að McGavv, foringi her-
námsliðsins („I am Brigadier
General E. J. McGaw“) hafi
ákveðið þetta. Samkvæmt
„varnarsamningnum" frá 5.
maí er skýrt tekið fram að
„ekkert ákvæði þessa samnings
skal skýrt þannig að það raski
úrslitayfirráðum Islands yfir
íslenzkum málefnum“.
Er það ekki íslenzkt máJefni
að hleypa daglega 100 erlend-
um hermönnum árið ,um kring
á Reykjavík og nágrenni, vísa
þeim á skemmtistaði bæjarbúa
og „tómstundaiðkanir“.?
Er það Brigadier General Mc
Gaw sem „tilkynnir" slíkt án
þess að hafa fyrir því að
spyrja ríkisstjórn. íslands ?
Eða er það ríkisstjórn js-
lands, Steingrímur Steinþórs-
son, Bjarnj Benediktsson, Her-
mann Jónasson, Björn Ólafs-
son, Eysteinn Jónsson og Ólaf-
ur Tliors sem hleypa 100
manna bandarísku herliði á
Reykjavík og nágrenni —- dag-
lega árið um kring? Væri ekki
rétt að Tíminn, blað forsætis-
ráðherrans, athugaði hverjir
það eru sem nú gera ráðstafan-
ir til að erlent hernámslið flæð-
ir yfir höfuðborg landsins?
Þegar það er upplýst mun
málið rætt hér nánar.
Signrgeir
Ólafsson hlaut
afreksverðlaun
sjómaimadagsins
Sigurgeir Ólafsson, bátsmað-
ur á togaranum Elliðaey, hlýt-
ur að þessu sinni afreksverð-
laur. sjómannadagsins fyrir
vasklega björgun eins af sk'ns-
félögum sínum í marzmánuði
s. I.
Um björgunarafrek Sigur-
geirs segir svo í Sjómannadag3
blaðinu: „Um miðjan marz-
mánuð s.l., er tcgarinn Elliða-
ey frá Vestmannaeyjum var I
síðasta fiskitúr á Halamiðum,
og verið var að taka inn botn-
vörpuna í hvassviðri og stórsjó,
skeði ,það, að einn hásetinn,
Guðjón Annes, kipptist út með
forrópnum. Um stund hélt
hann sér í trollið. en vegna sjó
gangs missti hann takið og fjar
lægðist skipið. Sigurgeir Ói-
afsson bátsmaður henti sér þá
til sunds og tókst að komast
til Guðjóns með bjarghring og
eftir stutta stund voru þeir
dregnir að skipinu og bjargað
um borð. Talið er víst, að hefði
karlmennsku og snarræði Sig-
urgeirs ekki notið við hefði
Guðjón drukknað."
Sigurgeir Ólafsson er fæddur
21. júní 1925 að Víðivöllum í
Vestmannaeyjum. Hann lauk
prófi frá stýrimannaskólanum
árið 1950, hefur verið skipverji
á Ellidaey síðan hún kom til
•landsins og í seinni tíð sem
bátsmaður.

Blessun „viðreisnarinnar“ sem Marshallhjálpin átti
að færa íslenzku atvinnulífi kemur æ betur og betur í Jjós.
Síðasta blessun Marshallhjálparinnar er að ullarverk-
smiðjan Framtíðin lokaðj 1. þ.m. og Álafoss lokar að
mestu eða öllu leyti., Prjónastofurnar hafa einnig neyðzt
til að segja miklu af starfsfólki sínu upp.
Sjórnarflokkunum hefur nú lojis tekizt, að „minnka
kaupgetuna" — koma kjörum almennings. niður á það
stig að hann getur ckki. keypt. Jafnhliða hefur ullarverðið
tvöfaldazt. Á sama t-ima og framleiðsla íslenzku prjóna-
stofanna er hindrufi með allskonar ráðstöfunum fiytja
einokunarheiidsalarnir inn erlendar prjónavörur fyrir
miklu hærra verð en hægt er að framleiða samskonar
vörur fyrir hér heima.
Siómaðurinn af Guilfossi
fundinn heill á húfi
BALDVIN ÁSGEIRSSGN, sjómaðurinn, sem
týndisí aí ,,GuUíossi" áður en skipið íór írá Casa-
blanca í NorðuirAíríku 3. maí ,er íundinn og á
heimleið.
Heíur utgnríkisráðuneytið iengið skeyti mm
þetta írá sendiherra íslands í París, sem greitt heí-
ur götu sjómannsins heim.
wmmmrn

Togararnir eru ekki í höfn á sjómannadaginn — en þeftr eru bundnir ef sjómenn vilja bæta kjör sín